Χαρά από την Εκπλήρωσι Πνευματικών Αναγκών

ΕΧΕΤΕ προσέξει πόσο λίγοι άνθρωποι αυτές τις μέρες φαίνεται ότι έχουν γνήσια χαρά; Αισθάνονται ζωηρά ότι κάτι λείπει από τη ζωή τους, αλλά δεν ξέρουν τι ακριβώς μπορεί να είναι αυτό. Μήπως αυτό συμβαίνει και στη δική σας περίπτωσι; Αν είναι έτσι, μήπως αυτό οφείλεται στο ότι οι πνευματικές σας ανάγκες δεν ικανοποιούνται;

Δεν μπορούμε να παραβλέψωμε το γεγονός ότι χρειαζόμεθα περισσότερα πράγματα από τροφή, ρουχισμό και στέγη για να γίνωμε ευτυχείς. Αλλιώς η δυστυχία θα ήταν άγνωστη μεταξύ των υλικώς ευημερούντων ανθρώπων. Αλλά γνωρίζομε ότι δεν συμβαίνει αυτό. Εξ άλλου μερικοί άνθρωποι με λίγα υλικά αγαθά αισθάνονται μεγάλη χαρά. Γιατί; Αυτοί διεπίστωσαν ότι η Αγία Γραφή εκφράζει μια βασική αλήθεια όταν λέγη: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.» (Εκείνοι που έχουν συναίσθησι της πνευματικής των ανάγκης ΜΝΚ) (Ματθ. 5:3) Μια τέτοια επίγνωσις της πνευματικής ανάγκης υποκινεί το άτομο να προβή στην ενέργεια να την εκπληρώση. Η πνευματική ικανοποίησις που αποκτάται έτσι, μπορεί ν’ αποτελέση πηγή μιας ανεξάντλητης χαράς.

Και πού μπορεί ένα άτομο ν’ αναζητήση πνευματική διατροφή; Θα μπορούσε να την αναζητήση σε μια από τις εξέχουσες θρησκευτικές οργανώσεις του Χριστιανικού κόσμου; Ή μήπως θα μπορούσε αυτό να γίνη σε μια συγκριτικά μικρή ομάδα αφοσιωμένων Χριστιανών;

Για να λάβωμε απάντησι σ’ αυτά τα ερωτήματα, ας συγκεντρώσωμε την προσοχή μας σε πρόσφατες εξελίξεις που έγιναν στην Ιταλία. Εκεί ακούονται εκφράσεις όπως αυτές; «Μόλις αρχίσαμε μια Γραφική μελέτη και έχομε ζωηρή επιθυμία να προχωρήσωμε βαθειά στη μόνη αλήθεια που υπάρχει στον κόσμο.» «Θέλω να γνωρίζετε ότι εγώ απομακρύνθηκα πολύ από τη θρησκεία αλλά έχω μια μυστική ελπίδα να βρω το φως της αληθινής πίστεως.» «Είναι η τρίτη φορά που ομιλώ με συνεργάτας σας. Μολονότι είμαι Καθολικός, ζωηρά εκτιμώ ό,τι κάνετε και λαμβάνω μεγάλη πνευματική ωφέλεια απ’ αυτό. Δέχτηκα τη Γραφική μελέτη που μου προσφέρατε και θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για το έργο που εκτελείτε διαδίδοντας τον Λόγον του Κυρίου.» Αυτά είναι λίγα μόνο δείγματα από τα σχόλια που λαμβάνονται κάθε μέρα στο τμήμα της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στη Ρώμη.

Μερικοί μπορεί να το θεωρήσουν παράδοξο ότι στην Ιταλία που θεωρείται από πολλούς ότι είναι η κοιτίς της Χριστιανοσύνης, θα υπήρχαν άτομα που δεν θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις πνευματικές των ανάγκες με τη δική τους εκκλησία και θα ήθελαν να μελετούν τη Γραφή με τους Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ενδιαφέρει να σημειωθή ότι ο καρδινάλιος Πολέττυ, λόγω του μειωμένου ενδιαφέροντος των ανθρώπων για την εκκλησία, προσφάτως εκάλεσε τη Ρώμη «ιεραποστολικό αγρό.» Αυτό μπορεί κατάλληλα να λεχθή για ολόκληρη την Ιταλία.

Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός Ιταλών αποκτούν συναίσθησι της πνευματικής των ανάγκης. Ιδιαίτερα στη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών εδόθη μεγαλύτερη έμφασι στην απόκτησι προχωρημένης εκπαιδεύσεως. Οι Ιταλοί λοιπόν, διαβάζουν περισσότερο, και το αποτέλεσμα ήταν ότι πολλοί μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι δεν έτυχαν Γραφικής εκπαιδεύσεως από τους θρησκευτικούς ηγέτας των. Πραγματικά, μέχρι τελευταία η ανάγνωσις των Αγίων Γραφών δεν ενθαρρυνόταν από την εκκλησία.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΤΟΜΩΝ

Το άγγελμα της Γραφής προσελκύει ανθρώπους κάθε είδους. Άτομα με βαρειά αναπηρία, λόγου χάριν, δεν αποτελούν εξαίρεσι. Και αυτά, επίσης, μπορούν να δοκιμάσουν μεγάλη χαρά όταν ικανοποιήται η πνευματική τους πείνα.

Λάβετε υπ’ όψιν την περίπτωσι ενός νεαρού στην Ιταλία του οποίου τα χέρια και τα πόδια ήσαν παράλυτα στο άνθος της νεότητός του εξ αιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος. Από τότε ένας φίλος του μίλησε για την Αγία Γραφή και του παρουσίασε ένα αντίτυπο, μαζί με το βοήθημα Γραφικής μελέτης Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή. Μέσα σε δύο μήνες αυτός ο νεαρός τα διάβασε αυτά από την αρχή ως το τέλος και άρχισε να μελετά τις Άγιες Γραφές με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε λίγο ανεγνώρισε τη σπουδαιότητα να μεταδώση και σε άλλους τα όσα είχε μάθει. Ο γαμπρός του, που δεν ήταν τότε Μάρτυς του Ιεχωβά, τον έπαιρνε με το αυτοκίνητό του για να λέγη στους άλλους για τις Άγιες Γραφές. Επειδή αυτός ο παράλυτος έπρεπε να μένη στο κρεββάτι ή στην αναπηρική του καρέκλα, επωφελείτο από κάθε ευκαιρία για να μιλή σ’ εκείνους που τον επεσκέπτοντο. Επίσης, προσπαθούσε να γράφη επιστολές δένοντας ένα στυλογράφο στον καρπό του χεριού του. Αλλ’ αυτός ο τρόπος δεν πήγαινε πολύ καλά, διότι το γράψιμο του δεν ήταν καλό. Αγόρασε λοιπόν μια ηλεκτρική γραφομηχανή και επενόησε ένα τεχνητό μέσον που μπορούσε να δεθή στον καρπό του χεριού του και έτσι του ήταν δυνατόν να κτυπά τα πλήκτρα μ’ αυτό.

Ο νέος αυτός, έξη μήνες μετά το βάπτισμά του, άρχισε να αφιερώνη περίπου εκατό ώρες κάθε μήνα βοηθώντας τους άλλους να μάθουν για την Αγία Γραφή. Διεξήγε έως έξη Γραφικές μελέτες και είχε τη μεγάλη χαρά να βλέπη τρία από τα άτομα με τα οποία συμμελετούσε να προοδεύουν ως το σημείο να βαπτισθούν σε μια συνέλευσι περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Παρά τη φυσική του κατάστασι, βρίσκει ευτυχία βοηθώντας τους άλλους πνευματικώς. Σε μια από τις επιστολές του γράφει: «Είμαι ευγνώμων στον Ιεχωβά διότι μου έδωσε τη δυνατότητα να καλλιεργήσω ένα εγκάρδιο ενδιαφέρον για την Αγία Γραφή και επιθυμώ να τον υπηρετώ.»

Με μια Γραφική μελέτη, επίσης, ένα κωφάλαλο ανδρόγυνο βοηθήθηκε να βρη πραγματική ικανοποίησι και χαρά στη ζωή. Εκτός από τη φυσική τους αναπηρία είχαν και άλλα σοβαρά προβλήματα. Ο γάμος τους ήταν πολύ δυστυχής.

