“Ευαγγέλιον της Δόξης του Μακαρίου Θεού”

«Πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη.»—Μαρκ. 13:10

1. Τι προλέγει η Αγία Γραφή για την εποχή μας σχετικά με τα (α) άσχημα νέα, (β) τα αγαθά νέα;

ΟΛΟΙ μας δεχόμεθα με χαρά αγαθά νέα, δεν είναι έτσι; Αλλά πού βρίσκονται αυτά σήμερα; Ασφαλώς όχι στα μέσα ενημερώσεως του κόσμου! Μαύρα σύννεφα τριγυρίζουν πάνω από την ανθρωπότητα, και για πολλούς ανθρώπους δεν υπάρχει παρηγορητική ή ελπιδοφόρος προοπτική. Η εργασία δεν είναι εξασφαλισμένη. Τα τρόφιμα στοιχίζουν πιο ακριβά. Τα εγκλήματα και η βία αυξάνουν. Τα ήθη βυθίσθηκαν σε πιο χαμηλά επίπεδα. Ο παγκόσμιος επανεξοπλισμός «καλπάζει ανεξέλεγκτα.»a Είναι ακριβώς ό,τι προείπε η Αγία Γραφή για τις σημερινές ημέρες: «Στενοχωρία εθνών . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» Αλλά μήπως υπάρχουν μόνο κακές ειδήσεις για σήμερα; Όχι, διότι τα ίδια Γραφικά εδάφια προχωρούν και λέγουν στους Χριστιανούς: «Ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλής σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκ. 21:25-28.

2. Γιατί αυτά είναι τα καλύτερα αγαθά νέα; (Λουκάς 2:10)

² Να, λοιπόν, και αγαθά νέα. Όταν τα εξετάζωμε από κοντά, αποδεικνύονται τα πιο μεγαλειώδη αγαθά νέα. Είναι αγαθά νέα που μας κάνουν ευτυχείς.

3. Με ποιες διάφορες ονομασίες περιγράφονται τα ‘αγαθά νέα’ στις Ελληνικές Γραφές;

³ Η έκφρασις ‘αγαθά νέα’ ή «ευαγγέλιον,» εμφανίζεται πάνω από 120 φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Οι Ευαγγελισταί Ματθαίος και Λουκάς μιλούν για τα αγαθά νέα ή ‘ευαγγέλιον της Βασιλείας.’ Το Ευαγγέλιο του Μάρκου διακηρύσσει το ‘ευαγγέλιον του Ιησού Χριστού.’ Ο απόστολος Παύλος αναφέρεται «στο ευαγγέλιον της δόξης του μακαρίου Θεού.» Ο δε απόστολος Πέτρος περιγράφει τα ‘αγαθά νέα’ ως τον ‘Λόγον του Ιεχωβά’ που «μένει εις τον αιώνα.»—Ματθ. 4:23· Λουκ. 8:1· Μάρκ. 1:1· 1 Τιμ. 1:11· 1 Πέτρ. 1:25.

4. Πώς η Αγία Γραφή τονίζει τη μονιμότητα των ‘αγαθών νέων’;

⁴ Η μονιμότης των αγαθών νέων τονίζεται επίσης στην Αποκάλυψι που εδόθη στον απόστολο Ιωάννη, όπου διαβάζομε για το «αιώνιον ευαγγέλιον» που διακηρύσσει ένας άγγελος στους «κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν.» Αυτός ο άγγελος καλεί όλους τους ανθρώπους να ‘φοβηθούν τον Θεό και να δώσουν δόξαν εις αυτόν,’ να προσκυνήσουν «τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και τας πηγάς των υδάτων.» Αυτό συμβαίνει διότι, όπως λέγει ο Ιωάννης, «ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού.»—Αποκάλ. 14:6, 7.

5. Γιατί το ανθρώπινο γένος έχει γενικά αποτύχει να δεχθή τα ‘αγαθά νέα’ και με ποιο αποτέλεσμα;

⁵ Σ’ αυτό το αποκορύφωμα των αιώνων το «ευαγγέλιον της δόξης» λάμπει έντονα. Αλλά μήπως η ανθρωπότης γενικά το βλέπει σαν αγαθά νέα; Ο Παύλος μάς λέγει στην επιστολή 2 Κορινθίους 4:3, 4, τα εξής: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι καταλυμμένον, των οποίων απίστων όντων ο Θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» Τα αγαθά νέα φέρουν σε κρίσι το σύστημα πραγμάτων του Σατανά. Εκείνοι που υποστηρίζουν το σύστημα του Σατανά θ’ απολεσθούν διότι δεν υπακούουν «εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.»—2 Θεσσ. 1:8.

