Θεία Νίκη—Η Σημασία της για την Πάσχουσα Ανθρωπότητα

«Τώρα έγινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού· διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα.»—Αποκάλ. 12:10

1. Τι εννοούμε με τη φράσι «Θεία Νίκη»;

ΘΕΙΑ ΝΙΚΗ! Με αυτή τη φράσι εννοούμε μια νίκη από ένα θείο πρόσωπο. Δεν εννοούμε την πτερωτή θεά Νίκη της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας, της οποίας το όνομα συνεδέθη με τους πυραύλους εδάφους-αέρος των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή, τον πύραυλο Νίκη-Ηρακλής. Όχι, αλλά εννοούμε νίκη από τον Θεό, τον Δημιουργό του ουρανού και της γης, τον Δημιουργό της ανθρωπότητος. Δική του είναι η νίκη, που μπορεί να έχη μια μεγάλη σημασία για την ανθρωπότητα στη σημερινή της μεγάλη δυστυχία.

2. Με τι συνεδέετο σημαντικά η λέξις «νίκη»;

² Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία η λέξις «νίκη» ήταν σημαντικά συνδεδεμένη με τον πόλεμο, ή τουλάχιστον με ανταγωνισμό, αντιλογίες, ή με δυσμενείς συνθήκες που έπρεπε να υπερνικηθούν. Ασφαλώς η παρούσα στενοχώρια και αγωνία όλων των εθνών της γης είναι μια δυσμενής κατάστασις, που είναι ανάγκη να υπερνικηθή για το αιώνιο αγαθό της ανθρωπότητος.

3. Ένεκα της σημασίας που αποδίδεται στη φράσι «θεία Νίκη,» τι ερωτήσεις τίθενται περί του Θεού, και τι πρέπει εμείς να κάμωμε;

³ Από τη φράσι, λοιπόν, «θεία νίκη» μήπως πρέπει να βγάλωμε το συμπέρασμα ότι ο Θεός όλης της δημιουργίας πρόκειται να εμπλακή σε κανένα πόλεμο, σε κανένα ανταγωνισμό, σε καμμιά αντιλογία; Θα έχη μια τέτοια διαμάχη, αν αυτό αποτελή σκοπό του Θεού, καμμιά σχέσι με το ανθρώπινο γένος; Μήπως θα επηρεάση όλη την ανθρωπότητα—για το καλό μας μέσα στην ταλαιπωρημένη κατάστασί μας; Αν η απάντησις είναι Ναι! σ’ αυτά τα ερωτήματα, τότε η λογική υπαγορεύει ότι οφείλομε να ενδιαφερθούμε για ένα τέτοιο πόλεμο. Ναι, πρέπει να γνωρίζωμε σε ποια πλευρά αυτού του πολέμου επιβάλλεται να σταθούμε, εφόσον πραγματικά επιθυμούμε τη θεία νίκη.

4. Γιατί η σημερινή διεθνής στενοχωρία και αγωνία απαιτούν να λάβωμε την ορθή κατανόησι της «θείας νίκης»;

⁴ Διάφοροι λαοί έχουν διαφορετικές απόψεις για κείνον που καλείται «Θεός.» Οι αντιθρησκευτικοί Κομμουνισταί έχουν τη δική τους άποψι για τον Θεό. Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος έχει τη δική του άποψι για τον Θεό. Ο Μωαμεθανικός κόσμος έχει τη δική του άποψι για τον Αλλάχ του. Ο Ιουδαϊκός κόσμος έχει την ιδιαίτερη άποψί του. Τα άλλα μη Χριστιανικά μέρη της ανθρωπότητος έχουν πολλών ειδών θρησκείες και έχουν τις δικές των αντίστοιχες απόψεις περί Θεού. Επομένως, κάθε θρησκευτικός όμιλος, ή μη θρησκευτικός όμιλος, μπορεί να έχη τη δική του ιδέα για το τι θα εσήμαινε στο μέλλον μια «θεία νίκη» για την ανθρωπότητα. Λογικώς, δεν θα υπήρχε συμφωνία μεταξύ όλων αυτών των απόψεων περί του τι σημαίνει «θεία νίκη.» Δεν θα ήταν παράξενο λοιπόν ότι η επικείμενη πραγματική θεία νίκη θα διαφέρη απ’ ό,τι όλοι αυτοί θα ανέμεναν να είναι. Αναμφισβήτητα η διεθνής σημερινή στενοχώρια και αγωνία απαιτεί να λάβωμε μια σωστή κατανόησι του ζητήματος.

