Ενθυμού τον Πλάστην σου στις Ημέρες της Νεότητός Σου
«Και ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις Ημέραις της νεότητός σου.»—Εκκλησ. 12:1.
1. (α) Τι δείχνουν οι Γραφές σχετικά με την ανάγκη διαπαιδαγωγήσεως των νέων; (β) Ποια επίκαιρα συμβουλευτικά λόγια έδωσε ο Παύλος στο νεαρό Τιμόθεο;
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ έχει πολλά να πη για τα νεαρά άτομα. Όπως ανεφέρθη στο προηγούμενο άρθρο, ο καρπός της κοιλίας είναι αμοιβή. Εν τούτοις, ο Λόγος του Θεού μάς λέγει επίσης με ακρίβεια την πλάσι των νεαρών ατόμων και δείχνει ότι οι νέοι έχουν ανάγκη καθοδηγήσεως κατά την ανάπτυξί των σε εφηβική ηλικία ώστε να μπορούν ν’ αναλαμβάνουν ευθύνες. Ο Λόγος του Θεού λέγει με ακρίβεια: «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδιού.» (Παροιμ. 22:15) Ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά, γνωρίζει καλά την πλάσι της ανθρωπίνης δημιουργίας του. Τα νεαρά χρόνια της ζωής είναι τα πληροφοριακά χρόνια, στη διάρκεια των οποίων οι νέοι έχουν ανάγκη καθοδηγήσεως και κατευθύνσεως. Και ο βαθμός στον οποίον αποδέχονται προθύμως αυτή την καθοδήγησι και κατεύθυνσι θα φανή από τη διαγωγή των και από τον τρόπο που αποδέχονται ευθύνη στα μετέπειτα χρόνια. Ο απόστολος Παύλος περιέγραψε με ακρίβεια τη διαφορά μεταξύ νέων και ενηλίκων με τα εξής λόγια: «Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.» (1 Κορ. 13:11) Γι’ αυτό ο Παύλος είχε σοβαρούς λόγους να γράψη στο νεαρό σύντροφό του στη διακονία, τον Τιμόθεο, και να του πη: «Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε· και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.»—2 Τιμ. 2:22.
2. Ποια εξέχουσα ιδιότητα έχουν τα ευσεβή παιδιά;
2 Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι τα νεαρά χρόνια της ζωής ενός ατόμου είναι κατάρα, ούτε θα έπρεπε να συμπεράνη κανείς ότι ο Λόγος του Θεού υποβιβάζει με οποιονδήποτε τρόπο τη νεολαία. Δύσκολα θα μπορούσε να συμβή αυτό, διότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος ο οποίος είπε σ’ αυτούς οι οποίοι τον ερώτησαν ποιος θα ήταν ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών: «Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε, και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.» (Ματθ. 18:3) Ο Ιησούς εξήγησε ότι τα παιδιά έχουν ταπεινοφροσύνη. Επομένως, κανένας δεν έπρεπε να υψηλοφρονή, αλλά να έχη το ταπεινό πνεύμα ενός ευσεβούς παιδιού. Ο απόστολος Παύλος επήνεσε επίσης τα παιδιά με τον εξής τρόπο: «Αδελφοί, μη γίνεσθε παιδία κατά τας φρένας· αλλά γίνεσθε νήπια μεν εις την κακίαν, τέλειοι όμως εις τας φρένας.»—1 Κορ. 14:20.
