Βλέπετε τα Εμπόδια ως μια Πρόκλησι

ΥΠΑΡΧΕΙ ένα παλαιό γνωμικό: «Ο κακογράφος κατηγορεί την πέννα του.» Και υπάρχει πολλή αλήθεια σ’ αυτή την παροιμία. Τι είναι πιθανόν να κάμη ο άνθρωπος όταν αποτύχη να πραγματοποιήση εκείνο που ο ίδιος ή οι άλλοι περίμεναν απ’ αυτόν; Δεν θα αναφερθή στα εμπόδια που τον έκαμαν ν’ αποτύχη και δεν θα κατηγορήση την πέννα του, όπως θα λέγαμε;

Είναι αλήθεια ότι τα εμπόδια μπορεί να είχαν σχέσι με την αποτυχία του, αλλά ήσαν αυτά ο μονός παράγων, ή μήπως και η διανοητική του κατάστασις είχε κάποια σχέσι μ’ αυτό; Μήπως παραιτήθηκε πολύ γρήγορα; Μήπως αποθαρρύνθηκε αμέσως; Μήπως δεν κατέβαλε αρκετά σκληρή προσπάθεια; Μήπως του έλειπε η επινοητικότης; Μπορεί. Όλα είναι δυνατά.

Πόσο μεγάλα μπορεί να είναι αυτά τα εμπόδια κι’ εν τούτοις να μπορή κανείς να τα υπερνικήση; Ιδού ένα παράδειγμα: Το 1969 η Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης άνοιξε με το έργο «Άιντα.» Είχε διαφημισθή ως «μέγα» και ως ένα έργο που «έδειχνε τι σημαίνει τέχνη.» Αλλά τι ήταν ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο σχετικά μ’ αυτό το γεγονός; Ο διευθυντής της ορχήστρας. Δυο μέρες πριν από την παρουσίασι του έργου είχε πέσει επάνω στον πάγο και σπάσει το δεξί του χέρι. Ανταποκρίθηκε στην πρόκλησι με το να οδηγήση την όπερα μόνο με το αριστερό χέρι του, και το δεξί μέσα στον γύψο. Υπερνίκησε το εμπόδιο; Ασφαλώς ναι!

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι η τυφλότης είναι ένα σοβαρό εμπόδιο, ωστόσο μερικοί τυφλοί άνθρωποι υπερνικούν και αυτό ακόμη το μειονέκτημα. Αν είχε παραιτηθή ή αν είχε έλθει τελευταίος στην τάξι του θα υπήρχαν δικαιολογίες για τον σπουδαστή της νομικής που είχε γεννηθή τυφλός. Αλλά μ’ αυτόν δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Από τους 970 μαθητάς που απεφοίτησαν, αυτός ήταν ο πρώτος της τάξεως του.

Και τι θα πούμε για τον γεωργό της Βορείου Καρολίνας που η όρασίς του είναι τόσο κακή ώστε δύσκολα μπορεί να διακρίνη την ημέρα από τη νύκτα; Καλλιεργεί τον αγρό του ύστερ’ από τα μεσάνυκτα διότι τότε είναι ησυχία. Διευθύνει ένα αγρόκτημα 250 αίηκερς (1.000 στρεμμάτων) και λέγει: «Ο ήχος και τα άκρα των δακτύλων μου είναι τα μάτια μου. . . . Το μόνο πρόβλημα μου είναι ότι οι άνθρωποι οι οποίοι με βοηθούν μερικές φορές προσπαθούν να κάμουν αυτοί κάτι, ενώ γνωρίζω ότι μπορώ να το κάμω εγώ καλύτερα.» Μπορεί να οδηγήση σαράντα πέντε αγελάδες από τη μια βοσκή στην άλλη, μπορεί να τους δώση τροφή και ακόμη να τους κάμη υποδόριες ενέσεις, και μπορεί ακόμη και να ευνουχήση ταύρους. «Μπορώ να φορτώσω τα ζώα πιο γρήγορα και πιο εύκολα διότι με γνωρίζουν,» είπε.

Ανάμεσα σε άλλα εμπόδια που έχουν αντιμετωπίσει οι άνθρωποι είναι η έλλειψις κανονικής μορφώσεως, η φτώχεια και η φυλετική προκατάληψις. Μολονότι μερικοί έχουν αποθαρρυνθή απ’ αυτά τα εμπόδια, άλλοι τα έχουν δει ως προκλήσεις, τις οποίες αντιμετώπισαν και υπερπήδησαν επιτυχώς.

Αλλά σεις πιθανόν να μη έχετε αντιμετωπίσει ποτέ τέτοια εμπόδια, με τέτοιες προκλήσεις, αλλά κάτω από τις παρούσες παγκόσμιες συνθήκες είσθε αναγκασμένος ν’ αντιμετωπίσετε άλλες δυσκολίες. Παραδείγματος χάριν, ένα εμπόδιο στο να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε πιθανόν να είναι η παρεξήγησις ή η σύγκρουσις προσωπικοτήτων. Αυτό μπορεί να συμβαίνη ανάμεσα σε μέλη μιας οικογενείας, ή μεταξύ εργοδότου και εργαζομένου, ή μεταξύ ομοίων Χριστιανών. Σε μια τέτοια κατάστασι τι πρέπει να κάνετε; Να γκρινιάσετε, ν’ αρχίσετε να οικτίρετε τον εαυτό σας ή να μνησικακήσετε κι’ έτσι ν’ αποφύγετε να κάμετε το καλύτερο που μπορείτε; Γιατί να μη το δήτε σαν μια πρόκλησι; Να περιμένετε μια κατάλληλη ευκαιρία για να συζητήσετε το θέμα και να καταλήξετε σε μια συμφωνία με το άλλο μέρος. Αν όμως είναι αδύνατον να καθαρίσετε την κατάστασι, μάθετε να την αγνοήτε. Να γίνετε παχύς κατά το δέρμα, όπως θα λέγαμε.