5. Σε ποια αυθεντία πρέπει να προσφύγωμε για πληροφορία γι’ αυτόν τον πόλεμο, και με ποιο θέμα τερματίζει την αναγραφή της αυτή η αυθεντία;

⁵ Φανερό είναι ότι πρέπει να προσφύγωμε σε μια Αυθεντία σχετικά με τον πόλεμο ο οποίος θα στεφθή με θεία νίκη. Αυτή η Αυθεντία είναι ένα βιβλίο που είναι διαδεδομένο σε όλη τη γη σε εκατοντάδες εκατομμύρια αντίτυπα σε εκατοντάδες σημαντικές γλώσσες του ανθρωπίνου γένους. Αυτό το βιβλίο είναι η Αγία Γραφή. Είναι το μόνο βιβλίο στον κόσμο που λέγει γι’ αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο στον οποίον ο Θεός, ο μόνος Δημιουργός του ουρανού και της γης, θα διεκδικήση τον εαυτό του με μια αποφασιστική νίκη. Στην Αγία Γραφή λοιπόν πρέπει να στραφούμε για αυθεντική πληροφορία πάνω στο ζωτικό αυτό θέμα. Με τη Γραφή εννοούμε όχι απλώς τα «είκοσι τέσσερα βιβλία των Αγίων Γραφών» στα οποία περιορίζονται οι Εβραίοι ή Ιουδαίοι, αλλά ολόκληρη τη Γραφή που περιέχει όχι μόνον αυτές τις Εβραϊκές Γραφές, αλλά και τις θεόπνευστες Χριστιανικές Γραφές. Το τελευταίο βιβλίο της πλήρους αυτής Γραφής είχε γραφή πριν από δεκαεννέα αιώνες από τον Χριστιανό απόστολο Ιωάννη και λέγεται Αποκάλυψις. Πολύ κατάλληλα αυτό τερματίζει τη θεόπνευστη αυτή Γραφή με το θέμα της θείας νίκης.

6. Ποια είναι τα ανάμικτα αισθήματα περί του αν ο Χριστιανικός κόσμος πρόκειται να κερδίση απ’ αυτή τη θεία νίκη;

⁶ Είναι αλήθεια ότι οι Βιβλικές εταιρίες του Χριστιανικού κόσμου πολλά έχουν κάμει για να θέσουν την Αγία Γραφή σε παγκόσμια κυκλοφορία, και ο ίδιος ο Χριστιανικός κόσμος ισχυρίζεται ότι βασίζεται στην Αγία Γραφή. Έχοντας αυτό υπ’ όψιν, μήπως ο Χριστιανικός κόσμος είναι εκείνος που πρόκειται να ωφεληθή από την επερχόμενη θεία νίκη; Μήπως ο επερχόμενος πόλεμος που προελέχθη στην Αγία Γραφή θα διεξαχθή χάριν του Χριστιανικού κόσμου και για τη διαφύλαξί του; Οι θρησκευόμενοι του Χριστιανικού κόσμου έτσι θα ήθελαν να νομίζουν. Ο αθεϊστικός Κομμουνισμός και ο μη Χριστιανικός κόσμος δεν θέλουν να σκέπτωνται έτσι, και έχουν σοβαρό λόγο να μη τους αρέση ένα τέτοιο πράγμα.

7. Πώς παραβάλλονται ο Χριστιανικός κόσμος και οι Κομμουνιστικές χώρες ως προς τον πληθυσμό, και γιατί ο Χριστιανικός κόσμος νομίζει ότι θα μπορούσε να κερδίση σ’ ένα πόλεμο;

⁷ Όταν τα πράγματα θεωρούνται από τη θρησκευτική άποψι, η κατάστασις εξωτερικά φαίνεται να ευνοή τον Χριστιανικό κόσμο. Οι εκκλησιαζόμενοι και οι κληρικοί νομίζουν ότι ο Χριστιανικός κόσμος δεν έχει καμμιά αντιγνωμία με τον Θεό της Αγίας Γραφής. Αλλ’ όσο για τους ριζοσπαστικούς Κομμουνιστάς, αυτοί βρίσκονται σε ανοιχτό πόλεμο με τον Θεό, όχι μόνον με τον Θεό της Αγίας Γραφής αλλά και με τον Θεό οποιασδήποτε θρησκείας. Οι Κομμουνιστικές χώρες της Ευρώπης ισχυρίζοντο άλλοτε ότι είναι Χριστιανικές, αλλά τώρα απαρνούνται τον Χριστιανικό κόσμο και θεωρούν τους εαυτούς των αποχωρισμένους απ’ αυτόν. Ev τούτοις, αυτοί ευχαριστούνται να χρησιμοποιούν τις θρησκευτικές οργανώσεις τις οποίες επιτρέπουν να λειτουργούν στις χώρες των για πολιτικούς σκοπούς και για πολεμική βοήθεια. Όσον αφορά τους αριθμούς, οι δυνάμεις του αντιθεϊκού Κομμουνισμού στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερες από τις δυνάμεις του θρησκευτικού Χριστιανικού κόσμου. Σύμφωνα με τους πιο προσφάτους υπολογισμούς ο Χριστιανικός κόσμος καυχάται ότι έχει ένα σύνολον εκκλησιαστικών μελών από 985.363.400 άτομα. Ωστόσο, αν θεωρηθή ως βέβαιο ότι ο Θεός είναι με το μέρος του, ο Χριστιανικός κόσμος νομίζει ότι θα μπορούσε να νικήση όλες τις αντιθεϊκές δυνάμεις.

