Πόσο Ισχυρή Είναι η Αγάπη σας για την Αλήθεια;
Η ΣΚΗΝΗ έγινε στο Κουήνς της πόλεως Νέας Υόρκης. Μια γυναίκα ζήτησε από τον κρεοπώλη της να της αλέση ένα κομμάτι κρέας στη μηχανή. Προτού όμως το αλέση εκείνος που ήταν αρμόδιος γι’ αυτό, το αντικατέστησε με κρέας κατωτέρας ποιότητος, και επέμεινε να δώση ο κρεοπώλης αυτό το κρέας στην πελάτισσα. Όταν ο κρεοπώλης έδωσε στην πελάτισσα αυτό το αλεσμένο κρέας, εκείνη τον ρώτησε: «Αυτό είναι το κρέας που σου εζήτησα να μου αλέσης;»
Τι θ’ απαντούσατε σεις; Θα λέγατε την αλήθεια;
Η πελάτισσα είχε δικαίωμα να γνωρίζη τα πράγματα. Αλλά σ’ αυτές τις περιστάσεις, δεν ήταν εύκολο να της πη ο κρεοπώλης την αλήθεια, και να εκθέση έτσι την ανεντιμότητα του αρμοδίου υπαλλήλου. Εν τούτοις το έκαμε αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο υπάλληλος απολύθηκε από την εργασία του.
Θα εκάνατε σεις αυτό που έκαμε αυτός;
ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Είναι κοινό πράγμα να ψεύδωνται οι άνθρωποι όταν φαίνεται ότι το ψεύδος εξυπηρετεί τα συμφέροντά των. Αλλά σας αρέσει όταν σας λέγουν οι άλλοι ψεύδη;
Μας αρέσει ν’ ακούμε την αλήθεια. Οι γονείς αγαπούν ν’ ακούνε την αλήθεια από τα τέκνα των. Τα τέκνα θέλουν να τους λέγουν οι γονείς των την αλήθεια. Μια κυβέρνησις θέλει να της λέγουν οι πολίται την αλήθεια και οι πολίται θέλουν την αλήθεια από την κυβέρνησί των. Αλλ’ εκείνο που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα είναι ότι ο Παντοδύναμος Θεός θέλει ν’ ακούη τα στόματά μας να λέγουν την αλήθεια. Ο Λόγος του λέγει: «Λαλείτε την αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού.»—Εφεσ. 4:25.
Η Χριστιανοσύνη χαρακτηρίζεται στην Αγία Γραφή ως η οδός της αληθείας, ο δε απόστολος Ιωάννης ωμίλησε για ‘συνεργούς εις την αλήθειαν.’ (2 Πέτρ. 2:2· 3 Ιωάν. 8) Προφανώς εκείνοι που είναι στην ‘αλήθεια’ δεν θα έπρεπε ν’ αναμιγνύωνται σε ψεύδη.
Οι πρώτοι Χριστιανοί Ανανίας και Σαπφείρα παρέχουν ένα παράδειγμα που αποκαλύπτει ότι ο Θεός αποστρέφεται την εσκεμμένη απάτη. Αυτοί είχαν πωλήσει ένα κτήμα και προφασίσθηκαν ότι εισέφεραν όλα όσα είχαν εισπράξει από την πώλησι για να χρησιμοποιηθούν από τους αδελφούς των χριστιανούς, αλλά στην πραγματικότητα είχαν κρατήσει ένα μέρος των χρημάτων για τον εαυτό τους. Σχεδίασαν έτσι να δώσουν την εντύπωσι στην εκκλησία ότι ήσαν πιο γενναιόδωροι απ’ όσο πράγματι ήσαν. Γι’ αυτή την απάτη—μια εσκεμμένη, προμελετημένη συνωμοσία να ψευσθούν—ο Θεός τους εθανάτωσε.—Πράξ. 5:1-11.
