Ένας Ζυγός που Είναι Καλός και ένα Φορτίον που Είναι Ελαφρόν
«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού [γίνετε μαθηταί μου, ΜΝΚ].»—Ματθ. 11:28, 29.
1. Ποια είναι η κατάστασις του κόσμου σήμερα, και ποια ερωτήματα μπορούν να τεθούν;
ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ μεταβήτε αυτό τον καιρό βλέπετε ανθρώπους κουρασμένους. Όχι μόνο επιστρέφουν σπίτι των από την εργασία κουρασμένοι, και πηγαίνουν στο κρεββάτι των κουρασμένοι, αλλά σηκώνονται το πρωί κουρασμένοι και πηγαίνουν στην εργασία των κουρασμένοι. Τα πρόσωπά των είναι ρυτιδωμένα με κύκλους εξαντλήσεως και τα σώματά των είναι συχνά τα βαριά φορτία που φέρουν. Ακόμη και μικρά παιδιά, αγόρια, κορίτσια και έφηβοι παραπονούνται ότι είναι κουρασμένοι. Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο κουρασμένοι αυτό τον καιρό; Τι μπορούν να κάμουν για να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των;
2, 3. (α) Δώστε μερικούς λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι στην εποχή μας. (β) Πώς περιγράφεται στη Βίβλο «πάσα η κτίσις,» και γιατί;
2 Και οι ηλικιωμένοι και οι νέοι αντιδρούν στις ανυπόφορες πιέσεις των καιρών μας. Και μόνον η έγκαιρη μετάβασης στην εργασία έχει γίνει ένα εξαντλητικό κατόρθωμα σε μερικές περιοχές. Η πολύ πρωϊνή συγκοινωνία στις πόλεις αποτελεί αυτή καθ’ εαυτήν κίνδυνο. Είναι μια ώρα που η ευγένεια στο δρόμο δεν είναι παρά μια λησμονημένη χειρονομία. Συνήθως οι σιδηρόδρομοι είναι υπερπλήρεις και τα λεωφορεία είναι συμπιεσμένα από θλιμμένες όψεις. Ο προϊστάμενος, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για την παραγωγή και ο οποίος είναι δυνατός στην αποτελεσματικότητα και αδύνατος στη συμπάθεια, δεν εμπνέει καθόλου με την όψι του. Κατόπιν υπάρχει ολόκληρη η ανθυγιεινή ατμόσφαιρα του συναγωνισμού και της αντιζηλείας στην εργασία, ή των συνηθειών ομιλίας που έχουν γίνει ανήθικες και εξευτελιστικές, ή η πίεσις της συναναστροφής μ’ αυτούς που ψεύδονται, εξαπατούν και κλέπτουν ο ένας τον άλλο χωρίς δισταγμό. Τώρα συνδυάστε αυτά μαζί με τα φορτία του υψηλού κόστους της ζωής, των φόρων που αυξάνουν από έτος σε έτος, της εντάσεως που υφίσταται ένα άτομο από φόβο—τον φόβο μήπως ληστευθή, βιασθή ή υποστή βλάβη, τον φόβο μήπως χάση την εργασία του, την ιδιοκτησία του, ή τον φόβο μήπως αρρωστήση χωρίς να φροντίση κανένας γι’ αυτόν—και τότε αρχίζετε να αισθάνεσθε τις τρομερές πιέσεις των καιρών μας, το φορτίο που σηκώνει το ανθρώπινο γένος.
3 Αλλά δεν είναι αυτό όλο. Προσθέστε σ’ αυτά το φορτίο που επιφέρουν οι ανήθικες, εξευτελιστικές και διεφθαρμένες ενέργειες των πολιτικών συστημάτων, τα στρατιωτικά και εμπορικά συστήματα, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις και οι αδικίες των. Συνδυάστε αυτά μαζί με τα βαριά φορτία της παγκοσμίας θρησκείας, το κόστος των απηρχαιομένων και χωρίς αξία παραδοσιακών συστημάτων, των κενών καθεδρικών ναών και των χωρίς πίστι λειτουργιών. Ρίξτε σ’ αυτά μέσα και τα φορτία που προσθέτει η ιδιότροπη νεολαία, το έγκλημα, η βία και οι οχλαγωγίες της εποχής μας, και τότε μπορείτε ν’ αρχίσετε να κατανοήτε γιατί οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι. Η Βίβλος λέγει ότι «πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νυν,» επειδή «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (Ρωμ. 8:22· 1 Ιωάν. 5:19) Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι από το όμοιο με γιγαντιαίον οκτάποδα σύστημα που τους έχει παγιδεύσει και τους συντρίβει βαθμιαίως μέχρι θανάτου. (Αποκάλ. 13:16-18) Αλλά τι μπορούν να κάμουν γι’ αυτό; Πώς μπορούν να εξέλθουν απ’ αυτό το σύστημα και να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των;
Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ
4. Ποια λύσι επρότεινε ο Ιησούς σ’ εκείνους οι οποίοι είναι κοπιώντες και πεφορτισμένοι;
4 Όταν ο Υιός του Θεού Ιησούς Χριστός περπάτησε επάνω στο πρόσωπο της γης πριν από χίλια εννεακόσια και πλέον χρόνια, υπήρχαν καταδυναστευόμενοι άνθρωποι στη γη τότε όπως υπάρχουν και τώρα. Ο Ιησούς ανεγνώρισε την κατάστασί των κι’ επρότεινε μια λύσι. Η λύσις που έδωσε ο Ιησούς αποτελεί τη μεγάλη πρόσκλησι να προσέλθουν σ’ αυτόν για ανάπαυσι των ψυχών των. Ο Ιησούς είπε: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού [γίνετε μαθηταί μου, ΜΝΚ]· διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίον μου ελαφρόν.» (Ματθ. 11:28-30) Σ’ αυτά τα υπέροχα διατυπωμένα λόγια βρίσκεται η λύσις. Αλλά σε ποιους εδίδετο αυτή η μεγαλειώδης πρόσκλησις; Και τι σημαίνουν τα λόγια αυτά για μας που ζούμε σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα;
5. (α) Σε ποιους απηυθύνετο η πρόσκλησις του Ιησού στην εποχή του; (β) Ήταν ο Μωσαϊκός νόμος αυτός καθ’ εαυτόν φορτίον;
5 Η πρόσκλησις απευθύνεται προς όλους εκείνους οι οποίοι είναι κοπιώντες και πεφορτισμένοι. Στην εποχή του Ιησού η πρόσκλησις εγίνετο ειδικά σ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν κάτω από την υποχρέωσι του Μωσαϊκού νόμου. Στις Πράξεις 15:10 ο Χριστιανός απόστολος Πέτρος, ομιλώντας στους πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ, είπε: «Διά τι πειράζετε τον Θεόν, επιβάλλοντες ζυγόν εις τον τράχηλον των μαθητών, τον οποίον ούτε οι πατέρες ημών ούτε ημείς δεν ηδυνήθημεν να βαστάσωμεν;» Ο Πέτρος ανεφέρετο στον Μωσαϊκό νόμο ως ζυγό ο οποίος τους επεβάρυνε μ’ ένα αβάσταχτο φορτίο. Όχι διότι ο νόμος ήταν καθ’ εαυτόν ένα φορτίο. δεν ήταν. Ο νόμος ήταν «άγιος και δίκαιος και αγαθός.» (Ρωμ. 7:12) Αλλά ο ατελής άνθρωπος τον θεωρούσε ως ένα φορτίο, διότι δεν μπορούσε ν’ ανταποκριθή στον τέλειο κανόνα του. Ο Χριστός ελευθέρωσε απ’ αυτή την υποχρέωσι όλους εκείνους οι οποίοι ευρίσκοντο κάτω απ’ αυτόν τον ζυγό.—Γαλ. 3:13.
6-8. Σε ποιους άλλους απηυθύνετο η πρόσκλησις του Ιησού;
6 Η μεγαλειώδης πρόσκλησις «έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι,» απηυθύνετο επίσης σ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν βεβαρυμένοι με τα μάταια συστήματα παραδόσεων της εποχής εκείνης. Ομιλώντας για τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι είχαν αναπτύξει εκείνες τις παραδόσεις, ο Ιησούς είπε: «Δένουσι φορτία βαρέα και δυσβάστακτα, και επιθέτουσιν επί τους ώμους των ανθρώπων. δεν θέλουσιν όμως ουδέ διά του δακτύλου αυτών να κινήσωσιν αυτά.» (Ματθ. 23:4· Μάρκ. 7:2-5) Με το να είναι τόσο τυπικοί όσον αφορά τις πιο μικρές λεπτομέρειες, οι Φαρισαίοι παρέβλεπαν τελείως τα πιο σοβαρά ζητήματα της δικαιοσύνης, του ελέους και της πιστότητος. Ο Ιησούς ελευθέρωνε τους ανθρώπους απ’ αυτές τις υποδουλωτικές παραδόσεις, οι οποίες ήσαν ματαία λατρεία.—Ματθ. 15:1-9.
7 Η πρόσκλησις απηυθύνετο επίσης σ’ εκείνους οι οποίοι αισθάνονταν το συντριπτικό βάρος της κυριαρχίας και της φορολογίας του Καίσαρος·καθώς και σ’ εκείνους οι οποίοι αισθάνοντο «εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.» (Ματθ. 9:36· 22:17-21) Η εφαρμογή της λύσεως του Ιησού θα έφερε ανάπαυσι και σ’ αυτούς επίσης.
8 Ο Ιησούς απηυθύνετο επίσης σ’ εκείνους οι οποίοι αισθάνονταν το βάρος των αμαρτημάτων των μέσω μιας συνειδήσεως που εβασανίζετο. Η διάπραξις αμαρτίας οδηγεί σε κατάπτωσι και διαφθορά του πιο ταπεινού είδους, και φέρνει τους ανθρώπους στην πιο μεγάλη ένδεια. (Ματθ. 6:23) Αυτοί μπορούσαν να ελευθερωθούν από το φορτίο των αν ανταπεκρίνοντο στην πρόσκλησι του Ιησού «έλθετε προς με.»