8. Πώς τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου επέρριπταν την ευθύνη στον Θεό σε καιρούς πολέμου, και τι προσδιώριζε την απόφασι της νίκης;

⁸ Δεν είναι παράξενο για τα θρησκευόμενα έθνη να συνδέουν τον Θεό των ή τους θεούς των με τους εθνικούς των πολέμους. Αυτό συνέβαινε από τους αρχαιότατους χρόνους, και πριν ακόμη ιδρυθή ο Χριστιανικός κόσμος στον τέταρτο αιώνα μ.Χ. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Μηδοπέρσαι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι είχαν όλοι τους θεούς των, τους οποίους επεκαλούντο για νίκη στους κατακτητικούς των πολέμους. Ακόμη και οι πληροφορημένοι Κομμουνισταί το ξέρουν αυτό. Το περίεργο, όμως είναι ότι στην περίπτωσι του Χριστιανικού κόσμου τα έθνη που τον αποτελούν έχουν πολεμήσει μεταξύ των, και, ενόσω πολεμούσαν, αυτά τα έθνη προσηύχοντο στον ίδιο Θεό. Καθολικοί πολεμούσαν εναντίον Καθολικών, Καθολικοί πολεμούσαν εναντίον Διαμαρτυρομένων. Διαμαρτυρόμενοι πολεμούσαν εναντίον Διαμαρτυρομένων. Έτσι έρριπταν στον Θεό την ευθύνη ν’ αποφασίση ποια πλευρά του Χριστιανικού κόσμου θα ευνοούσε με νίκη, και σε τίνων εθνών τις προσευχές θ’ απαντούσε ευνοϊκά. Αυτό συνέβη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που άρχισε μέσα στον Χριστιανικό κόσμο, το ίδιο επίσης συνέβη και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που άρχισε επίσης μέσα στον Χριστιανικό κόσμο. Κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις, σε όλους εκείνους τους πολέμους του Χριστιανικού κόσμου, ήταν μήπως η απόφασις του Θεού εκείνη που καθώριζε την πλευρά που θα νικούσε ή μήπως ήταν ο στρατιωτικός εξοπλισμός και η μαχητική ικανότης;

9. Γιατί η νίκη του Χριστιανικού κόσμου, αν εδίδετο από τον Θεό, δεν θα ωδηγούσε σε μόνιμη ανακούφισι για τη πάσχουσα ανθρωπότητα;

⁹ Εν τούτοις, μήπως το χέρι του Θεού θα εξαναγκασθή από ένα πυρηνικό πόλεμο μεταξύ του θρησκευτικού Χριστιανικού κόσμου και του διεθνούς άθεου Κομμουνισμού, ώστε ο Θεός να εκδηλωθή υπέρ της θρησκευτικής πλευράς εναντίον της αντιθρησκευτικής πλευράς; Όπως όλοι γνωρίζομε, επί δεκαετηρίδες γίνονται προετοιμασίες για τον «τελικό πόλεμο» μεταξύ του κεφαλαιοκρατικού δημοκρατικού συγκροτήματος εθνών και του αθεϊστικού Κομμουνιστικού συγκροτήματος εθνών. Θα μπορούσε ο μόνος ζων και αληθινός Θεός να θεωρηθή ότι θα έλθη σε βοήθεια του Χριστιανικού κόσμου; Νίκη του Χριστιανικού κόσμου θα εσήμαινε την περαιτέρω διαφύλαξί του. Αλλ’ αν κρίνωμε από την ιστορία του Χριστιανικού κόσμου έως τώρα, είναι άξιος να διαφυλαχθή; Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ομολογούν απερίφραστα ότι η υποκρισία του και η αποτυχία του να ζήση σύμφωνα με την αληθινή Χριστιανοσύνη ωδήγησαν στην άνοδο του διεθνούς Κομμουνισμού σε παγκόσμια δύναμι. Τι λόγος λοιπόν υπάρχει να πιστεύωμε ότι η διαφύλαξις του Χριστιανικού κόσμου δεν θα ωδηγούσε με τον καιρό να αναπηδήση πάλι ο άθεος Κομμουνισμός κι έτσι τελικά να γίνη πάλι άλλη μια σύγκρουσις παντού μεταξύ των δύο μερών; Μια νίκη, λοιπόν, του Χριστιανικού κόσμου δεν παρέχει εγγύησι για την ανακούφισι της πασχούσης ανθρωπότητος.

Αφήνετε τον Γραπτό Λόγο του Θεού να Μιλήση γι’ Αυτόν

10. Πώς μαθαίνομε αν ο Θεός είναι με το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς ή με κανενός το μέρος, και επομένως ποια είναι η απάντησις;

¹⁰ Έτσι τώρα τίθεται κατ’ ανάγκην ενώπιον μας το ερώτημα, Θα ήταν ο Θεός υπέρ μιας ή της άλλης πλευράς σε μια τέτοια στρατιωτική αντιμετώπισι μεταξύ του θρησκευτικού Χριστιανικού κόσμου και του αντιθρησκευτικού Κομμουνισμού; Ήταν μήπως ο Θεός υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς στον «ψυχρό πόλεμο» που συνεχίζετο επί χρόνια μεταξύ των δύο συγκροτημάτων εθνών; Ο μόνος τρόπος να λάβωμε την ικανοποιητική και ορθή απάντησι εμείς οι αμερόληπτοι άνθρωποι είναι ν’αφήσωμε τον Θεό να μιλήση ο ίδιος. Αυτό το κάνει δια μέσου των σελίδων του εμπνευσμένου προφητικού Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Η απάντησίς του είναι σαφής και αλάνθαστη. Δεν ευνοεί ούτε το ένα ούτε το άλλο συγκρότημα εθνών. Και τα δύο είναι εναντίον Του.

