Ο Ιησούς Χριστός Ανεστήθη Πράγματι εκ Νεκρών;

Πολλοί αμφιβάλλουν ότι ανεστήθη. Αλλά έχουν σοβαρούς λόγους ν’ αμφιβάλλουν;

Η ΒΙΒΛΟΣ είναι ένα βιβλίο γεμάτο από πολλές υποσχέσεις που αφορούν το μέλλον. Για να μπορέσετε σεις να πιστεύσετε σ’ αυτές τις υποσχέσεις, είναι ανάγκη να πιστεύσετε ότι τα ιστορικά της χαρακτηριστικά είναι αληθινά—ότι αυτά που λέγει έχουν πράγματι συμβή.

Αλλά, επειδή μερικά απ’ αυτά που αναγράφει είναι ασυνήθους φύσεως, πολλοί αμφέβαλλαν ότι αυτά πράγματι συνέβησαν. Μεταξύ αυτών είναι και η ανάστασις του Ιησού Χριστού εκ νεκρών. Μπορείτε να πιστεύσετε ότι αυτό το θαύμα συνέβη πράγματι; Αν μπορήτε, τότε αυτό θα ενισχύση την πίστι σας σε άλλα θαύματα, που αναγράφονται στη Βίβλο, καθώς επίσης και στις υποσχέσεις της όσον αφορά το μέλλον, όπως είναι η υπόσχεσις ότι ο πόνος και ο θάνατος κάποτε δεν θα υπάρχουν πια.—Αποκάλ. 21:4.

Ένας χαρακτηριστικός τύπος εκείνων που αρνούνται ότι ο Ιησούς Χριστός πράγματι ανεστήθη εκ νεκρών είναι ο Ιταλός διδάκτωρ της φιλοσοφίας Μαρτσέλλο Κράβερι. Στο βιβλίο του Η Ζωή του Ιησού (1967) λέγει: «Είναι καταφανές ότι ολόκληρη η ιστορία της Αναστάσεως και των εμφανίσεων ανήκει στην κατηγορία της εφευρέσεως θαυμάτων.» Σύμφωνα μ’ αυτόν, «αρχαίοι και σύγχρονοι μελετηταί της Χριστιανοσύνης συμφωνούν» ότι η ανάστασις του Ιησού Χριστού εκ νεκρών δεν έχει λάβει πράγματι χώραν.

Μήπως αυτή η δογματική δήλωσις σημαίνει ότι πράγματι υπάρχει απόδειξις ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ανεστήθη εκ νεκρών; Συμφωνούν πράγματι οι αρχαίοι και σύγχρονοι μελετηταί της Χριστιανοσύνης ότι η ανάστασις του Ιησού ανήκει στην κατηγορία της εφευρέσεως θαυμάτων; Καθόλου! Εξετάστε την απόδειξι.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΣΥΜΦΩΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Μια κοινή αντίρρησις στην ανάστασι του Χριστού είναι ότι εφόσον ο σύγχρονος άνθρωπος δεν βλέπει ανθρώπους να εγείρωνται εκ νεκρών, τότε κανένας δεν έχει ποτέ εγερθή εκ νεκρών. Αλλά είναι αυτή μια σοβαρή αντίρρησις; Είναι αδύνατον να πιστέψη ένας, που παραδέχεται την ύπαρξι ενός Υπερτάτου Όντος, ότι έχει λάβει χώραν η ανάστασις του Χριστού; Είναι ένα τέτοιο θαυματουργικό γεγονός πράγματι αντεπιστημονικό;

Παρατηρήστε τι είπε κάποτε ο διακεκριμένος επιστήμων Βίκτωρ Χέςς, ο εφευρέτης των κοσμικών ακτίνων: «Οφείλω να ομολογήσω ότι σ’ όλη τη διάρκεια των ετών της ερεύνης μου στη φυσική και τη γεωφυσική ποτέ δεν συνήντησα μια περίπτωσι, στην οποία μία επιστημονική ανακάλυψις να ήταν σε αντίθεσι με τη θρησκευτική πίστι. Μερικές φορές λέγουν ότι η ‘ανάγκη’ των ‘νόμων’ της φύσεως δεν συμβιβάζεται με . . . θαύματα. Αυτό δεν συμβαίνει . . . Πολλοί από τους φυσικούς μας νόμους είναι, πράγματι, απλώς στατιστικές δηλώσεις. Χρησιμοποιούνται ως μέσος όρος ενός μεγάλου αριθμού περιπτώσεων. Δεν έχουν καμμιά σημασία για μια ατομική περίπτωσι. Οι σύγχρονοι επιστήμονες είναι πλήρως ενήμεροι αυτών των περιορισμών στις περιγραφές των για τις φυσικές λειτουργίες. Πρέπει ένας επιστήμων ν’ αμφιβάλλη για την πραγματικότητα των θαυμάτων; Ως επιστήμων απαντώ με έμφασι: Όχι. Δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί ο Παντοδύναμος Θεός, ο Οποίος εδημιούργησε εμάς και όλα όσα μας περιβάλλουν, δεν θα μπορούσε ν’ αναστείλη ή να μεταβάλη—αν Αυτός κρίνη ορθό να το πράξη—την φυσική, συνήθη πορεία των γεγονότων.»—Η Πίστις των Μεγάλων Επιστημόνων, έκδοσις Γ. Χάγουεη, σελ. 10, (στην Αγγλική).

