Έλθετε Ενώπιον του Ιεχωβά με Ευχαριστίας

«Αγαθόν το να δοξολογή τις τον Ιεχωβά.»—Ψαλμ. 92:1, ΜΝΚ.

1. (α) Γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι ποιος είναι ο Ιεχωβά; (β) Ποιες προμήθειες έχει κάμει ο Ιεχωβά για να βοηθήση το ανθρώπινο γένος να τον γνωρίση;

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ με τον Ιεχωβά Θεό υπήρξε η ευτυχισμένη μερίδα μόνο μιας μειονότητος ανθρώπων. Είναι άγνωστος στην πλειονότητα. ο απόστολος Παύλος παρετήρησε αυτό το γεγονός πριν από χίλια εννεακόσια περίπου χρόνια στη διάρκεια της επισκέψεως του στας Αθήνας, όπου, επάνω σ’ ένα βωμό, ανεγνωρίζετο δημοσίως ότι ο Θεός ήταν άγνωστος. Σήμερα μπορούμε να επισκεφθούμε σχεδόν κάθε τόπο στη γη και να διαπιστώσωμε ότι υπάρχει μια όμοια γενική έλλειψις γνώσεως του Ιεχωβά. Λίγοι είναι εκείνοι που σκέπτονται τον αληθινό Θεό. Εν τούτοις, αυτό δεν οφείλεται στο ότι ο Ιεχωβά Θεός εμποδίζει τους ανθρώπους να γνωρίσουν αυτόν και τις οδούς του. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει ένα γραπτό λόγο, τη Βίβλο, η οποία είναι τώρα διαθέσιμη στην πλειονότητα των ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο στη γλώσσα των. Επίσης, έχει αποστείλει μάρτυρας, όπως τον Παύλο, για να επιστήσουν την προσοχή των στην ιδιότητα του ως Θεού. Η παράλειψις να προσέξη κανείς αποτελεί ατομική ευθύνη.—Πράξ. 17:23· Ρωμ. 1:19-21.

2. (α) Ποιο είναι το αποτέλεσμα του να γνωρίζη κανείς τον Ιεχωβά; (6) Ποια πρόσκλησις γίνεται στον Ψαλμό 5:1-3, και πώς αυτά τα εδάφια προσδιορίζουν την ταυτότητα του Ιεχωβά;

² Είναι ανάγκη να γνωρίση κανείς ένα άτομο καθώς και μερικές από τις καλές ιδιότητες του προτού μπορέση πράγματι να το εκτιμήση. Εκείνοι οι οποίοι έχουν γνωρίσει τον Ιεχωβά και εκτιμήσει όλα όσα έχει κάμει για το ανθρώπινο γένος έχουν αντιληφθή το προνόμιο και το καθήκον τους να εκφράζωνται με σεβασμό και με ευχαριστίες. Τον αρχαίο καιρό ο Ιεχωβά Θεός είχε εκλέξει τους απογόνους του Ισραήλ ως έθνος του και απεκαλύφθη σ’ αυτούς, ομιλώντας σ’ αυτούς μέσω προφητών, κριτών και ιερέων. Έκαμε πολλά καλά γι’ αυτό το εκλεκτό έθνος. Η εκτίμησις της μεγαλωσύνης και της μεγαλειότητας του ώθησε τους λάτρεις του, να καλούν ο ένας τον άλλο μ’ ενθουσιασμό για να συγκεντρωθούν και να εκφράσουν ενωμένοι ευχαριστίες. Ένα παράδειγμα βρίσκεται στον Ψαλμό 95:1-3 (ΜΝΚ). «Δεύτε, ας αγαλλιασθώμεν εις τον Ιεχωβά! Ας αλαλάξωμεν εις το φρούριον της σωτηρίας ημών. Ας προφθάσωμεν ενώπιον αυτού μετά δοξολογίας· εν ψαλμοίς ας αλαλάξωμεν εις αυτόν. Διότι Θεός μέγας είναι ο Ιεχωβά και Βασιλεύς μέγας υπέρ πάντας τους θεούς.» Πώς προσδιορίζεται εδώ η ταυτότης του Ιεχωβά; Πρώτ’ απ’ όλα με το όνομά του, Ιεχωβά. Είναι ο μεγάλος Θεός και Βασιλεύς των πάντων. Και ο Ψαλμός προχωρεί για να τον αποκαλύψη ως τον Δημιουργό^- κάθετι ανήκει σ’ αυτόν. Η μεγαλειότης του βρίσκεται σε αντίθεσι με την αναξιότητα των επιγείων λάτρεών του, και οι άγρυπνοι οι οποίοι εκτιμούν τον Ιεχωβά έχουν επομένως σοβαρούς λόγους να εκφράζουν ευχαριστίες, να αλαλάζουν και να ψάλλουν μαζί τους αίνους του Θεού. Γιατί; Διότι έχουν γνωρίσει τον μεγάλο Ιεχωβά.