Ο ΚΑΛΟΣ ΖΥΓΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΑΥΣΙΣ
9. Πώς έκαμε ο Ιησούς τους ανθρώπους ν’ ανταποκριθούν στην πρόσκλησί του για να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των;
9 Πώς έκαμε ο Χριστός τους ανθρώπους ν’ ανταποκριθούν στην πρόσκλησί του για να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των; Αυτό το έκαμε με το ν’αποκαλύψη σ’ αυτούς ότι η ανάπαυσις δεν έρχεται με το ν’ αποφεύγη ένα άτομο τα φορτία της ζωής ή την εργασία, όπως θέλουν να κάμουν πολλοί σύγχρονοι χίππυς, αλλά με το να δεχθούν τον ζυγό του Χριστού και να γίνουν μαθηταί του. Είπε το εξής: «Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού [γίνετε μαθηταί μου MNK], . . . και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών.» (Ματθ. 11:29) Στην υποσημείωσι της εκδόσεως 1950 η Μετάφρασις Νέου Κόσμου αποδίδει αυτό το εδάφιο ως εξής: «Έλθετε κάτω από τον ζυγόν μου μαζί μου.» Οι άνθρωποι επομένως, προσκαλούνται ν’ απαλλαγούν από κοσμικούς ζυγούς και δεσμούς και να προσέλθουν κάτω από τον ζυγόν του Χριστού μαζί μ’ αυτόν για να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των. Ο νέος ζυγός των είναι ν’ αναλάβουν την ευθύνη η οποία θα τους κάμη μαθητάς του Ιησού Χριστού.
10. (α) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο ζυγός του Ιησού είναι καλός, και με ποιο τρόπο διαφέρει από τον ζυγό του βωδιού; (β) Η πρόσκλησις του Ιησού είναι όμοια με ποια πρόσκλησι που βρίσκεται στους Ψαλμούς; (γ) Πώς το να είναι ένα άτομο στο ζυγό του Ιησού φέρνει ανάπαυσι;
10 Οι αρχαίοι Ισραηλίται ήσαν αγροτικός λαός εξοικειωμένος με ζυγούς. Επομένως, εγνώριζαν για ποιο πράγμα ωμιλούσε ο Ιησούς. Ας ενθυμούμεθα, επίσης, ότι ο Ιησούς ως ξυλουργός κατεσκεύαζε χωρίς αμφιβολία ζυγούς για βόδια και περιλαίμια για ανθρώπους. Αυτά τα περιλαίμια ήσαν ειδικώς κατασκευασμένα για να προσαρμόζωνται γύρω από το λαιμό και τους ώμους των ανθρώπων, διότι έτσι μετέφεραν νερό και άλλες προμήθειες. Ο ζυγός των βοδιών όμως, είναι ακούσιος, ενώ ο ζυγός τον οποίο επρότεινε ο Ιησούς ήταν εκούσιος. Καλούσε τους ανθρώπους ν’ αναλάβουν το ζυγό του και να γίνουν μαθηταί του. Για τον Ιουδαίο αυτό εσήμαινε να εξέλθη εκουσίως από τον Μωσαϊκό νόμο για να γίνη μαθητής του Ιησού Χριστού, να έλθη κάτω από τον ζυγό μαζί με τον Χριστό στην υπηρεσία του Θεού με όλη του την καρδιά, την ψυχή, το νου και τη δύναμι, λόγω της πίστεως του. (Ματθ. 22:36-40· Ρωμ. 1:17) Όμοια μ’ αυτή την πρόσκλησι είναι και η συμβουλή που δίδεται στον Ψαλμό 55:22 (MNK): «Επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει. δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος.» Όσο σταθερά μπορούμε να στηριζώμεθα στον Ιεχωβά για βοήθεια, έτσι μπορούμε επίσης να εμπιστευώμεθα στους λόγους Εκείνου τον οποίον απέστειλε για να κάμη το θέλημά του στη γη, δηλαδή, τον Ιησού Χριστό. Ο Ιησούς απεκάλυψε ότι η πραγματική ανάπαυσις προέρχεται από το να πιστεύη κανείς σ’ αυτόν ως την προμήθεια του Ιεχωβά για σωτηρία. Διότι, «δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία·διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» (Πράξ. 4:12) Αυτή η γνώσις τροφοδοτεί την ελπίδα. Αναπαύει ένα άτομο με τις σκέψεις της αιωνίου ζωής σ’ ένα δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων.—2 Πέτρ. 3:13· 1 Ιωάν. 1:9· 2:17.
11. Ποια είναι η ανάπαυσις που λαμβάνεται; Και πώς γνωρίζομε ότι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος την είχαν λάβει;
11 Η ανάπαυσις είναι πρωτίστως μια εσωτερική πείρα, μια πείρα χαράς και γνώσεως ότι ο μαθητής του Χριστού είναι ένα τέκνον μέσα στην οικογένεια του Θεού λόγω πίστεως και όχι από έργα του Μωσαϊκού νόμου. Η ανάπαυσις είναι συμμετοχή στην πείρα της τελείας στοργικής αγάπης του ιδίου του Ιησού προς τον Ιεχωβά με πίστι καθώς και λήψις της επιδοκιμασίας του Θεού λόγω αυτής της σχέσεως. Κάθε φορά που στρέφεται στον Χριστό, κάθε φορά που πλησιάζει περισσότερο σ’ αυτόν, ο βεβαρυμένος βρίσκει ανάπαυσι, μια αιτία αγαλλιάσεως. Η ανάπαυσις που λαμβάνει είναι η ειρήνη της διανοίας που απολαμβάνει ένα άτομο, η βαθιά γαλήνη της καρδιάς, μια ικανοποίησις της ζωής που υπερβαίνει κάθε αντίληψι. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος είχαν δοκιμάσει την πείρα αυτής της αναπαύσεως και έγραψαν σχετικά μ’ αυτήν στις Άγιες Γραφές.—Ιωάν. 14:27· Φιλιππησ. 4:7.