Έτσι το απλό γεγονός ότι άνθρωποι στη γη σήμερα δεν έχουν ιδεί να εγείρη ο Θεός ανθρώπους εκ νεκρών δεν αποδεικνύει καθόλου ότι στο παρελθόν δεν έκρινε σκόπιμο να εγείρη τον Υιό του, Ιησού Χριστό, εκ νεκρών. Και γιατί ο Θεός έκρινε κατάλληλο να το πράξη αυτό; Εν πρώτοις, για ν’ ανταμείψη τον Ιησού για την μέχρι θανάτου πιστότητά του. Κι’ επίσης, διότι μόνον ένας αναστημένος Ιησούς μπορούσε να πραγματοποιήση τους σκοπούς του Θεού, για τους οποίους ο Ιησούς είχε έλθει στη γη και είχε πεθάνει με θυσιαστικό θάνατο.—Φιλιππησ. 2:5-11.

Ωστόσο δεν ήταν ο Ιησούς ο πρώτος και μόνος ο οποίος ανεστήθη εκ νεκρών με τη δύναμι του Θεού. Η Βίβλος μάς λέγει ότι οι προφήται του Ιεχωβά Ηλίας και Ελισσαιέ ήγειραν ο καθένας ένα άτομο εκ νεκρών. (1 Βασ. 17:17-24· 2 Βασ. 4:32-37· 8:5· 13:20, 21) Και οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές [«Καινή Διαθήκη»] ομιλούν, επίσης, για άλλες αναστάσεις, που έκαμαν τόσο ο Ιησούς όσο και οι απόστολοί του.—Ματθ. 11:5· Λουκ. 7:11-16· 8:41-56· Ιωάν. 11:1-46· Πράξ. 9:40· 20:9-12.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΡΟΕΙΠΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙ ΤΟΥ

Είδαμε ότι η ανάστασις του Ιησού Χριστού βρίσκεται μέσα στα όρια της δυνατότητος. Δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε στον Θεό το προνόμιο να κάνη εξαιρέσεις ή ν’ αλλάζη την φυσική πορεία γεγονότων, και αυτό το έχει πράξει επανειλημμένως. Ας εξετάσωμε, λοιπόν, την απόδειξι για το ότι ο Ιησούς Χριστός έχει εγερθή εκ νεκρών.

Εν πρώτοις ο Ιησούς ο ίδιος επανειλημμένως προείπε ότι επρόκειτο ν’ αναστηθή εκ νεκρών. Στις αρχές της διακονίας του ανεφέρθη σ’ αυτό, λέγοντας: «Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και δια τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν.» «Έλεγε περί του ναού του σώματος αυτού.» (Ιωάν. 2:19-21) Είπε, επίσης, ότι, όπως ο Ιωνάς ήταν στην κοιλία του κήτους τρεις ημέρες, έτσι κι’ αυτός θα παρέμενε στην καρδιά της γης τρεις ημέρες. Και κατόπιν σε πέντε τουλάχιστον διαφορετικές περιπτώσεις είπε στους μαθητάς του ότι θα ηγείρετο εκ νεκρών. (Ματθ. 12:39, 40· 16:21· 17:1-9, 22, 23· 20:18, 19· 26:31, 32) Πώς μπορούμε να εννοήσωμε όλες αυτές τις σαφείς δηλώσεις, αν ο Ιησούς δεν είχε πράγματι εγερθή εκ νεκρών; Μήπως ήταν αυτός ή ήσαν οι μαθηταί του θύματα απάτης ή αυτοί διέπρατταν απάτη;