3. (α) Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται να συναθροίζεται ο λαός του; (β) Γιατί ήταν ωφέλιμο να συναθροίζωνται στους αρχαίους χρόνους; Ποιοι ωφελούντο;

³ Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη οικογένεια. Οποτεδήποτε ο Ιεχωβά πολιτεύθηκε με ανθρώπους, έχει δώσει σ’ αυτούς οδηγίες και τους έχει κατευθύνει να συναθροίζωνται όλο, μαζί σε ενωμένη λατρεία και ευχαριστίες για το καλό των και την ευλογία των. Όπως αναγράφεται στα εδάφια Δευτερονόμιον 31:12, 13 (ΜΝΚ) Ο Θεός είχε κατευθύνει τον προφήτη του Μωυσή να δώση την εντολή προτού το εκλεκτό έθνος των αρχαίων χρόνων εισέλθη στη γη που τους είχε υποσχεθή: «Σύναξον τον λαόν, τους άνδρας και τας γυναίκας, και τα παιδία, και τον ξένον σου τον εντός των πυλών σου, δια να ακούσωσι, και δια να μάθωσι, και να φοβώνται Ιεχωβά τον Θεόν σας, και δια να προσέχωσι να εκτελώσι πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Και δια να ακούσωσι τα τέκνα αυτών, τα οποία δεν εξεύρουσι, και να μάθωσι να φοβώνται τον Θεόν σας πάσας τας ημέρας, όσας ζήτε επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνη ν δια να κληρονομήσητε αυτήν.» Ποιοι περιλαμβάνονται εδώ; Αυτή η γενική εντολή περιλαμβάνει τον καθένα στη χώρα, ολόκληρη την οικογένεια καθώς και τους ξένους που είχαν ενωθή μαζί τους. Γι’ αυτό από καιρό σε καιρό οι οικογένειες έπρεπε να συναθροίζωνται μαζί για λόγους λατρείας. Δεν αποτελούσαν εξαίρεσι τα παιδιά. Όλοι συγκεντρώνονταν μαζί. Γιατί; τι επρόκειτο να κάμουν; Ήταν ο καιρός για ν’ ακούουν. Ήταν ο τόπος για να μαθαίνουν. Αν το έπρατταν πιστά αυτό, δεν θα λησμονούσαν τον νόμο του Θεού, και τα παιδιά που έρχονταν μαζί τους θα μάθαιναν για τη σχέσι τους με τον Ιεχωβά.

4. Ποια ήσαν μερικά καλά πράγματα που επετυνχάνοντο μέσω των συνάξεων την εποχή του Ιησού του Ναυή;

