Είσθε ένας Υποστηρικτής της Θείας Κυριαρχίας;

ΣΤΑ διάφορα έθνη του κόσμου συναντούμε πολλούς διισταμένους, ανθρώπους δυσαρεστημένους με την μορφή της κυβερνήσεως κάτω από την οποία βρίσκονται ή που έχουν αντίρρησι για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνησις αυτή διαχειρίζεται τα πράγματα. Πολλοί είναι δραστήριοι, στο να συνηγορούν για κάποια αλλαγή, αλλά προσφέρουν μόνον ιδέες ανθρώπων ως λύσι. Δεν προβάλλουν αξίωσι για πίστι στη θεία κυριαρχία.

Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι λέγουν ότι αντιλαμβάνονται ότι καμμιά ανθρωποποίητη ιδεολογία ή μορφή διακυβερνήσεως δεν θα επιτύχη να λύση τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Αλλά έχουν καμμιά πραγματική ελπίδα; Μερικοί απ’ αυτούς αισθάνονται με αόριστο τρόπο ότι ο Θεός πιθανόν να κάμει κάτι κάποτε. Πιστεύουν ότι αν διάγουν μια καλή ζωή, αν δεν ψεύδωνται, δεν κλέβουν, δεν διαπράττουν μοιχεία ή όμοια αμαρτήματα, θα ‘σωθούν.’

Μπορεί, λοιπόν, να λεχθή πραγματικά ότι αυτά τα άτομα αναγνωρίζονται ως υποστηρικταί της Θείας Κυριαρχίας; Πιστεύουν πραγματικά στις υποσχέσεις του Θεού σχετικά με τη Μεσσιανική κυβέρνησι της Βασιλείας του και της μελλοντικής κυριαρχίας της σ’ ολόκληρη τη γη;

Ο απόστολος Παύλος είπε: «Με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.» Αυτή η ομολογία απαιτεί ενεργό και δημοσία εμφάνισι ενός ανθρώπου ως υποστηρικτού της θείας κυριαρχίας.—Ρωμ. 10:10.

Πιστεύετε με την καρδιά σας στην κυριαρχία του Θεού και ότι θα την ασκήση με δίκαια διακυβέρνησι επάνω σ’ όλη τη γη; Πιστεύετε ότι πραγματικά θα κάνη αυτή τη γη ένα παράδεισο για πάντα; Επιθυμείτε να υποταχθήτε στην κυριαρχία του και να συνηγορήτε γι’ αυτήν;

Τι περιλαμβάνει το να είναι κανείς υποστηρικτής της Θείας Κυριαρχίας, και πώς μπορεί να αναγνωρίζεται ότι την υποστηρίζει;

Η όλη εικών που τονίζει πώς ένα άτομο γίνεται υποστηρικτής της Θείας κυριαρχίας, τι αυτό περιλαμβάνει, τι σημαίνει το να αναγνωρίζεται ως υποστηρικτής της και ποια η αξία του να ενεργή έτσι, μας δίδεται στο Γραφικό βιβλίο του Ιεζεκιήλ.

ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΤΟ ‘ΣΗΜΕΙΟΝ’ ΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΟΥ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ;

Όπως ανεφέρθη στο προηγούμενο άρθρο αυτού του περιοδικού, η θέσις ‘σημείου επί των μετώπων’ ήταν με συμβολικό τρόπο στην αρχαία Ιερουσαλήμ. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ, είδε σε δράσι, «εξ άνδρας» με όπλα κατασυντριμμού και ένα άνδρα «ενδεδυμένον λινά, με γραμματέως καλαμάριον εν τη οσφύι αυτού.» Αυτός ο τελευταίος άνδρας έπρεπε να ερευνήση σε όλη την Ιερουσαλήμ για να βρη εκείνους που ‘εστέναζαν και βοούσαν’ λόγω των δυσφημιστικών για τον Θεό πραγμάτων που συνέβαιναν εκεί. Αυτοί ‘εσημειώνοντο’ στα μέτωπά τους για να διαφυλαχθούν ζώντες όταν οι «εξ άνδρες» θα διήρχοντο την πόλι συντρίβοντας τις κεφαλές εκείνων οι οποίοι δεν είχαν το σημείο.—Ιεζ. 9:1-7.