Κάθε βράδυ ο σύζυγος ήρχετο στο σπίτι μεθυσμένος και κατά καιρούς έδερνε τη σύζυγό του. Η οικονομική τους κατάστασις ήταν πολύ κακή, και είχαν να διαθρέψουν τέσσερα τέκνα, ηλικίας από έξη έως δεκατριών ετών. Λόγω της ελαττωματικής της υγείας, η σύζυγος φοβόταν μια άλλη εγκυμοσύνη. Όταν έμεινε πάλι έγκυος, προσπάθησε ν’ αυτοκτονήση. Αλλά μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο κι έτσι διέφυγε τον θάνατο. Τότε μια κωφάλαλη φίλη της, που συμμελετούσε με Μάρτυρες του Ιεχωβά, επεκοινώνησε μαζί της και της μετέδωσε το άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Αυτή η γυναίκα ευχαρίστως δέχθηκε την προσφορά μιας Γραφικής μελέτης. Σε λίγο και ο σύζυγός της προσετέθη στη μελέτη.

Ως αποτέλεσμα της εκπληρώσεως των πνευματικών αναγκών των, η ζωή τους άλλαξε προς το καλύτερο. Ο σύζυγος δεν κάπνιζε πια, δεν κτυπούσε τη σύζυγό του και δεν μεθούσε. Κατόπιν της απαλλαγής του από δαπανηρές συνήθειες, η οικονομική κατάστασις της οικογενείας τους βελτιώθηκε σημαντικά. Αργότερα, η σύζυγος βαπτίσθηκε σε μια περιφερειακή συνέλευσι Μαρτύρων του Ιεχωβά το 1974, ο δε σύζυγος βαπτίσθηκε το θέρος του 1975 στη διάρκεια της περιφερειακής συνελεύσεως «Θεία Εξουσία.» Τώρα και οι δύο ασχολούνται στην υποβοήθησι άλλων κωφαλάλων στην Ιταλία να έλθουν σε επίγνωσι της αληθείας.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ ΟΔΟΣ ΖΩΗΣ

Κλέφτες, τοξικομανείς, πόρνες καθώς και άτομα των οποίων η ζωή ήταν συνδεδεμένη με τον αθλητισμό και τα παρόμοια, εξετίμησαν την αξία των πνευματικών πραγμάτων. Γι’ αυτό και επιδιώκουν τώρα ένα πολύ πιο ευτυχισμένο τρόπο ζωής.

Μια μητέρα, Μάρτυς του Ιεχωβά, εν αγνοία της έπαιξε κάποιο ρόλο βοηθώντας έναν κλέφτη ν’ αρχίση να φροντίζη για τις πνευματικές του ανάγκες. Αυτή κατά συνήθεια διάβαζε δυνατά στο μωρό της από την Αγία Γραφή. Ένα βράδυ τελείωσε το διάβασμά της με το εδάφιο Εφεσ. 4:28: «Ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού.» Όταν έκλεισε τη Γραφή, την ακούμπησε πάνω στο κομμοδίνο και έσβησε τα φώτα για να κοιμηθή. Όταν ξύπνησε το πρωί η Γραφή δεν βρισκόταν πουθενά. Κανείς μέσα στο σπίτι δεν εγνώριζε τίποτε γι’ αυτήν. Τι είχε γίνει αυτή η Γραφή;

Μετά από λίγους μήνες στη διάρκεια μιας περιφερειακής συνελεύσεως Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Καλιάρυ της Σαρδηνίας, την επλησίασε κάποιος και τη ρώτησε: «Ξέρετε πού εγνώρισα την αλήθεια;» «Όχι, δεν ξέρω,» απήντησε εκείνη. Αυτός συνέχισε: «Εγνώρισα την αλήθεια κάτω από το κρεββάτι σας.» Η Μάρτυς δεν μπορούσε να πιστέψη αυτά που άκουγε. Όταν της έδειξε τη Γραφή που είχε μαζί του, αυτή αμέσως ανεγνώρισε ότι ήταν εκείνη που είχε εξαφανισθή από το κομμοδίνο της. Ο άνθρωπος εξήγησε ότι είχε πάει στο σπίτι της για να κλέψη. Αλλ’ όταν άκουσε κάποιο θόρυβο κρύφθηκε κάτω από το κρεββάτι και έμεινε εκεί ώσπου η Μάρτυς τελείωσε το διάβασμα της Γραφής της, έσβησε το φως και έπεσε να κοιμηθή. «Μόλις βεβαιώθηκα ότι κοιμηθήκατε», προσέθεσε αυτός, «πήρα τη Γραφή από την οποία είχατε διαβάσει ‘ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον,’ έφυγα από το σπίτι σας και πήγα στο δικό μου σπίτι. Αυτή η Γραφή ήταν η τελευταία μου κλοπή.» Στο μεταξύ είχε αναζητήσει Μάρτυρες του Ιεχωβά και είχε αρχίσει μια Γραφική μελέτη.