⁴ Ο αρχαίος Ισραήλ ως έθνος, όταν ήταν πιστός, θυμόταν να έρχεται ενώπιον του Ιεχωβά για ευχαριστίες και λατρεία. Ένα παράδειγμα τούτου ήταν στις ημέρες του Ιησού του Ναυή λίγο μετά την είσοδο τους στη γη που ήταν υποσχεμένη σ’ αυτούς. «Και πας ο Ισραήλ, και οι πρεσβύτεροι αυτών, και οι άρχοντες, και οι κριταί αυτών, εστάθησαν εντεύθεν και εντεύθεν της κιβωτού, απέναντι των ιερέων και Λευϊτών, των βασταζόντων την κιβωτόν της διαθήκης του Ιεχωβά, και ο ξένος, και ο αυτόχθων το ήμισυ αυτών προς το όρος Γαριζίν, και το ήμισυ αυτών προς το όρος Εβάλ- καθώς πρότερον προσέταξεν ο Μωυσής ο δούλος του Ιεχωβά, δια να ευλογήσωσι τον λαόν του Ισραήλ. και μετά ταύτα ανέγνωσε πάντας τους λόγους του νόμου, τας ευλογίας και τας κατάρας, κατά πάντα τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω του νόμου. Δεν ήτο λόγος εκ πάντων όσα προσέταξεν ο Μωυσής, τον οποίον ο Ιησούς δεν ανέγνωσεν ενώπιον πάσης της συναγωγής του Ισραήλ, μετά των γυναικών, και των παιδιών, και των ξένων των παρευρισκομένων μεταξύ αυτών.» (Ιησ. Ναυή 8:33-35, ΜΝΚ) Έτσι, αυτή η διευθέτησις δεν ήταν απλώς για την ωφέλεια του Ιεχωβά, ο οποίος εδέχετο τη λατρεία των. Διαβάσθηκε ο νόμος μεγαλοφώνως από τον Ιησού του Ναυή για το καλό όλων, και των μη Ισραηλιτών επίσης. Με το να είναι εξοικειωμένοι με το νόμο του Θεού μπορούσαν να συμμορφώνωνται με τις απαιτήσεις του Θεού. Και ποια ήσαν τα αποτελέσματα γι’ αυτούς; ο Ιεχωβά ευνοούσε το λαό στις ημέρες του Ιησού του Ναυή, και χάριζε σ’ αυτούς πολλές νίκες όταν ήλθαν να εγκατασταθούν στη χώρα. Δεν νομίζετε ότι ο Ιεχωβά Θεός θα κάμη το ίδιο για το λαό του σήμερα αν αυτοί συμμορφώνωνται με τις απαιτήσεις του;

ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

5. (α) Πώς ο Σολομών χρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά σχετικά με την αγνή λατρεία; (β) τι έμαθε ο λαός ακούοντας την προσευχή του Σολομώντος;

⁵ Πέρασαν αιώνες και ο Ιεχωβά κρατούσε το λαό του ενωμένο ως έθνος. Τελικά ο Σολομών έγινε ο επίγειος βασιλεύς. Μεγάλη ευθύνη είχε ανατεθή τότε στη φροντίδα του Σολομώντος, δηλαδή, η επίβλεψις της ανεγέρσεως του ναού του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Ποτέ δεν υπήρξε ένας τέτοιος ναός του Ιεχωβά· επομένως, η αποπεράτωσις της οικοδομής έπρεπε να θεωρήται ως κάτι ειδικό στα μάτια όλων, αιτία για ενωμένη απόδοσι ευχαριστιών στον Ιεχωβά. Η λατρεία είχε διοργανωθή ως εξής: «Συνήθροισεν ο Σολομών εις Ιερουσαλήμ τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ, και πάντας τους αρχηγούς των φυλών, τους οικογενειάρχας των υιών Ισραήλ, δια να αναβιβάσωσι την κιβωτόν της διαθήκης του Ιεχωβά εκ της πόλεως Δαβίδ, ήτις είναι η Σιών.» (2 Χρον. 5:2, ΜΝΚ) Ένα πλήθος ζώων θυσιάσθηκαν. Έψαλαν και ύμνησαν τον Ιεχωβά, και τελικά εδόθησαν οδηγίες όταν ο Βασιλεύς Σολομών σηκώθηκε και προσευχήθηκε μεγαλοφώνως μπροστά στο πλήθος. Αυτή η προσευχή, που έχει καταχωρηθή στο 2 Χρονικών κεφάλαιο 6, βοήθησε το λαό να μάθη πώς αυτός ο ναός θα ωφελούσε αυτούς και θα εξύψωνε το μεγαλείον του Ιεχωβά, το ενδιαφέρον του για τον άνθρωπο και τα ελέη Του. ο Ιεχωβά ήταν πάρα πολύ μεγάλος για να κατοική σ’ αυτόν τον οίκο που είχαν οικοδομήσει, μολονότι αυτός ήταν ένα μεγαλοπρεπές οικοδόμημα. Αυτός ο οίκος επρόκειτο να χρησιμοποιήται ως κέντρον λατρείας και προσευχής. Ήταν επίσης τόπος αποδόσεως ευχαριστιών. Ο λαός μπορούσε να κάνη ευθείες τις οδούς του και ν’ αποκτήση πάλι την εύνοια του Ιεχωβά με τη μετάνοια και την επιστροφή των στη λατρεία του Ιεχωβά σε συσχετισμό με το ναό του. Οι ξένοι μπορούσαν επίσης να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Όταν άκουσαν τις προμήθειες που επρόκειτο να γίνουν για το έθνος και για το λαό με την ύπαρξι αυτού του ναού, η καρδιά όλων έπρεπε να είναι γεμάτη από ευχαριστίες.