6. Ποιες ευλογίες αναμένουν εκείνους που δίνουν προσοχή στα ‘αγαθά νέα;’ (Ψαλμ. 37:11, 29)

⁶ Εν τούτοις, εκείνοι που δίνουν προσοχή στα αγαθά νέα θα λάβουν ευλογίες πέρα από τη δύναμι του θνητού ανθρώπου να τις εκτιμήση· τόσο θαυμαστές θα είναι αυτές οι ευλογίες! Εκτιμώντας τα αγαθά νέα ο Παύλος ανεφώνησε: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού. Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού!»—Ρωμ. 11:28, 33.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ «ΑΓΑΘΩΝ ΝΕΩΝ» ΚΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ ΤΟΥ

7. Γιατί μπορεί η Αγία Γραφή να θεωρηθή ως το πιο μεγαλειώδες φιλολογικό έργο όλων των εποχών;

⁷ Πού βρίσκονται σήμερα τα αγαθά νέα; Μόνο μέσα στον Λόγο του Θεού, στην Αγία Γραφή—που είναι ένα μοναδικό βιβλίο απεράντου σοφίας. Τι λαμπρό πανόραμα μάς διανοίγει η Γραφή που εκτείνεται από την αρχή της δημιουργίας και δια μέσου όλης της ανθρωπίνης ιστορίας έως τους σημερινούς κρισίμους καιρούς και έως τη μεγαλειώδη και ένδοξη χιλιετή βασιλεία του Χριστού! Και εν τούτοις, αυτό το βιβλίο των αγαθών νέων εγράφη από απλούς συνήθεις ανθρώπους σαν εμάς—αλλά ανθρώπους αφοσιωμένους, που εξελέγησαν από τον Ιεχωβά, και έλαβαν δύναμι από το άγιο πνεύμα του για να γράψουν το άγγελμά του. Ο Ιεχωβά εφρόντισε επίσης ώστε να διαφυλαχθή η Γραφή για μας, παρ’ όλες τις απόπειρες που έγιναν για να αλλοιωθή ή να καταστραφή. Τα ‘αγαθά νέα,’ πέρασαν μέσα από τους αιώνες με τη μορφή εξήντα έξη μικρών βιβλίων διαφόρων μεγεθών και περιεχομένου, αλλά το καθένα συνέβαλε με το απαραίτητο μέρος του στο πιο μεγαλοπρεπές φιλολογικό έργο που εμφανίσθηκε ποτέ στο πρόσωπο αυτής της γης—την Αγία Γραφή.—Ψαλμ. 19:7-11.

8. (α) Τι μεγαλύνει πάνω από όλα το βιβλίο των ‘αγαθών νέων;’ (β) Πώς το όνομα του Θεού τον διακρίνει από τους άλλους Θεούς;

⁸ Πάνω απ’ όλα, αυτό το βιβλίο των αγαθών νέων μεγαλύνει το όνομα και την κυριαρχία του αληθινού και ζώντος Θεού, του Ιεχωβά. (Αποκάλ. 4:11) Πόσο θαυμάσια τον περιγράφει ως τον αιώνιον, μακάριον Θεόν—«Ιεχωβά, Ιεχωβά ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν.» (Έξοδ. 34:6, 7, ΜΝΚ) Μπορούμε να έχωμε εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον Υπέρτατο Κυρίαρχο του σύμπαντος. Ο Ιεχωβά είναι σπλαγχνικός, πατρικός Θεός, πολύ διαφορετικός από την ανεξήγητη Τριάδα του Χριστιανικού κόσμου και από τα εκατομμύρια των προγονικών θεών και των αψύχων ειδώλων που λατρεύονται στις μη Χριστιανικές θρησκείες. Αυτός είναι ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ύψιστος επί πάσης της γης και το ξακουστό όνομά του Ιεχωβά σημαίνει τον σκοπό του ν’ απελευθερώση απ’ αυτόν τον Σατανικό κόσμο εκείνους που τον αγαπούν.—Ψαλμ. 83:17, 18· Ιεζεκ. 38:23.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