Ο ΚΑΛΟΣ ΖΥΓΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
12. Τι είναι ο ζυγός του Χριστού στην εποχή μας;
12 Αλλά ποιος είναι ο ζυγός του Χριστού στην εποχή μας; Δεν είναι ένας ζυγός αργίας, ούτε είναι εξαίρεσις από εργασία ή από οποιαδήποτε έντιμη απαίτησι, αλλά είναι ένας τρόπος ζωής με αιώνιες αμοιβές υπ’ όψιν. Είναι μια ζωή που απαιτεί θυσία και παράδειγμα. (Ματθ. 16:24-26· 19:16-29) Επομένως, δεν είναι ζωή χωρίς περιορισμούς, ζωή χωρίς ευθύνες, ζωή «χωρίς οδηγό ελευθεριών,» η οποία ζωή φθείρει και κουράζει γρήγορα, εξαιτίας της ελλείψεως ευθύνης, επιτεύξεων και πραγματοποιήσεων. Ο ζυγός σήμερα είναι, επομένως, ο ίδιος ο οποίος ήταν στην εποχή του Ιησού είναι ζυγός πλήρους αφιερώσεως του ατόμου στον Θεό ως μαθητού του Ιησού Χριστού. Είναι ένας τρόπος ζωής, την οποία ένα άτομο ζη λόγω πίστεως ως ένας αληθινός δούλος του Ιεχωβά με αιώνια ζωή υπ’ όψιν.—Εβρ. 10:7-10· Ψαλμ. 40:6-8.
13. Πώς ένας Χριστιανός σήμερα μπορεί να βρη ανάπαυσι στην ψυχή του, και τι πρέπει να κάμουν εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν δοκιμάσει την πείρα αυτής της αναπαύσεως;
13 Έναν τέτοιο ζυγό τον αναλαμβάνει εκουσίως ο Χριστιανός, διότι ο ζυγός αυτός αναπαύει. Το άτομο δοκιμάζει την πείρα ευσεβούς ελευθερίας απ’ αυτόν. Διότι «εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είπε ο Ιησούς, «είσθε αληθώς μαθηταί μου και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» «Εάν λοιπόν ο Υιός σάς ελευθερώση, . . . όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.» (Ιωάν. 8:31, 32, 36) Επομένως, για να είναι ένα άτομο ελεύθερο και να δοκιμάση την πείρα της αναπαύσεως, οφείλει να γίνη μαθητής του Ιησού Χριστού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ν’ αποκτήση ένα άτομο αυτή την πείρα. (Ρωμ. 7:4· Γαλ. 5:1) Οι άνθρωποι οι οποίοι ισχυρίζονται σήμερα ότι είναι Χριστιανοί και οι οποίοι δεν δοκιμάζουν την πείρα της ελευθερίας ή αναπαύσεως έχουν ανάγκη να εξετάσουν τη σχέσι των με τον Θεό, διότι αυτός είναι Θεός ο οποίος εκπληρώνει την υπόσχεσί του.—1 Βασ. 8:56.
14. Με ποιο τρόπο είναι ο ζυγός του Χριστού ελαφρός;
14 Όταν ο Ιησούς εκάλεσε τους βεβαρυμένους να γίνουν μαθηταί του, είπε σ’ αυτούς ότι «ο ζυγός του ήτο καλός και το φορτίον του ελαφρόν.» Με ποιο τρόπο είναι ο ζυγός του καλός; Μερικοί ζυγοί σήμερα, όπως και την εποχή του Ιησού, έχουν μια επένδυσι από μαλακό ύφασμα ώστε ο ζυγός να μη ερεθίζη τον λαιμό των βοδιών. Αυτοί μπορούν να ονομάζωνται «καλοί ζυγοί» διότι δείχνουν ενδιαφέρον και αγάπη. Ο Χριστιανικός ζυγός είναι καλός, διότι ο ζυγός της αφιερώσεως είναι εκούσιος και διότι είναι επενδυμένος με την αγάπη του Θεού και του Χριστού. Εφόσον ο καθένας χωρίς εξαίρεσι, ο πτωχός και ο πλούσιος, ο μορφωμένος και ο αμόρφωτος, αυτός που έχει ικανότητα κι’ που στερείται, ο ηλικιωμένος και ο νέος, ο δυνατός και ο αδύνατος, όλοι αυτοί μπορούν ν’ απολαύσουν αυτό το προνόμιο της αφιερώσεως, αυτό αποδεικνύει ότι είναι ένας καλός ζυγός. «Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός,» είπε ο απόστολος Πέτρος, «αλλ’ εν παντί έθνει όστις φοβείται αυτόν, και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.»—Πράξ. 10:34, 35.