6. (α) Πώς ο Ιεχωβά απήντησε στην προσευχή του Σολομώντος; (β) Ποιο χαρακτηριστικό της βασιλείας του Σολομώντος απέδειξε την ευλογία του Ιεχωβά;

⁶ Όταν ο Σολομών τελείωσε την προσευχή του, ο Ιεχωβά έδωσε στο λαό απόδειξι ότι Αυτός ήταν σύμφωνος με την προσευχή και δέχθηκε το ναό με το να στείλη πυρ από τον ουρανό για να καταναλώση τις προσφορές και τις θυσίες, και η δόξα του γέμισε τον οίκον. Είχε γίνει προμήθεια για να είναι ολόκληρο το έθνος ενωμένο στη λατρεία του, με το να προσέρχεται στον Ιεχωβά με ευχαριστίες όταν προσηύχετο στον οίκο ο οποίος είχε οικοδομηθή στην Ιερουσαλήμ. (2 Χρον. 7:1, 2) στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντος το έθνος απελάμβανε μεγάλη υλική ευημερία. Ήταν μια βασιλεία ειρήνης όπως είχε υποσχεθή ο Ιεχωβά, δίνοντας έτσι άφθονη απόδειξι του ότι όταν υπάρχη η αγνή λατρεία του Ιεχωβά Θεού ακολουθούν πάντοτε ευλογίες.

ΑΛΛΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ

7. Ποια είναι μερικά αξιοσημείωτα γεγονότα της βασιλείας του ‘Εζεκία, όπως αναγράφονται στα κεφάλαια 29 και 30 του βιβλίου 2 Χρονικών;

⁷ Ύστερ’ από πολλά χρόνια έγινε ο Εζεκίας βασιλεύς στην Ιερουσαλήμ, και στη διάρκεια της βασιλείας του έγιναν σημαντικές συνάξεις ενώπιον του Ιεχωβά. Τα κεφάλαια 29 και 30 του Δευτέρου Χρονικών αναφέρουν τις προσπάθειες που είχαν γίνει για τη σύναξι του λαού για λατρεία. Ταχυδρόμοι είχαν αποστολή από τον βασιλέα, μεταφέροντας προσκλήσεις στο λαό σ’ όλη τη χώρα του Ιούδα καθώς και σε ανθρώπους που ζούσαν κάτω από το δεκάφυλο Βασίλειο του Ισραήλ. Εκείνοι οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησι απήλαυσαν τα οφέλη. «Και έγεινεν ευφροσύνη μεγάλη εν Ιερουσαλήμ· διότι από των ημερών του Σολομώντος, υιού του Δαβίδ βασιλέως του Ισραήλ, δεν έγεινε τοιούτον πράγμα εν Ιερουσαλήμ» (2 Χρον. 30:26) τι κρίμα ότι σ’ όλα τα χρόνια από τον καιρό του Σολομώντος ως τον Εζεκία ο λαός δεν προσήρχετο πάντοτε πιστά ενώπιον του Ιεχωβά με ευχαριστίες. τι ευφροσύνη έχαναν! Εκείνοι οι οποίοι ήσαν παρόντες την εποχή του Εζεκία είχαν κάθε λόγο να αποδίδουν ευχαριστίες, διότι ο Ιεχωβά ευλογούσε τις προσπάθειές των να επιστρέψουν σ’ Αυτόν και στις οδούς Του.