Στην πραγματικότητα κανένας δεν διήλθε την Ιερουσαλήμ για να βάλη σημείο στους ανθρώπους. Αυτό είχε γίνει μόνο στην όρασι που δόθηκε στον Ιεζεκιήλ. Και αυτό έδειχνε ότι η μεγαλύτερη εκπλήρωσις της προφητικής οράσεως επρόκειτο να γίνη στη διάρκεια του καιρού του τέλους, προτού η σύγχρονη «Ιερουσαλήμ,» δηλαδή, ο Χριστιανικός κόσμος, καταστραφή. Ποιοι, στη σύγχρονη εποχή, θέτουν αυτό το ‘σημείο’;—Ρωμ. 15:4· 1 Κορ. 10:11.

Ο ‘ανήρ ο ενδεδυμένος λινά’ είναι οι διωρισμένοι εκπρόσωποι του ενδοξασμένου Βασιλέως Ιησού Χριστού. Γιατί; Διότι τώρα «αι βασιλείαι του κόσμου» έγιναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού.» (Αποκάλ. 11:15) Ο Χριστός κατευθύνει τώρα όλα τα πράγματα που έχουν σχέσι με τη θεία κυριαρχία του Ιεχωβά στη γη. Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς χρησιμοποίησε ένα άλλο όρο για να περιγράψη τον ίδιο συμβολικό ‘άνδρα με τα λινά’ και τον ωνόμασε, ‘πιστόν και φρόνιμον δούλον, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού.’ (Ματθ. 24:45-47) Αυτός ο «δούλος» οποίος αναγνωρίζει τον Χριστό ως Κύριο δεν είναι ένα μοναδικό άτομο, αλλά είναι ένα σώμα ανθρώπων, είναι οι πνευματικοί αδελφοί του Χριστού στη γη. Έχουν χρισθή με το πνεύμα του Θεού για να διακηρύττουν το ευαγγέλιο της Βασιλείας. Το πνεύμα του Θεού ενεργεί επάνω τους και τους ωθεί, και έχουν ήδη σφραγισθή στα μέτωπά των από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Έχουν αυτή τη σφραγίδα, το πνεύμα του Θεού, που τους επιβεβαιώνει για την κλήσι τους στο να είναι συγκληρονόμοι με τον Χριστό. Είναι ‘ο αρραβών’ της ουρανίας κληρονομιάς των. Εφόσον αυτοί αποτελούν τον συμβολικό ‘άνδρα τον ενδεδυμένον λινά’ είναι διωρισμένοι και αποστέλλονται με την εξουσία του Ιεχωβά από τον Χριστό.—Αποκάλ. 7:3, 4· Εφεσ. 1:13, 14· Ρωμ. 8:16, 17.

Αυτό το σύνθετο σώμα που αποτελεί τον συμβολικό γραμματέα προφανώς δεν θέτει μόνο του επάνω του το σημείο. Η «σφραγίς» στο μέτωπό του δείχνει ότι είναι δούλος του Θεού. Ποιος, λοιπόν, λαμβάνει τη θεία αποστολή;

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΗΤΕ ΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΑΙ

Εκείνοι οι οποίοι σημειώνονται είναι διασκορπισμένοι σ’ όλη τη γη στην επικράτεια της «Βαβυλώνος της Μεγάλης,» της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, ιδιαίτερα εκείνοι που βρίσκονται στην επικράτεια του κυριάρχου τμήματος αυτής της θρησκευτικής αυτοκρατορίας, δηλαδή, στον Χριστιανικό κόσμο. (Αποκάλ. 17:5) Βλέπουν με θλίψι και αηδία τις ανήθικες, άδικες, άσπλαχνες και ασεβείς πράξεις που γίνονται, ιδιαίτερα τα πράγματα τα οποία κακώς γίνονται κάτω από τον μανδύα της Χριστιανοσύνης εν ονόματι του Θεού. Βλέπουν ότι οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου κάνουν και συγχωρούν αυτά τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν έντιμη καρδιά δεν λυπούνται με τον ίδιο τρόπο που λυπούνται άλλοι οι οποίοι κράζουν, διαμαρτύρονται και στασιάζουν απλώς διότι δεν αποκτούν κάτι που ιδιοτελώς επιθυμούν. Όχι, λυπούνται διότι αυτά που γίνονται είναι κακά.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 7:10, 11.

Για να βρεθούν αυτοί οι διασκορπισμένοι πρέπει να γίνη μια από οικία σε οικία έρευνα. Το ‘να τεθή το σημείο’—είναι μήπως το να λάβουν γνώσι μέσα στην κεφαλή τους; Αυτό είναι και περισσότερο ακόμη. Η εγκεφαλική γνώσις δεν ωθεί πάντοτε ένα άνθρωπο ώστε όλοι να βλέπουν την αλλαγή στη ζωή του. Αυτό το «σημείον» που τίθεται στα μέτωπα των ανθρώπων σημαίνει ότι πρέπει να φαίνεται από όλους, όπως οι αρχαίοι κύριοι δούλων συχνά σημείωναν τους δούλους των στο μέτωπό τους, αν όχι επίσης και στο χέρι, έτσι ώστε να αναγνωρίζεται σαφώς η κυριότης των επάνω σ’ αυτούς. Έτσι, για ν’ αναγνωρισθούν εκείνοι οι οποίοι με συμβολικό τρόπο ‘σημαδεύονται,’ πολύ περισσότερο από γνώσι πρέπει να δοθή σ’ αυτούς. Διότι στο Χριστιανικό κόσμο πολλοί άνθρωποι έχουν διαβάσει και ξαναδιαβάσει τη Γραφή. Μερικοί έχουν πολλή γνώσι. Αλλά δεν ζουν ούτε ενεργούν ως Χριστιανοί. Δεν υποστηρίζουν τη Θεία Κυριαρχία. Μπορεί να έχουν εξωτερικώς «μορφήν ευσεβείας,» αλλ’ ούτε εσωτερικώς ούτε εξωτερικώς πιστεύουν στη δύναμί της. Δεν έχουν αληθινή πίστι που να συνοδεύεται από έργα που την αποδεικνύουν.—2 Τιμ. 3:5· Ιακ. 2:18-26.

Επομένως, αν επιθυμήτε να έχετε το «σημείον,» πρέπει η γνώσις να εγγίση την καρδιά σας για να μπορήτε να ‘πιστεύετε προς δικαιοσύνην.’ Ολόκληρη η ζωή σας πρέπει να κυβερνάται από Χριστιανικές αρχές που όλοι να τις βλέπουν και να τις αναγνωρίζουν.—Ρωμ. 10:10.

Έχετε αυτό το «σημείον»; Αν όχι, επιθυμείτε να το έχετε; Αν ναι, πρέπει ν’ ακούσετε το ευαγγέλιο της Βασιλείας που κηρύσσεται τώρα. Κατόπιν, όταν λάβετε τη Βιβλική αλήθεια μέσα στην καρδιά σας θ’ ακολουθήσετε την κατεύθυνσι του αποστόλου «να ανανεώνησθε εις το πνεύμα του νοός σας και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.»—Εφεσ. 4:23, 24.

