Ενθυμείσθε;

Πόσο προσεκτικά έχετε διαβάσει τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς; Ενθυμείσθε αυτά τα εξέχοντα σημεία;

● Αν κάποιος αναμιχθή σε μια πράξι σοβαρού αμαρτήματος, γιατί πρέπει να ζητήση ώριμη Χριστιανική βοήθεια;

Πρώτα επειδή η Γραφή τον συμβουλεύει σοφά να ενεργήση έτσι. Επιπρόσθετα, αν δεν ενεργήση μ’ αυτό τον τρόπο, είναι δυνατόν να γίνη αδιόρθωτος ή μπορεί, από φόβο μήπως αποκαλυφθή, ν’ αποσυρθή από την οργάνωσι του Ιεχωβά.​—Σελ. 740, 741 (1966).

● Ποιου είδους αμαρτήματα πρέπει οριστικά να φέρωνται υπ’ όψιν της επιτροπής της εκκλησίας, έστω και αν κάποια συμβουλή έχει ήδη δοθή από ένα άλλον ώριμο Χριστιανό αδελφό;

Κάθε αμάρτημα του τύπου που αναφέρεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 5:11, αν έχη διαπραχθή επανειλημμένως. Σεξουαλική ανηθικότης, που περιλαμβάνει άλλα πρόσωπα, είτε έχει διαπραχθή από ενηλίκους ή βαπτισμένους ανηλίκους, έστω και αν έχη διαπραχθή μια μόνο φορά. Κάθε σοβαρό αμάρτημα, που έχει γίνει δημοσίως γνωστό.​—Σελ. 741 (1966).

● Ποιοι προεσκιάσθησαν από τον αρχαίο πατριάρχη Ιώβ;

Όπως έδειχνε το όνομά του, ο Ιώβ ήταν ένα «αντικείμενον εχθρότητος.» Ο Ιησούς Χριστός, ο Μεγαλύτερος Ιώβ, έγινε αντικείμενον εχθρότητος από θρησκευτικούς ομίλους στην εποχή του. Το σύγχρονο υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, εξαιτίας της ακεραιότητός των στον Θεό, έχουν έλθει κάτω από παρόμοιο ονειδισμό από θρησκευτικούς εχθρούς.​—Σελ. 5, 6 (1967).

● Στη σύγχρονη εκπλήρωσι, ποιους εξεικονίζουν οι τρεις ψευδείς παρηγορηταί του Ιώβ;

Τον θρησκευτικό κλήρο και τους ηγέτας του «Χριστιανικού κόσμου», οι οποίοι έχουν κακοπαραστήσει και έχουν εναντιωθή στους δούλους του Θεού.​—Σελ. 9 (1967).

● Ποιος φέρει την πρωτίστη ευθύνη για τη λήψι αποφάσεων όσον αφορά τη δράσι, στην οποία μπορούν ή δεν μπορούν ν’ αναμιχθούν οι ανήλικοι;

Ο Θεός έχει αναθέσει αυτή την ευθύνη στον πατέρα· αν δεν υπάρχη πατέρας στο σπίτι, τότε η μητέρα φέρει αυτό το φορτίο. Βεβαίως, ό,τι λέγει ο Λόγος του Θεού για την ορθή διαγωγή πρέπει να τηρήται πάντοτε.​—Σελ. 31 (1967).

● Ποια καλά αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν όταν ένας Χριστιανός υπομένη κάτω από διωγμό;

Αυτό μπορεί να ενισχύση το άτομο πνευματικώς, να γίνη μια πηγή ενισχύσεως σε ομοίους με αυτόν πιστούς και να χρησιμεύση για να τιμήση το όνομα του Ιεχωβά.​—Σελ. 117-119 (1967).

● Τι έχει κάμει η βασιλεία του Θεού από το 1914;

Έχει αναλάβει δράσι εναντίον των ουρανίων εχθρών της, που κατέληξε στην έξωσι του Σατανά από τον ουρανό· έκαμε παγκοσμία αναγγελία της εγκαθιδρύσεώς της κι επροστάτευσε τους κεχρισμένους πρέσβεις, οι οποίοι κάνουν αυτή την αναγγελία· εσύναξε εκουσίους υπηκόους, οι οποίοι ενώθηκαν στη διακήρυξι των αγαθών νέων της Βασιλείας.​—Σελ. 619-625 (1966).

● Ποια είναι τα πολύτιμα υλικά που αντέχουν στη φωτιά και με τα οποία οι μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να οικοδομήσουν αληθινούς Χριστιανούς;

Είναι ευσεβείς ιδιότητες όπως πνευματική διάκρισις, αφοσίωσις σε Βιβλικές αρχές, σεβασμός στους νόμους του Ιεχωβά, και άφοβη προθυμία στην επίδοσι μαρτυρίας για τη Μεσσιανική βασιλεία.​—Σελ. 146 (1967).

● Τι ήθελε να μάθη ο Ησαΐας, όταν ερώτησε, «Ιεχωβά, έως πότε;»

Δεν ερωτούσε έως πότε θα έπρεπε να κηρύττη, αλλά, μάλλον, έως πότε ο Ιεχωβά θα επέτρεπε να εξακολουθή η κακή πνευματική κατάστασις του Ισραήλ. Η απάντησις ήταν, «Εωσού ερημωθώσιν αι πόλεις.»​—Σελ. 46 (1967).