8. (α) Πώς ο βασιλεύς Ιωσίας έδειξε στη νεότητα του σεβασμό για τον Ιεχωβά; (β) Πώς αυτό είναι παράδειγμα για τα νέα παιδιά σήμερα;

⁸ Μετά τον θάνατο του Εζεκία, η αγνή λατρεία έπαυσε και ήλθαν στενοχώριες στο λαό. Ύστερ’ από μερικά χρόνια ανέβηκε στο θρόνο ο Ιωσίας, ένας καλός βασιλεύς, και ήταν ηλικίας μόλις οκτώ ετών όταν άρχισε να κυβερνά. Αλλά η καρδιά του ήταν διατεθειμένη προς τον Θεό και αναζητούσε τον Θεό. Αυτό είναι ένα έξοχο Βιβλικό παράδειγμα για τα νέα παιδιά όλων των γενεών πραγματικά, καμμιά ηλικία δεν είναι πολύ μικρή για ν’ αρχίση κανείς να αναζητά τον Θεό. Όταν ο Ιωσίας έφθασε σε ηλικία δεκαεννέα ετών, εγνώριζε πολλά για την αληθινή λατρεία και την ψευδή λατρεία κι’ έτσι ανέλαβε μια εκστρατεία καθαρισμού της χώρας από κάθε ψευδή λατρεία. «Και εν τω ογδόω έτει της βασιλείας αυτού, νέος ων έτι, ήρχισε να εκζητή τον Θεόν του Δαβίδ του πατρός αυτού· και εν τω δωδεκάτω έτει ήρχισε να καθαρίζη τον Ιούδαν και την Ιερουσαλήμ από των υψηλών τόπων, και από των άλσεων, και των γλυπτών και των χωνευτών. Και κατέστρεψαν έμπροσθεν αυτού τα θυσιαστήρια των Βααλείμ· και τα είδωλα τα υπεράνω αυτών κατεκρήμνισε και τα άλση, και τα γλυπτά, και τα χωνευτά, κατεσύντριψε, και ελέπτυνεν εις σκόνην, και έρριψεν αυτήν επί τα μνήματα των θυσιαζόντων εις αυτά.» (2 Χρον. 34:3, 4) Το κέντρο για την αγνή λατρεία και την απόδοσι ευχαριστιών έπρεπε να μπη σε τάξι κι’ έτσι ο Ιωσίας ωργάνωσε την επισκευή του οίκου του Ιεχωβά.

9. (α) Εκτιμούσε ο Ιωσίας το νόμο του Θεού; (β) τι λέγει το κεφάλαιο 35 του 2 Χρονικών ότι ήταν το εξέχον σημείο σχετικά με τη σύναξι που οργάνωσε ο Ιωσίας;

⁹ Όταν ήταν ηλικίας εικοσιπέντε περίπου ετών, ο Ιωσίας χάρηκε που ανευρέθηκε ένα αντίτυπο του βιβλίου του νόμου του Θεού. Η εξέτασις του νόμου απεκάλυψε πόσο είχε απομακρυνθή ο λαός από την κατάλληλη λατρεία ο βασιλεύς αντελήφθη τι έπρεπε να κάνουν. Έπρεπε να τηρούν κάθε χρόνο ένα πάσχα την δεκάτη τετάρτη μέρα του πρώτου μηνός, γι’ αυτό ο Ιωσίας ανέλαβε να εορτάση το πάσχα το δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του. Το πόσο καλά είχε γίνει αυτό συνοψίζεται στα εδάφια 2 Χρονικών 35:17, 18. «Και οι υιοί Ισραήλ οι παρευρεθέντες έκαμον το πάσχα εν τω καιρώ εκείνω, και την εορτήν των αζύμων επτά ημέρας. και δεν έγινε πάσχα ως εκείνο εν τω Ισραήλ, από των ημερών Σαμουήλ του προφήτου· ουδέ έκαμον πάντες οι βασιλείς του Ισραήλ ως το πάσχα το οποίον έκαμεν ο Ιωσίας, και οι Ιερείς, και οι Λευίται, και πας ο Ιούδας και ο Ισραήλ οι παρευρεθέντες, και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ.» Η επιστροφή στην εποχή του Σαμουήλ εσήμαινε μια περίοδο τετρακοσίων και πλέον ετών, ακόμη πριν από την εποχή του Σολομώντος. Ποιος λοιπόν θ’ αρνηθή ότι ο λαός δεν είχε μ’ εκείνη την ευκαιρία λόγους για ν’ αποδώση ευχαριστίες;

10. Ποιες στενοχώριες ήλθαν στον υπό διαθήκην λαό του Θεού; Γιατί;