Ώστε δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει μόνο να γίνη κήρυγμα από οικία σε οικία και να διατεθούν Γραφές και Γραφικές εκδόσεις στα χέρια εκείνων που επιθυμούν να γνωρίσουν τον Θεό. Επί πλέον, εκείνοι που κάνουν το έργο ‘επιθέσεως του σημείου,’ πρέπει να διαθέτουν πολύ χρόνο στη μελέτη της Γραφής μαζί μ’ εκείνους τους οποίους βοηθούν να λάβουν το «σημείον.» Οφείλουν να οικοδομήσουν ανθεκτικές στο πυρ Χριστιανικές ιδιότητες σ’ αυτούς τους ακροατάς με έντιμη καρδιά.—1 Κορ. 3:10-15.

Αν επιθυμήτε το «σημείον» σεις, και θέλετε να είσθε όπως ένας που έχει ήδη το «σημείον,» θα επιθυμήτε να συναναστρέφεστε τακτικά εκείνους οι οποίοι φέρνουν το ευαγγέλιο της κυριαρχίας του Θεού μέσω της Μεσσιανικής βασιλείας του. Θα είσθε επίσης ανυπόμονος να λέτε σε άλλους τα πράγματα που έχετε μάθει. Θα εκπλαγούν προφανώς από την παρρησία σας, την ειλικρίνεια και τον ενθουσιασμό σας καθώς επίσης από την αλλαγή της στάσεώς σας και από τις ενέργειές σας που έχει φέρει σε σας η Βιβλική γνώσις.

Θα φθάσετε στο σημείο να εκτιμάτε την ανάγκη ν’ ακολουθήσετε τη δίκαιη πορεία ν’ αφιερωθήτε τελείως στον Θεό και να βαπτισθήτε για συμβολισμό αυτής της αφιερώσεως. Καθώς πραγματοποιείτε την αφιέρωσί σας με αφοσιωμένη υπηρεσία στον Θεό, οι άνθρωποι θα μπορούν να βλέπουν σαφώς το «σημείον,» την απόδειξι της Χριστιανικής προσωπικότητας που προσδιορίζει την ταυτότητα σας ως δούλου του Θεού και του Χριστού.

Αν είσθε ένας που λαμβάνετε το «σημείον» στο μέτωπό σας, ποια ωφέλεια σας φέρνει αυτό; Πρωτίστως σας προσδιορίζει ως ένα άτομο που βρίσκεται στην υπηρεσία του Κυριάρχου Θεού, ένα υποστηρικτή της θείας Κυριαρχίας του. Έχετε την εύνοια και την προστασία του. «Γνωρίζει ο Ιεχωβά τους όντας αυτού,» και θα τους ελευθερώση. (2 Τιμ. 2:19, ΜΝΚ· Ψαλμ. 145:20) Έχετε την προσδοκία να επιζήσετε μέσα από την καταστροφή αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων στη νέα τάξι του Θεού, για να ζήτε για πάντα κάτω από τη Θεία Κυριαρχία. Το «σημείον» πραγματικά προφυλάττει από την καταστροφή εκείνους που το έχουν, ώστε να μη συντριβούν από τους αγγελικούς εκτελεστάς του στη διάρκεια της «μεγάλης θλίψεως.» (Ματθ. 24:21) Αυτό είχε εξεικονισθή από την όρασι του Ιεζεκιήλ με τη διαφύλαξι εκείνων στην Ιερουσαλήμ οι οποίοι είχαν λάβει το ‘σημείον.’

Οφείλετε λοιπόν να διατηρήσετε αυτό το συμβολικό σημείο στο μέτωπο σας καθώς συμμετέχετε στο έργο της επιθέσεως «σημείου» κάτω από την κατεύθυνσι των κεχρισμένων του Θεού. Το έργο που πρέπει να γίνη είναι τόσο μεγάλο ώστε οι λίγοι κεχρισμένοι που έχουν παραμείνει στη γη δεν μπορούν προσωπικώς να κάμουν όλο το έργο της επιθέσεως του σημείου. Το ν’ αρνηθή κανείς να συνεργασθή σ’ αυτό το έργο της επιθέσεως του σημείου θα εσήμαινε ότι δεν υποστηρίζει τη Θεία Κυριαρχία. Εκατοντάδες χιλιάδες επωφελούνται της ευκαιρίας να διδαχθούν, να γίνουν μαθηταί του Ιησού Χριστού, να λάβουν οι ίδιοι το σημείον, και με τη σειρά τους να βοηθήσουν άλλους να λάβουν το σημείο για προστασία μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψι’ η οποία θα σαρώση αυτό το σύστημα πραγμάτων.—Ματθ. 28:19, 20.