9. Ποιες θαυμαστές ιδιότητες έδειξε ο Ιεχωβά όταν δημιούργησε τη γη; (Ιερ. 10:10-12)

⁹ Αν θελήσωμε να στοχασθούμε την άσκησι της σοφίας, της προγνώσεως και της αγάπης του Ιεχωβά μένομε έκθαμβοι. (Ψαλμ. 40:5) Όταν κατεσκεύασε το «διαστημόπλοιό» μας τη Γη, την έθεσε στους ουρανούς και την προετοίμασε ως την αιώνια κατοικία του ανθρώπου, χωρίς να παραβλέψη ούτε τις ελάχιστες λεπτομέρειες. Οι σχεδιασταί των κατοικιών αυτού του εικοστού αιώνος πολλά θα μπορούσαν να μάθουν από την πρόβλεψι που επέδειξε ο Ιεχωβά όταν έκτισε και εφωδίασε κατάλληλα αυτή τη γη. Έδωσε στην επίγεια κατοικία μας ένα θεμέλιο που ποτέ δεν θα σαλευθή και μια ωραία αστεροειδή οροφή που θα εκδηλώνη τη δόξα του σε όλους τους επερχόμενους αιώνες. Όπως λέγει το εδάφιο Παροιμίαι 3:19 (ΜΝΚ) «Διά της σοφίας εθεμελίωσεν ο Ιεχωβά την γην· εστερέωσε τους ουρανούς εν συνέσει.»

10, 11. (α) Ποιες προμήθειες είχε κάμει ο Ιεχωβά για τον άνθρωπο πολύ προτού τον δημιουργήση; (β) Πώς η γη γέμισε από άσχημα νέα; (Δευτ. 32:5)

¹⁰ Για τη μελλοντική ευτυχία των ανθρωπίνων πλασμάτων του ο Ιεχωβά διεκόσμησε αυτή την επίγεια κατοικία με μια τερπνή σειρά χρωμάτων. Την έστρωσε με ωραίους πράσινους αγρούς και δάση που όχι μόνον ξεκουράζουν και δίνουν ομορφιά, αλλά και απορροφούν και αποταμιεύουν ενέργεια από τον ήλιο. Έτσι, η επίγεια κατοικία μας έχει δική της ενσωματωμένη προμήθεια ενεργείας. Ο Ιεχωβά την τακτοποίησε με τέτοιο τρόπο ώστε όλα τα ζωντανά όντα να μπορούν να εφοδιάζωνται απ’ αυτή την προμήθεια ενεργείας. Προμηθεύοντας τα διάφορα είδη σιτηρών, καρπών, λαχανικών και άλλων τροφίμων, εφρόντισε ώστε η γήινη αποθήκη τροφίμων να είναι καλά συμπληρωμένη προτού ακόμη δημιουργήση τον άνθρωπο. Αυτή η αποθήκη παραμένει πάντοτε πλήρης, διότι ο Ιεχωβά κατόπιν εδήλωσε: «Ενόσω μένει η γη, σπορά και θερισμός, και ψύχος και καύμα, και θέρος και χειμών, και ημέρα και νυξ, δεν θέλουσι παύσει.»—Γεν. 8:22· Ψαλμ. 104:14,15, 24.

¹¹ Ο Ιεχωβά επίσης προμήθευσε πολύτιμα μέταλλα και πολυτίμους λίθους, αξιόλογα ορυκτά και ραδιενεργά στοιχεία, μαζί με τους θησαυρούς του άνθρακος και του πετρελαίου. Μόνο στα πρόσφατα χρόνια μπόρεσε ο άνθρωπος να κατανοήση πόσο θαυμαστά εφωδιάσθηκε η επίγεια κατοικία του από τον καιρό της δημιουργίας. Αν ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε όλη αυτή την προμήθεια προς όφελος της ανθρωπότητος και προς δόξαν του Θεού, κάθε νέα ανακάλυψις θ’ απέβαινε πηγή αγαθών νέων. (Παράβαλε με Δευτερονόμιον 8:6-9) Αλλ’ αντιθέτως οι άπληστοι άνθρωποι παρέλειψαν να ευχαριστήσουν τον Σχεδιαστή και Δημιουργό της γης. Ενήργησαν ως βάνδαλοι κάνοντας κακή χρήσι και κατάχρησι της ενδόξου δημιουργίας του Ιεχωβά. Εμόλυναν τη γη, ερήμωσαν τους πόρους που παρέχει η γη και κατεσκεύασαν ένα οπλοστάσιο πυρηνικών εξοπλισμών που θέτει το ανθρώπινο γένος στο χείλος της αυτοκαταστροφής. Εγέμισαν τη γη με κακές ειδήσεις! Αλλά αυτό δεν θα συμβαίνη πάντοτε.