Είναι φανερό ότι ο Θεός θεωρεί το ψεύδος ως ένα σοβαρό παράπτωμα. «Πάντες οι ψεύσται,» λέγει η Γραφή, θα έχουν την μερίδα αυτών «εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.» (Αποκάλ. 21:8) Ασφαλώς λοιπόν, πρέπει να προσέχωμε να μη αφήνωμε ν’ αναπτύσσεται στη ζωή μας μια τέτοια συνήθεια ψεύδους.
ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΣΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ
Ωστόσο δεν είναι πάντοτε εύκολο να λέγη κανείς την αλήθεια. Κατά καιρούς μπορεί να επέλθη μια ισχυρή τάσις προς το ψεύδος, ιδιαίτερα όταν ένας έκαμε κάτι κακό και θέλει να το κρύψη.
Λόγου χάριν, πριν από λίγον καιρό Χριστιανοί πρεσβύτεροι πήγαν στο σπίτι ενός μέλους της εκκλησίας για να εξετάσουν μαζί του κάτι που το θεωρούσαν ως ανωμαλία στη διαγωγή του. Αυτός δεν ήθελε να συζητήση το ζήτημα, και γι’ αυτό έστειλε ένα μέλος της οικογενείας του στην πόρτα με οδηγίες να πη στους πρεσβυτέρους ότι αυτός απουσίαζε από το σπίτι. Αργότερα, όταν το ψεύδος έγινε γνωστό, αυτός δικαιολογήθηκε ότι επρόκειτο μόνο για ένα ‘μικρό’ ψέμα. Ωστόσο ήταν ψέμα, και ενέπλεξε σ’ αυτό το ψέμα κι ένα μέλος της οικογενείας.
Όλοι μας, κάποτε και κατά κάποιον τρόπο μπορεί να ολισθήσωμε σε ό,τι λέμε. «Εάν τις δεν πταίη εις λόγον,» είπε ο μαθητής Ιάκωβος, «ούτος είναι τέλειος ανήρ.» (Ιακ. 3:2) Μπορεί να έχωμε υπερβάλει λέγοντας κάτι, ή με κάποιον άλλον τρόπο να είπαμε κάτι που δεν είναι αληθές. Λόγου χάριν, μπορεί να έχωμε εκφράσει επιδοκιμασία ή και ενθουσιασμό ακόμη για ένα σχέδιο για να ευαρεστήσωμε κάποιον, όταν πραγματικά εμείς δεν είχαμε αυτό το φρόνημα.
Πώς αισθάνεσθε όταν λέτε πράγματα που ξέρετε ότι δεν είναι αληθινά; Ενισχύει αυτό ή εξασθενίζει τον αυτοσεβασμό σας; Μήπως γίνεται συνήθεια στη ζωή σας να λέτε αναλήθειες; Μολονότι τα πράγματα για τα οποία πρόκειται μπορεί να μη έχουν μεγάλες συνέπειες, τ’ αποτελέσματα της αναληθείας μπορεί να είναι σοβαρά όσο δεν περιμένομε.
Λόγου χάριν, υποθέστε ότι μια γυναίκα που έχει και το παιδί της μαζί λέγει σε μια γειτόνισσα ότι πραγματικά της αρέσουν οι νέες της κουρτίνες. Αργότερα, κουβεντιάζοντας στο σπίτι, λέει στον σύζυγο της ότι οι γείτονες έχουν νέες κουρτίνες και ότι ‘δεν της αρέσουν διόλου.’ Δεν θα υποθέση το παιδί της που την άκουσε να το λέη αυτό, ότι επιτρέπεται να λέμε ψέματα. Μολονότι δεν υπάρχει βέβαια τίποτα το κακό με το να είμεθα ευγενικοί, είναι ανάγκη να προσέχωμε μήπως τα λόγια μας οδηγήσουν σε περιφρόνησι της αληθείας.