Κάτι που προσθέτει περισσότερο βάρος στην αυθεντικότητα της αναστάσεως του Χριστού είναι το γεγονός ότι, μολονότι είχε τόσο σαφώς προειδοποιήσει τους μαθητάς του για τον μαρτυρικό του θάνατο, εν τούτοις αυτοί είχαν λυπηθή πολύ όταν αυτός έλαβε χώραν. (Λουκ. 24:21) Και μολονότι είχε προείπει επανειλημμένως ότι επρόκειτο να εγερθή εκ νεκρών, εκείνοι δεν το ανέμεναν αυτό. Αν το ανέμεναν, θα είχαν μεταβή οι μαθήτριές του στον τάφο του την τρίτη ημέρα για να βάλουν αρώματα στο σώμα του;—Λουκ. 24:1.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Και οι τέσσερες αφηγήσεις των Ευαγγελίων ομιλούν για την εκπλήρωσι των λόγων του Ιησού ότι επρόκειτο να εγερθή την τρίτη ημέρα. Ο απόστολος Ματθαίος αναφέρει ότι πρώτον εμφανίσθηκε ένας άγγελος και ανήγγειλε την ανάστασι του Χριστού σε γυναίκες, δύο από τις οποίες ονομάζει ο Ματθαίος, ότι εμφανίσθηκε ο Ιησούς αργότερα σ’ αυτές και ότι ακόμη αργότερα ο Ιησούς εμφανίσθηκε στους μαθητάς του στη Γαλιλαία.—Ματθ. 28:1-20· Μάρκ. 16:1-8.

Ο ιατρός Λουκάς λέγει προσφάτως για τον αναστημένο Ιησού ότι παρηγόρησε δύο μαθητάς του καθώς επορεύοντο προς τους Εμμαούς, για μια άλλη εμφάνισι στους μαθητάς του στην Ιερουσαλήμ και για το ότι οι μαθηταί του τον είδαν να λαμβάνεται από τα όμματά των στον ουρανό.—Λουκ. 24:1-53.

Ο απόστολος Ιωάννης μάς δίνει ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες για τις εμφανίσεις του Ιησού μετά την ανάστασί του. Αναφέρει, τη συνάντησι του Ιησού με τη Μαρία τη Μαγδαληνή, την εμφάνισί του δύο φορές στους αποστόλους του και ότι τη δεύτερη φορά ήτο παρών και ο Θωμάς και είχε πεισθή. Θα μπορούσε να λεχθή ότι αυτό υπογραμμίζει τη γνησιότητα της αναστάσεως του Ιησού, καθώς επίσης και τη σταθερή πεποίθησι των συγγραφέων της Βίβλου ότι ο Ιησούς είχε πράγματι εγερθή εκ νεκρών. Ήταν ωσάν ο Θωμάς να έπρεπε να ομιλήση για λογαριασμό όλων εκείνων στο μέλλον που ειλικρινά θ’ αμφέβαλλαν για την ανάστασι του Χριστού. (Ιωάν. 20:1-29) Ο Ιωάννης μάς λέγει, επίσης, για την εμφάνισι του Ιησού στη θάλασσα της Γαλιλαίας, οπότε ερώτησε τρεις φορές τον Πέτρο αν τον αγαπούσε ή όχι.—Ιωάν. 21:1-24.

Επιπροσθέτως, το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων μάς λέγει, ότι ο Ιησούς «ανελήφθη, αφού δια πνεύματος αγίου έδωκεν εντολάς εις τους αποστόλους, τους οποίους εξέλεξεν· εις τους οποίους και εφανέρωσεν εαυτόν ζώντα μετά το πάθος αυτού δια πολλών τεκμηρίων, εμφανιζόμενος εις αυτούς τεσσαράκοντα ημέρας.» Πόσο πιο εμφατικό, πόσο πιο πειστικό μπορούσε να είναι το υπόμνημα—«εφανέρωσεν εαυτόν ζώντα μετά το πάθος αυτού δια πολλών τεκμηρίων»; Όλη αυτή η έμφασις προσλαμβάνει επιπρόσθετο βάρος, όταν σημειώσωμε ότι γίνεται από ένα μορφωμένον ιατρόν, ο οποίος θα ήταν ο πρώτος που θ’ αμφισβητούσε την έγερσι ενός ανθρώπου εκ νεκρών.—Πράξ. 1:1-9.a

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΔΥΝΑΜΙ

Η αλλαγή που επήλθε στη μικρή ομάδα των ακολούθων του Ιησού θα μπορούσε να λεχθή ότι ήταν από κάποιες απόψεις η πιο ισχυρή μαρτυρία απ’ όλες όσον αφορά την ανάστασι του Ιησού. Μετεμόρφωσε φοβισμένους και ευρισκομένους σε αμηχανία ανθρώπους σε θαρραλέους και άφοβους ευαγγελιστάς, ετοίμους να καταθέσουν τη ζωή των για τις πεποιθήσεις των!