3. (α) Σε τι χρειάζονται διαπαιδαγώγησι τα τέκνα; (β) Ποιοι είναι υπεύθυνοι να δώσουν αυτή την διαπαιδαγώγησι και γιατί δεν πρέπει ν’ ανατίθεται σε άλλους αυτή η διαπαιδαγώγησις;
3 Γι’ αυτό τα νεαρά άτομα έχουν ανάγκη διαπαιδαγωγήσεως και εκπαιδεύσεως στα σοβαρά πράγματα της ζωής, δηλαδή, τη δικαιοσύνη, την πίστι, την αγάπη και την ειρήνη. Εξ άλλου, κανένας δεν πρέπει ποτέ να χάση την ορθή στάσι απέναντι του ορθού και του εσφαλμένου που είχε όταν ήταν μικρός. Αυτή η κατάλληλη διαπαιδαγώγηση παρέχεται με τον πιο καλό τρόπο από θεοσεβείς γονείς. Περιλαμβάνει βαθύ ενδιαφέρον για την ευτυχία και την ανατροφή των τέκνων. Αυτή η διαπαιδαγώγησις και εκπαίδευσις δεν πρέπει ν’ ανατίθενται στη φροντίδα άλλων, όπως συμβαίνει τόσο συχνά στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αισθάνωνται πολλά νεαρά άτομα απομονωμένα από τους γονείς των, ως ανεπιθύμητα, μερικές φορές μάλιστα ως ενόχλησις. Αυτό με τη σειρά του ωδήγησε στο λεγόμενο χάσμα της γενεάς που υπάρχει μεταξύ γονέων και τέκνων. Για να υπερνικήσουν αυτή την τάσι, οι θεοσεβείς γονείς επιθυμούν να κάμουν ό,τι είναι δυνατόν για να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν στενές σχέσεις με τα τέκνα των ώστε τα τέκνα των να έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτούς, το είδος της εμπιστοσύνης που θα οδηγή τα τέκνα στους γονείς των για να συζητούν τα προβλήματά των, και όχι στους φίλους των στο δρόμο ή σε άλλους ξένους.
ΚΑΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΝΕΩΝ
4. Επειδή υπάρχουν μερικοί οι οποίοι λαμβάνουν αυτή την παιδεία σήμερα, τι θα μπορούσε να παρατηρηθή;
4 Αυτό το είδος επικοινωνίας και διαπαιδαγωγήσεως υπάρχει σήμερα και πολλά είναι τα νεαρά άτομα που θυμούνται τον Δημιουργό τους στη νεότητά των, και δεν δίνουν σε κανένα αφορμή να τα καταφρονήση επειδή είναι νεαράς ηλικίας. Η εξέτασις των πειρών των είναι εποικοδομητική και ενθαρρυντική για άλλους οι οποίοι περιπατούν στην οδό της ζωής.
5. (α) Αφηγηθήτε την πείρα των δύο νεαρών παιδιών στη Γαλλία. (β) Ποιον έπαινο έλαβαν οι γονείς;
5 Ένα παράδειγμα αφορά δυο νεαρά παιδιά στη Γαλλία τα οποία έδωσαν μαρτυρία σχετικά με την πίστι των και τις πεποιθήσεις των, και ο οικοδεσπότης στον οποίο μιλούσαν έγραψε γράμμα στους γονείς των δύο παιδιών λέγοντας τα εξής: «Εξακολουθώ να παραμένω κάτω από τη γοητεία της μακράς συζητήσεως που είχα σήμερα το πρωί με τα δυο παιδιά σας, και επειδή εκτιμώ κάθετι ωραίο και έντιμο, λαμβάνω το θάρρος να γράψω σ’ εσάς, τους γονείς των, για να τα συγχαρώ. Πραγματικά, δεν θυμούμαι να έχω ακούσει ποτέ παιδιά να εκφράζουν την πίστι των με τόσο ενδιαφέροντα τρόπο και με τόση πεποίθησι και νοημοσύνη. Ιδιαίτερα το μεγαλύτερο. Αν αυτό εγκαρτερήση, με τη χάρι του Θεού, η ανθρωπότης θα έχη ό,τι χρειάζεται από έναν αληθινό ανδρα. Μέσα σ’ έναν κόσμο που οι αξίες του παραμερίζονται, είναι παρηγορητικό να συναντά κανείς αξίες που τα χρόνια που περνούν, ελπίζω, θα τις οδηγήσουν σε ωριμότητα και καρποφορία. Δεν σας γνωρίζω, αλλά κρίνοντας από τα δύο παιδιά σας, πρέπει να είσθε αξιέπαινοι γονείς.» Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα νεαρά παιδιά θυμούνταν τον Δημιουργό τους στις ημέρες, της νεότητάς των. Δεν τα καταφρονούσαν που το έπρατταν αυτό, αλλά τα επαινούσαν, όπως και τους γονείς των.