Υπήρχε και μια νεαρή Ιταλίδα που προσπαθούσε να μελετήση και να εξηγήση το ευαγγέλιο στους άλλους, αλλά το έκανε αυτό κάτω από την επίδρασι ναρκωτικών. Αργότερα ήλθε σε επαφή με Μάρτυρας του Ιεχωβά και, μαζί με τον σύζυγό της, άρχισε να κάμη Γραφική μελέτη. Βάσει αυτών που έμαθαν, έπαυσαν να διάγουν ανήθικη ζωή και να χρησιμοποιούν ναρκωτικά. Και οι δύο προσπαθούν τώρα να βοηθήσουν άλλους νεαρούς ανθρώπους να κατανοήσουν ότι μπορούν να πλησιάσουν τον Θεό, όχι με την χρήσι ναρκωτικών, αλλά κάνοντας το θέλημά του όπως εξηγείται στην Αγία Γραφή.

Υπάρχουν περιπτώσεις, οπότε εκείνοι που λαμβάνουν πλούσια πνευματική τροφή από τον Λόγο του Θεού βλέπουν τα πράγματα από μια τελείως διαφορετική άποψι. Τα πνευματικά πράγματα αρχίζουν να λαμβάνουν τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα στη ζωή τους και αυτοί είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν εκείνα που τους ήταν άλλοτε πολύ προσφιλή.

Αυτή ήταν η πείρα ενός κοριτσιού που ήταν άλλοτε πρωταθλήτρια της δισκοβολίας. Αφηγείται: «Κάθε μέρα έπρεπε να είμαι στο στάδιο για προπόνησι. Η βροχή ή ο άνεμος δεν με σταματούσαν. Στόχος μου ήταν να κερδίσω το Ιταλικό ρεκόρ για το άθλημά μου.» Αλλά, κατόπιν, μελετώντας την Αγία Γραφή, κατενόησε ότι η ανάμειξίς της σε ανταγωνιστικά αθλήματα θα την εμπόδιζε να καλλιεργήση το ορθό Χριστιανικό πνεύμα. Γι’ αυτό απεφάσισε να εγκαταλείψη τα αθλητικά και στο τέλος, όπως η ίδια γράφει, «βαπτίσθηκα στη Ρώμη στο ίδιο στάδιο όπου συνήθιζα να τιμώμαι για τα αθλητικά μου επιτεύγματα.»

Ένας άλλος που άρχισε να βλέπη τη ζωή του διαφορετικά ήταν ο ιδιοκτήτης ενός γυμναστηρίου όπου εδιδάσκοντο το τζούντο και το καράτε. Αφού εμελέτησε τη Γραφή, η συνείδησίς του τον υπεκίνησε να βλέπη την εκπαίδευσι για βιαιοπραγία μ’ ένα διαφορετικό φως. Απεφάσισε να διακόψη τις σχέσεις του μ’ αυτές τις «πολεμικές τέχνες.» Αφού ενήργησε σε αρμονία με τη συνείδησί του, ευχαριστείται να γνωστοποιή σε άλλους το Χριστιανικό άγγελμα της ειρήνης.

ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙΣ

Αληθινά, η πνευματική τροφή από τον Λόγο του Θεού εβοήθησε ανθρώπους να ελευθερωθούν από τρόπους που αντελήφθησαν, ότι δεν ήσαν σε αρμονία με τη Χριστιανική διαβίωσι. Μερικοί στην Ιταλία απηλλάγησαν από τις ενοχλήσεις υπερανθρωπίνων δυνάμεων.

Αυτό συνέβη σ’ ένα κορίτσι εννέα ετών. Μια μέρα πήγε να επισκεφθή τη θεία της και φέρθηκε μπροστά σ’ ένα μέντιουμ που ήταν σε κατάστασι εκστάσεως. Ως αποτέλεσμα τούτου, το μικρό κορίτσι έπαθε παράλυσι, τα μάτια του έγιναν ολάνοιχτα και υαλωτά και η όψις του προσώπου του έγινε πολύ ωχρή. Από τότε το κορίτσι είχε οράματα και άκουγε φωνές· μπορούσε επίσης να εκτελή φαινομενικές θεραπείες και να προλέγη θανάτους. Επειδή είχε νύχτες αϋπνίας, ήταν πολύ ταραγμένη και συχνά εφώναζε από φόβο. Επίσης ίδρωνε υπερβολικά σαν να είχε παλέψη. Στο στήθος της εμφανίσθηκε το σχήμα ενός σταυρού. Εφαίνετο σαν το στήθος της να είχε χαραχθή.