Μια τέτοια πεποίθησις και δύναμις δεν γεννώνται από παραισθήσεις ούτε είναι αποτέλεσμα απάτης. Η αλλαγή ωφείλετο στο γεγονός ότι ο Ιησούς είχε πράγματι εγερθή εκ νεκρών, καθώς επίσης ωφείλετο στην έκχυσι του πνεύματος του Θεού, το οποίο ήλθε μέσω του Ιησού, και κατέστησε ικανό τον απόστολο Πέτρο να κηρύξη: «Ιησούν τον Ναζωραίον . . . δια χειρών ανόμων σταυρώσαντες εθανατώσατε· τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού.» Και πάλι ο Πέτρος είπε σε κάποια ευκαιρία: «Τούτον τον Ιησούν ανέστησε ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες.»—Πράξ. 2:22-33.

Θα μπορούσε να λεχθή ότι εδώ ο Πέτρος έθεσε το πρότυπο για το μελλοντικό του κήρυγμα. Έτσι, όταν ένα πλήθος ανθρώπων είχε συναχθή έκπληκτο διότι είχε θεραπεύσει κάποιον εκ γενετής ανάπηρον, ο Πέτρος τους είπε ότι αυτό το θαύμα είχε γίνει με τη δύναμι του Ιησού, τον οποίον αυτοί είχαν θανατώσει. «Τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, του οποίου ημείς είμεθα μάρτυρες.» Δεν υπήρχε αμφιβολία στη διάνοιά του. Η ανάστασις του Ιησού ήταν γεγονός· αυτός και άλλοι ήσαν μάρτυρες τούτου. (Πράξ. 3:12-15) Και όταν ωδηγήθηκαν μπροστά στο Ιουδαϊκό ανώτατο δικαστήριο, για να καταθέσουν με ποια δύναμι είχαν κάμει αυτό το θαύμα, και πάλι ο Πέτρος εβεβαίωσε ότι ο Ιησούς είχε πράγματι εγερθή εκ νεκρών, λέγοντας: «Ας ήναι γνωστόν εις πάντας υμάς και εις πάντα τον λαόν του Ισραήλ, ότι δια του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, τον οποίον σεις εσταυρώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, δια τούτου παρίσταται ούτος ενώπιον υμών υγιής.» Ναι, αυτό το ίδιο το θαύμα πιστοποιούσε το γεγονός ότι ο Ιησούς είχε εγερθή εκ νεκρών.—Πράξ. 4:10.

Λίγο αργότερα, όταν οι απόστολοι είχαν και πάλι συλληφθή και οδηγηθή ενώπιον του Σάνχεδριν, ο Πέτρος ετόνισε και πάλι την ανάστασι του Ιησού: «Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εθανατώσατε . . . Τούτον ο Θεός ύψωσε δια της δεξιάς [εις την δεξιάν, ΜΝΚ] αυτού Αρχηγόν και Σωτήρα . . . και ημείς είμεθα μάρτυρες αυτού περί των λόγων τούτων.»—Πράξ. 5:30-32.

Όταν ο απόστολος Πέτρος εκήρυξε τον Ιησού στον Κορνήλιο και στον οίκο του, ο Πέτρος ετόνισε την ίδια αλήθεια: «Τούτον ο Θεός ανέστησε την τρίτην ημέρα, και έκαμεν αυτόν να εμφανισθή, ουχί εις πάντα τον λαόν, αλλ’ εις μάρτυρας τους προσδιωρισμένους υπό του Θεού, εις ημάς, οίτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν μετ’ αυτού αφού ανέστη εκ νεκρών.» Και πάλι θα μπορούσε να τεθή το ερώτημα, Μήπως ο Πέτρος και οι συναπόστολοί του συνέφαγαν και συνέπιαν με μια παραίσθησι; Ή μήπως ο Πέτρος ήταν ένας τέλειος αγύρτης;—Πράξ. 10:38-42.

