Ιεχωβά ένα Καταφύγιο για Εκατομμύρια
Σ’ ΑΥΤΟΝ τον επιστημονικό αιώνα τα έθνη χρησιμοποιούσαν φοβερά όπλα το ένα εναντίον του άλλου—δηλητηριώδη αέρια, εμπρηστικές και πυρηνικές βόμβες που μπορούν ν’ αφανίζουν ανθρώπινες ζωές κατά χιλιάδες. Αυτό έχει κάμει τους ανθρώπους να φοβούνται ότι θα χρησιμοποιηθούν και πιο δαιμονικά ακόμη όπλα—αέρια που παραλύουν τα νεύρα, βιολογικές εφευρέσεις, υδρογονικές βόμβες, ίσως και πιο τρομακτικά ακόμη επινοήματα. Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες λέγουν ότι ένας πόλεμος με τέτοια όπλα δεν θα άφηνε νικητάς—θα εσήμαινε ήττα για όλους.
Εν τούτοις μερικοί που συνηγορούν υπέρ της συσσωρεύσεως ακόμη πιο καταστρεπτικών όπλων φρονούν ότι ο Θεός είναι σκληρός όταν μιλή για καταστροφή των εθνών. Το γεγονός είναι ότι, παραβλέποντας τις αρχές του Θεού, κάθε έθνος εξακολουθεί ν’ αγωνίζεται για να υπερβή την ισορροπία δυνάμεως προς όφελός του. Η μόνη λύσις γι’ αυτό είναι να εξαλειφθή το παρόν ανθρωποποίητο σύστημα και ν’ αντικατασταθή όχι από κάποια άλλη μορφή ανθρώπινης διακυβερνήσεως, αλλά από τη διακυβέρνησι του Θεού.
Το τίμημα της ειρήνης στη γη πρέπει να είναι η απομάκρυνσις των πονηρών ιδιοτελών ανθρώπων οι οποίοι θέτουν πριν από την ευτυχία του λαού το συμφέρον και τη δόξα τους. Η Αγία Γραφή λέγει: «Ο ασεβής θέλει είσθαι αντίλυτρον του δικαίου, και των ευθέων ο παραβάτης.»—Παροιμ. 21:18.
ΒΙΒΛΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Έχομε παραδείγματα στην Αγία Γραφή που δείχνουν ότι ο Θεός ενεργεί για ν’ αφανίση τους πονηρούς ώστε να ωφεληθούν οι δίκαιοι. Ένα παράδειγμα είναι ο κατακλυσμός των ημερών του Νώε. «Διεφθάρη δε η γη,» λέγει η αφήγησις και «η γη . . . ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης.» (Γέν. 6:11, 12) Εν τούτοις, ο Νώε, εβάδισε μετά του Θεού και «εύρε χάριν ενώπιον του Ιεχωβά.» Όταν κατεστράφη ο κόσμος εκείνου του καιρού, ο Νώε και η οικογένειά του σώθηκαν με την βοήθεια του Ιεχωβά.—Γέν. 6:8, 9· 8:18, ΜΝΚ.
Αργότερα, οι πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων έγιναν υπερβολικά ανήθικες. Η διαφθορά των ήταν συγκλονιστική και επιζήμια για την ειρήνη των άλλων, ως το σημείο που προεκάλεσε τη γενική κατακραυγή. Γι’ αυτό ο Ιεχωβά είπε: «Η κραυγή των Σοδόμων και των Γομόρρων επλήθυνε, και η αμαρτία αυτών βαρεία σφόδρα.» (Γέν. 18:20) Αυτές οι πόλεις κατεστράφησαν για ν’ απαλλαγή η περιοχή από την υπερβολική ανομία, ώστε εκείνοι που αγαπούσαν ορθά ήθη να είναι σε ασφάλεια και ειρήνη.—Γέν. 19:1, 12, 13, 24, 25.