¹⁰ Ο Ιεχωβά Θεός ήταν εκείνος ο οποίος είχε διευθετήσει να έχη ο λαός του περιόδους συνάξεως για λατρεία και απόδοσι ευχαριστιών. Αν ο υπό διαθήκην λαός του τηρούσαν τους όρους της συμφωνίας των, θα είχαν πάντα ωφέλεια και πολλές ευλογίες. Αλλά οι περισσότεροι βασιλείς που εβασίλευσαν στη γη του Ισραήλ και του Ιούδα απεμακρύνθησαν από τον Ιεχωβά και από τις διευθετήσεις του. Αυτό ωδηγούσε πάντοτε το λαό σε δυστυχία και σε πολλές μορφές συμφοράς. Τελικά ακόμη και η πρωτεύουσα, η Ιερουσαλήμ, κατεστράφη, ο ναός κατεδαφίσθηκε, πολλοί άνθρωποι θανατώθηκαν, άλλοι ωδηγήθηκαν ως εξόριστοι σε μακρυνές χώρες και υπέφεραν πολλά παθήματα.—2 Χρον. 36:11-20.

11. (α) Πώς εκδηλώθηκε το έλεος του Θεού σ’ εκείνους που επέζησαν από την αιχμαλωσία; (β) Ποιοι ήσαν οι εξέχοντες λόγοι για να έλθουν ενώπιον του Ιεχωβά με ευχαριστίες την εποχή εκείνη;

¹¹ Ο Ιεχωβά είχε προείπει μέσω του προφήτου Ιερεμία ότι η Ιερουσαλήμ θα παρέμενε ερημωμένη για μια περίοδο εβδομήντα ετών, και, όταν έληξε αυτός ο καιρός, το έλεος και η αγαθότης του Ιεχωβά εξεδηλώθησαν απέναντι του υπό διαθήκην λαού του με το να επιτρέψη ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς να ελευθερωθούν από την εξορία και να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ. Αυτό έγινε για ν’ ανοικοδομηθή και πάλι η πόλις και ο ναός της λατρείας, ώστε τελικά οι δούλοι του Θεού να προσέρχωνται ενώπιον του για ν’ αποδίδουν ευχαριστίες εκεί. (2 Χρον. 36:21-23) Η πίστις εκείνων οι οποίοι είχαν αναλάβει το έργο της ανοικοδομήσεως είχε τεθή σε δοκιμή από εναντιουμένους. Αυτοί κατέβαλαν προσπάθειες για να ματαιώσουν την περίοδο του έργου της ανοικοδομήσεως, γι’ αυτό οι δούλοι του Θεού ώφειλαν να διεξάγουν σκληρό αγώνα. για ένα διάστημα το έργο της ανοικοδομήσεως σταμάτησε λόγω της συνωμοσίας του εχθρού. (Εσδρ. κεφ. 4· Νεεμ. 4:15-18). Με το να κάμουν έκκλησι στην ανωτάτη αρχή της αυτοκρατορίας οι δούλοι του Θεού επέτυχαν να λάβουν εντολή από τον βασιλέα Δαρείο να προχωρήση το έργο της ανοικοδομήσεως και το έκτο έτος της βασιλείας του Δαρείου ο ναός είχε αποπερατωθή στην Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά είχε ευλογήσει τους δούλους του με επιτυχία, και το κορύφωμα ήταν η ευφρόσυνη συνέλευσις για την απόδοσι ευχαριστιών με την αποπεράτωσι του ναού. «Και εγκαινίασαν εν ευφροσύνη οι υιοί του Ισραήλ, οι ιερείς και οι Λευίται, και οι λοιποί εκ των υιών της αιχμαλωσίας, τον οίκον τούτον του Θεού.» (Έσδρ. 6:16) Αυτοί ήσαν πιστοί δούλοι του Ιεχωβά και είχαν πολλούς λόγους ν’ αποδίδουν ευχαριστίες στους αρχαίους χρόνους. Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την εποχή μας; Δεν έπρεπε ν’ αποδίδωνται περισσότερες ευχαριστίες από τους Χριστιανούς;

ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

12. Πώς ο Ιησούς Χριστός συναθροίζονταν με άλλους;