Ο απόστολος Παύλος ακολούθησε το παράδειγμα του Πέτρου στο να τονίζη την ανάστασι του Ιησού στη δημοσία διακονία του, όπως μπορεί ν’ αποδειχθή από τα εδάφια Πράξεις 13:30-37· 17:31. Το πόσο σταθερή ήταν η πεποίθησίς του ότι ο Ιησούς είχε πράγματι εγερθή εκ νεκρών γίνεται καταφανές από τα λόγια του στα εδάφια 1 Κορινθίους 15:3-8: «Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβαν, ότι ο Χριστός απέθανε δια τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς· και ότι ετάφη, και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν, κατά τας γραφάς· ότι εφάνη εις τον Κηφάν, έπειτα εις τους δώδεκα· μετά ταύτα εφάνη εις πεντακόσιους και επέκεινα αδελφούς δια μιας, εκ των οποίων οι πλειότεροι μένουσιν έως τώρα, τινές δε και εκοιμήθησαν· έπειτα εφάνη εις τον Ιάκωβον, έπειτα εις πάντας τους αποστόλους· τελευταίον δε πάντων, εφάνη εις εμέ, ως εις έκτρωμα.»

Ότι όλη αυτή η απόδειξις είναι αδιάψευστη αναγνωρίζεται όχι μόνο από Χριστιανούς διακόνους που έχουν πίστι στον Λόγο του Θεού, αλλά, επίσης, από άλλους. Παραδείγματος χάριν, υπάρχει ο Δρ. Ι. Ν. Ντ. Άντερσον, κοσμήτωρ της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και διευθυντής του Ιδρύματός της Προχωρημένων Νομικών Σπουδών. Αυτή η παγκοσμίως ανεγνωρισμένη νομική αυθεντία παρετήρησε κάποτε, όπως ανεγράφη στην εφημερίδα Ομπσέρβερ του Λονδίνου:

«Το να θεωρήσωμε τις αφηγήσεις των έξη συγγραφέων τής ‘Καινής Διαθήκης’ ως κατασκεύασμα θα μας έφερνε πράγματι σε δύσκολη θέσι. Σκεφθήτε τον αριθμό των μαρτύρων, άνω των 500. Σκεφθήτε τον χαρακτήρα των μαρτύρων, ανδρών και γυναικών, οι οποίοι έδωσαν στον κόσμο την υψίστη διδασκαλία ηθικής που εγνώσθη ποτέ, και οι οποίοι, σύμφωνα με την ομολογία και αυτών των εχθρών των, την έζησαν αυτή τη διδασκαλία στη διάρκεια της ζωής των. Σκεφθήτε τον ψυχολογικό παραλογισμό της περιγραφής μιας μικρής ομάδος ηττημένων δειλών συγκεντρωμένων σ’ ένα Ανώγεον μια μέρα κι’ ύστερ, από λίγες μέρες μεταμορφωμένων σ’ ένα όμιλο στον οποίο κανένας διωγμός δεν μπορούσε να επιβάλη σιωπή! . . . Μου φαίνεται τελείως χωρίς σημασία το να ομιλήτε για μύθους, όταν έχετε να κάμετε με αυτόπτες μάρτυρες.»

Ναι, αν δια στόματος δύο ή τριών αξιοπίστων μαρτύρων ένα ζήτημα βεβαιώνεται ως γεγονός, πόσο καλά βεβαιωμένο είναι το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός πράγματι ανεστήθη εκ νεκρών! Άνθρωποι, οι οποίοι κατασκευάζουν ψεύδη, στερούνται ενός τέτοιου κρίκου αληθείας όπως αυτός που αποδεικνύουν οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος κηρύττοντας την ανάστασι του Χριστού.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω, έχετε σοβαρούς λόγους να πιστεύετε ότι ο Ιησούς Χριστός πράγματι ηγέρθη εκ νεκρών; Πρέπει ασφαλώς να έχετε. Το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο. Πρέπει βεβαίως να ενισχύη την πίστι σας η διαπίστωσις ότι ένα από τα πιο ασυνήθιστα και με πολλή δύναμι αμφισβητούμενα γεγονότα που αναφέρονται στην Αγία Γραφή είναι πραγματικότης. Επειδή ο Ιησούς έχει αναστηθή εκ νεκρών, μπορείτε σεις να προσέλθετε στον Θεό με προσευχή και να ζητήσετε συγχώρησι των αμαρτιών σας, και μπορείτε να προσεύχεσθε με πίστι να έλθη η βασιλεία του Θεού. Και τι μπορεί να σημαίνη αυτό για σας; Αιώνια ζωή σε μια Παραδεισιακή γη όταν δεν θα υπάρχη πια θλίψης, πόνος ή θάνατος.—Ματθ. 6:10· 1 Ιωάν. 2:1· Αποκάλ. 21:4

[Υποσημειώσεις]