11, 12. Σύμφωνα με ποιον θείο κανόνα δεν είναι λάθος να κατατάξωμε τον Χριστιανικό κόσμο ως εχθρόν του Θεού;

¹¹ Λογικό είναι ότι ο Θεός δεν θα πολεμούσε υπέρ των εχθρών του. Ναι, αλλά είναι ο Χριστιανικός κόσμος εχθρός του Θεού; Μα, κυτάξτε τις εκατοντάδες χιλιάδες των εκκλησιών του. Παρατηρήστε τα χίλια και πλέον Χριστιανικά δόγματα από τα οποία αποτελείται. Παρατηρήστε τις εκατοντάδες χιλιάδες κληρικούς που λειτουργούν στις εκκλησίες του και αναπέμπουν ευλαβείς προσευχές στον Θεό εν ονόματι του Ιησού Χριστού. Ασφαλώς λοιπόν, πρέπει να υπάρχη κάποιο λάθος στο να κατατάσσεται ο Χριστιανικός κόσμος μεταξύ των εχθρών του Θεού. Αλλά δεν υπάρχει λάθος σ’ αυτό. Ο Θεός είναι όχι μόνον εναντίον εκείνων που είναι απροκάλυπτα εχθροί του, αλλά και εναντίον εκείνων που είναι φίλοι των εχθρών Του. Όταν ένας αρχαίος βασιλεύς της Ιερουσαλήμ επέστρεφε μετά την παροχή στρατιωτικής βοηθείας σ’ έναν ασεβή βασιλέα, ο Θεός του είπε: «Tov ασεβή βοηθείς, και τους μισούντας τον Ιεχωβά αγαπάς; δια τούτο οργή παρά του Ιεχωβά είναι επί σε.» (2 Χρον. 19:1, 2, ΜΝΚ) Και πολύ αργότερα, ο ίδιος ο Θεός είπε τα εξής μέσω του Χριστιανού μαθητού Ιακώβου:

¹² «Δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.»—Ιακ. 4:4.

13. Γιατί το να είναι ο Χριστιανικός κόσμος στον «ψυχρό πόλεμο» εναντίον του Κομμουνισμού δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι φίλος του κόσμου;

¹³ Ποιος μπορεί ν’ αρνηθή ότι ο Χριστιανικός κόσμος είναι ένας στενός φίλος αυτού του κόσμου; Ο «ψυχρός πόλεμος,» η εχθρότης μεταξύ των εθνών του Χριστιανικού κόσμου και του Κομμουνιστικού συγκροτήματος δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Χριστιανικός κόσμος είναι στενός φίλος ολοκλήρου του κόσμου. Οι δυσχέρειες μεταξύ των εθνών του Χριστιανικού κόσμου και του Κομμουνιστικού συγκροτήματος δεν οφείλονται στο ζήτημα της θρησκείας. Είναι ζήτημα πολιτικής. Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες. Τα ηγετικά έθνη του Χριστιανικού κόσμου είχαν την Κομμουνιστική Ρωσία ως σύμμαχόν των στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και τώρα, μέσα στα 132 έθνη μέλη της οργανώσεως Ηνωμένων Εθνών, στην πραγματικότητα όλα τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου είναι μέλη παράπλευρα με την Κομμουνιστική Ρωσία, με την Κομμουνιστική Ερυθρά Κίνα, και με άλλα Κομμουνιστικά έθνη. Πραγματικά, τουλάχιστον τα μισά μέλη των Ηνωμένων Εθνών δεν είναι από τα λεγόμενα Χριστιανικά έθνη. Τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου διατηρούν διπλωματικές σχέσεις με τις κυβερνήσεις του κόσμου τούτου. Τακτικά διεξάγουν εμπορικές συναλλαγές μ’ αυτά τα έθνη σύμφωνα με συμβάσεις. Έχουν και επιμορφωτικές ανταλλαγές. Η Πόλις του Βατικανού, που προεδρεύεται από τον αρχηγό της μεγαλύτερης θρησκευτικής οργανώσεως του κόσμου, ανταλλάσσει διπλωματικούς αντιπροσώπους με όσες χώρες του κόσμου μπορεί.