Οι γονείς του κοριτσιού στενοχωρήθηκαν πολύ γι’ αυτό που συνέβη στο παιδί τους. Οι κληρικοί δεν μπορούσαν να παράσχουν καμμιά βοήθεια. Ένας μάλιστα απ’ αυτούς εξέφρασε την πιθανότητα ότι αυτό το μικρό κορίτσι προχωρούσε προς την «αγιότητα». Αλλά το παιδί υπέφερε πολύ και ήταν πολύ δυστυχισμένο. Πολύ ήθελε να είναι όπως όλα τα άλλα μικρά κορίτσια και να παίζη, να τρέχη και να πηδά.

Όταν ο πατέρας της ήταν τελείως απογοητευμένος, ήλθε σε επαφή με Μάρτυρας του Ιεχωβά. Τους είπε για την κατάστασι της κόρης του. Αυτοί του έδειξαν από την Αγία Γραφή ότι αυτό που της συνέβη δεν ήταν θέλημα του Θεού. Άρχισε μια Γραφική μελέτη με όλη την οικογένεια. Όταν ανεγνώρισαν ότι ο Λόγος του Ιεχωβά καταδικάζει τις ειδωλολατρικές εικόνες, απηλλάγησαν απ’ όλα όσα ήσαν μέσα στο σπίτι τους και τα οποία εσχετίζοντο με την ψευδή λατρεία. Καθώς το μικρό κορίτσι προώδευε στη μελέτη της Αγίας Γραφής, άρχισε να δοκιμάζη μεγάλη ανακούφισι. Σε λίγο δεν άκουγε πια «φωνές,» τα οράματα εξαφανίσθηκαν και ο σταυρός στο στήθος της εξαφανίσθηκε. Επανέκτησε τη χαρά της ζωής, και όλη η οικογένεια ήταν ευτυχής για την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά Θεού. Σύντομα εξεδήλωσαν την ευγνωμοσύνη τους, συμβολίζοντας την αφιέρωσί τους στον Θεό του ελέους, στον Ιεχωβά.

ΑΤΟΜΑ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι άνθρωποι σε θρησκευτικά επαγγέλματα παρέχουν αποδείξεις ότι οι πνευματικές τους ανάγκες δεν τυγχάνουν πραγματικής φροντίδος. Τα Ιταλικά περιοδικά και οι εφημερίδες εξακολουθούν να αναγράφουν ότι ολοένα περισσότερες ιερατικές σχολές κλείνουν ή σχεδόν αδειάζουν διότι λιγώτεροι νέοι είναι διατεθειμένοι να λάβουν το ιερατικό σχήμα. Επίσης, ένας αυξανόμενος αριθμός ιερέων, καλογραιών και μοναχών εγκαταλείπουν τα θρησκευτικά τάγματα και αναλαμβάνουν άλλες θέσεις. Είναι δε καταπληκτικό, ότι μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά μπορεί να βρεθή ένας αυξανόμενος αριθμός, άλλοτε καλογραιών, μοναχών και ιερέων. Πώς αυτά τα άτομα αντελήφθησαν την πνευματική τους ανάγκη;

Ένας μοναχός καθόταν στην πόρτα ενός μοναστηρίου, οπότε μια γυναίκα τον πλησίασε για να του πη ότι Μάρτυρες του Ιεχωβά την είχαν επισκεφθή στο σπίτι της και της άφησαν τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Εκείνος της είπε να του αφήση τα περιοδικά, για να μη μολυνθή διαβάζοντας αυτά τα δύο περιοδικά. Αλλ’ αυτός ο μοναχός αργότερα εδιάβασε τα περιοδικά και εξεπλάγη να μάθη ότι οι αφηγήσεις του Ευαγγελίου ανέφεραν ότι ο Ιησούς είχε και ετεροθαλείς αδελφούς. Όσο πιο γρήγορα μπορούσε πήγε στη Βιβλιοθήκη και τελικά βρήκε μια Αγία Γραφή. Αφού είδε τα παρατιθέμενα Γραφικά εδάφια στα περιοδικά, επείσθη ότι αυτά περιείχαν την αλήθεια.