Επομένως η καταστρεπτική ενέργεια του Ιεχωβά δεν ήταν άδικη. Και ήταν αναπόφευκτη, διότι τα έθνη γενικά έχουν την τάσι να προχωρούν με τον δικό τους καταστρεπτικό τρόπο όπως έκαναν και οι άνθρωποι που ζούσαν πριν από τον Κατακλυσμό. Εν τούτοις, μεμονωμένα άτομα μπορούν να διαφύγουν την καταστροφή. Υπάρχει ακόμη καιρός για οποιονδήποτε επιθυμεί να μάθη για τον Θεό, ν’ αποκτήση την εύνοια του Θεού και να βρη καταφύγιο από την καταστροφή.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Πόσο βέβαιοι για προστασία και πόση εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν όσοι λαμβάνουν θέσι με το μέρος του Ιεχωβά και του ενός κόσμου με μια κυβέρνησι κάτω από την εξουσία Του; Το προφητικό βιβλίο του Ζαχαρία, στο δέκατο τέταρτο κεφάλαιο, μας λέγει προφητικά για την ασφάλεια που θ’ απολαμβάνουν όσοι είναι με το μέρος του Ιεχωβά στη διάρκεια του οριστικού τέλους του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Η προφητεία πραγματεύεται τα γεγονότα που θα συμβούν μετά την καταστροφή όλων των ψευδών θρησκειών από τις πολιτικές δυνάμεις. (Η καταστροφή της ψευδούς θρησκείας, που παριστάνεται από μια «πόρνη,» περιγράφεται στην Αποκάλυψι 17:16.) Τότε οι βασιλείς (άρχοντες) της γης και τα στρατεύματά τους θα πολεμήσουν εναντίον του «Αρνίου,» του Ιησού Χριστού, και θα υποστούν ήττα.
Ο Ζαχαρίας έγραψε: «Και αύτη θέλει είσθαι η πληγή, με την οποίαν ο Ιεχωβά θέλει πληγώσει πάντας τους λαούς τους στρατεύσαντας κατά της Ιερουσαλήμ· η σαρξ αυτών θέλει τήκεσθαι ενώ ίστανται επί τους πόδας αυτών, και οι οφθαλμοί αυτών θέλουσι διαλυθή εν ταις οπαίς αυτών, και η γλώσσα αυτών θέλει διαλυθή εν τω στόματι αυτών.»—Ζαχ. 14:12.
Δεν υπάρχει κάποιο γραπτό υπόμνημα που να δείχνη ότι τα γεγονότα που περιγράφονται σ’ αυτό το τμήμα της προφητείας του Ζαχαρία εκπληρώθηκαν μέσα ή έξω από την Ιερουσαλήμ στο παρελθόν. Η προφητεία λοιπόν θα έχη αργότερα την εκπλήρωσί της, αλλ’ όχι στην κατά γράμμα πόλι της Ιερουσαλήμ. Αυτή δεν είναι πια η ‘αγία πόλις.’ Η «επουράνιος Ιερουσαλήμ» είναι ο τόπος στον οποίο συγκεντρώνονται οι Χριστιανοί και τον θεωρούν ως άγιον. (Εβρ. 12:22) Φυσικά, τα έθνη δεν μπορούν να φθάσουν ως τον ουρανό και να επιτεθούν εναντίον αυτής της πόλεως, αλλά μπορούν να επιτεθούν εναντίον εκείνων που την εκπροσωπούν στη γη. Η προφητεία του Ζαχαρία λέγει ότι θα το κάμουν αυτό. Με το να επιτίθενται κατά των εκπροσώπων της επιτίθενται στην πραγματικότητα εναντίον της ουρανίας πόλεως.
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Εκείνοι που ελπίζουν τελικά να γίνουν μέλη της ουρανίας πόλεως—οι πνευματικοί αδελφοί του «Αρνίου,» Χριστού Ιησού—πρέπει να φοβούνται; Πρέπει να τρέμουν από φόβο οι σύντροφοι των που ενώθηκαν μ’ αυτούς στο κήρυγμα των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού, λόγω της προοπτικής της επικείμενης σκληρής επιθέσεως; Όχι. Αυτοί έχουν κάμει τον Ιεχωβά καταφύγιό τους, και αυτός δεν θα τους εγκαταλείψη. Θυμηθήτε την επίθεσι που έγινε από ανώτερες στρατιωτικές δυνάμεις εναντίον του βασιλείου του Ιούδα στις ημέρες του Βασιλέως Ιωσαφάτ. Ο Θεός είπε στον Ιωσαφάτ: «Μη φοβείσθε σεις μηδέ πτοηθήτε από προσώπου τούτου του μεγάλου πλήθους· διότι η μάχη δεν είναι υμών, αλλά του Θεού· . . . δεν θέλετε πολεμήσει σεις εν ταύτη τη μάχη.» (2 Χρον. 20:15-17) Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Θεός επέφερε σύγχυσι μεταξύ των δυνάμεων του εχθρού ώστε αυτοί εθανάτωναν ο ένας τον άλλον. Ο Βασιλεύς Ιωσαφάτ και ο λαός του βρήκαν όλους τους εχθρούς νεκρούς.—2 Χρον. 20:22-24.