Ασφαλώς η συνετή πορεία είναι να προσέχωμε ως προς την φιλαλήθειά μας και να μη αγνοούμε τις τύψεις της συνειδήσεως. Μια γραμματεύς ελεγκτού εμπορευμάτων σε μια υπεραγορά του Σικάγου το επρόσεξε αυτό. Ο προϊστάμενός της τής είπε: «Αν έλθη κανείς να του πήτε ότι δεν είμαι εδώ.» Η συνείδησις μερικών ανθρώπων μπορεί να μη τους επιτρέπη να το πουν αυτό. Εν τούτοις, ύστερ’ από σκέψι σ’ αυτό το ζήτημα, η συνείδησις της γραμματέως την ενόχλησε. Εξήγησε λοιπόν στον προϊστάμενο της γιατί αυτή ως Χριστιανή, δεν μπορούσε να λέη στους ανθρώπους ότι αυτός απουσίαζε ενώ πραγματικά ήταν μέσα στο γραφείο του. Εκείνος την σεβάσθηκε για τη μεγάλη εκτίμησι που είχε για την αλήθεια.
Είναι αλήθεια ότι πολλές δηλώσεις μπορούν να θεωρούνται ως μικρές αναλήθειες, ‘μικρά’ ψεύδη, αλλ’ αν δεν προσέχωμε να αποφεύγωμε, δεν υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε σε πιο σοβαρές αδικοπραγίες;
Φυσικά, όλοι δεν εκτιμούν την έντονη αγάπη ενός Χριστιανού για την αλήθεια. Λόγου χάριν, ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, που εργαζόταν σε μια τοπογραφική εταιρία στην πόλι Χόλντεν της πολιτείας Μασαχουσέττης έλαβε πρόσκλησι από μια τοπική τράπεζα. Η τράπεζα ήθελε να εξακριβώση μερικά ποσά σ’ ένα τιμολόγιο εφοδίων. Εν τούτοις, τα ποσά που ήσαν γραμμένα στο αντίγραφο του αρχείου της Εταιρίας διέφεραν από εκείνα που είχε η τράπεζα.
Όταν επέστρεψε ο προϊστάμενός του, ο Μάρτυς τον ερώτησε γι’ αυτό, ο δε προϊστάμενος ωργίσθηκε. Είχε εκδοθή για την τράπεζα ένα ανακριβές τιμολόγιο, που έδειχνε πολύ μεγαλύτερα ποσά. Αυτό είχε γίνει, όπως εξήγησε ο προϊστάμενος, για να εισπραχθούν περισσότερα χρήματα από την τράπεζα και για λόγους φορολογίας. Ο προϊστάμενος εζήτησε από τον Μάρτυρα να πάη στην τράπεζα και να ζητήση συγγνώμη για το «σοβαρό λάθος» και να ελέγξη τα ανακριβή ποσά. Ο Μάρτυς εξήγησε γιατί δεν μπορούσε να το κάμη αυτό, και όταν είδε ότι ο προϊστάμενός του δεν έδινε σημασία για την αλήθεια, εγκατέλειψε την εργασία του.
Συχνά απαιτείται πραγματική δύναμις για να είμεθα φιλαλήθεις. Πόσο ισχυρή είναι η αγάπη μας για την αλήθεια; Μήπως λέτε την αλήθεια μόνον όταν σας συμφέρη; Αν είναι έτσι, κατά τι διαφέρετε από εκείνους οι οποίοι επιδιώκουν την εντιμότητα μόνο σαν μια «καλή πολιτική» αλλά ψεύδονται όταν φαίνεται ότι αυτό θα τους ωφελήση;
Ο λόγος που έχομε για να λέμε την αλήθεια πρέπει να είναι το ότι αυτή αποτελεί το ορθό πράγμα που πρέπει να κάνωμε· ευαρεστεί τον Θεό. Αν ένας αληθινά αγαπά τον Ιεχωβά Θεό και, πάνω απ’ όλα τα άλλα, θέλει να τον ευαρεστήση, τότε όσο ισχυρή και αν είναι η πίεσις των ιδιοτελών συμφερόντων, δεν θα γίνη ένας εκούσιος ψεύτης. Θ’ αποδείξη με τις πράξεις του ότι είναι ένας δούλος του Ιεχωβά του ‘Θεού της αληθείας.’—Ψαλμ. 31:5.