6. Πώς δυο νεαροί ευαγγελιζόμενοι στη Βούρμα έδειξαν ότι ενθυμούνταν τον Πλάστη των στις ημέρες της νεότητός των, και με ποιο καλό αποτέλεσμα;
6 Υπάρχει μια άλλη περίπτωσις νέων που έφεραν τιμή στο όνομα του Ιεχωβά. Προέρχεται από τη Βούρμα. Ένα γράμμα από ένα μορφωμένο ηλικιωμένο άτομο το οποίο έμαθε την αλήθεια με τη βοήθεια νεαρών ευαγγελιζομένων δείχνει ότι κοσμικοί ενήλικοι δεν γνωρίζουν τις Γραφές ούτε όσο τις γνωρίζουν νεαρά παιδιά που είναι μάρτυρες του Ιεχωβά: «Μια βροχερή μέρα ήλθαν στο σπίτι μου δυο νεαρά αγόρια. Νομίζοντας ότι είχαν έλθει για να βρουν καταφύγιο από τη βροχή, τα εκάλεσα να περάσουν μέσα. Αλλά συστήθηκαν ως διάκονοι κι’ έδωσαν μια ομιλία. Όταν την άκουσα έμεινα έκπληκτη βλέποντας ότι αυτά τα νεαρά άτομα ήξευραν περισσότερα για το μέλλον της γης απ’ όσα εγνώριζα εγώ. Τώρα είμαι ηλικίας εβδομήντα τεσσάρων ετών και ανήκα στην εκκλησία των Βαπτιστών από ηλικίας δεκατεσσάρων ετών και με θεωρούσαν ως πρεσβυτέρα και μέλος της επιτροπής του ομίλου γυναικών της πόλεως μου, αλλά η γνώσις που είχα για τη Γραφή φαινόταν τίποτε σε σύγκρισι με τη γνώσι αυτών των νέων παιδιών. Μου άφησαν μερικά περιοδικά και φυλλάδια και απορροφήθηκα στην ανάγνωσί των. Αυτά που διάβασα μ’ έκαμαν να σκεφθώ σοβαρά, και επιθυμούσα να τα συναντήσω και πάλι και να κάμω μερικές ερωτήσεις. Με έκπληξι και χαρά είδα ότι επανήλθαν να με δουν. Το ένα απ’ αυτά άρχισε Γραφική μελέτη μαζί μου. Απ’ εκείνη την ημέρα είμαι ευτυχής που έμαθα για τον αληθινό Θεό και τους σκοπούς του. Με τη βοήθεια του Θεού έχω αποκτήσει τώρα καλύτερη κατανόησι του Λόγου του. Το μόνο που με λυπεί είναι ότι δεν είχα γνωρίσει την αλήθεια ενωρίτερα. Θα μπορούσα τότε να κάμω περισσότερα για τον Δημιουργό μας. Ωστόσο, είμαι πολύ ευγνώμων που στη διάρκεια της μικρής περιόδου της ζωής μου που παραμένει μπορώ να υπηρετήσω ακόμη τον Ιεχωβά Θεό.» Και πάλι είναι καταφανές ότι κανένας δεν μπορεί να καταφρονήση τη διαγωγή τέτοιων νέων παιδιών καθώς συμμετέχουν στο κήρυγμα του ευαγγελίου της σωτηρίας σε άλλους.
7. Δείξτε πώς ένα νεαρό αγόρι δώδεκα ετών στη Τζαμέικα, των Δυτικών Ινδιών, ήταν ένα παιδί που δεν λησμόνησε.
