Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Πώς πρέπει να καταλάβωμε το γεγονός ότι ο Ωσηέ απείχε από σεξουαλικές σχέσεις με την αποκαταστημένη σύζυγο του Γόμερ;—Ωσηέ 3:3.

Η Σκοπιά τής 15ης Ιουνίου 1976, στη σελίδα 380, παράγραφος 25, σχολιάζει αυτό το εδάφιο λέγοντας ότι ο Ωσηέ επέβαλε κανόνα στην αποκαταστημένη σύζυγο του «με σεξουαλικούς περιορισμούς, αποφεύγοντας προφανώς και ο ίδιος τα συζυγικά καθήκοντα.» Η Γραφική σημασία στα Εβραϊκά υποστηρίζει αυτό το συμπέρασμα, ότι δηλαδή ο Ωσηέ απείχε από σεξουαλικές σχέσεις με τη σύζυγό του.

Η Μετάφρασις Νέου Κόσμου παραθέτει το εδάφιο Ωσηέ 3:3 σε κατά γράμμα Εβραϊκά. «Τότε είπα προς αυτήν: ‘Επί πολλάς ημέρας [επί μια απροσδιόριστη περίοδο] θέλεις καθήσει δι’ εμέ . . . Δεν θ’ ανήκης εις άλλον άνδρα· και εγώ ομοίως θέλω είσθαι δια σε.’» Τι σημαίνει αυτή η τελευταία φράσις, «Εγώ θέλω είσθαι δια σε;» Ακριβώς όπως η αποκαταστημένη σύζυγος Γόμερ δεν επετρέπετο να εχη μοιχευτικές σχέσεις με οποιονδήποτε άλλον άνδρα, ομοίως και ο Ωσηέ θα εφέρετο με τον ίδιο τρόπο απέναντί της, χωρίς να έχη σεξουαλικές σχέσεις για ένα χρονικό διάστημα μαζί της. Παρατηρήστε ότι άλλες Βιβλικές μεταφράσεις προσδιορίζουν ακόμη περισσότερο το σημείο ότι ο Ωσηέ θ’ απείχε από σεξουαλικές σχέσεις μαζί της για λίγο διάστημα λέγοντας: «Ούτε εγώ θα είμαι δικός σου.» (Ιουδαϊκή Εκδοτική Εταιρία, 1917), «και εγώ θα κάνω το ίδιο για σένα,» (Βίβλος της Ιερουσαλήμ), «Ούτε εγώ ο ίδιος θα έλθω πλησίον σου,» (Μία Αμερικάνικη Μετάφρασις) και «δεν θα έχης σεξουαλικές σχέσεις με άλλον άνδρα, ούτε εγώ μ’ εσένα.» (Νέα Αγγλική Βίβλος)

Ποιος ήταν, λοιπόν, ο λόγος γι’ αυτό τον περιορισμό; Ο Ωσηέ ασκώντας έλεος είχε δεχθή πίσω τη σύζυγό του, που ήταν γυναίκα πορνειών, αφού την εξαγόρασε με την τιμή ενός δούλου και την συνεχώρησε. Εν τούτοις, ο Ωσηέ επιθυμούσε να υποστή η σύζυγός του μια περίοδο γαμήλιου εξαγνισμού. Θα ήταν ένας καιρός καθαρισμού κατά τον οποίο η Γόμερ θα παρέμενε σε μια κατάστασι καθαρότητος, σε συζυγική αδράνεια, στερούμενη σεξουαλικές σχέσεις ακόμη και με τον νόμιμο σύζυγό της, τον Ωσηέ.

Πώς αυτό το εδάφιο συμβιβάζεται με το 1 Κορινθίους 7:2-5 όπου λέγει ότι, η σύζυγος και ο σύζυγος δεν πρέπει να στερούν ο ένας τον άλλον από τη συζυγική οφειλή, εκτός αν υπάρχη αμοιβαία συγκατάθεσις; Αυτό που συνέβη εδώ στην περίπτωσι του Ωσηέ δεν πρέπει να εκληφθή ως υπόδειγμα για τους Χριστιανούς γαμήλιους συντρόφους, ώστε να στερούν αλλήλους από σεξουαλικές σχέσεις ως προσωπική τιμωρία. Μάλλον, η περίπτωσις του Ωσηέ και της Γόμερ δείχνει ένα είδος ελέους από μέρους του συγχωρητικού συντρόφου εις βάρος του οποίου έχει συμβή γαμήλια απιστία. Ο αθώος σύντροφος δέχεται την επιστροφή του μέλους που αληθινά μετενόησε και το δέχεται ως ένα καθαρό μέλος.

Μ’ έναν όμοιο τρόπο, όπως έδειξε η περίπτωσις του Ωσηέ και της συζύγου του, ο Ιεχωβά έλαβε πίσω τους απίστους Ισραηλίτας σ’ ένα καιρό αποκαταστάσεως που ακολούθησε το 537 π.Χ. και κατόπιν τους εξάγνισε. Στον Ισραήλ είχε απαγορευθή να έχη οποιαδήποτε μοιχευτική σχέσι πάλι με τους άρχοντας των εθνών ή με τους ειδωλολάτρας ιερείς ή με άλλα αντικείμενα της ειδωλολατρικής λατρείας. Ο ίδιος ο Ιεχωβά δεν διώρισε κανένα μη Δαβιδικό βασιλέα επάνω στο θρόνο, μέχρις ότου θα ερχόταν ο Μεσσίας, ο νόμιμος βασιλεύς. (Ιεζ. 21:27) Έτσι, στη διάρκεια του καιρού της εξαγνίσεως το πειθαρχημένο και μετανοημένο υπόλοιπο του φυσικού Ισραήλ άρχισε υπομονετικά ν’ αποβλέπη στον Μεσσιανικό Απελευθερωτή των για απαλλαγή από τον έλεγχο των Εθνών.

Ομοίως, από το 1919 κι έπειτα το έντρομο, τρεμάμενο υπόλοιπο του αληθινού πνευματικού Ισραήλ εφέρθη σε ανανεωμένη συνθήκη ή γαμήλιο σχέσι με τον Ιεχωβά. Συνεπώς, αυτοί απείχαν από κάθε πνευματική μοιχεία με τους αποστάτες, με τους άρχοντας ή τους ιερείς, όπως ακριβώς ο Χριστιανικός κόσμος επιμένει μοιχευτικά να πράττη. Μόνο μετά από μια περίοδο εξαγνισμού ο Ιεχωβά απεκατέστησε μια στενή σχέσι με το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ. Τελικά, το υπόλοιπο μπόρεσε να κατανοήση ότι ο Ιεχωβά ήταν πράγματι ο στοργικός γαμήλιος προστάτης των και ότι βρισκόταν σε μια ασφαλή σχέσι μαζί του κάτω από τη νέα διαθήκη, της οποίας ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίτης.—1 Τιμ. 2:5, 6.