Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Τι εννοεί το εδάφιο 1 Κορινθίους 13:8, που λέγει ότι, ‘η γνώσις θέλει καταργηθή’;​—Ρ. Μ., Η.Π.Α.

Η εξέτασις των συμφραζομένων αποκαλύπτει ότι ο απόστολος Παύλος εννοούσε ότι η υπερφυσική γνώσις, η οποία ήταν θαυματουργικό δώρο του αγίου πνεύματος, θα έπαυε στον ωρισμένο καιρό.

Στο προηγούμενο κεφάλαιο ο Παύλος έγραψε για τις «διαιρέσεις [ποικιλίας, ΜΝΚ] χαρισμάτων» του πνεύματος. Τα θαυματουργικά δώρα περιελάμβαναν θεραπείες, προφητεία, είδη γλωσσών, και λόγους γνώσεως. (1 Κορ. 12:4-11) Αυτές δεν ήσαν συνήθεις ικανότητες, όπως η θεραπεία ή οι γλώσσες λόγω σπουδών ιατρικής ή διαφόρων γλωσσών. Ήσαν θαυματουργικές ικανότητες. Έπεται, λοιπόν, ότι η «γνώσις» που αναφέρεται δεν ήταν συνήθης γνώσις, που αποκτάται με την πείρα, την παρατήρησι ή τη μελέτη βιβλίων, ακόμη και της Αγίας Γραφής. Ήταν μια υπερφυσική γνώσις που την επρομήθευε το άγιο πνεύμα.

Τα κατωτέρω παραδείγματα δείχνουν ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να χορηγήση υπερφυσική γνώσι: Στον θάνατο του Λαζάρου, οι συνταξιδιώται του Ιησού δεν είχαν μάθει ότι ο ασθενής Λάζαρος είχε πεθάνει, ενώ ο Χριστός το εγνώριζε. (Ιωάν. 11:5-14) Σε μια προηγουμένη ευκαιρία, μια Σαμαρείτις σ’ ένα πηγάδι ανεγνώρισε τον Ιησού ως προφήτη διότι αυτός είχε υπερφυσική γνώσι της περασμένης και της παρούσης συζυγικής καταστάσεώς της.​—Ιωάν. 4:16-19.

Σημειώστε την εξής περίπτωσι που περιλαμβάνει τους αποστόλους μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ.: Όταν ο Ανανίας μυστικά ‘εψεύσθη εις το πνεύμα το άγιον’, ο απόστολος Πέτρος θαυματουργικά το γνώριζε.​—Πράξ. 5:2-4.

Αν και η Γραφή δεν περιγράφει λεπτομερώς την χρήσι θαυματουργικής ‘γνώσεως,’ φαίνεται πιθανόν ότι εχρησιμοποιείτο και μ’ ένα άλλο τρόπο, επίσης. Στη διάρκεια της νηπιότητος της Χριστιανοσύνης ο Θεός μπορούσε να είχε κάμει προμήθεια υπερφυσικής γνώσεως για να ενισχύση τις εκκλησίες. Μολονότι οι πρώτοι Χριστιανοί ενδιεφέροντο εντατικά για τις Γραφές, αντίγραφα του Λόγου του Θεού δεν ήσαν τόσο διαθέσιμα όσο είναι σήμερα. Ούτε εξέδιδαν οι εκκλησίες βοηθητικά βιβλία σχετικά με την Αγία Γραφή που ανέφεραν την κατανόησι που είχε το «κυβερνών σώμα» των αποστόλων και πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ. Επί πλέον, τα μέσα συγκοινωνίας ήσαν περιορισμένα. Ίσως να εχρειάζοντο μήνες για να λάβη ένας απάντησι σε μια ερώτησι, που είχε σταλή μ’ επιστολή ή με αγγελιαφόρο σ’ ένα απόστολο ή στο «κυβερνών σώμα.»​—Πράξ. 15:2, 30· 16:4.

Έτσι σε μια συνάθροισι εκκλησίας σε κάποια απομονωμένη περιοχή ανάμεσα σε μια ειδωλολατρική κοινότητα, μια θαυματουργική εκδήλωσις υπερφυσικής γνώσεως θα οικοδομούσε και θα ενεθάρρυνε πολύ τους Χριστιανούς. Πιθανόν να υπήρχε μια ερώτησις ή ένα πρόβλημα, και ο Θεός μπορούσε να προμηθεύση τη λύσι μέσω ενός, ο οποίος είχε το δώρο του ‘λόγου γνώσεως.’ Εκείνος θα μπορούσε να ενθυμηθή και να συλλάβη την εφαρμογή ενός Γραφικού εδαφίου που είχε διαβάσει προηγουμένως, ακόμη και αν η εκκλησία δεν διέθετε τον ρόλο.

Θα υπήρχε πάντοτε μεταξύ των Χριστιανών αυτή η υπερφυσική γνώσις; Όχι. Πράγματι, ούτε όλοι την κατείχαν τον πρώτον αιώνα. (1 Κορ. 12:28-30) Επί πλέον, με τον καιρό η Χριστιανοσύνη θα ήταν σταθερά ιδρυμένη και ωργανωμένη. Τότε η ανάγκη των θαυματουργικών δώρων, περιλαμβανομένης και της «γνώσεως», θα εξέλειπε. Γι’ αυτό, ο Παύλος έγραψε: «Είτε προφητείαι είναι, θέλουσι, καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή.»​—1 Κορ. 13:8.

Σήμερα η Αγία Γραφή είναι διαθέσιμη σ’ όλο τον κόσμο σ’ εκατοντάδες γλώσσες. Ανόμοια με τις πρώτες Χριστιανικές εκκλησίες, τώρα έχομε στη διάθεσί μας τις πλήρεις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, που περιέχουν προφητείες τις οποίες μπορούμε να βλέπωμε να εκπληρώνωνται, καθώς επίσης πληροφορίες για την εφαρμογή προφητειών των Εβραϊκών Γραφών. Πολυάριθμα βιβλία και περιοδικά με Γραφική ύλη που ετοιμάζονται από την τάξι του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ των κεχρισμένων Χριστιανών είναι σήμερα προσιτά στους αληθινούς λάτρεις.​—Ματθ. 24:45-47.

Επομένως, μολονότι ο Θεός δεν προμηθεύει τώρα το θαυματουργικό δώρο της γνώσεως, αυτή δεν μας λείπει καθόλου. Έχομε πολλά να μελετήσωμε καθώς εκζητούμε την ακριβή γνώσι, η οποία οδηγεί στη ζωή. (Ιωάν. 17:3) Και συντόμως θα έχωμε πείρα της εποχής που «η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»​—Ησ. 11:9, ΜΝΚ.