‘Επί τω Λόγω Σου Θέλομεν Ρίψει τα Δίκτυα’
ΑΥΤΟΣ είναι ο τρόπος που αισθάνθηκε ο απόστολος Πέτρος γι’ αυτό το πράγμα, όταν ο Χριστός Ιησούς κατηύθυνε τους μαθητάς του να προσπαθήσουν να αλιεύσουν σε βαθύτερα νερά. Είχαν αποτυχία όλη τη νύχτα, αλλά ο Αρχιαλιεύς ωμιλούσε, και υπεδείκνυε ένα νέο αλιευτικό τομέα, ένα τομέα που δεν είχαν δοκιμάσει ακόμη. Υπήρχε σταθερή διαδεβαίωσις στη φωνή του, πεποίθησις ότι θα είχαν επιτυχία. Και είχαν επιτυχία, πολύ μεγαλύτερη από τις ελπίδες των.—Λουκ. 5:4-6.
Έτσι, επίσης, συνέβη στη σύγχρονη εποχή. Οι ακόλουθοι του Ιησού σήμερα εξεδήλωσαν προθυμία για να καθοδηγηθούν από τις κατευθύνσεις που λαμβάνονται μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας από Εκείνον, ο οποίος τους εκάλεσε να γίνουν «αλιείς ανθρώπων.» (Ματθ. 4:19) Πολλοί μετεκινήθησαν σε νέα αλιευτικά πεδία. Σύμφωνα με τον λόγο του ‘έρριψαν τα δίκτυα’ σε νέες περιοχές. Αλλά είχαν τα ίδια καταπληκτικά αποτελέσματα; Και υπάρχουν ακόμη τέτοιες ευκαιρίες και για άλλους οι οποίοι θ’ ανταποκριθούν προθύμως στην κλήσι του Αρχιαλιέως;
Εξετάστε τα γεγονότα και καθορίστε για τον εαυτό σας τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα. Εφ’ όσον ο Ιεχωβά Θεός κρατεί ανοικτή την ευκαιρία ενασχολήσεως σ’ αυτή την απέραντη δράσι ‘αλιεύσεως,’ σ’ αυτό το έργο ‘αγρεύσεως ανθρώπων’ και οδηγήσεως των σε κατάστασι ασφαλείας στην οργάνωσι του Θεού, είναι καιρός για πολλούς να υποταχθούν στην κατεύθυνσι του πνεύματος Του και, όπου είναι δυνατόν, να μεταφερθούν σ’ ένα νέο πεδίον ‘αλιεύσεως’.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΧΙΛΗ ΝΑ ΓΙΝΗ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΑΣ;
«Δεν θα θέλατε να είσθε μαζί μ’ ένα μικρό όμιλο εδώ στη Χιλή, και να κάμετε έναρξι ως ιεραπόστολοι;» γράφει ένας μάρτυς του Ιεχωβά. «Αδειάζομε τις βαλίτσες μας, στρώνομε το κρεββάτι, και κατόπιν πηγαίνομε ν’ αγωνισθούμε σε μια γλώσσα που μας είναι ακόμη τελείως νέα. Αυτό ήταν εκείνο που εκάναμε πριν από δεκαεννέα περίπου χρόνια. Με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, συνεχίσαμε, και τώρα αυτός ο τόπος μάς φαίνεται όπως το ‘σπίτι’ μας.
«Εκείνο που αποτελεί πράγματι πρόκλησι σχετικά με το έργο πνευματικής αλιεύσεως εδώ είναι να έχη ένας περισσότερες ευκαιρίες διεξαγωγής Γραφικών μελετών στα σπίτια των ανθρώπων από όσες μπορεί πραγματικά να χειρισθή. Και κατόπιν το να βλέπετε πολλά άτομα να προοδεύουν από τις παχυλές δεισιδαιμονίες σε ισχυρή πίστι στον Λόγο του Θεού φέρνει ένα απερίγραπτο αίσθημα ικανοποιήσεως. Ναι, θα σας ήταν αρεστόν να βρίσκεσθε ανάμεσα σ’ αυτούς τους φιλικούς ανθρώπους, οι οποίοι πάντοτε μας ευχαριστούν όταν μελετούμε τη Γραφή μαζί τους ή και όταν ακόμη κάνωμε μια σύντομη επίσκεψι. ‘Εδώ είναι πράγματι το ΣΠΙΤΙ μας!»
