Τα Προσόντα για να Είσθε Κήρυξ του «Ευαγγελίου»

ΣΤΙΣ πρόσφατες Περιφερειακές Συνελεύσεις «Υιοί της Ελευθερίας του Θεού» εδόθησαν πολλές πολύτιμες συμβουλές σχετικά με τον τρόπο ζωής των Χριστιανών. Εφόσον εκείνοι, οι οποίοι είναι αληθινοί μιμηταί του Ιησού Χριστού, συμμερίζονται το άγγελμα της Γραφής και με άλλους, όπως έκανε και ο Ιησούς, το πρόγραμμα παρουσίασε εποικοδομητικές ομιλίες, βοηθητικές επιδείξεις και πρακτικά μέρη μ’ ερωταπαντήσεις, που συνεκέντρωναν την προσοχή σ’ αυτή τη διακονία του αγρού.

Πολλές χιλιάδες από τους αναγνώστας του περιοδικού Η Σκοπιά προετοιμάζονται για να έχουν προσωπική μερίδα σ’ αυτό το έργο κηρύγματος των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού, διότι αναγνωρίζουν ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. (Ματθ. 24:14) Αν είσθε ένας απ’ αυτούς, θα ενδιαφερθήτε ιδιαιτέρως για μια ερώτησι, που υπεβλήθη κι έλαβε απάντησι το Σάββατο πρωί σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Ο ερωτήσας είπε: Πόση πρόοδο πρέπει να έχη κάμει ένα άτομο στη μελέτη της αληθείας της Γραφής, προτού το προσκαλέσωμε να έλθη μαζί μας στην υπηρεσία του αγρού; Η απάντησις, που εδόθη, ήταν η εξής:

«Δεν υπάρχει κανών γι’ αυτό. Τα άτομα διαφέρουν πολύ. Εν τούτοις, υπάρχουν μερικές βασικές αρχές, που μπορούμε να έχωμε υπ’ όψι.

»Ο καθένας είν’ ελεύθερος να μιλή για τα πράγματα, που πιστεύει. Όταν η καρδιά του συγκινηθή από τα πράγματα που ακούει από τον Λόγο του Θεού, μπορεί να υποκινηθή να τα πη και σε άλλους ανθρώπους και αυτό είναι πολύ ωραίο. Παραδείγματος χάριν, το εδάφιο Ματθαίος 9:26 λέγει ότι, όταν ο Ιησούς ανέστησε μια νέα που είχε πεθάνει, ‘διεδόθη η φήμη αύτη εις όλην την γην εκείνην’. Οι άνθρωποι φυσικά συγκινήθηκαν από εκείνο που είχε συμβή και μίλησαν γι’ αυτό σε άλλους, αν και δεν ήσαν μαθηταί του Ιησού. Σε μια προηγούμενη περίπτωσι, όταν ο Ιησούς είχε δώσει μαρτυρία σε μια Σαμαρείτιδα στο φρέαρ της Σιχάρ, αυτή έτρεξε στην πόλι για να πη στους άλλους γι’ αυτόν· το αποτέλεσμα ήταν ότι πολλοί από εκείνους τους Σαμαρείτας επίστεψαν στον Ιησού. Εν τούτοις, σύμφωνα με τα εδάφ. Ιωάννης 4:18, αυτή ζούσε ανάρμοστα μ’ έναν άνδρα, που δεν ήταν σύζυγός της. Είναι φανερό ότι εχρειάζετο να κάμη αλλαγές στη ζωή της για να αποδειχθή ότι είναι ακόλουθος του Ιησού, αλλ’ αυτό δεν την εμπόδισε να πη στους άλλους τι είχε ιδεί και ακούσει. Το ίδιο αληθεύει και σήμερα.

»Εν τούτοις, όταν σεις, ως μάρτυς του Ιεχωβά, προσκαλήτε κάποιον να έλθη μαζί σας στην υπηρεσία και να λάβη μέρος στη μαρτυρία κι έτσι να ταυτισθή δημοσία με το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά, αυτό διαφέρει. Αυτός πρόκειται τώρα, να πη στους ανθρώπους, ότι τους επισκέπτεται ως μάρτυς του Ιεχωβά και οι άλλοι θα τον ιδούν ως ένα παράδειγμα, του τι είναι οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Είναι έτοιμος γι’ αυτό; Σκέπτεται όπως ένας μάρτυς του Ιεχωβά; Πιστεύει εκείνα που διδάσκουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά; Πιστεύει πραγματικά ότι ‘όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος’; Αν ναι, είναι καλό, αλλά υπάρχει και περισσότερο απ’ αυτό.​—2 Τιμ. 3:16.