7 Ένα αγόρι ηλικίας δώδεκα ετών στη Τζαμέικα, των Δυτικών Ινδιών, άκουσε μια Γραφική συζήτησι μεταξύ μαρτύρων του Ιεχωβά και του έκαμαν εντύπωσι αυτά που λέγει η Γραφή για «μαρτυρία» και για «μάρτυρες.» Άρχισε να παρευρίσκεται στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας, προς λύπην της μητέρας του. Εκείνη του είπε καθαρά ότι δεν θα τον άφηνε να ξαναπάη. Το αγόρι υπήκουσε κι’ έτσι για κάμποσο καιρό η μόνη επαφή του με τους Μάρτυρας ήταν μέσω κάποιου περιοδικού που έπερνε ο θείος του κάπου κάπου από τους Μάρτυρας. Ένα Σαββατοκύριακο επισκέφθηκε τη γιαγιά του και την ώρα που ήταν εκεί ήλθε στο σπίτι ένας μάρτυς του Ιεχωβά. Άκουσε την ομιλία και πήρε ένα βιβλιάριο, που το διάβασε και το ξαναδιάβασε, αποστηθίζοντας σχεδόν κάθε λέξι. Άρχισε να δίνη μαρτυρία στη μητέρα του, στη γιαγιά του και στη θεία του. Η εναντίωσις της μητέρας του μαλάκωσε. Όταν η θεία του μετώκησε στην Αγγλία, αυτός συνέχισε να την ενθαρρύνη μέσω αλληλογραφίας να έλθη σ’ επαφή με τους Μάρτυρας και να τους αφήση να τη βοηθήσουν να μάθη τους σκοπούς του Θεού. Εκείνη το έκαμε και τώρα έχει αφιερωθή στον Θεό. Εν τω μεταξύ απέκτησε και άλλες εκδόσεις τις μελέτησε και άρχισε πάλι να παρευρίσκεται στις συναθροίσεις και ζήτησε να τον βοηθήσουν στη διακονία του αγρού. Τώρα υπηρετεί τακτικά τα συμφέροντα της Βασιλείας ως διορισμένος διάκονος του Ιεχωβά. Αυτό το νεαρό αγόρι ασφαλώς άκουσε με κατανόησι και έγινε το μέσον υποβοηθήσεως της συγγενούς του στο να υπηρετή τον Ιεχωβά.
8. (α) Ποια συμβουλή δίνει το εδάφιο Παροιμίαι 22:6; (β) Πώς πολλοί στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά έδειξαν ότι διαπαιδαγώγησις των νεανικών χρόνων τους ήταν ωφέλιμη;
8 Πόσο θα έπρεπε να ενδιαφέρωνται όλοι οι γονείς να βοηθήσουν τα τέκνα των να μεγαλώσουν με ακριβή γνώσι του Λόγου και των σκοπών του Θεού για το ανθρώπινο γένος! Μπορούν πράγματι να είναι ευλογία στους γονείς των κι’ ένας μεγαλειώδης αίνος για το όνομα του Ιεχωβά. Πολλά νεαρά άτομα είναι ανυπόμονα ν’ αναλάβουν τη διακονία και να ευαρεστήσουν τον ουράνιο Πατέρα των. Αν βασίζωνται στερεά στις αλήθειες του Λόγου του Θεού θα συνεχίσουν σ’ αυτό και σ’ όλη την ενήλικη ζωή των. Η σοφή συμβουλή των Παροιμιών λέγει: «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.» (Παροιμ. 22:6) Πολλά νεαρά άτομα έχουν έλθει να υπηρετήσουν στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά και στα γραφεία τμημάτων σε διάφορα μέρη του κόσμου και συνεχίζουν στα προνόμιά των υπηρεσίας των συμφερόντων του Κυρίου έως τώρα. Είναι ενδιαφέρον ότι στον οίκο Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν, από τα εικοσιπέντε πιο ηλικιωμένα μέλη του προσωπικού τα είκοσι έχουν έλθει όταν ήσαν ηλικίας μεταξύ δεκαοκτώ και τριάντα ετών. Σήμερα είναι ηλικίας από εξήντα πέντε έως ογδοντατεσσάρων ετών. Εξακολουθούν να υπηρετούν πιστά στα καθήκοντά των και στις ευθύνες των. Από τις ημέρες της νεότητός των έχουν ενθυμηθή τον Πλάστη των. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αισθάνονται όπως είπε ο ψαλμωδός: «Νέος ήμην, και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.» (Ψαλμ. 37:25) Ο Ιεχωβά έχει φροντίσει γι’ αυτούς και είχαν τη χαρά να τον υπηρετούν και να κάνουν το θέλημά του.
ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΓΕΝΕΑΣ
9. (α) Ποιο ερώτημα τίθεται τώρα σε γονείς και σε άλλους ενηλίκους; (β) Γιατί είναι πιο δύσκολο, ιδιαίτερα αυτή την εποχή, ν’ αποφύγη κανείς τον στασιασμό και την ανηθικότητα;
9 Ώστε το ερώτημα που τίθεται στους γονείς και τους ενηλίκους σ’ αυτή την εποχή είναι: Τι μπορείτε να κάμετε για να βοηθήσετε τα τέκνα σας καθώς και τα νεαρά άτομα γενικά να είναι το είδος των ατόμων που θα θυμούνται τον Πλάστη των ώστε κανείς να μη καταφρονή την νεότητά των; Μια ματιά στον κόσμο που ζούμε δείχνει ότι πρόκειται για ένα σύστημα που σπείρει τους σπόρους του στασιασμού και της ανηθικότητος. Πράγματι, υπάρχει εσκεμμένη προσπάθεια υπονομεύσεως της νεολαίας και στροφής της σε ασεβείς πράξεις. Αυτό, δεν είναι κάτι απλώς χαρακτηριστικό της εποχής μας. Ο κόσμος βρίσκεται σε μια αυξανομένου ρυθμού κατηφορική πορεία όσον αφορά την ηθική του αφότου το ανθρώπινο γένος έχει ριφθή στις ωδίνες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Τον καιρό της ανόδου του Χίτλερ σε εξουσία στη Γερμανία στη δεκαετία που άρχισε το 1930 αυτή η τάσις προς τα κάτω είχε ήδη προχωρήσει πολύ. Με τη βοήθεια του Ναζισμού η κατάστασις προχώρησε με πιο γοργό ρυθμό. Υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι εκείνοι που εξελέγοντο να είναι εκλεκτά μέλη των Ναζιστικών δυνάμεων Ες Ες ωδηγούντο σε ανώμαλες σεξουαλικές πράξεις ως μέρος του προγράμματος εξαρτίσεώς των για να συντρίψουν την προσκόλλησί των σε κάθε παραδοσιακή ηθική αξία. Το μυθιστόρημα Εκείνη η Απαισία Δύναμις του Κ. Σ. Λούις, αναφέρει έναν νεαρό διανοούμενο ο οποίος είχε μυηθή σε επαναστατικές πράξεις από πράκτορες του κακού, ακριβώς διότι εφόσον είχε συνηθίσει να δέχεται το αφύσικο και το κτηνώδες, έπειτα δεν μπορούσε ν’ αρνηθή καμμιά διαταγή ή αίτησι των κυρίων του.
10. Για να δώσουν οι γονείς αποτελεσματική εκπαίδευσι στα τέκνα των τι πρέπει να έχουν υπ’ όψιν;
10 Για να βοηθήσετε τα παιδιά σας ν’ αντιμετωπίζουν τον σημερινό κόσμο της βίας, της ελλείψεως σεβασμού και της επιθυμίας ασεβών πράξεων πρέπει να δώσετε σ’ αυτά την παιδεία που καλείσθε να δώσετε από τον Λόγο του Θεού. Πρέπει να είσθε έντιμοι και ευθείς μαζί τους. Δεν μπορείτε να είσθε υποκριταί χρησιμοποιώντας το ρητό: Κάμε όπως λέγω και όχι όπως κάνω. Τα νεαρά άτομα μπορούν να βλέπουν ανάμεσα από ένα επίχρισμα αυτοδικαιώσεως. Είναι όπως είπε ο απόστολος Παύλος: «Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτών δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι, κλέπτεις; Ο λέγων να μη μοιχεύωσι, μοιχεύεις;» (Ρωμ. 2:21, 22) Οι γονείς καθώς και άλλοι ενήλικοι οφείλουν να δίνουν το ορθό παράδειγμα στα παιδιά αν αυτά πρόκειται να μεγαλώσουν με την ρυθμιστική της διανοίας παιδεία του Ιεχωβά και να ενθυμούνται τον Πλάστη των.