Ιδού και μια έκθεσις από το ακρότατο νότιο άκρο της Χιλής: «Το 1956 ο πρώτος όμιλος ιεραποστόλων είχε διορισθή να εργασθή στην Πούντα Αρένας, κι εγώ είχα το προνόμιο να είμαι μεταξύ των. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχε καμμιά εκκλησία, και οι συνθήκες καιρικής ακρότητος δημιουργούσαν πολλά εμπόδια. Αλλά πόσο ευτυχείς είμεθα που σταθήκαμε ακλόνητοι και παραμείναμε! Διότι τώρα υπάρχουν ογδόντα και πλέον Μάρτυρες στην εκκλησία εδώ—και αυτός ο αριθμός είναι επί πλέον εκείνων οι οποίοι έκριναν οικονομικώς αναγκαίο να μετοικήσουν σε άλλα τμήματα της Χιλής.
«Ένας επιχειρηματίας, με τον οποίο μελετούσαμε τη Γραφή, αψήφησε τις επικρίσεις φίλων και συγγενών, οι οποίοι ήσαν όλοι Καθολικοί, και επέμενε να λαμβάνη ακριβή γνώσι. Ο πατέρας του έφερε ένα δικαστή του ανωτάτου δικαστηρίου, οικογενειακό φίλο, για να τους επισκεφθή και να προσπαθήση να τον μεταπείση. Αλλά αυτό το άτομο που είχε προσφάτως δείξει ενδιαφέρον μπόρεσε ν’ αποδείξη στον δικαστή την βάσι για τη νέα πίστι του στη Γραφή. Ο δικαστής αναγκάσθηκε να παραδεχθή ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά.»
Αλλά ολόκληρη η τάσις των πραγμάτων στη Χιλή την χαρακτηρίζει ως ένα από τους εκλεκτούς αλιευτικούς τόπους της εποχής μας. Από τον καιρό της αφίξεως των πρώτων εκπαιδευμένων στη Σχολή Γαλαάδ ιεραποστόλων το 1945, όταν υπήρχαν μόνον 59 Μάρτυρες σ’ όλη τη χώρα, η αύξησις υπήρξε συγκινητική. Σε αριθμό οι διαγγελείς της Βασιλείας έφθασαν τους 5.223. Αλλ’ αυτό σημαίνει ακόμη ότι κάθε διαγγελεύς σ’ αυτή τη χώρα οφείλει να φροντίση για 1.700 κατοίκους περίπου. Αν είσθε ένας μάρτυς του Ιεχωβά, είσθε σε θέσι να ενωθήτε μαζί τους και να ελαφρύνετε το έργο των;
ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΛΙΕΥΣΕΩΣ ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ
Οι πρώτοι ιεραπόστολοι έφθασαν το 1946 στο Περού με ανάμικτα αισθήματα. Η εκπαίδευσις στη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ τούς είχε βοηθήσει να είναι ενήμεροι του προβλήματος της γλώσσης, αλλά τώρα έπρεπε να εφαρμόσουν με άμεσο τρόπο την λίγη γνώσι της γλώσσης που είχαν αποκτήσει. Οσοδήποτε μεγάλο και αν εφαίνετο το πρόβλημα, όμως, εγνώριζαν ότι έπρεπε να στηρίζωνται στο πνεύμα του Ιεχωβά για ν’ αντεπεξέλθουν. Υπήρχαν τότε πολύ λίγοι εντόπιοι Μάρτυρες.
Και ποιό ήταν το αποτέλεσμα σε ‘άγρευσι ανθρώπων’ από τότε; Το 1956 υπήρχαν 524 διαγγελείς της Βασιλείας σε 13 εκκλησίες. Το 1966 υπήρχαν 2.530 διαγγελείς σε 63 εκκλησίες, κι εφέτος, το 1968, ανεφέρθη ήδη ένα ανώτατο όριο 3.100. Αλλά σε μια χώρα με 12.000.000 και πλέον κατοίκους εξακολουθούν να υπάρχουν θαυμάσιες ευκαιρίες αλιεύσεως.