Αργότερα, ο κατακτητικός στρατός του Ασσυρίου Βασιλέως Σενναχειρείμ, σαρώνοντας τα πάντα ενώπιόν του, εισέβαλε στη γη του Ιούδα. Εμπρός στα τείχη της Ιερουσαλήμ ένας από τους στρατηγούς, ο Ραβ-σάκης, απείλησε και εχλεύασε τον Βασιλέα Εζεκία της Ιερουσαλήμ και τον Θεό του Ιεχωβά. Αλλ’ ο Ιεχωβά παρηγόρησε τον Εζεκία, λέγοντας: «[Ο βασιλεύς της Ασσυρίας] δεν θέλει εισέλθει εις την πόλιν ταύτην ουδέ θέλει τοξεύσει εκεί βέλος ουδέ θέλει προβάλει κατ’ αυτής ασπίδα ουδέ θέλει υψώσει εναντίον αυτής πρόχωμα.» (2 Βασ. 19:32) Εκείνη τη νύχτα ο Ιεχωβά έστειλε έναν άγγελο για να θανατώση 185.000 από τους γενναίους άνδρες του Σενναχειρείμ και τους αρχηγούς των. Όσοι απέμειναν από τον ηττημένο στρατό επέστρεψαν στην Ασσυρία χωρίς να εγγίσουν καν τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ.—2 Βασ. 19:35· 2 Χρον. 32:21.
Το ίδιο θα συμβή και στην επίθεσι που θα κάμουν τα έθνη εναντίον του λαού του Θεού στην παγκόσμια κατάστασι που καλείται Αρμαγεδδών. (Αποκάλ. 16:16) Σχετικά με τα λόγια του Ζαχαρία που παρετέθησαν ανωτέρω, είτε κατά γράμμα είναι η «πληγή» είτε όχι, τα στόματα που ανοίχθηκαν για να δώσουν διαταγές, πολεμικές κραυγές ή απειλές θα κατασιωπηθούν. Ή οι γλώσσες των θα ‘σαπίσουν’ με μια κατά γράμμα έννοια ή αυτοί θα αποτύχουν ακριβώς σαν να μην είχαν γλώσσες. Οι δυνάμεις της οράσεώς των ξαφνικά θα αμαυρωθούν! Οι μυς και τα νεύρα των πολύ εκπαιδευμένων και σωματικώς ισχυρών πολεμιστών θα χάσουν τη δύναμι και την ευκινησία τους καθώς θα στέκονται στα πόδια τους. Το οπλοστάσιό των, περιλαμβανομένων και των ηλεκτρονικών συστημάτων κατευθυνομένων βλημάτων, θ’ αποτύχουν. Η προφητεία, χρησιμοποιώντας συμβολικά το στρατιωτικό σύστημα εκείνων των ημερών, λέγει τα εξής:
«Και η πληγή του ίππου, του ημιόνου, της καμήλου και του όνου και πάντων των κτηνών, τα οποία θέλουσιν είσθαι εν τοις στρατοπέδοις εκείναις, τοιαύτη θέλει είσθαι ως η πληγή αυτή.»—Ζαχ. 14:15.
Αυτό βέβαια θα είναι φοβερό για κείνους που θα πολεμούν τότε εναντίον του Θεού. Αλλά εκτός από τον τρόμο θα είναι και η σύγχυσις την οποία ο Παντοδύναμος Θεός θα προκαλέση μεταξύ αυτών των επιτιθεμένων. Αυτοί, όπως και οι αρχαίοι εχθροί του Ιωσαφάτ θα πολεμήσουν μανιωδώς ο ένας εναντίον του άλλου. Η προφητεία του Ζαχαρία λέγει: «Και εν τη ημέρα εκείνη ταραχή του Ιεχωβά μεγάλη θέλει είσθαι μεταξύ αυτών, και θέλουσι πιάνει έκαστος την χείρα του πλησίον αυτού και η χειρ αυτού θέλει εγείρεσθαι κατά της χειρός του πλησίον αυτού.»—Ζαχ. 14:13, (ΜΝΚ).