12. Γιατί μπορεί να λεχθή ότι ο άνθρωπος ‘θαυμασίως επλάσθη;’

¹² Η πιο μεγαλειώδης από όλες τις επίγειες δημιουργίες του Ιεχωβά είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Παρατηρήστε πώς αυτός επλάσθη! Τι μεγαλειώδης δημιουργία πρέπει να υπήρξε ο αρχικός τέλειος άνθρωπος, που έγινε κατά πνευματική «εικόνα» του Θεού και μ’ ένα σώμα που υπερείχε από απόψεως σχεδίου και κατασκευής από οποιαδήποτε μηχανή την οποία διανοήθηκε ποτέ ή κατεσκεύασε ο άνθρωπος! (Γεν. 1:27) Αληθινά, θα έπρεπε να πούμε στον Ιεχωβά: «Ιεχωβά, . . . θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο.» (Ψαλμ. 139:1, 14) Και σκεφθήτε, το ανθρώπινο πλάσμα που είσθε εσείς—όλο αυτό αναπτύχθηκε από ένα ωοκύτταρο μικρό σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας. Αυτός είναι όλος ο χώρος που χρειάσθηκε ο Μέγας Σχεδιαστής, ο Ιεχωβά Θεός, για να καταγράψη το αρχικό σχέδιο βάσει του οποίου σας έπλασε. Δεν σας κάνει αυτό να αισθάνεσθε πολύ μικροί;—Εκκλησ. 11:5.

ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ‘ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ’

13. (α) Γιατί τα σώματά μας δεν λειτουργούν πλέον κατάλληλα; (β) Σχετικά με την επίγεια κατοικία μας, ποια ισχυρή πεποίθησι μπορούμε να έχωμε; (Ψαλμ. 145:17-20)

¹³ Ήταν πράγματι καταστρεπτικό το ότι ο πρώτος άνδρας και η πρώτη γυναίκα προτίμησαν να στασιάσουν κατά της κυριαρχίας του Ιεχωβά και να πέσουν στην αμαρτία. Λόγω της κληρονομημένης αμαρτίας, τα θαυμασίως σχεδιασμένα σώματά μας δεν λειτουργούν πια κατάλληλα, και εν καιρώ όλοι μας πεθαίνομε. (Ρωμ. 5:12) Πολλοί άνθρωποι έχουν αυξήσει τις ατέλειες τους, κάνοντας κατάχρησι των σωμάτων τους και μολύνοντας τις διάνοιές τους. Απέχουν πολύ από το ν’ αντανακλούν την ‘εικόνα του Θεού.’ Η ανθρώπινη κοινωνία έγινε ιδιοτελής και διεφθαρμένη. Αλλά εμείς σήμερα που αγαπούμε τον Θεό μπορούμε να καταβάλλωμε προσπάθειες ν’ αντανακλούμε την προσωπικότητά του. Και μπορούμε να έχωμε στερεή πεποίθησι ότι αυτός θα διορθώση τα πράγματα στην επίγεια κατοικία μας, εκβάλλοντας τους βανδάλους που την ερημώνουν, και ανακαινίζοντάς την έτσι ώστε τελικά να λάμψη σαν ένας ωραίος παράδεισος, για την τέρψι όλης της ανθρωπότητος και για τη δόξα του Θεού. Αυτό είναι όλο εκείνο που πραγματεύονται τα ‘αγαθά νέα.’—Αποκάλ. 11:18· Ψαλμ. 37:37, 38.