15. (α) Πώς μπορούμε ν’ αναλάβωμε τον ζυγό του Χριστού, και γιατί αυτό είναι μια ευχάριστη πείρα; (β) Γιατί οι κοσμικοί ζυγοί δεν ικανοποιούν, ενώ ο ζυγός του Χριστού ικανοποιεί;
15 Ο ζυγός είναι του Χριστού. «Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς,» λέγει. Καλούμεθα, επομένως, ν’ ακολουθήσωμε το παράδειγμα του Χριστού. Αυτό αποτελεί ευχαρίστησι, διότι ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως «πράον και ταπεινόν την καρδίαν.» (Ματθ. 11:29· 1 Πέτρ. 2:21) Αυτές οι ιδιότητες βρίσκονται σε αντίθεσι με το σκληρό και απαιτητικό πνεύμα των κοσμικών εξουσιών. Επειδή ο Χριστός είναι πράος και με ταπεινή καρδιά χαιρόμεθα να εργαζώμεθα μαζί του. Ο ζυγός του είναι επενδεδυμένος με αληθινή αγάπη. Δεν μας ξεγδέρνει ούτε μας ερεθίζει όπως συμβαίνει με τους κοσμικούς ζυγούς. Οι κοσμικοί ζυγοί είναι σκληροί, αιχμηροί και απαιτητικοί. Ερεθίζουν και κουράζουν, όχι μόνο επειδή είναι σκληροί, αλλά και διότι δεν βρίσκει το άτομο καμμία πραγματική ικανοποίησι όταν εργάζεται για να ικανοποιήση τις ιδιοτελείς επιθυμίες πονηρών ανθρώπων στη γη. Αλλά όταν είμεθα στον ίδιο ζυγό με τον Χριστό ως ένας μαθητής του, έχομε ο καθένας μας τη χαρά και την ικανοποίησι η οποία προέρχεται από την υπηρεσία του Ιεχωβά, και αυτό είναι εκείνο που φέρνει ικανοποίησι. Αυτή η συνειδητότης ότι είμεθα δούλοι του Θεού είναι εκείνο που φέρνει πραγματική ανάπαυσι στην ψυχή.—Παροιμ. 10:22.
ΤΟ ΕΛΑΦΡΟΝ ΦΟΡΤΙΟΝ
16. Τι είναι το «ελαφρόν φορτίον» που ανέφερε ο Χριστός;
16 Ο Ιησούς βεβαιώνει τις βεβαρυμένες ψυχές της εποχής μας: «Το φορτίον μου [είναι] ελαφρόν.» (Ματθ. 11:30) Τι είναι αυτό το ελαφρό φορτίον; Είναι το να ζη ένα άτομο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού για ζωή. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού· και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι.» (1 Ιωάν. 5:3) «Τι ζητεί ο Ιεχωβά παρά σου, ειμή να πράττης το δίκαιον, και να αγαπάς έλεος, και να περιπατάς ταπεινώς μετά του Θεού σου;» (Μιχ. 6:8, ΜΝΚ) Μήπως ο Θεός ζητεί πάρα πολλά από μας όταν ζητή να είμεθα δίκαιοι, στοργικοί, αγαθοί και ταπεινοί όταν περιπατούμε μαζί του; Μήπως αυτές δεν είναι ιδιότητες που μας αρέσουν σε άλλους; Οι Χριστιανοί εντέλλονται να κηρύττουν το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού «εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη»· να κάμουν μαθητάς από ανθρώπους όλων των εθνών. να τους διδάσκουν να ζουν σε αρμονία με τις αρχές της Βίβλου. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20, ΜΝΚ) Μήπως αυτό είναι ένα εξαιρετικά βαρύ φορτίο, πάρα πολύ δύσκολο για να το σηκώση ένα άτομο;
17. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι αυτό το φορτίο είναι ελαφρό;
