Εκεί Όπου η Αγάπη της Αλήθειας Βρίσκεται
ΥΠΑΡΧΕΙ μεγάλη διαφορά μεταξύ του να γνωρίζωμε την αλήθεια και να την αγαπούμε. Ένας άνθρωπος μπορεί να ξέρη τι είναι αλήθεια, αλλά να μην ενεργή σύμφωνα με αυτήν. Αλλά ένας που αγαπά την αλήθεια το δείχνει αυτό με το να συμμορφώνεται με αυτήν.
Πολλοί είναι απογοητευμένοι, επειδή η αγάπη για την αλήθεια απουσιάζει οικτρά μεταξύ μελών των εκκλησιών. Αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια. Αντιθέτως, μερικοί που ήσαν απογοητευμένοι χαίρονται τώρα που βρήκαν αληθινή αγάπη για την αλήθεια. Πού; Διαβάστε τις πείρες των και θα ιδήτε.
ΟΙ ΠΡΑΤΤΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ
Μια νεαρή γυναίκα που εργαζόταν στο Καθολικό κέντρο του Έσσεν, της Γερμανίας, ομιλεί για την απογοήτευσί της από τις απόψεις που άκουσε να εκφράζωνται εκεί: «Μου έκαμε έκπληξι και απογοήτευσι όταν μου είπαν ότι η Αγία Γραφή χρειάζεται ερμηνεία και ότι δεν πρέπει κανείς να παίρνη στα σοβαρά ό,τι υπάρχει μέσα στη Γραφή. Η Γραφή ‘έχει περάσει από πολλές αλλαγές και μπορούσε να εφαρμοσθή μόνον σε ωρισμένους καιρούς’, όπως μου είπαν. Η αφήγησις της δημιουργίας οριστικά απερρίπτετο. Όσο για τον άγαμο βίο, ένας ιερεύς εδήλωσε, ‘έχω συζήσει με την νοικοκυρά μου σε πολύ καλές σχέσεις τριάντα πέντε χρόνια, αλλά συμφωνήσαμε ότι δεν θα πανδρευθούμε.’»
Εν τούτοις, από μια συμμελέτη της Γραφής με μάρτυρας του Ιεχωβά, η γυναίκα αυτή μπόρεσε να κατανοήση ότι υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν στα σοβαρά την Αγία Γραφή και δεν φοβούνται να εκθέτουν τις θρησκευτικές πλάνες. Αφού παρακολούθησε την ομιλία και την προβολή διασκοπικών εικόνων [σλάιντς] στην Αίθουσα Βασιλείας πάνω στο θέμα «Μια εκ του Πλησίον Ματιά στις Εκκλησίες,» η γυναίκα διεπίστωσε την καθαρή διάκρισι μεταξύ της αληθινής και της ψευδούς λατρείας.
Αφού είπε στη μητέρα της τι είχε ιδεί και ακούσει στη διάρκεια αυτής της προβολής για τις πράξεις μερικών Καθολικών κληρικών, η μητέρα της είχε τη γνώμη ότι η Καθολική εκκλησία είχε κακοπαρασταθή. Γι’ αυτό επέμεινε να συνομιλήσουν ο ομιλητής με τον ιερέα. Στη διάρκεια της συζητήσεως που διεξήχθη η μητέρα είπε κατ’ επανάληψιν στον ιερέα, «Πες ότι αυτό που λέγουν οι Μάρτυρες δεν είναι έτσι!» Αλλ’ ο ιερεύς δεν μπορούμε ν’ αποκρούση εκείνα που ελέγοντο, διότι ήσαν η αλήθεια.
Ένεκα της αγάπης της για την αλήθεια, η θυγατέρα διέκοψε τον δεσμό της με την Καθολική εκκλησία και τώρα μεταδίδει στους άλλους τα όσα έχει μάθει.
Όλοι δεν ανταποκρίνονται τόσο πρόθυμα στην αποκάλυψι της θρησκευτικής πλάνης. Μερικές φορές η ψευδής διδασκαλία έχει τυφλώσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό ώστε να νομίζουν ότι δεν πρέπει να έχουν καμμιά σχέσι μ’ εκείνους που δεν συμφωνούν με τις πεποιθήσεις των. Ωστόσο, όταν κανείς μπορέση και τους βοηθήση να καταλάβουν ότι δεν τους έχουν πη την αλήθεια, είναι πρόθυμοι να κάμουν πολύ μεγάλες αλλαγές. Μια νεαρή γυναίκα από την Καλιφόρνια είπε τα εξής: «Όταν ήμουν μικρή διδάχθηκα από την Εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας και φοίτησα στην εκκλησιαστική των σχολή. Τότε είχαμε διδαχθή να μη έχωμε καμμιά σχέσι με το όνομα Ιεχωβά, και πάντοτε να ελέγχωμε ωρισμένα Γραφικά εδάφια για να εξακριβώνωμε ότι δεν εμφαίνεται αυτό το όνομα προτού αγοράσωμε μια Γραφή.