Προσέξτε αυτή την συναρπαστική αφήγησι ενός ιεραποστόλου για τη Γραφική μελέτη που διεξήγε μ’ ένα κατασκευαστή ποταμόπλοιων του Αμαζονίου: «Όταν έφθανα για τη μελέτη ο κ. Ρ—σταματούσε κάθε εργασία επάνω στα ποταμόπλοια και καλούσε τους εργάτας σ’ ένα σκιερό τμήμα του υπαιθρίου εργαστηρίου όπου όλοι εκάθηντο κατά γης για τη μελέτη. Τη μια εβδομάδα μετά την άλλη έπινε από τα ύδατα της αληθείας της Γραφής σχετικά με τις υποσχέσεις μιας νέας τάξεως. Σε λίγο ήταν ανυπόμονος να μιλήση στους άλλους γι’ αυτά—πρώτα στους συγγενείς του. Με ρώτησε αν θα ήθελα να κάνω το ταξίδι ως κάτω στον Αμαζόνιο για να τους επισκεφθώ. Ξεκινήσαμε στις 4 π.μ. ένα σκοτεινό πρωί, εφωδιασμένοι καλά με Γραφές και έντυπα. Το πρωινό μας το ετοιμάσαμε σε μια υπαίθριο ανθρακιά από ξυλοκάρβουνα καθώς σπεύδαμε για τον προορισμό μας. Φθάσαμε γύρω στις 6 μ.μ.
«Εφαίνετο ως να είχαν φθάσει όλα τα κουνούπια της χώρας την ίδια ώρα, 7 μ.μ. διότι αυτή είναι η τακτική ώρα φαγητού γι’ αυτά τα έντομα. Πήραμε τις αποσκευές μας και ξεκινήσαμε μέσ’ από τη ζούγκλα σ’ ένα μικρό, σαφώς καθωρισμένο μονοπάτι. Ήταν ζέστη και υγρασία, αλλά οι ήχοι της ζούγκλας ήταν γοητευτικοί στο άκουσμα. Τελικά φθάσαμε σ’ ένα μικρό αραιωμένο μέρος στη ζούγκλα όπου είδαμε το ‘σπίτι’ μας κτισμένο υψηλά επάνω σε ξυλίνους στύλους. Ήταν ήδη αργά, έτσι βάλαμε τις κουνουπιέρες μας και πέσαμε να κοιμηθούμε.
Ύστερ’ από λίγες μέρες έργο ‘από καλύβα σε καλύβα’ κάναμε διευθετήσεις για μια δημοσία συνάθροισι για κάποιο βράδυ. Πενήντα περίπου άτομα προσήλθαν από την γύρω ζούγκλα. Το φανάρι μας προσείλκυσε χιλιάδες έντομα και κουνούπια επίσης. Με το σακκάκι μου κλεισμένο ως το λαιμό ψηλά και το καπέλλο μου κατεβασμένο ως τ’ αυτιά, μίλησα σ’ ένα ακροατήριο που ήταν πάρα πολύ προσεκτικό. Όλοι ήθελαν έντυπα.»
Φυσικά, το Περού έχει και τις υψηλές ορεινές του περιοχές, όπου ο αέρας είναι αραιός και οι νύχτες αρκετά ψυχρές για να χρειάζεται σκέπασμα. Αλλά παντού σ’ όλη τη χώρα μπορεί κανείς να βρη ευήκοα ώτα και ερευνητικές διάνοιες. Υπάρχουν πολλά μέρη που έχουν ανάγκη βοηθείας. Μερικές μεγάλες πόλεις εξακολουθούν να μη έχουν ούτε ένα Μάρτυρα, και ποτέ δεν έγινε έργο εκεί. Μια από αυτές είναι το Σαντιάγκο δε Τσούκο. Βρίσκεται στο βόρειο Περού όπου η κυβέρνησις κατασκευάζει τώρα μια οδό προς το εσωτερικό. Αυτή θα διανοίξη νέους ευρείς αγρούς, όχι μόνο για τους Ισπανοφώνους κατοίκους, αλλά και για πολλές φυλές Ινδών, οι οποίοι μόλις τώρα έρχονται σ’ επαφή με μια σύγχρονη κοινωνία. Και πόλεις όπως η Τσατσαπόγιας, η Μογιομπάμπα, η Μπόκα Γκράνδε και Μπόκα Τσίκα είναι όλες ανοικτές γι’ αυτούς οι οποίοι μπορούν να έλθουν και να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη είναι τόσο μεγάλη.
Η ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΕΙ
Αυτή είναι μια χώρα με 10 εκατομμύρια κατοίκους. Γράψτε δίπλα σ’ αυτόν τον αριθμό 5.314 Μάρτυρες, και θα ιδήτε την ανάγκη για περισσοτέρους αλιείς ανθρώπων, διότι υπάρχουν πολλοί διψασμένοι για γνώσι και με φιλική διάθεσι ιθαγενείς. Το πόσο ανυπόμονοι είναι ν’ ακούσουν τ’ αγαθά νέα μπορεί να γίνη αντιληπτό από την εξής πείρα.