17 Να έχετε υπ’ όψιν ότι αυτό το φορτίο σημαίνει ότι οφείλομε να μιλούμε στους ανθρώπους για τη βασιλεία του Θεού και να διδάσκωμε τους ανθρώπους πώς να γίνουν μαθηταί του Ιησού Χριστού. Μήπως είναι πάρα πολύ αυτό που ζητείται από μας; Σχεδόν ο καθένας έχει την ικανότητα να ομιλή κάποια γλώσσα, και οι άνθρωποι γενικά χαίρονται να μιλούν για τα πράγματα που αγαπούν. Πράγματι, μια τέτοια συζήτησις εμπνέει και ωθεί σε δράσι. Επομένως, όταν έχωμε την αγάπη του Θεού, δεν θα θέλωμε να μιλούμε για τον Θεό μας; Αν εκτιμούμε αυτό που έχει κάμει ο Υιός του Ιησούς Χριστός για μας με το να μας προμηθεύση ένα τέλειο παράδειγμα και αντίλυτρο, δεν θα θέλωμε να μιλούμε γι’ αυτό; Αν κατανοούμε πλήρως αυτό που θα κάμη η βασιλεία του Θεού για όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος, μεταμορφώνοντας αυτή τη γη σε παράδεισο και ανυψώνοντας το ανθρώπινο γένος σε τελειότητα και αιώνια ζωή, δεν θα θέλωμε ν’ ακούσουν και άλλοι το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού; Φυσικά θα θέλωμε! Τα πράγματα τα οποία είναι προσφιλή στην καρδιά μας δεν αποτελούν φορτίο, αλλά ανάπαυσι στην ψυχή! Και αυτό αληθεύει ιδιαιτέρως για τα πράγματα που έχουν σχέσι με τον Θεό, τον Χριστό και τη βασιλεία του. Πράγματι, «με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»—Ρωμ. 10:10.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΥΣΗ
18. (α) Τι μπορούν να κάμουν εκείνοι, οι οποίοι, νομίζουν ότι το φορτίο του Χριστιανού διακόνου είναι βαρύ; (β) Τίνος γεγονότος θα παραστούν μάρτυρες;
18 Εν τούτοις, είναι πιθανόν να διαφωνήσουν μερικοί. Μπορεί να ισχυρισθούν ότι το φορτίο του μαθητού δεν είναι ελαφρό, ούτε αναπαυτικό. Πώς μπορεί ν’ αποδειχθή σ’ αυτούς ότι πράγματι είναι; Ο Χριστιανός μπορεί να προσκαλέση αυτούς τους σκεπτικιστάς ή αναποφάσιστους να τον συνοδεύσουν στην υπηρεσία του Θεού. Ας προσέξουν για να ιδούν αν αυτός έχει πράγματι αισθανθή ανάπαυσι στη διακονία. Θα διαπιστώσουν ότι, όταν βρεθή ένα ευήκοο αυτί και ανταλλαγούν λόγια της Βασιλείας, ο διάκονος του Θεού αναζωογονείται. Η καρδιά του σκιρτά πράγματι από χαρά! Πόσο ενθουσιασμένος είναι που βρήκε ένα ευήκοο αυτί σ’ αυτή την πόρτα! Πόση ευχαρίστησι αισθάνεται ότι έχει διαθέσει ένα μόνο έντυπο που μιλεί για τη βασιλεία του Θεού σ’ ένα ενδιαφερόμενο άτομο! Ο διάκονος έχει πράγματι εμψυχωθεί. Αποκτά νέες δυνάμεις. Ανεβαίνει και κατεβαίνει σκάλες με ανανεωμένο σθένος. Ηλικιωμένοι και νέοι διάκονοι υφίστανται την ίδια επιρροή. Γιατί αισθάνονται τόση ενεργητικότητα; Διότι το να κάνουν και άλλους μετόχους του Θείου Λόγου της ζωής φέρνει ανάπαυσι· γι’ αυτό.
19. Είναι βαρύ φορτίο το να παρευρίσκεται ένα άτομο στην εκκλησιαστική μελέτη της Γραφής; Γιατί απαντάτε έτσι;
19 Ο Χριστιανός ενθαρρύνεται να παρευρίσκεται στην εκκλησιαστική μελέτη της Γραφής κάθε εβδομάδα. Είναι αυτό πολύ βαρύ φορτίο; Οι άνθρωποι προσέρχονται σ’ αυτές τις Γραφικές μελέτες κουρασμένοι, ύστερα από μια ολόκληρη ημέρα εργασίας στα κοσμικά των επαγγέλματα, αλλά όταν δαπανήσουν μια ώρα μελέτη του Λόγου του Θεού σ’ αυτές τις συναθροίσεις, το αίσθημα της κοπώσεώς των γενικά φεύγει. Αισθάνονται αναπαυμένοι και δεν ντρέπονται να το πουν. Πόσο ενθουσιασμένοι είναι όταν μαθαίνουν νέες αλήθειες! Τα σώματά των αναζωογονούνται. Γιατί έχουν αυτό το αίσθημα; Διότι το να συμμερίζωνται τον Λόγο του Θεού σ’ αυτές τις συναναστροφές αναπαύει την ψυχή. αυτό είναι η αιτία!