14. (α) Θα έλεγε ο Ιάκωβος ότι ο Χριστιανικός κόσμος, με την πορεία του, έχει γίνει φίλος του κόσμου; (β) Ποια είναι η στάσις του Θεού, και τι πρέπει ν’ αναμένεται απ’ Αυτόν όταν ο Χριστιανικός κόσμος αντιμετωπίση τελική επίθεσι;

¹⁴ Τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου προσπαθούν να διατηρήσουν φιλικές σχέσεις με τα έθνη που είναι έξω από τον Χριστιανικό κόσμο. Εμπλέκονται στην πολιτική του κόσμου τούτου. Και όταν μιμούνται τα κοσμικά έθνη με το να χρησιμοποιούν θανατηφόρα όπλα για να λύσουν τις διαφορές των, οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είναι ακριβώς πίσω από τις αντίστοιχες πολιτικές κυβερνήσεις των, με τους κληρικούς των που προσπαθούν να βάλουν τον Θεό στις διεθνείς των διαμάχες με το να τον επικαλούνται με προσευχές. Θα εχαρακτήριζε ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος όλ’ αυτά ως εκδήλωσιν ‘φιλίας του κόσμου’ από μέρους του Χριστιανικού κόσμου; Θα έλεγε ότι ο Χριστιανικός κόσμος ως τέτοιος φίλος του κόσμου, ‘καθίσταται εχθρός του Θεού’; Ναι! Δεν θα μπορούσε να δοθή καμμιά άλλη σωστή απάντησις. Ο Χριστιανικός κόσμος, παρ’ όλη τη θρησκευτικότητά του, είναι καταδικασμένος ως ο πιο αξιόμεμπτος εχθρός του Θεού. Αυτός, μαζί με τον άθεο Κομμουνισμό και τα άλλα στοιχεία του κόσμου, είναι εναντίον του Θεού. Επομένως και ο Θεός είναι εναντίον του. Δεν είναι μαζί του. Δεν μπορεί ν’ αναμένεται ότι ο Θεός θα εγερθή υπέρ του Χριστιανικού κόσμου, όταν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του κόσμου ενωθούν σε μια παγκόσμια επίθεσι εναντίον της θρησκείας προτού εμπλακούν οι ίδιες στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. (Αποκάλ. 17:1-16) Δεν μπορεί ν’ αναμένεται ανακούφισις για την πάσχουσα ανθρωπότητα από τον Χριστιανικό κόσμο.

15. Τι πρέπει να λεχθή περί του αν πρόκειται για ένα θρησκευτικό πόλεμο που σχεδιάζεται από τους αντιμαχόμενους, και συνεπώς ποιος εξακολουθεί να υποφέρη;

¹⁵ Ο Χριστιανικός κόσμος δεν μπορεί ν’ αναμένεται ότι θα μετάσχη στη θεία νίκη στον επικείμενο πόλεμο των αιώνων. Η προετοιμασία των εθνών του για πόλεμο εναντίον του υλιστικού Κομμουνιστικού συγκροτήματος δεν είναι πραγματικά για τη διατήρησι της Χριστιανοσύνης. Είναι για τη διατήρησι της πολιτικής κυριαρχίας, για το δικαίωμα να παραμείνουν τα δικά του πολιτικά πρότυπα κυβερνήσεως. Δεν πρόκειται για θρησκευτικό πόλεμο τον οποίο σχεδιάζουν οι αντίπαλοι. Το κύριο σημείο της διενέξεως είναι, Ποιος είναι ο κύριος της γης; Ποιος θα κυβερνήση τη γη; Και εξ αιτίας της βιαίας αμφισβητήσεως πάνω σ’ αυτό το ζήτημα από τα πολιτικώς διηρημένα έθνη, η ανθρωπότης εξακολουθεί να υφίσταται στενοχώρια και αγωνία.

16. Ποιο είναι το πρώτιστο ζήτημα που πρόκειται να τακτοποιηθή τώρα μια για πάντα, και σε ποια κατάλληλη προσευχή θα δοθή έτσι απάντησις;

¹⁶ Τώρα, όσο ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία, ήλθε ο καιρός να λυθή μια για πάντα αυτό το ζήτημα που προβάλλει, Ποιος θα κυβερνήση τη γη; Ο μόνος που μπορεί δίκαια να λύση αυτό το ζήτημα και να φέρη διαρκή ειρήνη είναι ο Θεός, ο Δημιουργός και Ιδιοκτήτης της γης. Ποιος έχει περισσότερο δικαίωμα απ’ αυτόν να πη ποιος θα κυβερνήση αυτή την επίγεια κατοικία όλου του ανθρωπίνου γένους; Στον αναλλοίωτο γραπτό του Λόγο, την Αγία Γραφή, εξεδήλωσε τον σκοπό του να μιλήση στον ωρισμένο του καιρό. Αυτός ο καιρός πλησιάζει! Ήλθε ο καιρός για ν’ απαντήση ο Θεός στην προσευχή που ανεπέμπετο σ’ αυτόν στις περασμένες γενεές. Είναι η προσευχή που εδίδαξε ο Υιός του ο οποίος ήλθε από τον ουρανό πριν χίλια εννεακόσια χρόνια. Είναι η προσευχή την οποίαν ο Ιησούς Χριστός εδίδαξε στους αληθινούς μαθητάς του να κάμουν. Οι πιστοί ακόλουθοι υπακούοντας σ’ αυτόν έκαναν ως τώρα αυτήν την προσευχή, «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου ως εν ουρανώ και επί της γης.»—Ματθ. 6:9, 10.