Η ευρεία καταστροφή όλων των εχθρών του Θεού θα γίνη σε κάθε μέρος της γης. Η παράλληλη όρασις που είναι στο βιβλίο της Αποκαλύψεως δείχνει ότι το ‘θηρίον,’ που παριστάνει τις κυβερνήσεις της γης, πολεμά εναντίον του Ιησού Χριστού, του ‘Βασιλέως των βασιλέων’ και ‘Κυρίου των κυρίων.’ Όλες οι στρατιωτικές των δυνάμεις εμφανίζονται σαν να ενώνωνται στη μάχη και να υφίστανται ταπεινωτική ήττα.—Αποκάλ. 19:16, 19-21.
ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΟΝΤΑΣ
Μήπως αυτή η καταστροφή θ’ αφήση τελεία σύγχυσι στη γη; Μήπως εκείνοι που κατέφυγαν στον Θεό θ’ αποδιοργανωθούν και δεν θα γνωρίζουν τι να κάμουν; Μήπως θα βρεθούν σε ανάγκη;
Όχι, διότι η προφητεία λέγει τα εξής γι’ αυτό: «Και ο πλούτος πάντων των εθνών κύκλω θέλει συναχθή, χρυσίον και αργύριον και ιμάτια, εις πλήθος μέγα.» (Ζαχ. 14:14) Θα υπάρξουν ασφαλώς αρκετά πράγματα για να συντηρήσουν όλους εκείνους που αποβλέπουν στον Ιεχωβά για προστασία, ώσπου να τακτοποιηθούν τα πράγματα και να λειτουργήσουν στη γη σύμφωνα με το αποκαλυμμένο θέλημα του Θεού για κείνον τον καιρό. Αυτή η πληροφορία θα τους έλθη μέσω της επουράνιας «Νέας Ιερουσαλήμ.»—Αποκάλ. 21:1-4.
Η χειρ του Ιεχωβά, αφού ελευθερώση τον πιστό του λαό εξαφανίζοντας τις συνδυασμένες στρατιωτικές δυνάμεις της γης, δεν θα σμικρυνθή ως προς τη φροντίδα για τον λαό του. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό! Ένα παράδειγμα αυτής της προμήθειας βρίσκεται στα λόγια του Ιεχωβά προς τον Ισραήλ λίγο μετά την είσοδό του στην Γη της Επαγγελίας. Ο Θεός είχε πει δια του Μωυσέως ότι θα προπορευόταν για να τους βοηθήση να νικήσουν τα εκεί έθνη κι ότι όταν καταλάβουν τη χώρα τους θα ελάμβαναν πόλεις ‘μεγάλας και καλάς, τας οποίας δεν έκτισαν, και οικίας πλήρεις πάντων των αγαθών, τας οποίας δεν εγέμισαν, και φρέατα ηνοιγμένα, τα οποία δεν ήνοιξαν, αμπελώνας και ελαιώνας τους οποίους δεν εφύτευσαν.’ Έλαβαν αυτά τα πράγματα και ‘έφαγαν και εχορτάσθησαν.’—Δευτ. 6:10, 11.
Οι υλικές προμήθειες λοιπόν δεν θα γίνουν αιτία ανησυχίας για τους ευτυχείς ανθρώπους που θα επιζήσουν από τον πόλεμο του Θεού. Εν τούτοις, αυτοί θα θεωρήσουν πιο σπουδαίο το ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν την αληθινή λατρεία χωρίς εμπόδια. Είναι πιθανόν εκατομμύρια άνθρωποι να δοκιμάσουν την απελευθέρωσι που θα κάμη ο Ιεχωβά, διότι ήδη στον παρόντα καιρό υπάρχουν πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα που έχουν κάμει καταφύγιό τους τον Ιεχωβά και τη Μεσσιανική βασιλεία του. Αυτοί διακηρύττουν τα αγαθά νέα αυτής της βασιλείας σε όλα σχεδόν τα μέρη της γης και εκατοντάδες χιλιάδων άνθρωποι θέτουν την εμπιστοσύνη τους σ’ αυτή τη βασιλεία και ενώνονται στη διακήρυξί της κάθε έτος. Ο Ιεχωβά γίνεται πραγματικά ένα καταφύγιο για εκατομμύρια ανθρώπους!