11. Από τι πρέπει να φυλάγωνται οι γονείς όταν εκπαιδεύουν τα τέκνα των;
11 Συχνά οι γονείς χρησιμοποιούν σαρκασμό όταν βρίσκωνται με τα παιδιά των. Μειώνουν αυτά ή τη νοημοσύνη των, και κάνουν τα παιδιά να αισθάνωνται ταπεινωμένα. Αυτό δεν είναι ορθό. Δεν είναι Χριστιανικό. Δεν είναι Γραφικό. Ο απόστολος Παύλος είπε γι’ αυτό το σημείο: «Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας διά να μη μικροψυχώσιν.» (Κολοσ. 3:21) Ένα παιδί δεν θα επωφελήται κάθε ευκαιρίας για να μεγαλώση ως υμνητής του Ιεχωβά στη νεότητά του, αν εκείνοι που το έφεραν στον κόσμο το υποτιμούν συνεχώς και το κάνουν να ερεθίζεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ικανοποιούν οι γονείς κάθε ιδιοτροπία και επιθυμία του παιδιού. Αντιθέτως, όπως λέγουν οι Παροιμίες, να διδάσκετε το παιδί την οδό που πρέπει ν’ ακολουθήση.
12. (α) Ποιο κοινό παράπονο έχουν τα νεαρά παιδιά συχνά για τους γονείς των, και ποιο, με τη σειρά, είναι το παράπονο των γονέων; (β) Ποιο είναι έτσι το αποτέλεσμα;
12 Ένα από τα πιο συνήθη παράπονα των νεαρών παιδιών σήμερα είναι το εξής: «Οι γονείς μου απλώς δεν με καταλαβαίνουν.» Αν αυτό συμβαίνη στην οικογένειά σας, ή αν η κατάστασις οδηγή προς αυτή την κατεύθυνσι, τότε είναι καιρός να τακτοποιήσετε τα πράγματα προτού είναι πάρα πολύ αργά. Τώρα είναι καιρός να σας κατανοήσουν, διότι είναι αργά. Επίκειται η καταστροφή ενός πονηρού συστήματος πραγμάτων. Για τη δική σας διαφύλαξι και των παιδιών σας τώρα είναι καιρός να φθάσετε σε κατανόησι. Πολλοί γονείς θα πουν: «Αν απλώς και μόνον γνωρίζατε τι προσπάθειες έχομε καταβάλλει, αλλά φαίνεται ότι, ανήκομε σε δύο διαφορετικούς κόσμους.» Αλλά συχνά οι γονείς ανέβαλλαν τόσο πολύ ώστε δημιουργήθηκε ρήγμα μεταξύ αυτών και των παιδιών των που συνεχώς γινόταν πιο μεγάλο. Οι γονείς δεν γνωρίζουν τι κάνουν τα παιδιά των, ποιοι είναι οι φίλοι των και που αυτά βρίσκονται. Τα παιδιά υιοθετούν τον δικό τους κώδικα, τον δικό των τρόπο αμφιέσεως, τον δικό των τρόπο ζωής. Κατόπιν ξαφνικά οι γονείς αρχίζουν ν’ αντιλαμβάνωνται ότι μιλούν διαφορετική γλώσσα, κατά κάποιον τρόπο, κι’ έτσι καμμιά πλευρά δεν κατανοεί την άλλη.