Ένας ιεραπόστολος περιήλθε πολλές μεγάλες και μικρές πόλεις της χώρας προβάλλοντας ταινίες της Εταιρίας Σκοπιά. Σ’ ένα μέρος ένα ενδιαφερόμενο άτομο ανέλαβε να βάψη λευκό ένα τοίχο του σπιτιού του για να χρησιμεύση ως κινηματογραφική οθόνη. Σ’ ένα ορεινό οικισμό κοντά στο Καρούπανο ένας καταστηματάρχης που είχε φιλική διάθεσι επρομήθευσε ηλεκτρικό ρεύμα από τη δική του εγκατάστασι φωτισμού—τη μόνη διαθέσιμη πηγή ρεύματος για πάρα πολλά χιλιόμετρα. Προσέφερε, επίσης, χωρίς αμοιβή τη χρήσι του γηπέδου του που γίνονται κοκκορομαχίες, κι έρριξε μάλιστα και φωτοβολίδες για να γνωστοποιήση το γεγονός στους κατοίκους των ορεινών περιοχών. Ογδόντα πέντε από αυτούς προσήλθαν, πολλοί από αυτούς επάνω σε όνους.
Υπάρχουν ιεραπόστολοι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ, οι οποίοι έχουν δαπανήσει πολλά χρόνια στο έργο ‘αλιεύσεως ανθρώπων’ στη Βενεζουέλα, μερικοί δε απ’ αυτούς πολύ περισότερο από δέκα χρόνια. Πώς αυτοί εκφράζονται στο υπόμνημα των καρτερικότητος; «Ως ιεραπόστολοι,» λέγει ένας, «είμεθα τόσο ευλογημένοι με το ότι είμεθα ελεύθεροι από τις γενικές ανησυχίες που περιβάλλουν τους ανθρώπους του κόσμου, ελεύθεροι από την υποχρέωσι να δαπανούμε το πλείστον των αποτελεσματικών μας ωρών σε κοσμική εργασία. Η επιστροφή στο σπίτι κάθε βράδυ ύστερ’ από μια πλήρους ημέρας υπηρεσία φέρνει ικανοποίησι λόγω της γνώσεως ότι εξετέλεσε ένας πραγματικά το θέλημα του Ιεχωβά.»
Ένας άλλος λέγει: «Το ότι ήμουν σε θέσι ν’ αφιερώσω πολλά χρόνια σε ιεραποστολική υπηρεσία εδώ στη Βενεζουέλα επλούτισε τόσο πολύ τη ζωή μου. Η συνεχής δραστηριότης στη διακονία υπήρξε μια ασφάλεια εναντίον των παγίδων ενός κόσμου, ο οποίος ζη τόσο αντίθετα προς τις Βιβλικές αρχές. Με βοήθησε, επίσης, να διατηρήσω μια καθαρή όρασι της μεγαλειώδους βουλής του Θεού.»
Κι ένας Μάρτυς με δεκατεσσάρων ετών ιεραποστολική υπηρεσία γράφει: «Είμαι ευχαριστημένος που ασχολήθηκα σ’ αυτό το μεγάλο έργο όλ’ αυτά τα χρόνια, διότι αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω το έλεος και την προστασία του Θεού καθώς και τους θαυμαστούς τρόπους του να καθοδηγή τα βήματα των προθύμων δούλων του. Είμαι τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε πεπεισμένος ότι η απόφασίς μου να γίνω ιεραπόστολος ήταν η μόνη ορθή απόφασις που έπρεπε να λάβω και αυτό ευχαρίστως θα το επαναλάμβανα από την αρχή.»
Ένας άλλος Μάρτυς με δεκαέξη ετών ιεραποστολική δράσι πίσω του εκφράζεται με τον εξής τρόπο: «Σ’ αυτή την υπηρεσία οι σκέψεις μου είναι με αδιαίρετο και συνεχή τρόπο προσηλωμένες στον Λόγο του Ιεχωβά. Αυτό με βοηθεί ν’ αποφεύγω κακές συναναστροφές, οι οποίες ασφαλώς θα παρουσίαζαν κίνδυνο σε οποιαδήποτε άλλη εργασία. Και όταν ένας κουράζεται σωματικώς σ’ αυτό το έργο έχει την ικανοποίησι ότι δαπανήθηκε σ’ ένα έργο που αξίζει, στην υπηρεσία του Ιεχωβά.»
Ο καθένας των και όλοι μαζί αυτοί οι καρτερικοί «αλιείς» θα σας έλεγαν αν είχαν την ευκαιρία, «Ναι, έχομε επείγουσα ανάγκη από περισσότερα πρόθυμα χέρια για να ρίξουν τα δίκτυα.» Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν ακόμη πολλοί ‘καλοί ιχθείς’ στα ύδατα της Βενεζουέλας.
