Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Πότε ο από την Ταρσό Σαούλ έλαβε το όνομα Παύλος και γιατί;—Ντ. Μπ., Η.Π.Α.

Δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά φαίνεται, λογικό ότι και τα δύο ονόματα, Σαούλ και Παύλος, είχαν δοθή στη βρεφική του ηλικία στον άνθρωπο, ο οποίος αργότερα έγινε ο απόστολος Παύλος.

Ο Σαούλ κατήγετο από την Ιουδαϊκή φυλή του Βενιαμίν· όπως ο ίδιος λέγει. «Εβραίος εξ Εβραίων.» (Φιλιππησ. 3:5) Πολλές πιθανότητες ελέχθησαν για τους λόγους που οι γονείς του έδωσαν το όνομα Σαούλ. Ίσως διότι αυτό ήταν το όνομα του πατρός του. (Λουκ. 1:59) Έπειτα πάλι το όνομα Σαούλ ήταν το εκ παραδόσεως σπουδαίο όνομα μεταξύ Βενιαμιτών λόγω του πρώτου βασιλέως επάνω σε όλο τον Ισραήλ, ενός Βενιαμίτου, ο οποίος ελέγετο Σαούλ. Μερικοί, επί πλέον, έχουν τη γνώμη ότι οι γονείς του τού έδωσαν αυτό το όνομα λόγιο της σημασίας του, «ζητηθείς» ή «επιθυμητός.» Οποιοσδήποτε και αν είναι ο λόγος, για τον οποίον εξελέγη αυτό το Ιουδαϊκό όνομα, όταν ήταν μεταξύ Ιουδαίων όπως αυτός, και ειδικώς όταν σπούδαζε για να γίνη Φαρισαίος και ζούσε ως Φαρισαίος, θα χρησιμοποιούσε το Εβραϊκό του όνομα Σαούλ.—Πράξ. 22:3.

Εφόσον οι Ιουδαίοι γονείς του ζούσαν στην ελευθέρα Ρωμαϊκή πόλι Ταρσό, είναι ευνόητο ότι θα είχαν δώσει, επίσης, στον γιο τους ένα Ρωμαϊκό όνομα, Παύλος, που σημαίνει «μικρός.» Μερικοί συγγενείς του Παύλου είχαν, επίσης, Ρωμαϊκό και Ελληνικό όνομα. (Ρωμ. 16:7, 21) Επιπροσθέτως, δεν ήταν ασύνηθες για τους Ιουδαίους της εποχής εκείνης, ιδιαιτέρως ανάμεσα σ’ εκείνους οι οποίοι ζούσαν εκτός του Ισραήλ, να έχουν δύο ονόματα. Διαβάζομε στη Γραφή για τον μαθητή Συμεών, ο οποίος ελέγετο, επίσης, Νίγερ, και για τον Ιωάννη τον επονομαζόμενο Μάρκο. (Πράξ. 13:1· 12:12) Στην περίπτωσι του Σαούλ ένα Ρωμαϊκό όνομα θα ήταν ειδικά κατάλληλο εφόσον είχε γεννηθή Ρωμαίος πολίτης.—Πράξ. 22:28.

Στο εδάφιο Πράξεις 13:9, στην αφήγησι σχετικά με την πρώτη ιεραποστολική περιοδεία του αποστόλου, ο Σαούλ αναφέρεται για πρώτη φορά στο Βιβλικό υπόμνημα ως Παύλος, Διαβάζομε: «Ο Σαύλος, ο και Παύλος, . . .» Μερικοί λέγουν ότι τότε για πρώτη φορά έλαβε αυτό το όνομα προς τιμήν του ανθυπάτου Σεργίου Παύλου στον οποίον μόλις είχε κηρύξει, αλλά αυτή δεν φαίνεται να είναι η πιο λογική εξήγησις. (Πράξ. 13:7) Μάλλον, αν είχε ένα όνομα Ρωμαϊκό ή Εθνικό, τώρα που θα εταξίδευε ανάμεσα στα Έθνη, είναι λογικό ότι ο απόστολος θα το χρησιμοποιούσε. Αναγνωρίζοντας ότι είχε επιφορτισθή με το ευαγγέλιον προς τους Εθνικούς ή τους λαούς των εθνών, ο Παύλος δεν εχρησιμοποίησε ποτέ το Ιουδαϊκό του όνομα σε οποιαδήποτε από τις επιστολές του. (Γαλ. 2:7· 1:1) Συνεπώς, και ο Πέτρος ακόμη ανεφέρετο στον αγαπητόν του όμοιον με αυτόν απόστολο ως Παύλο.—2 Πέτρ. 3:15.