Πόσο Καλά Γνωρίζετε το Παιδί Σας;

ΤΟ ΝΑ ζη ένας γονεύς μαζί μ’ ένα παιδί κάθε μέρα από τον καιρό που ήταν βρέφος ωσότου φθάση στην εφηβική ηλικία τον κάνει συνήθως να νομίζη ότι το γνωρίζει. Αλλά, όπως έχουν διαπιστώσει πολλοί γονείς, το να ζη απλώς ο γονεύς μαζί με το παιδί δεν σημαίνει ότι γνωρίζει πώς αυτό σκέπτεται.

Μερικοί γονείς είναι τόσο απορροφημένοι με τα προσωπικά των συμφέροντα ώστε το παιδί των, όσον αφορά τις σκέψεις του, είναι ξένο σ’ αυτούς. Αναστατώνονται αν εμπλακή σε προβλήματα ή φύγη από το σπίτι για να ζήση ως ένας «χίππυ.» Δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν πού υστέρησαν στις υποχρεώσεις των απέναντι του.

Γνωρίζετε τι σκέπτεται το παιδί σας; Μένετε ποτέ μόνοι μαζί του ώστε να μπορή να αισθάνεται ελεύθερο ν’ απαλλαγή από κάποιο φορτίο του; Κάνετε μαζί του περιπάτους, σεις οι δύο μόνοι, μέσα στο πάρκο της πόλεως, κατά μήκος μιας παραλίας ή έξω στην ύπαιθρο; Κάνετε μαζί δουλειές στο σπίτι; Αυτές είναι ευκαιρίες για να το κάνετε να εκδηλώνεται και να μαθαίνετε πώς σκέπτεται. Αλλά είναι ανάγκη να κάνετε περισσότερο από το να το ακούετε απλώς.

Η επικοινωνία πρέπει να είναι διπλής κατευθύνσεως, με τον γονέα ο οποίος ακούει τι υπάρχει στη διάνοια του παιδιού κι επίσης χορηγεί στο παιδί την πληροφορία που θα βοηθήση να διαμοφώση τη σκέψι του με τον πιο καλόν γι’ αυτό τρόπο. Παραδείγματος χάριν, έχει ανάγκη ενός ρεαλιστικού ηθικού κωδικός, στον οποίον να μπορή να βασισθή ως αξιόπιστον οδηγόν. Χωρίς αυτόν είναι δυνατόν να γίνη ως ένα πλοίο που έχουν κοπή τα σχοινιά του και παρασύρεται επάνω στα βράχια. Ένας μεγάλος αριθμός νεαρών παιδιών έχει ναυαγήσει στη ζωή των και κατέθλιψαν τους γονείς των προσπαθώντας να ζουν χωρίς ηθικούς κανόνες.

Με το να βοηθήτε το παιδί σας να μάθη να σέβεται τους υψηλούς ηθικούς κανόνες της Αγίας Γραφής δίνετε σ’ αυτό ένα ρεαλιστικό ηθικό κώδικα. Καθώς οι δυο σας επικοινωνείτε εκείνο επωφελείται από την ωριμότητα και την πείρα σας. Αυτό είχε συμβουλεύσει ο Θεός να κάνουν οι Ισραηλίται πατέρες με τα τέκνα των παλαιά στην εποχή του Μωυσέως. Είπε τα εξής: «Ούτοι, οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί . . . πλαγιάζων, και εγειρόμενος.» (Δευτ. 6:6, 7) Με μια τέτοια διευθέτησι ένας γονεύς δαπανά χρόνο με το παιδί του, διεξάγοντας μια διπλής κατευθύνσεως εποικοδομητική συνομιλία μαζί του. Διδάσκει επιμελώς στο τέκνον του την σοφία και τους καλούς ηθικούς κανόνες του Λόγου του Θεού.

Καθώς κάνετε διάφορα πράγματα μαζί, μπορείτε να μαθαίνετε πολλά κάνοντας ερωτήσεις στο παιδί σας. Αν, παραδείγματος χάριν, είσθε ένας αφιερωμένος Χριστιανός, μπορείτε, με το να κάνετε ερωτήσεις, να μαθαίνετε αν το παιδί σας πιστεύη πράγματι ότι ζούμε στις ‘έσχατες ημέρες’ αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων, όπως αποδεικνύεται από τις προφητείες της Αγίας Γραφής. (Ματθ. 24:3-14· 2 Τιμ. 3:1-5) Μπορείτε να μάθετε αν αυτό πιστεύη ότι η βασιλεία του Θεού είναι πραγματικότης. Μπορείτε να εξακριβώσετε αν κατανοή την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού και γιατί είναι ανάγκη να κηρύσσεται το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού. Μπορείτε να μάθετε πόσο κατανοεί πράγματι τον Λόγο της αληθείας του Θεού.