Απάντησις στην Προσευχή για Θεία Κυριαρχία

17. (α) Για ποιο πράγμα γίνεται αίτησις σ’ αυτή την προσευχή, και απέδειξε ο Χριστιανικός κόσμος ότι αποτελεί απάντησι σ’ αυτή την προσευχή; (β) Τι πρέπει λοιπόν να παρέλθη και τι πρέπει να έλθη και σε απάντησι της προσευχής ποιων ανθρώπων;

¹⁷ Αυτή είναι μια προσευχή για θεία κυριαρχία, για θεία κυβέρνησι, για θεία νίκη! Χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι του Χριστιανικού κόσμου χωρίς να καταλαβαίνουν τη σημασία της προσευχής αυτής, την έλεγαν επί αιώνες στα σπίτια των και στις εκκλησίες των, αλλά οι αιματηροί πόλεμοι που έγιναν από τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου απέτυχαν να φέρουν αυτή τη βασιλεία. Η οδός αυτών δεν είναι η οδός του Θεού για την εγκαθίδρυσι της θείας του κυβερνήσεως. Ο Χριστιανικός κόσμος δεν απεδείχθη ότι είναι η βασιλεία του Θεού. Δεν απεδείχθη ότι είναι η βασιλεία του Χριστού όπως υπονοείται από το όνομα Χριστιανικός κόσμος. Ο Χριστιανικός κόσμος δεν εξεπλήρωσε τις Βιβλικές προφητείες σχετικά με τις δόξες, τις ομορφιές και τις ευλογίες της βασιλείας του Χριστού για όλο το ανθρώπινο γένος. Ο Χριστιανικός κόσμος κακοπαρέστησε τη βασιλεία του Χριστού. Ο Θεός δεν μπορεί να επιδοκιμάση και να δεχθεί τον Χριστιανικό κόσμο ως την αληθινή βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού. Ο Χριστιανικός κόσμος πρέπει να παρέλθη! Η πραγματική βασιλεία του Θεού δια του Χριστού πρέπει να έλθη! Η προσευχή που μας εδίδαξε ο αγαπητός Υιός του Θεού δεν θα παρέλθη αναπάντητη. Οι αληθινοί ανυπόκριτοι μαθηταί του δεν έκαναν μάταια αυτή την προσευχή.

18. (α) Η απάντησις σ’ αυτή την προσευχή θα σημάνη νίκη εναντίον τίνων; (β) Πώς οι κληρικοί απεδείχθησαν ένοχοι εν σχέσει με τους πολιτικούς στο ζήτημα των Καιρών των Εθνών;

¹⁸ Αντίθετα με τους γνησίους ακολούθους του Ιησού, τα πλήθη του Χριστιανισμού και του υπολοίπου κόσμου δεν θέλουν τη βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό η εγκαθίδρυσις της Βασιλείας Του για πλήρη διακυβέρνησι της γης θα σημάνη αληθινά μια θεία νίκη. Νίκη εναντίον τίνος; Εναντίον όλων των θρησκευτικών και πολιτικών εξουσιών που αγνοούν ότι η γη είναι ιδιοκτησία του Θεού και αγωνίζονται για μια συνεχή εθνική κυριαρχία των ανθρωποποιήτων πολιτικών κυβερνήσεων. Αυτοί που αντιμάχονται για να συνεχίσουν την κυριαρχία της γης από ανθρώπινες πολιτικές κυβερνήσεις αρνούνται ν’ αναγνωρίσουν ότι τελείωσαν οι καιροί των Εθνών. Ο Θεός προσδιώρισε αυτούς τους καιρούς των εθνών για να κυριαρχούν τα κοσμικά έθνη σ’ όλη τη γη χωρίς παρέμβασι της βασιλείας του, και οι καιροί αυτοί έληξαν το φθινόπωρο του 1914 μ.Χ. (Λουκ. 21:24) Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου ποτέ δεν ετόνισαν αυτό το γεγονός στους πολιτικούς άρχοντας των εθνών. Ποτέ δεν ετόνισαν ότι στο τέλος των Καιρών των Εθνών θα εγίνετο το αντίθετο απ’ ό,τι είχε γίνει στην αρχή των καιρών εκείνων στο έτος 607 π.Χ.

19. Στην αρχή των Καιρών των Εθνών, τι αφήρεσε ο Θεός από τη γη, και πώς;

¹⁹ Στην αρχή των Καιρών των Εθνών το φθινόπωρο του έτους εκείνου ο Θεός αφήρεσε την τυπική βασιλεία του Θεού από τη γη και άφησε τις εξουσίες των εθνών, δηλαδή τις μη Ιουδαϊκές εξουσίες, να έχουν τη διακυβέρνησι όλων των χωρών της γης. Ο Θεός το έκαμε αυτό αφήνοντας τα στρατεύματα της ειδωλολατρικής Βαβυλώνος να εκθρονίσουν τον τυπικό Μεσσία, τον βασιλέα της Ιερουσαλήμ, και να καταστρέψουν την άγια πόλι και τον ναό της αφήνοντας την Ιερουσαλήμ και τη γη του Ιούδα να γίνουν ένας ερημωμένος τόπος για 70 χρόνια.