¹² Ο Ιησούς Χριστός είχε τη συνήθεια να είναι μαζί με ομίλους ανθρώπων για τη λατρεία του Ιεχωβά. Τηρούσε τους νόμους του Θεού σχετικά με τους ετησίους εορτασμούς όπως το πάσχα. Χρησιμοποιούσε τις ευκαιρίες για να αινή τον Ιεχωβά Θεό και εφιστούσε την προσοχή στους σκοπούς του Θεού μπροστά σε ομίλους ή σε πλήθη ανθρώπων. στη Ναζαρέτ ήταν συνήθεια του να πηγαίνη στη συναγωγή κάθε σάββατο κι’ εκεί εδιάβαζε μεγαλοφώνως τον Λόγο του Θεού. Εδίδασκε στις συναγωγές και στο ναό, και όλα αυτά έπρεπε να είχαν δώσει στο λαό λόγους για να ευχαριστούν τον Θεό.—Λουκ. 4:16· Ιωάν. 7:14· 18:19, 20.

13. Δώστε παραδείγματα που να δείχνουν πώς ήταν ωφέλιμη η επισυναγωγή με τον Χριστό Ιησού στο όρος.

¹³ Εκτός από τις συναγωγές και το ναό, ο Ιησούς εύρισκε και άλλα μέρη για να συγκεντρώνη ανθρώπους για διδασκαλία και οδηγίες. Στις αρχές της διακονίας του, όταν τα πλήθη τον ακολουθούσαν, ανέβηκε σ’ ένα όρος. Εκείνα που είπε στους μαθητάς του είναι γραμμένα στο ευαγγέλιο του Ματθαίου κεφάλαια 5 έως 7. Σήμερα απολαμβάνομε διαβάζοντας τους μακαρισμούς με τους οποίους άρχισε την ομιλία του. Εξήγησε πώς να ζη κανείς μαζί με άλλους, ακόμη και με εχθρούς, και είπε ότι πρέπει ο άνθρωπος ν’ αγαπά τους εχθρούς του όπως ακριβώς εκδηλώνει αγάπη ο Θεός. Εκείνοι οι οποίοι ήσαν συγκεντρωμένοι εκεί τον άκουσαν να λέγη πώς να προσεύχωνται, τι ακριβώς σημαίνει συγχώρησις· η ορθή άποψι για τα υλικά πράγματα ήταν επίσης ένα θέμα που εξετάσθηκε, και τονίσθηκε η ανάγκη να ζητούν πρώτα τη βασιλεία του Θεού και να θησαυρίζουν θησαυρούς στον ουρανό. Εξαιρετική ήταν επίσης η παραβολή για το δένδρο και τους καρπούς του και για το πως εκείνοι που κάνουν το θέλημα του Πατρός θα εισέλθουν στη Βασιλεία. Τι θαυμαστή πείρα πρέπει να ήταν πράγματι το ν’ ακούη κανείς την επί του όρους ομιλία!

14. Ποια ήσαν μερικά εξέχοντα σημεία που ετόνισε ο Ιησούς Χριστός στην υπηρεσιακή συνέλευσι που περιγράφεται στο 10 κεφάλαιο του Ματθαίου;

¹⁴ Μια μικρή συνάθροισις υπηρεσίας είχε γίνει μαζί με τους δώδεκα αποστόλους όταν ο Ιησούς τους απέστειλε να κηρύξουν τη Βασιλεία. Περιέγραψε τα πράγματα που θ’ αντιμετώπιζαν, τις πείρες των πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, πώς θα ελαμβάνετο φροντίδα γι’ αυτούς, πως θα συναντούσαν εναντίωσι. Αλλά δεν θα έπρεπε να φοβηθούν εκείνους οι οποίοι μπορούν να θανατώσουν το σώμα, αλλά δεν μπορούν να καταστρέψουν την ψυχή. Είπε πως επρόκειτο να διαιρεθούν οικογένειες, επειδή μερικοί θα επιθυμούσαν να λατρεύουν τον Θεό και άλλοι δεν θα συμφωνούσαν.—Ματθαίος κεφ. 10.