13. Ποιες βασικές οδηγίες παρατίθενται για την εκπαίδευσι σκύλων για τυφλούς, και σε ποια σύγκρισι οδηγεί αυτό σχετικά με την εκπαίδευσι των τέκνων;
13 Ασφαλώς αληθεύει το ότι για να είναι κανείς καλός γονεύς είναι ένα ολοχρόνιο καθήκον. Ούτε υπάρχουν σύντομοι δρόμοι σ’ αυτή τη διαπαιδαγώγησι. Λέγουν σχετικά με την εκγύμνασι σκύλων ειδικά για τους τυφλούς, ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να έχη απεριόριστη υπομονή. Όλα τα μαθήματά του οφείλει να τα διδάσκη με στοργή και ποτέ με βάναυσο τρόπο. Όταν ένας σκύλος μαθαίνη καλά, αμείβεται με ένα επιδοκιμαστικό χάδι, με καλά λόγια και με μικρή «λιχουδιά» που αγαπά ιδιαιτέρως. Δεν πρέπει ποτέ ν’ αφήνεται ένα λάθος να περνά απαρατήρητο αλλά να διορθώνεται αμέσως. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι ενήλικοι δίνουν μεγαλύτερη προσοχή και φροντίδα στην εκπαίδευσι ζώων παρά των παιδιών των. Τίποτε δεν είναι πιο σπουδαίο για τον Χριστιανό από τη διαπαιδαγώγησι των τέκνων του. Αν χρειάζεται απεριόριστη υπομονή στην εκπαίδευσι ενός ζώου, μπορεί ν’ αναμένεται τίποτε λιγώτερο στην εκπαίδευσι ενός τέκνου; Αν ένα ζώο χρειάζεται να διδάσκεται με στοργή και ποτέ με βάναυσο τρόπο, τι πρέπει να συμπεράνωμε για τα παιδιά που πρόκειται ν’ αναθρέψωμε σ’ αυτό τον κόσμο; Αν ένα ζώο ανταποκρίνεται σ’ ένα λόγο ή μια πράξι επιδοκιμασίας, τι πρέπει ν’ αναμένωμε στην εκπαίδευσι των τέκνων; Και αν τα λάθη των ζώων δεν πρέπει να περνούν αδιόρθωτα, τι πρέπει να λεχθή για τα λάθη που κάνουν τα παιδιά;
14. Γιατί δεν είναι λογικό να συμπεραίνουν οι γονείς ότι, αν αφήσουν τα πράγματα να κυλούν μόνα των, όλα θα πάνε καλά σχετικά με τα παιδιά των;
14 Οι νέοι της εποχής μας θα είναι οι αυριανοί ενήλικοι. Αν ένα νεαρό άτομο θυμάται τον Πλάστη του τις ημέρες της νεότητός του, τότε στα ενήλικα χρόνια του θα είναι εφοδιασμένο για ν’ αντιμετωπίση τα προβλήματα της ζωής και ν’ αποδώση αίνο στον ουράνιο Πατέρα του, και τιμή στους γονείς του. Δεν είναι λογικό να νομίζουν οι γονείς ότι αν αφήσουν τα πράγματα να κυλούν μόνα τους, όλα θα πάνε καλά. Οι πιθανότητες είναι εναντίον μιας τέτοιας εκβάσεως. Για να είναι ένα νέο παιδί υπόδειγμα «εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πίστιν, εις καθαρότητα,» πρέπει να έχη το παράδειγμα από τους γονείς του και από άλλους ενηλίκους στη Χριστιανική εκκλησία και πρέπει να βοηθηθή να βαδίζη στον ορθό δρόμο από τους μεγαλύτερους.
15. Τι απαιτείται από την ενήλικη γενεά αν πρόκειται αυτή να βοηθήση τη νέα γενεά;
15 Τώρα είναι ο κατ’ εξοχήν καιρός ν’ ανταποκριθούν τα νεαρά άτομα στην κλήσι να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους και τον Μεγάλο Ευεργέτη. Μπροστά στον παγκόσμιο στασιασμό τόσο πολλών νεαρών ατόμων, τώρα είναι ο καιρός να βοηθηθούν εκείνοι που πραγματικά επιθυμούν να ενθυμούνται τον Δημιουργό τους και που θέλουν να τον γνωρίσουν καλύτερα. Η γενεά των ενηλίκων μπορεί να κάμη πολλά για να βοηθήση τα νεαρά άτομα που ζητούν να βρουν τις ορθές απαντήσεις στα προβλήματα της εποχής. Ώστε εναπόκειται στην ενήλικη γενεά να θυμάται τον Πλάστη και να περιπατή με ορθή διαγωγή, με αγάπη, με πίστι και με καθαρότητα, ώστε να μπορή να βοηθή τους νέους ν’ ακολουθήσουν αυτά τα δίκαια βήματα. Η απάντησις δεν βρίσκεται στο να «νερώση» κανείς το νόμο του Θεού, και να γίνη σαν εκείνους που έχουν λησμονήσει τις δίκαιες αρχές. Όχι, απαιτείται από τα ώριμα άτομα να δώσουν το καλό παράδειγμα. Αποφεύγετε την υποκρισία, με το να προσπαθήτε, να φαίνεσθε κάτι που δεν είσθε. Ενδυθήτε μια νέα προσωπικότητα, κατά το υπόδειγμα του Χριστού. Και αυτή η νέα προσωπικότης ας χρησιμεύση ως ενθάρρυνσις στους νέους ώστε να ελκύωνται προς τις δίκαιες αρχές της Γραφής και να θέλουν να θυμούνται τον Πλάστη των.—Κολοσ. 3:5-10.