14. Ποια ‘αγαθά νέα’ έχουν διακηρυχθή σχετικά με το ‘σπέρμα;’

¹⁴ Αυτά τα πολύ ειδικά ‘αγαθά νέα’ άρχισαν να διακηρύσσωνται από τον καιρό που εισήλθε η αμαρτία στον κόσμο. Τον καιρό εκείνο στην Εδέμ ο Ιεχωβά ανήγγειλε τον σκοπό του να προμηθεύση ένα «σπέρμα,» έναν Μεσσία και Λυτρωτή, που θα συντρίψη τον ‘αρχαίο όφι,’ τον Σατανά, και θα εξαλείψη όλα τα έργα της πονηρίας του. (Γεν. 3:15· Αποκάλ. 12:9-12) Ο Άβελ ο Ενώχ και ο Νώε επίστευσαν σ’ αυτά τα αγαθά νέα, αλλά μολονότι ο Θεός κατέστρεψε τον ασεβή κόσμο στον Κατακλυσμό, το υποσχεμένο σπέρμα δεν είχε έλθει ακόμη. Κατόπιν, η επαγγελία ελέχθη στον Αβραάμ και στο σπέρμα του.—Γεν. 22:15-18.

15. Πώς προσδιωρίσθηκε το ‘σπέρμα;’ (Λουκ. 24:25-27)

¹⁵ Ποιος θ’ απεδεικνύετο ότι είναι αυτό το ‘σπέρμα;’ Με κατά γράμμα εκατοντάδες προφητείες, συγγραφείς εμπνευσμένοι από τον Θεό προείπαν με πολλές λεπτομέρειες τον τρόπο της ελεύσεως του Μεσσία, τη διακονία του, τα παθήματα και τον θάνατό του, καθώς και την ανάστασί του και τη θέσι του στα δεξιά του Θεού. Έτσι, ο ίδιος Θεός που είχε δείξει μια τόσο θαυμαστή πρόβλεψι προετοιμάζοντας και εφοδιάζοντας την επίγεια κατοικία μας προείπε, επίσης, πριν από πολύν καιρό ποιον θα χρησιμοποιούσε για να φέρη τη γη στην τελική κατάστασι της παραδεισιακής ομορφιάς της.

16. Πότε και πώς εμφανίσθηκε το ‘σπέρμα;’

¹⁶ Ύστερα από τέσσερις χιλιάδες σχεδόν χρόνια αναμονής, ο κυριώτερος από το ‘σπέρμα’ της επαγγελίας, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, έκαμε την εμφάνισί του. (Γαλ. 3:16) Ο άγγελος του Ιεχωβά, αναγγέλλοντας την ανθρώπινη γέννησι του Ιησού Χριστού είπε στους ταπεινούς ποιμένας: «Ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.» (Λουκ. 2:10, 11) Σε ηλικία τριάντα ετών ο Ιησούς βαπτίσθηκε και χρίσθηκε από το πνεύμα του Θεού και στη συναγωγή της Ναζαρέτ ανήγγειλε τον σκοπό για τον οποίον ήλθε στη γη διαβάζοντας τα λόγια του προφήτου Ησαΐα: «Πνεύμα Ιεχωβά είναι επ’ εμέ, δια τούτο με έχρισε, με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν.» Κατόπιν, αφού κάθησε ο Ιησούς είπε στους συμπατριώτες του: «Σήμερον επληρώθη η γραφή αύτη εις τα ώτα υμών.» (Λουκ. 4:18-21, ΜΝΚ) Αλλά απήλαυσαν αυτοί τα αγαθά νέα; Όχι. Αντιθέτως, προσπάθησαν να θανατώσουν τον Ιησού.

17. Όπως έκαμε γνωστό ο Ιησούς, ποια λαμπρή ελπίδα παρέχουν τα αγαθά νέα;

¹⁷ Στον ωρισμένο καιρό, «περιήρχετο ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν.» (Ματθ. 9:35) Ο Ιησούς λοιπόν μίλησε για μια βασιλεία που θα επέφερε μεγαλειώδεις ευλογίες στο ανθρώπινο γένος, και έδειξε τη θαυμαστή ποικιλία αυτών των ευλογιών θεραπεύοντας ανθρώπους από τις ασθένειες και τις νόσους των. (Λουκ. 7:22) Τα ‘αγαθά νέα’ έδωσαν λαμπρή ελπίδα για μια απαλλαγή από την αμαρτία και τον θάνατο, από την ασεβή διακυβέρνησι του Σατανά και των ανθρώπων, και από τη δουλεία στην ψευδή θρησκεία.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

18. Τι αποδεικνύει ότι ο Θεός και ο Χριστός ενδιαφέρονται πραγματικά για το ανθρώπινο γένος;

¹⁸ Αυτά τα ‘αγαθά νέα’ λέγουν πόσο πολύ φροντίζει ο Θεός για την ανθρώπινη δημιουργία του στη γη: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Πόσο πρέπει να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά γι’ αυτή τη στοργική προμήθεια! Και πόσο πρέπει να ευχαριστούμε τον Υιόν του, τον Ιησού Χριστό, που είπε για τον εαυτόν του: «Μεγαλυτέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού.» (Ιωάν. 15:13) Αυτή η αυτοθυσιαστική αγάπη απετέλεσε ακριβώς τη βάσι των ‘αγαθών νέων.’