20. Τι παρατηρούμε σ’ αυτούς οι οποίοι παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις της εκκλησίας στην Αίθουσα Βασιλείας, στις συνελεύσεις περιοχής, περιφερείας και διεθνείς;
20 Ο Λόγος του Θεού ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να συνέρχωνται ομού τακτικά στην εκκλησία. (Εβρ. 10:24, 25) Αυτό το κάνουν πολλές φορές την εβδομάδα. Είναι αυτό ένα υπερβολικά βαρύ φορτίο; Άνθρωποι με τσακισμένα και συντετριμμένα σώματα από το φορτίο του κόσμου που σηκώνουν, προσέρχονται στην Αίθουσα Βασιλείας κανονικά κάθε εβδομάδα. Γιατί το κάνουν αυτό; Για να μπορέσουν να βρουν ανάπαυσι στις ψυχές των με τη συντροφιά των αδελφών των· αυτός είναι ο λόγος! Δεν είναι εύκολο για μητέρες και πατέρες με οικογένεια να φέρνουν τα μικρά παιδιά μαζί των στις συναθροίσεις της εκκλησίας τακτικά, κι’ εν τούτοις το κάνουν. Δεν είναι εύκολο να ταξιδεύουν σε συνελεύσεις περιοχής, περιφερείας και διεθνείς, που συχνά απαιτούνται πολλά έξοδα, κι’ εν τούτοις το κάνουν. Γιατί το κάνουν; Διότι βρίσκουν ανάπαυσι σ’ αυτές τις συναθροίσεις για την ψυχή των· αυτός είναι ο λόγος! «Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί! . . . Διότι εκεί διώρησεν ο Ιεχωβά την ευλογίαν, ζωήν εως του αιώνος.» (Ψαλμ. 133:1, 3, ΜΝΚ) Σ’ αυτές τις συναθροίσεις απολαμβάνουν τις ευλογίες του Ιεχωβά οι οποίες πλουτίζουν.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΑΛΛΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ
21. (α) Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί δεν κουράζονται; Γιατί απαντάτε έτσι; (β)Τι αποδεικνύει ότι οι σύγχρονοι Χριστιανοί λαμβάνουν ανάπαυσι από τον Θεό;
21 Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Χριστιανοί δεν κουράζονται σωματικώς, διότι κουράζονται. Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του «αναπαύεσθε ολίγον.» (Μάρκ. 6:31) Το πνεύμα είναι πρόθυμον, αλλά το σώμα συχνά εξαντλείται. (Ματθ. 26:41) Αλλά κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες αυτή η κόπωσις αφήνει ένα άτομο με το γλυκύ αίσθημα της ικανοποιήσεως διότι έχει κάμει, το θέλημα του Ιεχωβά. Δεν υπάρχει εκουσία παραίτησις. (Γαλ. 6:9, 10) Ρωτήστε τους ολοχρονίους διακόνους, εκείνους οι οποίοι εργάζονται περισσότερο και πιο σκληρά στη διακονία, αν αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να βρήτε ένα πιο ευτυχισμένο και πιο ικανοποιημένο όμιλο ανθρώπων στο πρόσωπο της γης σήμερα από τους σκαπανείς, τους ιεραποστόλους, εκείνους που υπηρετούν στους οίκους Μπέθελ—τους ολοχρονίους εργάτας του Θεού! Η ευτυχία των είναι απόδειξις της αναπαύσεως που προέρχεται από τον Θεό.
22. (α) Πώς έχουν εκφρασθή διάφοροι ολοχρόνιοι διάκονοι σχετικά με τη διακονία του Χριστού; (β) Τι σύστασις είναι αυτή;
22 Ο επίσκοπος μιας εκκλησίας στο Μπρούκλυν, Νέας Υόρκης, μίλησε με σκαπανείς διακόνους της εκκλησίας του για να ιδή πώς αυτοί έβλεπαν την ολοχρόνια διακονία. Οι απαντήσεις των ήσαν περίπου ως εξής: «Ύστερ’ από μιας ολόκληρης ημέρας εργασία στην υπηρεσία έχω ένα αίσθημα χαράς και ευθυμίας, διότι μπόρεσα να κατευθύνω την προσοχή των ανθρώπων στον Λόγο του Θεού.» «Είναι μια θαυμάσια πείρα και ποτέ δεν μετενόησα που ανέλαβα την υπηρεσία σκαπανέως.» «Πιστεύω ότι δεν θα μπορούσα να κάμω τίποτε πιο ανταποδοτικό από το έργο σκαπανέως. Εύχομαι να αισθάνεται ο καθένας όπως εγώ.» Και το άγγελμα είναι το ίδιο από κάθε μέρος της γης. Είναι καταφανές ότι αυτή είναι μια ζωή που ανταμείβει, χαρίζει ανάπαυσι. Έχετε σκεφθή καθόλου να κάμετε έργο σκαπανέως;
ΛΗΨΙΣ ΣΟΦΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΕΩΣ
23. (α) Τι μπορούν να κάμουν εκείνοι οι οποίοι, επιμένουν ότι η Χριστιανική διακονία είναι βαρύ φορτίο; (β) Τι θα διαπιστώσουν;
23 Ωστόσο δεν μπορούμε ν’ αγνοήσωμε το γεγονός ότι μερικοί υποστηρίζουν πράγματι ότι το φορτίο της Χριστιανικής διακονίας είναι βαρύ, και μάλιστα επαχθές. Γιατί σκέπτονται έτσι; Αν αυτή είναι και η δική σας άποψις, τότε ρωτούμε, «Τι σας κάνει να σκέπτεσθε έτσι; Είναι η Χριστιανική διακονία που είναι επαχθές φορτίο ή οι απαιτήσεις της κοσμικής εργασίας σας; Μήπως φταίει η στάσις σας απέναντι στη διακονία; Μήπως σας κουράζουν οι κοσμικές υποχρεώσεις και οι δεσμοί σας έτσι ώστε να μη μπορήτε ν’ απολαμβάνετε από τη διακονία σας εκείνο που θα έπρεπε ν’ απολαμβάνετε;» Βρήτε μόνοι σας το πρόβλημα. Και να είσθε έντιμος στην έρευνά σας και κατόπιν προσεκτικά αναλάβετε να κάμετε τις απαιτούμενες διορθώσεις. Χωρίς εξαίρεσι θα διάπιστώσετε ότι το πρόβλημα υπάρχει κάπου στον τρόπο της ζωής σας και όχι στο φορτίο της Χριστιανικής διακονίας. Ας μη λησμονούμε ότι ο Χριστός είπε ότι αυτό είναι ελαφρό.