16. Ποιον καλούμεθα να ενθυμούμεθα; Γιατί;
16 Να θυμάστε τον Ελιού, τον Ιωσία, τον Ιερεμία, τον Δανιήλ και τους τρεις συντρόφους του. Να επαναλαμβάνετε στη διάνοιά σας τις πράξεις της ορθής διαγωγής των στις ημέρες της νεότητός των. Να σκέπτεσθε τον νεαρό Ιησού και τον τρόπο της ζωής του, ο οποίος ήταν τρόπος δικαιοσύνης και υποταγής στους γονείς του. Να σκέπτεσθε τα παραδείγματα που έχομε εξετάσει στον σημερινό κόσμο των νεαρών παιδιών στη Γαλλία και στη Βούρμα καθώς επίσης και στη Τζαμέικα και σ’ άλλα μέρη του κόσμου. Θυμούνται τον Πλάστη των στις ημέρες της νεότητός των. Χωρίς αμφιβολία γνωρίζετε πολλά καλά νεαρά άτομα τα οποία συμπεριφέρονται με τρόπο ώστε κανείς να μη μπορή να καταφρονή τη νεότητά τους. Και ίσως να γνωρίζετε μερικά νεαρά άτομα που χρειάζονται βοήθεια μέσω ωρίμου προστασίας και φροντίδος.
17. Τι θα προκύψη αν δοθή στους νέους μας κατάλληλη εκπαίδευσις και οδηγία, μαζί με το καλό παράδειγμα;
17 Τώρα, λοιπόν, ρωτήστε τον εαυτό σας, Τι μπορώ να κάμω για να παράσχω πρόσθετη βοήθεια σε νεαρά άτομα; Αν είσθε γονεύς, μπορείτε να δώσετε μεγαλύτερη φροντίδα και προσοχή στα παιδιά σας για να βεβαιωθήτε ότι μεγαλώνουν ως υμνηταί του Ιεχωβά; Αν είσθε συνταυτισμένος με τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά, ρωτήστε τι μπορείτε να κάμετε για να βοηθήσετε τους νέους με το παράδειγμά σας σε ζήλο και σε αφοσίωσι στον Ιεχωβά και στην εκτέλεσι του θελήματός του. Μη βγάλετε το συμπέρασμα ότι κάνετε ό,τι είναι δυνατόν να κάμετε. Υπάρχει πάντοτε περιθώριο για βελτίωσι. Με το να δείχνετε κατάλληλο ενδιαφέρον για ν’ αποκτήσετε και να διατηρήσετε καλή γραμμή επικοινωνίας με τους νέους και με το ν’ ανταποκρίνωνται οι νέοι με ομιλία, στη διαγωγή, την αγάπη, την πίστι και την καθαρότητά των, μεγάλος αίνος θ’ αποδίδεται στον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους. Τότε όλοι μαζί μπορούν να εκπληρώνουν τους λόγους του ψαλμωδού, ο οποίος είπε: «Αινείτε τον Γιαχ! Αινείτε τον Ιεχωβά εκ των ουρανών αινείτε αυτών εν τοις υψίστοις. Αινείτε τον Ιεχωβά εκ της γης, . . . νέοι τε και παρθένοι, γέροντες μετά νεωτέρων ας αινώσι το όνομα του Ιεχωβά· διότι το όνομα αυτού μόνου είναι υψωμένον· η δόξα αυτού είναι επί την γην και τον ουρανόν.»—Ψαλμ. 148:1, 7, 12, 13.