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ο απόστολος Πέτρος και οι όμοιοι με αυτόν αλιείς υπήκουσαν στον λόγο του Κυρίου, Χριστού Ιησού. Ο καθορισμός του χρόνου και ο τόπος της περαιτέρω δραστηριότητος των είχαν προγραμματισθή από Εκείνον τον οποίο είχε χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά για να δημιουργήση τόσο τους ιχθείς όσο και τους ανθρώπους, Εκείνον ο οποίος μπορούσε να τους οδηγήση στην οδό της επιτυχίας και της ειρήνης. Σήμερα, κι εμείς, επίσης, μπορούμε να παραδώσωμε τον εαυτό μας για υπηρεσία κάτω από τον Αρχιαλιέα, ο οποίος μπορεί να μας κατευθύνη με ασφαλή τρόπο σε πλούσια και ικανοποιητική αλίευσι ανθρώπων. Μέσω της Χριστιανικής εκκλησίας αυτός προμηθεύει τα εφόδια, την εκπαίδευσι, τη συνεργασία, ώστε οι μάρτυρες του Ιεχωβά ατομικώς να μπορούν να γίνουν πιο επιτήδειοι στον χειρισμό των «δικτύων.»
Όταν έχουμε επωφεληθή από όλη αυτή τη βοήθεια και ενθάρρυνσι, τι θα κάνωμε; Θα είμεθα ικανοποιημένοι, με το να χρησιμοποιούμε τις ‘αλιευτικές’ μας ικανότητες μ’ ένα περιωρισμένο τρόπο; Ή θα είμεθα πρόθυμοι να επεκτεινώμεθα μαζί με τη μεγίστη οργάνωσι ‘αλιεύσεως’ και θα φθάσωμε σε νέες και άθικτες περιοχές της θαλάσσης του ανθρωπίνου γένους; Η Χιλή, το Περού και η Βενεζουέλα είναι μερικοί από τους τόπους όπου, «αλιείς ανθρώπων» οι οποίοι ήσκησαν την κλήσι των, ενετόπισαν μεγάλα πλήθη ‘ιχθύων’ και ζητούν βοηθούς. Μπορείτε ν’ ανταποκριθήτε;
Αν μπορήτε, σημαίνει ότι πρέπει να διοργανώσετε τις υποθέσεις σας μ’ αυτό τον σκοπό υπ’ όψιν. Σημαίνει ν’ απαλλαγήτε από πολλά μη απαραίτητα πράγματα και να καταστρώσετε σχέδια που μπορούν να πραγματοποιηθούν. Παραδείγματος χάριν, θα μπορούσατε να γράψετε και να ζητήσετε πληροφορίες από το Γραφείον του Προέδρου, της Watch Tower Bible and Tract Society, για τις απαιτήσεις από αυτούς οι οποίοι θα ήθελαν να υπηρετήσουν σε μια ξένη χώρα. Επίσης, θα μπορούσατε να γράψετε στο γραφείον του τμήματος στη χώρα όπου πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να υπηρετήσετε και να ζητήσετε πληροφορίες όσον αφορά τις δυνατότητες εισόδου σ’ εκείνη τη χώρα, δίνοντας λεπτομέρειες σχετικά με τον εαυτό σας, όπως ηλικία, υγεία, γνώσις Ισπανικής, και άλλα.
Οπωσδήποτε, υπολογίστε πρώτα τη δαπάνη. Άγαμοι, άνδρες και γυναίκες, νυμφευμένα ζεύγη ακόμη και οικογένειες μετέβησαν και υπηρέτησαν εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη όσον αφορά τη διακήρυξι των «αγαθών νέων.» Αλλά κάθε περίπτωσις έχει τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά. Φέρτε την ιδική σας περίπτωσι ενώπιον του Ιεχωβά με προσευχή. Ζητήστε την κατεύθυνσί του σ’ αυτό το ζήτημα. Και να ενθυμήσθε ότι ο ενδοξασμένος Υιός του Θεού, Χριστός Ιησούς, κατευθύνει τώρα ολόκληρη την παγγήινη προσπάθεια ‘αλιεύσεως,’ εξασφαλίζοντας έτσι επιτυχία σ’ αυτούς που θα καθοδηγούνται από αυτόν όσον αφορά τον χρόνο και την τοποθεσία της ‘αλιευτικής’ των δράσεως. Μπορείτε να πήτε όπως είπε ο Πέτρος, ‘επί τω λόγω σου, Κύριε, θέλομεν ρίψει το δίκτυον’;