24. Ποια είναι μερικά πράγματα που μπορούμε να κάμωμε για να καταστήσωμε το προσωπικό μας φορτίο της ζωής πιο ελαφρό έτσι ώστε η διακονία ν’ αποτελή μεγαλύτερη χαρά για μας;
24 Υπάρχουν μερικά πράγματα που, μπορούμε να κάνουμε για να καταστήσωμε τα προσωπικά μας βάρη στη ζωή πιο ελαφρά έτσι ώστε ν’ απολαμβάνωμε μεγαλύτερη χαρά από τη διακονία. Η Μάρθα προφανώς αγαπούσε να περιποιήται με μεγάλη επιμέλεια τους φιλοξενουμένους. Ίσως αυτό να είναι το πρόβλημά σας. Ο Ιησούς το απεδοκίμασε αυτό, διότι απορροφά τον χρόνο και εξαντλεί τις δυνάμεις. (Λουκ. 10:38-42) Μερικοί επιβαρύνονται με πολλά υπάρχοντα και δεν γνωρίζουν τι να κάμουν μ’ αυτά. Η συμβουλή του Ιησού ήταν να πωλήσετε αυτά τα πράγματα αν σας είναι βάρος. (Ματθ. 19:21) Άλλοι με απερίσκεπτο τρόπο υποκύπτουν στα έργα της σαρκός και παγιδεύονται στο να αμαρτήσουν. (Ψαλμ. 38:3-5) Αυτά τα φορτία είναι αβάσταχτα για τη διάνοια. Σταματήστε! Μετανοήστε και ζήτε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού, διότι, άλλως όχι μόνο θα διάγετε μια αθλία ζωή αλλά θα χάσετε και την αιώνια ζωή.
25. (α) Πώς μπορούμε να πολεμήσωμε την αποθάρρυνσι; (β) Πού θα βρούμε ανάπαυσι στις ψυχές μας;
25 Λάβετε γρήγορα απόφασι οποιοδήποτε κι αν είναι το πρόβλημά σας. Μη αφήνετε να ψυχράνουν το ζήλο σας τα φορτία που σηκώνετε ή να σας αποθαρρύνουν από το να υπηρετήτε τον Ιεχωβά. Έχετε υπ’ όψιν ότι αυτοί είναι καιροί κακοί για τον καθένα. (Αποκάλ. 12:12) Μάθετε επίσης ότι η πιο ευτυχισμένη θέσις στη ζωή σ’ αυτό τον κρίσιμο καιρό είναι να βρίσκεσθε στον ζυγό του Χριστού. Με το ν’ αναλάβωμε τον ζυγό του Χριστού και να γίνωμε μαθηταί του, παρά τα πολλά προβλήματα, μπορούμε οπωσδήποτε να βρούμε ανάπαυσι στις ψυχές μας. Θα βρούμε ανάπαυσι στη συναναστροφή μας με τον Ιεχωβά και τον Χριστό μέσω προσευχής, στη συναναστροφή μας μαζί με καθαρούς αδελφούς και αδελφές μέσα στη Χριστιανική εκκλησία και με την ενασχόλησί μας στη διακονία της Βασιλείας. Μακρυά από την οικογένεια μαθητών του Χριστού δεν υπάρχει ανάπαυσις και δεν μπορεί να υπάρξη ανάπαυσις.
26. (α) Τι πρέπει να κάμωμε τώρα αν επιθυμούμε ανάπαυσι στις ψυχές μας; (β) Με ποια προοπτική υπ’ όψιν;
26 Ακούστε, επομένως, τον Βασιλέα Ιησού Χριστό, ο οποίος μας κάνει νόημα: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού [γίνετε μαθηταί μου, ΜΝΚ]· διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίον μου ελαφρόν.» Πιστέψτε το αυτό! Ανταποκριθήτε στην πρόσκλησι. Αναλάβετε τον ζυγό με το να γίνετε ένας αληθινός μαθητής του Χριστού. Σηκώστε το ελαφρό φορτίο του τής Χριστιανικής διακονίας μ’ εκτίμησι για να μπορήτε ν’ απολαμβάνετε τη ζωή τώρα στη διάρκεια αυτών των καιρών της εντατικής πιέσεως καθώς φθάνομε πλησιέστερα στο τέλος αυτού του θνήσκοντος συστήματος πραγμάτων. Διότι «αυτός ο κουρασμένος παλαιός κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού. όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού όχι μόνον θα εύρη ανάπαυσιν τώρα, αλλά θα διαμείνη για ν’ απολαμβάνη ζωήν αναπαύσεως σε όλη την αιωνιότητα. (1 Ιωάν. 2:17) Αν απαντήσετε στην πρόσκλησι του Χριστού να «έλθετε προς αυτόν,» τότε αυτό μπορεί ν’ αποβή η ευτυχισμένη μερίς σας!—Ματθ. 11:28-30.