»Τι γνωρίζει για τις διδασκαλίες της Βίβλου; Αν κάποιος του κάμη μια ερώτησι, θα απαντήση σύμφωνα με τις διδασκαλίες των εκκλησιών του ‘Χριστιανικού κόσμου’ ή θα απαντήση, όπως διδάσκει η Αγία Γραφή; (Ματθ. 7:21-23) Ακόμη και αν δεν είναι έμπειρος στην εξήγησι των διδασκαλιών σε άλλους, γνωρίζει τουλάχιστον και πιστεύει τις βασικές διδασκαλίες του Λόγου του Θεού; Θα έπρεπε να τις γνωρίζη· άλλως δεν θα είναι σε θέσι πραγματικά να παρουσιασθή ως μάρτυς του Ιεχωβά.

»Υπάρχει και μια άλλη άποψις του ζητήματος, που πρέπει, επίσης, να ληφθή υπ’ όψι. Για να είναι κάποιος ικανός να παρουσιασθή ως διδάσκαλος του Λόγου του Θεού, πρέπει η ζωή του να είναι σε αρμονία μ’ εκείνα που διδάσκει, για να μη φέρη μομφή σ’ εκείνο, που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί. Ανοίξτε τη Γραφή σας στα εδάφια Ρωμαίους 2:21, 22 και σημειώστε τι λέγει εκεί. Θέλετε, παρακαλώ, να διαβάσετε αυτά τα εδάφια; ‘Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι, κλέπτεις; Ο λέγων να μη μοιχεύωσι, μοιχεύεις; ο βδελυττόμενος τα είδωλα, ιεροσυλείς;’ Εδώ ο απόστολος Παύλος απευθύνεται σε Ιουδαίους, που ισχυρίζοντο ότι ήσαν διδάσκαλοι του Νόμου κι έδειξε ότι, για να εκπροσωπούν κατάλληλα εκείνο τον Νόμο, έπρεπε να ζουν σε αρμονία μ’ αυτόν άλλως, δεν θα έπρεπε να τον διδάσκουν στους άλλους.

»Η ίδια αρχή εφαρμόζεται στο κεχρισμένο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ και σε κείνους, που είναι συνταυτισμένοι μαζί τους στο έργο του κηρύγματος. Πρέπει να είναι άτομα, που εφαρμόζουν εκείνο που λέγει η Γραφή για την τιμιότητα. (Εφεσ. 4:25, 28) Πρέπει να γνωρίζουν τι λέγει για την πορνεία και την μοιχεία και να ζουν σύμφωνα μ’ αυτό. (Εβρ. 13:4· Ματθ. 19:9) Δεν πρέπει να είναι μέθυσοι. (1 Πέτρ. 4:3, 4) Δεν πρέπει βεβαίως να παρευρίσκωνται και να συμμετέχουν σε πράξεις οποιασδήποτε ψευδούς θρησκευτικής οργανώσεως. (Αποκάλ. 18:4· 2 Κορ. 6:14-18) Και, για να παρουσιάζονται ως ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, οι οποίοι ‘δεν είναι εκ του κόσμου,’ δεν θα έπρεπε με κανένα τρόπο ν’ αναμιγνύωνται στις πολιτικές και μιλιταριστικές υποθέσεις του. (Ιωάν. 15:19) Χρειάζεται καιρός για να μάθη ένα άτομο και να πιστέψη και να εφαρμόση αυτά τα πράγματα, γι’ αυτό δεν θα ήταν κατάλληλο να το αφήσωμε να μεταβή στην υπηρεσία του αγρού, ως ένας μάρτυς του Ιεχωβά, παρά μόνον, όταν θα έχουν γίνει αυτά.

»Κάτι άλλο που πρέπει να σκεφθούμε είναι αυτό: Για να είναι ένας Μάρτυς χρειάζεται περισσότερο από το να διάγη μια ηθική ζωή και να γνωρίζη την αλήθεια και να την κηρύττη ορθά. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά συναθροίζονται επίσης τακτικά για να μελετούν την Αγία Γραφή· αυτό είναι μέρος της λατρείας μας. Προτού, λοιπόν, πάρωμε ένα άτομο στην υπηρεσία του αγρού, πρέπει αυτό να έχη συνδεθή μαζί μας στις συναθροίσεις της εκκλησίας μας. Άλλως, σε τι θα προσκαλέση αυτός ανθρώπους, που θέλουν να μάθουν περισσότερα; Αν δεν παρευρίσκεται στις συναθροίσεις, δεν θα ενθαρρύνη άλλους να το κάμουν αυτό. Αλλά η Αγία Γραφή προτρέπει να παρευρισκώμεθα. Μας παρακινεί να μη εγκαταλείψωμε τον οίκο του Θεού μας.​—Νεεμ. 10:39· Εβρ. 10:24, 25.