15. (α) Όπως αναφέρει η αφήγησις του Λουκά, ποια ήσαν μερικά πράγματα που είχαν γίνει γνωστά όταν οι απόστολοι συνήχθησαν το τελευταίο πάσχα μαζί με τον Ιησού; (β) Ποιες εξέχουσες διδασκαλίες κατέγραψε ο Ιωάννης σχετικά με την ίδια ευκαιρία εκείνης της συνάξεως;

¹⁵ Σε μια άλλη ευκαιρία, όπως αναγράφεται στα εδάφια Λουκάς 22:19-30, είχε τελειώσει το πάσχα και ο Ιησούς εγκαθίδρυσε το δείπνον του Κυρίου με τον άρτο και τον οίνο. Έκαμε μαζί τους διαθήκη για μια Βασιλεία. με ήρεμο και ευγενικό τρόπο τακτοποίησε μια ζωηρή συζήτησι όσον αφορά το ποιος θα ήταν ο μεγαλύτερος. Αυτό ήταν παράδειγμα για να το αντιγράψουν τα κεφάλαια 13 έως 17 του Ιωάννου περιέχουν πολλά από τα καλά πράγματα που είπε ο Ιησούς στους συνηγμένους ακολούθους του σ’ εκείνη την περίπτωσι. Εδώ τους έδωσε τη νέα εντολή ν’ αγαπούν αλλήλους. Τους είχε κάμει εντύπωσι η σπουδαιότης του να φέρη κανείς καρπό για τη δόξα του Ιεχωβά Θεού. ο Ιησούς έδειξε ότι όταν θα εξεδήλωναν αγάπη και θα έφεραν καρπό προς δόξαν του Θεού, θα τους μισούσαν και θα τους εδίωκαν όπως έκαναν σ’ αυτόν τον ίδιο. ο Ιησούς εξήγησε τη Χριστιανική θέσι της ουδετερότητος στο κεφάλαιο 15 και το ετόνισε και πάλι στην προσευχή του στο κεφάλαιο 17. Πράγματι, όσοι ήσαν παρόντες σ’ εκείνη τη συνάθροισι είχαν πολλούς λόγους για να εκφράζουν ευχαριστίες στον Ιεχωβά Θεό.

16. Ποιο πνευματικό οικοδομικό έργο έκαμε ο Ιησούς που θα έπρεπε να μας κάμη να είμεθα ευγνώμονες στον Ιεχωβά;

¹⁶ Εκείνο που έκανε ο Ιησούς με το να συγκεντρώνη ανθρώπους για διδασκαλία και οδηγίες ήταν η ίδρυσις της Χριστιανικής εκκλησίας. Ήταν ένα οικοδομητικό έργο. Αυτός ο ίδιος είναι ο θεμέλιος ακρογωνιαίος λίθος και οι πιστοί απόστολοι αποτελούν μέρος του θεμελίου επίσης. «Εποικοδομηθέντες επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού του Ιησού Χριστού.» (Εφεσ. 2:20) Ο Χριστός Ιησούς έχει επίσης διορισθή ως η κεφαλή αυτής της εκκλησίας ή συνάξεως. «Αυτός είναι η κεφαλή του σώματος της εκκλησίας· όστις είναι αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρών, δια να γείνη αυτός πρωτεύων εις τα πάντα.» (Κολ. 1:18) Το να σκέπτεται κανείς τι θαυμαστή οργάνωσις είναι η Χριστιανική εκκλησία καθώς και το μεγάλο οικοδομητικό έργο που έκαμε ο Ιησούς συνάγοντας λίθους ζώντας για ν’ αποτελέση αυτή την οικοδομή είναι αρκετό για να κάμη κάθε άτομο που ενδιαφέρεται για τον θεό και τους σκοπούς του να αισθάνεται την ανάγκη αποδόσεως ευχαριστιών, τις οποίες εκφράζει στον Θεό στον ουρανό. αλλά κάποιος μπορεί να ρωτήση, «Πού είναι αυτή η οικοδομή των ‘ζώντων λίθων’ σήμερα;» Θα ιδήτε. αλλά παρακαλείσθε να διαβάσετε το επόμενο άρθρο και θα μάθετε τι συνέβη από τον καιρό του θανάτου του Χριστού ως την εποχή μας.

[Εικόνα στη σελίδα 586]

Η αποπεράτωσις του ναού ήταν αιτία ενωμένης αποδόσεως ευχαριστιών στον Ιεχωβά. Δεν έπρεπε να αποδίδουν ακόμη περισσότερες ευχαριστίες οι Χριστιανοί;