20. (α) Αντιθέτως, τι έκαμε ο Θεός στο τέλος των Καιρών των Εθνών; (β) Γιατί η ενέργεια του Θεού δεν ήταν ορατή στους πολιτικούς άρχοντας της γης;

²⁰ Σε αντίθεσι τούτου, στο τέλος των Καιρών των Εθνών το έτος 1914 μ.Χ., ο Θεός αποκατέστησε τη βασιλεία του όχι μ’ ένα τυπικό τρόπο μ’ ένα τυπικό Μεσσία βασιλέα, αλλά με πραγματικό τρόπο, με τον αντιτυπικό τρόπο. Γι’ αυτό και δεν επανίδρυσε στο έτος εκείνο το βασίλειο της βασιλικής οικογενείας του Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ της Μέσης Ανατολής. Αντιθέτως, ίδρυσε την βασιλεία στα χέρια του Ιησού Χριστού, ο οποίος, όταν ήταν άνθρωπος στη γη, ήταν ένας φυσικός απόγονος του αρχαίου Βασιλέως Δαβίδ. Επίσης, επειδή ο Ιησούς Χριστός δεν είναι πλέον άνθρωπος στη γη, αλλά αναστήθηκε από ένα μαρτυρικό θάνατο σε ουράνια πνευματική ζωή, ο Θεός ίδρυσε τη βασιλεία αυτού του απογόνου του Βασιλέως Δαβίδ στους ουρανούς, στον τόπο που λέγεται «ουράνια Ιερουσαλήμ.» (Ματθ. 1:1· 1 Πέτρ. 3:18· Εβρ. 12:22) Γι’ αυτό η γέννησις αυτής της Μεσσιανικής βασιλείας στο έτος 1914 μ.Χ. δεν ήταν ορατή στους πολιτικούς άρχοντας του Χριστιανικού και του ειδωλολατρικού κόσμου.Και όμως η γέννησις έπρεπε να γίνη στον καιρό της και έγινε αισθητή από τ’ αποτελέσματα που παρήγαγε και στον ουρανό και στη γη.

21-23. (α) Γιατί αυτός ο «πόλεμος» στον ουρανό δεν ήταν κάτι που να χλευάση κανείς με απιστία; (β) Πώς ο Ιωάννης, στην Αποκάλυψι κεφάλαιον 12, περιγράφει την αιτία τούτου;

²¹ Καταλαβαίνομε εμείς ότι η επιτυχής γέννησις αυτής της Μεσσιανικής βασιλείας, η οποία προήλθε από την ουράνια οργάνωσι του Θεού σαν ένα νεογέννητο παιδί από μια γυναίκα, προκάλεσε ένα πόλεμο στον ουρανό; Αυτό δεν είναι κάτι για να το χλευάση κανείς με απιστία, διότι κάθε πόλεμος έχει τ’ αποτελέσματά του και αυτός ο ουράνιος αόρατος πόλεμος είχε επίσης τ’ αποτελέσματά του σ’ εμάς τους ανθρώπους εδώ στη γη. Τ’ αποτελέσματα του πολέμου εκείνου δεν είναι κάτι για το οποίο να μειδιάσωμε, διότι τα αισθανόμεθα οδυνηρά. Αυτό είναι που δίνει ρεαλισμό στο ζήτημα. Την αόρατη ουράνια αιτία τούτου την είχε οραματισθή προφητικά ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης. Αυτός μας δίνει την επόμενη περιγραφή:

²² «Και εγέννησε [δηλαδή η ουράνια οργάνωσις του Θεού] παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού. . . . Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και δεν υπερίσχυσαν, ουδέ ευρέθη πλέον τόπος αυτών εν τω ουρανώ.

²³ »Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Και ήκουσα [εγώ ο Ιωάννης] φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ. Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού· διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του θεού ημών ημέραν και νύκτα. Και αυτοί ενίκησαν αυτόν δια το αίμα του Αρνίου, και δια τον λόγον της μαρτυρίας αυτών και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου. Δια τούτο ευφραίνεσθε, οι ουρανοί, και οι κατοικούντες εν αυτοίς. Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:5-12.