Όσο καλύτερα μπορούσε άρχισε να λέγη στους άλλους μοναχούς τα όσα έμαθε. Γι’ αυτό του έγινε επιτίμησις, μετάθεσις σε άλλα μοναστήρια και τελικά τον εισήγαγαν σε κάποιο νοσοκομείο με την πρόφασι ότι ήταν φρενοβλαβής. Όταν απελύθη από το νοσοκομείο, πήγε στο σπίτι του και εξήγησε στην οικογένειά του γιατί εγκατέλειψε το μοναστήρι. Αυτοί εξεγέρθησαν εναντίον του, αλλά αυτός δεν έχασε το θάρρος του. Βρήκε τους Μάρτυρας του Ιεχωβά και άρχισε να συμμελετά με αυτούς την Αγία Γραφή.

Επί αρκετά έτη, αυτός ο άλλοτε μοναχός διακηρύττει την αλήθεια της Αγίας Γραφής στους άλλους και πολύ χαίρει που το πράττει αυτό.

Μια άλλη σχετική περίπτωσις είναι εκείνη ενός ανθρώπου που ήταν ένας ενοριακός ιερεύς δεκαεπτά χρόνια. Αυτός πολύ πρόσεχε να τηρή τους κανόνες της εκκλησίας. Αλλά κατόπιν ωρισμένες δοξασίες άρχισαν να τον ανησυχούν. Δεν μπορούσε να καταλάβη πώς ένας Θεός αγάπης μπορούσε να βασανίζη τα δικά του νοήμονα πλάσματα στο πυρ σε όλη την αιωνιότητα. Αργότερα είχε την ευκαιρία να διαβήση το Γραφικό βοήθημα Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή και άλλες εκδόσεις της Σκοπιάς.

Ύστερα από λίγους μήνες μελέτης απεφάσισε να εγκαταλείψη τη θέσι του ως ενοριακού ιερέως και να βρη μια κοσμική εργασία. Άρχισε να ταυτίζεται τακτικά με την τοπική εκκλησία Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τελικά εσυμβόλισε την αφιέρωσί του στον Ιεχωβά Θεό με το εν ύδατι βάπτισμα. Τώρα βρίσκει πολλή χαρά διεξάγοντας Γραφικές μελέτες με μερικούς από τους άλλοτε ενορίτας του.

ΜΙΚΡΗ ΑΡΧΗ

Το έργο της Γραφικής εκπαιδεύσεως που διεξάγεται από τους Μάρτυρας του Ιεχωβά στους συγχρόνους καιρούς είχε μια πολύ μικρή έναρξι. Η Ιταλία δεν αποτελεί εξαίρεσι. Στο έτος 1946 μόνο 120 άτομα διέδιδαν το άγγελμα της Γραφής στους γείτονάς των. Ως το 1950 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 1211. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια, στο 1975, 56.264 άτομα ασχολούντο στο να ενθαρρύνουν τους άλλους να έχουν Γραφική μελέτη.

Πολύ περισσότερα άτομα παρακολουθούν τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Αίθουσες Βασιλείας των. Συχνά οι παρευρισκόμενοι είναι διπλάσιοι του αριθμού των Μαρτύρων που συνδέονται με την τοπική εκκλησία. Κατά τον εορτασμό του Δείπνου του Κυρίου στις 7 Απριλίου 1975, λόγου χάριν, ήσαν παρόντα 120.031 άτομα στις διάφορες εκκλησίες όλης της Ιταλίας.

Όπως στην Ιταλία, έτσι, και αλλού άνθρωποι από όλα τα στάδια της ζωής πολύ ωφελήθηκαν από τη μελέτη της Αγίας Γραφής με τους Χριστιανούς Μάρτυρας του Ιεχωβά και από την παρακολούθησι των συναθροίσεων των. Αυτοί, αφού ικανοποιήσουν τις δικές τους πνευματικές ανάγκες, είναι πρόθυμοι να μεταδώσουν στους άλλους τα όσα έμαθαν. Αυτό αυξάνει την ευτυχία τους, διότι οι Γραφές μάς λέγουν, «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.»—Πράξ. 20:35.

Αν επιθυμήτε να έχετε τη χαρά που προέρχεται από την ικανοποίησι των πνευματικών αναγκών, γιατί να μη καλέσετε τους Μάρτυρας του Ιεχωβά να διεξάγουν μια δωρεάν Γραφική μελέτη στο σπίτι σας ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος που είναι κατάλληλο για σας; Παρατηρήστε μόνοι σας πώς ένα τακτικό πρόγραμμα πνευματικής διατροφής μπορεί να πλουτίση τη ζωή σας και ν’ αυξήση υπέρμετρα τη χαρά σας.