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ‘ΣΗΜΕΙΟΝ’

Πότε άρχισε το σύγχρονο έργο του να σημειώνονται τα μέτωπα όπως προσκιάσθηκε από το έργο του ‘ανδρός του ενδεδυμένου λινά’; Το ενωρίτερο, μπορούμε να πούμε ότι άρχισε με το τεύχος της 15 Αυγούστου 1934 του περιοδικού η Σκοπιά που δημοσίευσε το άρθρο με τον τίτλο «Η Αγαθότης Του.» Πριν απ’ αυτό, το 1931, μέσω του Γραφικού βιβλίου Διεκδίκησις, που είχε εκδοθή από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, είχε υποδειχθή στους αφιερωμένους κεχρισμένους ακολούθους του Χριστού ότι είχαν να κάνουν ένα έργο επιθέσεως του ‘σημείου.’ Το ίδιο εκείνο έτος είχαν δεχθή το Γραφικό όνομα «Μάρτυρες του Ιεχωβά,» που υποδεικνύεται στη Γραφή στα εδάφια Ησαΐας 43:10-12. Ήταν σαν να τους διέτασσε ο Ιεχωβά: «Δίελθε δια της πόλεως, δια της Ιερουσαλήμ [που προσκιάζει τον Χριστιανικό κόσμο], και κάμε σημείον επί των μετώπων των ανδρών, των στεναζόντων και βοώντων δια πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα εν μέσω αυτής.»—Ιεζ. 9:4.

Το 1934, στο ανωτέρω άρθρο «Η Αγαθότης Του,» εξετάσθηκαν τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ιωάννης 10:16: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης [του «μικρού ποιμνίου» των ουρανίων κληρονόμων]· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου και θέλουσι γείνει μία ποίμνη εις ποιμήν.» Για πρώτη φορά είχε τότε φανερωθή ότι τα «άλλα πρόβατα» της παρούσης εποχής πρέπει να είναι εκείνοι που έχουν αφιερωθή στον Θεό μέσω του Χριστού και έχουν συμβολίσει αυτή την ανεπιφύλακτη αφιέρωσί τους με το εν ύδατι βάπτισμα, όπως ο Ιησούς.

Γιατί, στη διάρκεια των τριών ετών από το 1931 ως το 1934, δεν γινόταν το έργο της θέσεως του ‘σημείου’; Διότι, πριν από το 1934, το έργο απέναντι σ’ αυτά τα άτομα συνίστατο απλώς στη μετάδοσι Βιβλικής γνώσεως σ’ αυτούς. Μόνο από το 1934 και μπρος είχε κατανοηθή σαφώς ότι το «σημείον» περιελάμβανε πολύ περισσότερα.

Την άνοιξι του επομένου έτους 1935, το έργο της θέσεως του ‘σημείου’ άρχισε πραγματικά σε μια ωργανωμένη βάσι. Σε μια, γενική συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ουάσιγκτων D.C., είχε διαφημισθή η κατανόησις του ‘πολλού όχλου’ που περιγράφεται στο έβδομο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Σε μια ομιλία με τον τίτλο «Ο Πολύς Όχλος» ο τότε πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά εξήγησε ότι αυτοί δεν ήσαν μια ουράνια τάξις, όπως περιγράφεται στα οκτώ πρώτα εδάφια αυτού του κεφαλαίου, αλλά, μάλλον, ήσαν άτομα στα όποια ο Θεός επεκτείνει την ελπίδα της αιωνίου ζωής σε μια παραδεισιακή γη. Εκατοντάδες αισθάνθηκαν μια ισχυρή ώθησι την ημέρα εκείνη να παρουσιασθούν για το εν ύδατι βάπτισμα.—Αποκάλ. 7:9-17.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗ ΕΠΙΤΥΧΩΣ