24. (α) Πόσον καιρό διήρκεσε αυτός ο «πόλεμος εν τω ουρανώ»; (β) Γιατί η έκβασις του πολέμου εκείνου επρόκειτο να καταλήξη σε «ουαί» για μας στη γη και στη θάλασσα;

²⁴ Πόσον καιρό διήρκεσε ο «πόλεμος εν τω ουρανώ» μεταξύ των αγίων αγγέλων και των διαβολικών δαιμόνων δεν αναφέρεται στην αφήγησι αλλά δεν είναι πιθανόν να διήρκεσε περισσότερο από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που τελείωσε στις 11 Νοεμβρίου 1918. Όπως και αν έχη το ζήτημα, το πιο ιδιαίτερο πράγμα ωστόσο είναι, Πώς εκείνος ο πόλεμος επηρέασε εμάς στη γη που δεν γνωρίζαμε ότι συνέβη στον ουρανό; Οι άγιοι ουρανοί εκλήθησαν να ευφρανθούν για τη νίκη του Θεού, μια θεία νίκη, αλλά τι θα λεχθή για μας εδώ στη γη; Η μεγάλη φωνή που έγινε στον ουρανό έλεγε: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν!» Γιατί «ουαί» σ’ εμάς, είτε στη γη είτε στη θάλασσα; «Διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, γνωρίζοντας ότι ολίγον καιρόν έχει!»—Αποκάλ. 12:12

25, 26. (α) Ποια ερωτήματα τίθενται για τα ανθρώπινα πράγματα από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σ’ εκείνους που χλευάζουν την ύπαρξι του Σατανά και των δαιμονικών του αγγέλων; (β) Τελικά, ποιο ερώτημα τίθεται ως προς το ζήτημα της αιτίας και του αποτελέσματος;

²⁵ Οι χλευασταί της Αγίας Γραφής μπορεί να εκλάβουν αυτή την ιδέα της καταρρίψεως του Σατανά ή Διαβόλου και των δαιμονικών του αγγέλων στη γειτονιά της γης μας σαν αστείο πράγμα. Αλλά μπορούν να γελάσουν και γελούν για τις «ουαί» που υποφέρουν και η γη και η θάλασσα σήμερα; Οι χλευασταί αυτοί δεν μπορούν να δουν τον Σατανά ή Διάβολο με τα φυσικά τους μάτια, αλλά έχουν λόγο να γνωρίζουν ότι αυτός και οι λεγεώνες των δαιμονικών του αγγέλων είναι ολόγυρα στη γειτονιά μας. Αν δεν το πιστεύουν αυτό, τότε ας απαντήσουν γιατί η Κοινωνία των Εθνών που είχε οργανωθή λίγο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν αποδείχθηκε ότι ήταν μια διεθνής οργάνωσις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια; Γιατί δεν εμπόδισε την έγερσι των πολεμοχαρών πολιτικών δικτατόρων της Ευρώπης; Γιατί δεν εμπόδισε την έκκρηξι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο έτος 1939, του πολέμου που αποκορυφώθηκε με την έκρηξι δύο ατομικών βομβών που εξόντωσαν τους κατοίκους της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι;

²⁶ Επίσης, γιατί ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, από τον καιρό της ιδρύσεώς του στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το έτος 1945, δεν εμπόδισε όλους τους πολέμους και τις επαναστάσεις, τις απρόκλητες τοπικές επιθέσεις και τις άλλες πολιτικές αναταραχές ως τον παρόντα καιρό; Γιατί συμβαίνει να έχωμε μια τόσο τρομακτική ανάπτυξι των μεγάλων παγκοσμίων δυνάμεων για πυρηνικό πόλεμο; Πού οφείλεται η νομισματική κρίσις; Γιατί υπάρχουν συνεχώς ταραχές μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, και μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων και κυβερνήσεων; Γιατί υπάρχει όλος αυτός ο φανατικός εθνικισμός; Γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι φυλετικές διαμάχες και οι προκαταλήψεις; Γιατί υπάρχει αύξησις του εγκλήματος; Γιατί υπάρχει έκλυσις των ηθών; Γιατί υπάρχει επιδημική αύξησις των κοινωνικών νοσημάτων; Γιατί ερημώνεται η γήινη κατοικία των ανθρώπων με μόλυνσι; Γιατί αυξάνει η έλλειψις τροφίμων για τον αυξανόμενο πληθυσμό της γης; Γιατί, όπως προείπε ο Ιησούς Χριστός για την εποχή μας, υπάρχει «επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα· οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή»; (Λουκ. 21:25, 26) Για κάθε αποτέλεσμα υπάρχει μια αιτία. Ποια είναι η πραγματική αιτία όλων αυτών των οδυνηρών αποτελεσμάτων;

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 6]

Θα μετάσχη ο «Χριστιανικός κόσμος» στη θεία νίκη; Αυτός εμπλέκεται στις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου. Η Γραφή λέγει: ‘Όποιος θέλει να είναι φίλος του κόσμου γίνεται εχθρός του Θεού’

[Εικόνα]

Ο Πάπας Παύλος ο ΣΤ΄ ομιλών ενώπιον της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών, 4 Οκτωβρίου 1965

[Εικόνα]

Επιγραφή Περιπτέρου του Βατικανού στην Παγκόσμια Έκθεσι Νέας Υόρκης 1964-1965

Ο κόσμος ας γνωρίζη αυτό: η Εκκλησία παρατηρεί τον κόσμο με βαθειά κατανόησι, με ειλικρινή σεβασμό και με ειλικρινή πρόθεσι, όχι για να τον κατακτήση, αλλά για να τον υπηρετήση· όχι να τον καταφρονήση, αλλά να τον εκτιμήση· όχι να τον κατακρίνη, αλλά να τον ενισχύση και να τον σώση.