Ή μήπως υποφέρετε επειδή άλλοι δεν δείχνουν εκτίμησι γι’ αυτό που κάνετε; Ίσως να μη δείχνουν εκτίμησι γι’ αυτό που κάνετε ο γαμήλιος σύντροφός σας ή οι γονείς σας ή τα τέκνα σας. Μολονότι οι εκφράσεις εκτιμήσεως είναι μια πραγματική τόνωσις, μια ώθησις να κάνωμε το καλύτερο, ωστόσο μπορούμε να κάνωμε το καλύτερο και χωρίς αυτές. Πολλοί από τους προφήτας των αρχαίων χρόνων, όπως ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ, λίγον ή κανένα έπαινο δεν έλαβαν από τους συγχρόνους των, κι’ εν τούτοις ήσαν εξέχοντες δούλοι του Θεού. Βλέπομε από τις επιστολές του αποστόλου Παύλου ότι υπέφερε μερικές φορές από έλλειψι εκτιμήσεως εκ μέρους μερικών, αλλά τι έξοχο παράδειγμα ζήλου έδειξε στη Χριστιανική διακονία! (2 Κορ. 10:10-12· 11:5, 6) Να διατηρείτε τον αυτοσεβασμό και την υπερηφάνεια στο έργο σας. Επίσης, συνεχίζετε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας, ότι, όπως συνέβαινε με τους πιστούς υπηρέτας του παρελθόντος, έτσι, επίσης, στην εποχή μας, ο Θεός βλέπει και εκτιμά τις προσπάθειές σας.

Η αποδοχή της αληθινής Χριστιανοσύνης ιδιαιτέρως απαιτεί ν’ αντιμετωπίση κανείς την πρόκλησι των εμποδίων. Στην Αφρική υπάρχουν τέτοια εμπόδια, όπως η πολυγαμία, η έντονη φυλετική νομιμοφροσύνη και η λατρεία του ζουζού. Μολονότι το να παραιτηθή κανείς απ’ αυτά πιθανόν να φαίνεται ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους περισσοτέρους Αφρικανούς, ωστόσο κατά γράμμα εκατοντάδες χιλιάδων σ’ εκείνη την ήπειρο έχουν δει αυτά τα πράγματα απλώς ως προκλήσεις και τα έχουν υπερνικήσει για να γίνουν Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Και πόσο ευτυχείς είναι διότι το έχουν κάμει αυτό!

Σε άλλες χώρες η πρόκλησις που πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν εκείνοι που θέλουν να γίνουν μαθηταί του Χριστού περιλαμβάνει τον αλκοολισμό, τα ναρκωτικά, τα τυχερά παιχνίδια, και διάφορες μορφές σεξουαλικής ανηθικότητος. Και σ’ αυτή την περίπτωσι πολλές χιλιάδες έχουν υπερνικήσει αυτά τα εμπόδια για να γίνουν Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά.—1 Κορ. 6:9-11.

Όταν δεχθή κανείς την πραγματική Χριστιανοσύνη, συνεχίζει ν’ αντιμετωπίζη εμπόδια που πρέπει να τα βλέπη ως προκλήσεις. Ένα τέτοιο εμπόδιο είναι η εναντίωσις και η αδιαφορία που συναντά κανείς στη Χριστιανική διακονία. Αυτή η εναντίωσις κάνει τη διακονία πιο δύσκολη, αλλά είναι αρκετή δικαιολογία για να ελαττώση κανείς τη διακονία ή να την εγκαταλείψη; Όχι όταν έχωμε υπ’ όψιν τα πολλά έξοχα παραδείγματα στη Βίβλο γι’ αυτούς οι οποίοι ενέμειναν στην υπηρεσία του Θεού παρά τα εμπόδια αυτά!—Εβρ. 12:2, 3.

Ένας Χριστιανός μπορεί ’κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού’ να θέλη να ενασχοληθή στη διακονία του αγρού το επόμενο πρωί ή να παρευρεθή στη συνάθροισι της εκκλησίας εκείνο το βράδυ. Αλλά ξαφνικά χαλάει ο καιρός, ή υποφέρει κανείς από κάποια ελαφρά σωματική αδιαθεσία, που και τα δύο είναι φαινομενικά ευλογοφανείς δικαιολογίες για να μη πραγματοποίηση κανείς εκείνο που έχει αποφασίσει. Αλλά το ν’ ακολουθήση κανείς την οδό της ελαχίστης αντιστάσεως σημαίνει να χάση μια ευλογία. Πράγματι, με το να υπερνίκηση κανείς το απροσδόκητο εμπόδιο μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα έχη πρόσθετες ευλογίες, αν όχι για άλλους λόγους, τουλάχιστον για το ότι όσο μεγαλύτερη είναι η προσπάθεια που έχει καταβάλει τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανοποίησις που προέρχεται από την εκπλήρωσι.

Πραγματικά, τα εμπόδια δεν είναι πράγματα στα οποία πρέπει να υποκύψη κανείς αλλά προκλήσεις τις οποίες πρέπει ν’ αντιμετώπιση και να τις υπερνικήση!