Στην όρασι του Ιεζεκιήλ το έργο της ‘σημάνσεως’ στα μέτωπα είχε φθάσει στο τέλος του. Είναι εξίσου βέβαιο, ότι η σύγχρονη ‘σήμανσις’ θα συμπληρωθή επιτυχώς προετοιμάζοντας όλους εκείνους οι οποίοι πιστεύουν για να θεωρηθούν δίκαιοι και οι οποίοι κάνουν δημοσία διακήρυξι με το στόμα για σωτηρία. Ο Ιεζεκιήλ μάς λέγει: «Και ιδού, ο ανήρ ο ενδεδυμένος τα λινά, ο έχων εν τη οσφύι αυτού το καλαμάριον, έφερεν απόκρισιν, λέγων, Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ.»—Ιεζ. 9:11.

Τι θα συνέβαινε αν ο άνθρωπος της οράσεως, δηλαδή, ο σύγχρονος σύνθετος «άνθρωπος» απετύγχανε να φέρη σε πέρας την αποστολή του; Θα ήταν υπόλογος για το αίμα εκείνων οι οποίοι θα θανατωθούν στη «μεγάλη θλίψι.» Ο Ιεχωβά το κατέστησε αυτό σαφές στον Ιεζεκιήλ, ο οποίος είχε διορισθή ως φρουρός για να προειδοποιήση για την εκτέλεσι της κρίσεως του Θεού. Οι κεχρισμένοι όμως στη γη εξετέλεσαν το έργο που τους έχει ανατεθή. Επέμεναν να επισκέπτωνται τους ανθρώπους, για να τους βοηθήσουν ν’ αποκτήσουν τη Γραφική γνώσι που σώζει τη ζωή. Αυτό δεν υπήρξε εύκολο να γίνη, διότι η πιο αγρία εναντίωσις και διωγμός έχουν στραφή εναντίον τους. Αλλά θεωρούν ως εντολή τα προφητικά λόγια του Ιησού: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθή το τέλος.»—Ματθ. 24:14.

Επομένως, όταν έλθη αυτό το «τέλος» το έργο της θέσεως του ‘σημείου’ θα έχη συμπληρωθή. Οι κεχρισμένοι πνευματικοί αδελφοί του Ιησού Χριστού που βρίσκονται ακόμη στη γη αποβλέπουν στον καιρό που θα φέρουν στον ουράνιο αποστολέα τους Ιεχωβά Θεό την απόκρισι: «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ.»

Αν είσθε ένας από τον αναρίθμητο «πολύν οχλον» θα συνεργασθήτε στο πλευρό των κεχρισμένων. Θα συνηγορήτε πλήρως και θα υποστηρίζετε τη Θεία Κυριαρχία. Θα φροντίζετε να διατηρήτε το «σημείον» που αποτελεί την απόδειξι ότι είσθε ένας αφιερωμένος και βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού και ότι έχετε μια Χριστοειδή προσωπικότητα η οποία σας διακρίνει απ’ όλους τους υποκριτάς «Χριστιανούς.» Θα βοηθήτε άλλους ν’ αποκτήσουν και να διατηρήσουν το «σημείον.» Αυτό θα σας κάμη ένα δούλο του Παντοκράτορος Θεού με ακεραιότητα και με βεβαία προοπτική να συνεχίσετε να υπηρετήτε τον Ιεχωβά στη νέα του τάξι πραγμάτων κάτω από το Αρνίον, τον Ιησού Χριστό.