Αν είσθε ένας αφιερωμένος Χριστιανός, είναι πολύ πιθανόν ότι παίρνετε τακτικά το παιδί σας στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, αλλά κατανοεί άρά γε γιατί η παρακολούθησις των συναθροίσεων είναι τόσο αναγκαία; Είσθε βέβαιος ότι τις εκτιμά αρκετά ώστε να εξακολουθή να παρευρίσκεται σ’ αυτές όταν μεγαλώση; Αν ενασχολήται στο να ομιλή σε άλλους για το ευαγγέλιον της Βασιλείας, εκτιμά πράγματι γιατί το πράττει; Το πράττει από αγάπη για τον Θεό και από επιθυμία να βοηθήση άλλους να μάθουν για τη Βασιλεία;

Με το να έχετε τη συνήθεια μιας διπλής κατευθύνσεως επικοινωνίας με το παιδί σας μπορείτε να μαθαίνετε τι σκέπτεται για πράγματα, τα οποία είναι σπουδαία για σας και που θα έπρεπε να είναι σπουδαία και γι’ αυτό. Μπορείτε να του προσφέρετε στοργική ενθάρρυνσι και συμβουλή. Εκείνο, με τη σειρά του, θα αισθάνεται ελεύθερο να σας πλησιάση με τα προσωπικά του προβλήματα διότι γνωρίζει ότι θα τ’ ακούσετε.

Ο καιρός για ν’ αρχίση η συνήθεια καλών επικοινωνιών είναι όταν το παιδί είναι μικρό. Τότε, όταν μεγαλώση, θα είναι πιο φυσικό γι’ αυτό να εκφράζη τα αισθήματα και τις σκέψεις του σε σας. Αλλ’ αν έχη ήδη εγκατασταθή ένα φράγμα επικοινωνίας, είναι δύσκολο να το καταρρίψετε. Το παιδί είναι πιθανόν να αισθανθή ότι υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ εκείνου και των γονέων του.

Όταν τα παιδιά φθάνουν στην εφηβική ηλικία, έκδηλες αλλαγές αρχίζουν να λαμβάνουν χώρα στα σώματά των καθώς αρχίζουν να γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας. Αυτές οι αλλαγές επηρεάζουν τον τρόπο των σκέψεως καθώς και τις συγκινήσεις των. Είναι ο καιρός που έχουν ανάγκη ωρίμου και ισορροπημένης συμβουλής από τους γονείς των. Είναι ο καιρός που έχουν ανάγκη ενός στερεού κωδικός ηθικής που θα τα καταστήση ικανά ν’ ακολουθήσουν μια ορθή πορεία.

Αν τα θεμέλια που έθεσαν οι γονείς με την εκπαίδευσι του παιδιού ήσαν καλά, αυτό θα μπορέση ν’ αποφύγη το ηθικό ναυάγιο. Υπάρχει, λοιπόν, σοβαρός λόγος που η Γραφή λέγει: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.»​—Παροιμ. 22:6.

Όταν ένας πατέρας ομιλή με το παιδί του, είναι καταφανές ότι θα επιτύχη λίγα πράγματα, αν καθήση κάτω και αρχίση να λέγη: «Άκου, γυιέ μου, θέλω να μιλήσω μαζί σου. Θέλω να γνωρίζω τι σκέπτεσαι.» Θα ήταν πιο αποτελεσματικό και για τους δύο να συζητήσουν, όταν κάνουν κάτι ευχάριστο, όπως ένα περίπατο στην εξοχή μαζί ή ασχολούνται σε κάποιο χόμπυ. Με μια συμπτωματική ερώτησι ο πατέρας μπορεί βαθμιαίως να κάμη το παιδί να εκφρασθή. Κάτω απ’ αυτές τις άνετες και φιλικές συνθήκες είναι πιθανώτερο ότι το παιδί θ’ αποκαλύψη τον τρόπο που σκέπτεται παρά αν αντιμετωπίση μια αυστηρή ανάκρισι που διεξάγεται με καταθλιπτική επιμονή. Μια μητέρα μπορεί να κάνη το ίδιο με τη θυγατέρα της, όταν και οι δυο κάνουν κάτι μαζί, όπως όταν ετοιμάζουν ένα φόρεμα ή μαγειρεύουν. Μια συμπτωματική σημαντική ερώτησις μπορεί να μετατοπίση τη συζήτησι έτσι ώστε η κόρη ν’ αποκαλύψη τον τρόπο που σκέπτεται.

Μολονότι τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί με τους γονείς των, ωστόσο έχουν την ιδική τους προσωπικότητα. Είναι άτομα με ελευθέρα βούλησι. Οι γονείς των δεν μπορούν να τα έχουν κάτω από έλεγχο ως ανδρείκελα, αλλά μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωσι της σκέψεως των τέκνων ώστε να προκύψη ένα καλό πρότυπο. Αυτό απαιτεί όχι μόνο έγκαιρη διδαχή, αλλά, επίσης, ελεύθερες και ειλικρινείς διπλής κατευθύνσεως συζητήσεις. Πώς θα μπορούσαν άλλως οι γονείς να γνωρίσουν πράγματι τα παιδιά των;