Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Γιατί, όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν κρεμασμένος επί του ξύλου, έκραξε, «Θεέ μου, Θεέ μου, διά τι με εγκατέλιπες;»—Η.Π.Α.

Το ερώτημα αυτό παρέθεσε ο Ιησούς από ένα ψαλμό του Δαβίδ. (Ψαλμ. 22:1) Στην περίπτωσι του Δαβίδ το ερώτημα είχε σχέσι με μια στιγμιαία κατάστασι εγκαταλείψεως. Περικυκλωμένος από εχθρούς, ο Δαβίδ βρέθηκε σε μια κατάστασι που έκαμε να φαίνεται ότι ο Ιεχωβά τον είχε εγκαταλείψει τελείως. Η τρομερή έντασις που προέκυψε απ’ αυτό έκαμε τον Δαβίδ να ρωτήση γιατί είχε συμβή αυτό παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν είχε υπ’ όψιν του καμμιά ενοχή. Αλλ’ ο Δαβίδ δεν είχε χάσει την πίστι του, διότι στον ίδιο ψαλμό προσευχήθηκε: «Σπεύσον εις βοήθειάν μου.»—Ψαλμ. 22:16-19.

Ομοίως, όταν ο Ιησούς έλεγε τα λόγια του Ψαλμού 22:1, είχε το αίσθημα ότι ο Πατήρ του είχε προς στιγμήν απομακρύνει την προστασία του και τον είχε «εγκαταλείψει» ή αφήσει στα χέρια των εχθρών του, για να πεθάνη ως ένας καταραμένος εγκληματίας επάνω στο ξύλο. (Γαλ. 3:13) Με το να ερωτήση ο Ιησούς «διατί» δεν εννοούσε ότι δεν εγνώριζε τον λόγο αυτής της εγκαταλείψεως, ούτε και περίμενε απάντησι από τον Πατέρα του. Η κατάστασις παραβάλλεται μ’ εκείνη του Χριστιανού ο οποίος γνωρίζει τον λόγο των ανθρωπίνων παθημάτων, αλλ’ ότι κινείται κάτω από το βάρος των εντατικών δυσχερειών να ρωτήση «γιατί» είτε σιωπηρά είτε ακουστά. Εκείνος που ρωτά αποκαλύπτει έτσι ότι δεν έχει κανένα λόγο να νομίζη ότι τα παθήματά του οφείλονται σε παραβάσεις του. Έτσι, εκτός του ότι εξεπλήρωνε τον Ψαλμό 22:1, η κραυγή του Ιησού είναι φανερό ότι χρησίμευσε για να επιβεβαιώση την αθωότητά του και έδειχνε στον πραγματικό σκοπό των παθημάτων του.—Ματθ. 27:46· παράβαλε Ιωάννης 12:27, 28, 33.