»Αν κάποιος, που δεν παρευρίσκεται στις συναθροίσεις της εκκλησίας, δίνη έκθεσι υπηρεσίας αγρού, τι σημαίνει αυτό πραγματικά; Μπορεί να το κάνη, επειδή αισθάνεται ότι ευχαριστεί εκείνον, που τον παίρνει μαζί του στην υπηρεσία. Αλλά είμεθα βέβαιοι ότι το κάνει, επειδή αισθάνεται ότι έχει συνταυτισθή με την οργάνωσι και θέλει να αποτελή μέρος αυτής; Είμεθα βέβαιοι ότι το κάνει, επειδή θέλει να έχη μια τακτική συμμετοχή στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Βεβαίως, αν θέλη να δίνη έκθεσι έργου του αγρού ως μάρτυς του Ιεχωβά και να περιλαμβάνεται στην έκθεσι της εκκλησίας, θα πρέπει να συνταυτισθή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, με το να παρακολουθή μερικές συναθροίσεις και να θέλη να είναι ένας απ’ αυτούς, διάγοντας επιπροσθέτως μια καθαρή, ηθική ζωή και γνωρίζοντας τις βασικές αλήθειες.»

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ακούοντας αυτή τη συζήτησι, ένας άλλος αδελφός ερώτησε: «Αν ληφθή αυτό υπ’ όψι, θα πρέπη λοιπόν η στάσις μας, για νέα ανώτατα όρια τον Απρίλιο και τον Δεκέμβριο κάθε χρόνο, να είναι διαφορετική από το παρελθόν;» Ο ομιλητής απήντησε:

«Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτε το νέον σε όσα έχω μόλις ειπεί. Θα τα βρήτε στο βιβλιάριο Κηρύττοντας και Διδάσκοντας με Ειρήνη και Ενότητα, στη σελίδα 17. Ομοίως στη σελίδα 24, αφού τονίζει ότι, ως αποτέλεσμα της διακονίας μας, είναι λογικό να ελπίζωμε ότι θα υπάρξη αύξησις, αναφέρεται σε κείνους που άρχισαν τον Απρίλιο και τον Δεκέμβριο ως ‘νέους που συνταυτίζονται με την εκκλησία.’ Δεν γίνεται λόγος για άτομα, που δεν είναι συνταυτισμένα μαζί μας και επιμένουν να τα πάρωμε μαζί μας στην υπηρεσία.

«Τον Απρίλιο και τον Δεκέμβριο λοιπόν δεν προσπαθούμε να αρχίσουν την υπηρεσία ένας αριθμός ατόμων, που δεν είναι έτοιμα γι’ αυτήν. Αλλά είναι καλό, από καιρό σε καιρό, όπως τον Απρίλιο και Δεκέμβριο, να καθήμεθα και να κάνωμε πάλι μια αποτίμησι του έργου μας και να βλέπωμε, αν μερικοί είναι έτοιμοι ν’ αρχίσουν την υπηρεσία και, αν υπάρχουν, να θέλωμε να τους βοηθήσωμε. Έτσι καταβάλλομε ιδιαίτερες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνσι στη διάρκεια μερικών μηνών και είναι ένα καλό ελατήριο για όλους μας να έχωμε στο νου μας ότι προετοιμάζομε εκείνους, με τους οποίους μελετούμε, να γίνουν δραστήριοι υμνηταί του Ιεχωβά. (2 Τιμ. 2:1, 2) Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βοηθήσωμε τους νέους ν’ αρχίσουν στη διάρκεια άλλων μηνών· μπορούμε. Αλλά έχομε ξεχωρίσει ωρισμένες περιόδους στη διάρκεια του έτους, που οι προσπάθειές μας συγκεντρώνονται σ’ αυτή την άποψι του έργου. Και τι ευτυχής περίπτωσις είναι, όταν ένας νέος ενώνεται μαζί μας για να υπηρετήση ενεργώς τον Ιεχωβά!»

Τι συμβαίνει μ’ εσάς; Είσθε ένας κήρυξ των αγαθών νέων της Βασιλείας; Αν η επιθυμία σας είναι να γίνετε ένας μιμητής του Ιησού Χριστού, ο οποίος εκήρυξε και εξήγγειλε τ’ αγαθά νέα της Βασιλείας, τότε καταβάλλετε κάθε προσπάθεια να εξαρτισθήτε, για να συμμετάσχετε σ’ αυτό το έργο, ενόσω υπάρχει ακόμη καιρός να το πράξετε.​—Λουκ. 8:1· 21:34-36.