Μια Πρόθυμη και Αρμόζουσα Υπεράσπισις
ΣΕ ΜΙΑ συνέλευσι περιοχής των μαρτύρων του Ιεχωβά στο Τέξας πριν από λίγον καιρό, έγινε αφήγησις της επομένης ενδιαφερούσης πείρας. Δείχνει πώς μπορεί ν’ αντιμετωπισθή η εναντίωσις και να υπερνικηθή επιτυχώς.
Ένας άλλος Μάρτυς κι εγώ εκηρύτταμε από σπίτι σε σπίτι σ’ ένα αγροτικό τομέα. Καθώς επλησίασα το πρώτο σπίτι, δύο άνδρες εκάθονταν στο προαύλιο. Ο οικοδεσπότης δεν ενδιεφέρετο, αλλ’ ο επισκέπτης του, Τζωρτζ, αισθανόταν μίσος εναντίον μας. Είπε ότι είμεθα μικροπωληταί του Θείου λόγου και ότι δεν είχε ανάγκη αυτών των ‘παλαιών περιοδικών’ διότι είχε όλα όσα εχρειάζετο. Είπε ότι είχε διαβάσει τη Γραφή Βασιλέως Ιακώβου κι επίστευε σε κάθε λέξι της. Κατόπιν έφυγε.
«Όταν επλησίασα το δεύτερο σπίτι, στο προαύλιο ήταν ο Τζωρτζ μιλώντας στον οικοδεσπότη. Ναι, είχε κάμει ήδη το ύπουλο έργον του. Ο οικοδεσπότης είπε ότι δεν ενδιεφέρετο. Ο Τζωρτζ είχε φύγει. Όταν πήγα στο τρίτο σπίτι, πάλι αυτός ήταν εκεί· αυτή τη φορά μ’ ένα ανδρόγυνο.
«Εκείνο που δεν ήξερε ο Τζωρτζ ήταν ότι πέρυσι το φθινόπωρο είχα αφήσει μερικά έντυπα σ’ αυτό το ανδρόγυνο. Τότε αναχωρούσαν για να περάσουν τον χειμώνα στη Φλόριντα. Ευχαρίστως μ’ άφησαν να τους δείξω πώς να μελετούν τα βιβλία. Αυτή ήταν η πρώτη μου επανεπίσκεψις σ’ αυτούς αφότου επέστρεψαν από τη Φλόριντα. Δεν ήξερα τι εσκέπτοντο για τα βιβλία που τους είχα αφήσει.
«Όταν ο Τζωρτζ άρχισε την ομιλία του εναντίον μας, παρακολουθούσα το ζεύγος για να ιδώ την αντίδρασί τους. Αμέσως παρετήρησα ότι ο σύζυγος ήταν καταφανώς στενοχωρημένος, διότι όσα είχε διαβάσει στα βιβλία της Εταιρίας Σκοπιά τού είχαν αρέσει. Γρήγορα έκαμα μια άμεση ερώτησι στον Τζωρτζ: ‘Πόσο έχετε διαβάσει από τα βιβλία;’
«‘Ούτε μια σελίδα’, απήντησε περιφρονητικά, ‘ούτε πρόκειται να διαβάσω!’
«‘Θέλετε να μας πήτε’, ερώτησα, ‘ότι δεν εδιαβάσατε κανένα απ’ αυτά τα βιβλία κι ωστόσο ελάβατε την απόφασί σας στο ζήτημα και προσπαθείτε τώρα να επηρεάσετε τους άλλους προς το δικό σας φρόνημα;’
«‘Ναι, κυρία,’ απήντησε.
«‘Και πιστεύετε στη Γραφή του Βασιλέως Ιακώβου;’ ερώτησα. Πάλι απήντησε ότι την επίστευε. Τότε του είπα να διαβάση το εδάφιο Παροιμίαι 18:13, που λέγει, ‘Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος.’
«‘Αυτά λέγει η Αγία Γραφή, λοιπόν’ εφώναξε ο οικοδεσπότης, ‘κι εγώ δεν κρίνω κανένα, διότι δεν θέλω να με κρίνη κανένας.’ Με παρεκάλεσαν να καθήσω, και ο Τζωρτζ έφυγε. Ο άνθρωπος τότε μου είπε ότι απήλαυσε τη μέθοδό μας ανευρέσεως των Γραφικών εδαφίων και αμέσως άρχισα μια οικιακή Γραφική μελέτη με αυτόν και τη σύζυγό του. Στο επόμενο σπίτι που επισκέφθηκα—ναι, δεν υπήρχε Τζωρτζ.»