Παρά το θρησκευτικό αυτό παρελθόν μου, πανδρεύθηκα όταν ήμουν δεκαπέντε ετών και όταν έγινα δεκαοκτώ ετών ενεργούσα για το διαζύγιό μου. Εν τω μεταξύ περιέπεσα στην πορνεία, στο να κάνω το γυμνό μοντέλλο, να κάνω ταινίες για ανδρικές συναναστροφές και στον αποκρυφισμό.
«Κατόπιν, μια μέρα, ήλθαν στην πόρτα μου ένα αγόρι εννέα ετών με τη γιαγιά του έχοντας τη «Σκοπιά» και το «Ξύπνα!». Τους είπα ότι δεν ενδιαφερόμουν και δεν ήθελα να πάρω τίποτα. Ο άνδρας που ήταν στο ίδιο διαμέρισμα μ’ εμένα είπε ότι ήθελε να πάρη και έδωσε στο παιδάκι δέκα σεντς. Όταν κλείσαμε την πόρτα, πήρα τα περιοδικά από το χέρι του, τα έσχισα και τα έρριξα στο καλάθι των αχρήστων.
»Η γιαγιά του παιδιού ήλθε πάλι μετά από δύο μήνες. Της είπα και πάλι ότι δεν ενδιαφερόμουν για τους μάρτυρας του Ιεχωβά ή για τα βιβλία των. Της είπα για το όνομα του Ιεχωβά και ότι αυτό δεν υπήρχε στην Αγία Γραφή και ότι εμείς ως Χριστιανοί δεν έπρεπε να το χρησιμοποιούμε. Τότε εκείνη με παρεκάλεσε να πάρω τη δική μου και να κυττάξω στον Ψαλμό 83:18. Όταν το διάβασα βρέθηκα σε μια κατάστασι συγκλονισμού. Στάθηκα για μια στιγμή με ανοιχτό το στόμα και κατόπιν άρχισα να της φωνάζω, λέγοντας πράγματα όπως αυτά: ‘Μα γιατί δεν μου έχουν πει την αλήθεια; Γιατί μου έλεγαν ψέμματα;’ Εκείνη κατάλαβε ότι ήμουν ταραγμένη. Γι’ αυτό και έφυγε.
»Την επόμενη εβδομάδα ήλθε πάλι και είχαμε μια μακρά συζήτησι επάνω στην Αγία Γραφή. Κατόπιν είχαμε διάφορες άλλες συζητήσεις, αλλά ποτέ δεν είχαμε μια οργανωμένη Γραφική μελέτη. Άρχισα να διακρίνω ότι αυτό θα εσήμαινε αλλαγές στη ζωή μου, τέτοιες αλλαγές που δεν ήμουν πολύ πρόθυμη να τις κάμω. Γι’ αυτό και έφευγα από το σπίτι, και ήμουν εκεί μόνον όταν είχα κάτι να ρωτήσω ή όταν αισθανόμουν ότι ήθελα να μιλήσω. Καθόμουν στη θέσι τού γείτονά μου και καραδοκούσα την ώρα που θα ερχόταν στην πόρτα μου και περίμενα να φύγη ή απλώς δεν άνοιγα στο χτύπημα της πόρτας. Αλλά με κάποιον τρόπο πάντοτε συναντιόμαστε. Μετακόμισα μάλιστα τρεις φορές κι εκείνη με εύρισκε!»
Με τον καιρό η νεαρή αυτή γυναίκα έκαμε τις απαιτούμενες αλλαγές. Συνεχίζει ως εξής: «Σε διάστημα έξη μηνών εκήρυττα τ’ αγαθά νέα. Μετά από λίγον καιρό βαπτίσθηκα.»
Ομοίως, ένας άνδρας στην Κολομβία της Νοτίου Αμερικής δεν εξακολούθησε να παρακολουθή αυτά που παρεδέχετο γενικά η κοινότης του, όταν κατενόησε ότι αυτά ήσαν εσφαλμένα. Αυτός ο άνθρωπος ήταν έτοιμος να συνοδεύση μάρτυρας του Ιεχωβά στη δράσι του κηρύγματός των. Είχε ήδη κάμει τεράστιες αλλαγές για να φέρη τη ζωή του σε αρμονία με τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής. Εν τούτοις, όταν τον ρώτησαν, «Από πού προμηθεύθηκες ηλεκτρικό ρεύμα;» απήτησε, «Όπως και οι άλλοι σ’ αυτόν τον τομέα της πόλεως.» Και πώς το έκαμε αυτό; Απλώς πήρε δυο σύρματα και τα ένωσε σ’ ένα ηλεκτρικό στύλο για φωτισμό της οδού. Όταν του δόθηκε η εξήγησις ότι αυτό ήταν ένα είδος κλοπής, αμέσως το κατάλαβε και θέλησε να επανορθώση την κατάστασι. Ανέφερε το γεγονός στις αρμόδιες αρχές, λέγοντας:
«Να σας πω, ήμουν ένας κακός άνθρωπος, μέθυσος και άπιστος στη σύζυγό μου. Αλλά τώρα όλα άλλαξαν. Μελετώ με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και θέλω να βαπτισθώ για να γίνω ένας απ’ αυτούς. Επίσης, θέλω να χρησιμοποιήται το σπίτι μου για Γραφικές μελέτες και χρειάζομαι ένα μετρητή, διότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν κλέβουν ηλεκτρικό, ούτε τίποτε άλλο.»
Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΠΙΣΤΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΙ
Η αγάπη για την αλήθεια, εκτός του ότι υποκινεί τους ανθρώπους ν’ αλλάξουν τρόπο ζωής και να συμμορφωθούν με τον Λόγο του Θεού, μπόρεσε να κάμη πολλούς να εγκαρτερήσουν σε τρομερό διωγμό.
Μια σχετική περίπτωσις είναι εκείνη των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Λιβερία. Η μητέρα πέντε παιδιών, ζούσε με τον κοσμικό σύζυγό της σ’ ένα πολύ μακρυνό χωριό που είχε λιγώτερα από δέκα σπίτια. Περνώντας μέσα από ζούγκλες και βάλτους κατώρθωνε να φθάνη στην Αίθουσα Βασιλείας, και να είναι πάντοτε μεταξύ τών πρώτων. Αυτό εγίνετο παρά το γεγονός ότι επί οκτώ χρόνια ο σύζυγός της ηναντιώνετο σ’ αυτήν και την κακομεταχειριζόταν πολύ άσχημα.
Μια φορά μάλιστα την επλήγωσε σοβαρά μ’ ένα ραβδί. Την ετραυμάτισε σοβαρά σ’ ένα πόδι της και τής είπε, ‘Να σε δω τώρα πώς θα πας στην Αίθουσα Βασιλείας χωρίς πόδια.’ Εκείνη έμεινε στο κρεββάτι λίγες μέρες, αλλά μόλις αισθάνθηκε καλύτερα και μπορούσε λίγο να περπατήση, το πρώτο της ταξίδι ήταν για την Αίθουσα Βασιλείας, προς απογοήτευσιν του συζύγου της.
Τελικά, ύστερ’ από πολλά παρόμοια συμβάντα, ήλθε το αποκορύφωμα. Ο μεγάλος ορυζώνας των έφθασε στον καιρό του θερισμού. Ο σύζυγος διάλεξε αυτόν τον καιρό για να εγκαταλείψη την οικογένεια, χωρίς να έχη διάθεσι να επιστρέψη στη Μάρτυρα σύζυγό του. Πήγε στην πρωτεύουσα Μονρόβια. Εν τω μεταξύ, φίλοι μάρτυρες εθέρισαν το ρύζι κι’ έτσι έσωσαν τη μητέρα και τα παιδιά της από λιμοκτονία.
Στην Μονρόβια, ο σύζυγος, κατά σύμπτωσιν, βρήκε κατάλυμα σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος, άγνωστος σ’ αυτόν, ήταν μάρτυς του Ιεχωβά. Αυτός ο Μάρτυς τον προσεκάλεσε σε μια συνάθροισι και επειδή εκείνος δεν ήξερε τι είδους συνάθροισις ήταν, δεν μπορούσε ν’ αρνηθή να πάη, εφόσον έμενε στο ίδιο σπίτι. Στην Αίθουσα Βασιλείας έγινε ένθερμα δεκτός και έμαθε ότι οι παρευρισκόμενοι ήσαν μάρτυρες του Ιεχωβά, ακριβώς όπως και η σύζυγός του. Η καλωσύνη των τού έκαμε εντύπωσι, διότι ποτέ δεν φαντάσθηκε ότι μια τέτοια «παράφρονη θρησκεία» (όπως αυτός την αποκαλούσε) θα μπορούσε να την ακολουθούν άνθρωποι σε μια πόλι όπως η Μονρόβια. Αργότερα, ωμολόγησε στον Μάρτυρα στο σπίτι του οποίου έμενε ότι θα πήγαινε πίσω στην οικογένειά του και θα ελάτρευε τον Ιεχωβά.
Όταν επέστρεψε στο σπίτι γονάτισε μπροστά στη σύζυγό του, διηγήθηκε τις πείρες του και την παρεκάλεσε να τον συγχωρήση. Από τότε ποτέ δεν έχασε μια συνάθροισι στην Αίθουσα Βασιλείας και τώρα με ζήλο λέγει στους άλλους για την αλήθεια στην οποία άλλοτε εναντιώθηκε τόσο σκληρά.
Αν θα θέλατε να συναναστραφήτε με ανθρώπους που ζουν σύμφωνα με την Αγία Γραφή επειδή αγαπούν την αλήθεια, ώς το σημείο να υπομένουν και διωγμούς γι’ αυτήν, γιατί να μη επισκεφθήτε την Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά σε πρώτη σας ευκαιρία; Ιδέτε μόνοι σας αν η αγάπη της αληθείας μπορεί να βρεθή εκεί.