19. (α) Τι επετέλεσε ο θάνατος του Ιησού; (β) Γιατί ο Ιησούς δεν ενδιαφερόταν να δημιουργήση δική του οικογένεια στη γη;

¹⁹ Χάριν των αγαθών νέων ο Ιησούς υποβλήθηκε στον πιο σκληρό θάνατο. Και τι εξεπλήρωσε ο θάνατός του; Ο Ιησούς, με την ακλόνητη πιστότητά του στη διακήρυξι της κυριαρχίας του Πατρός του μέχρι θανάτου, αποδείχθηκε πλήρως κατάλληλος για την εξυψωμένη θέσι του Άρχοντος στη βασιλεία των ουρανών. Και, παραμένοντας αναμάρτητος μέχρι θανάτου, ο Ιησούς διετήρησε το δικαίωμα της τελείας ανθρωπίνης ζωής, την οποίαν μπορούσε τώρα να χρησιμοποιήση ως ‘λύτρον’ για την εξαγορά όλων όσων είχε χάσει ο Αδάμ για την ανθρωπότητα. (Εβρ. 5:8, 9· Ρωμ. 5:19) Ο Ιησούς μπορούσε να νυμφευθή και να παραγάγη μια τέλεια ανθρώπινη δική του οικογένεια. Αλλά δεν ενδιαφέρετο γι’ αυτό. Ενδιεφέρετο για μας, την αβοήθητη οικογένεια του Αδάμ, και για να κάμη το θέλημα του Πατρός του ώστε να μας εξαγοράση από την αμαρτία και τον θάνατο. Πόσο κατάλληλο ήταν το ότι «ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα.»—Φιλιππ. 2:9-11.

20. (α) Τι μπορεί να επιτελέση ο Ιησούς στην παρούσα θέσι υπηρεσίας που κατέχει; (β) Ποια ελπίδα παρέχουν τα ‘αγαθά νέα’ για τη ‘στενάζουσα κτίσι;’

²⁰ Ο Ιησούς, κατά τη δύναμι της δικής του αφθάρτου ζωής υπηρετεί τώρα ως ιερεύς ‘εις τον αιώνα’ στους ουρανούς, και έτσι είναι ικανός ν’ αφαιρέση για πάντα τα αποτελέσματα της κληρονομημένης αμαρτίας. Αυτό το έχει ήδη κάμει υπέρ του ‘μικρού ποιμνίου’ των κεχρισμένων ακολούθων του, που εξελέγησαν πρώτα μεταξύ των Ιουδαίων και κατόπιν μεταξύ των εθνών, ώστε φέρθηκαν σε μια ‘νέα διαθήκη,’ με την προοπτική να συμβασιλεύσουν μ’ αυτόν στην ουράνια βασιλεία του μέσω μιας αναστάσεως ως πνευματικά όντα. Αυτά είναι τα αγαθά νέα που διεκήρυτταν ο Παύλος και οι άλλοι μαθηταί τόσο σθεναρά στον πρώτο αιώνα. (Ρωμ. 1:15, 16· Εβρ. 7:16, 21· 8:7-13) Αλλά τα ‘αγαθά νέα’ μάς λέγουν επίσης και για την ελπίδα ζωής αιωνίου που θ’ απολαύση ο ‘πολύς όχλος’ εκείνων που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα και ένας ακόμη μεγαλύτερος όχλος των νεκρών της ανθρωπότητος που θ’ αναστηθούν στον αποκαταστημένο παράδεισο. Αυτά είναι πραγματικά αξιοθαύμαστα ‘αγαθά νέα’ για τη ‘στενάζουσα κτίσι’!—Ρωμ. 8:20-22.

21. (α) Ποιοι υπέφεραν περισσότερο στα χέρια του Σατανά; (Αποκάλ. 6:9) (β) Γιατί τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός ν’ αποκατασταθή η βασιλεία του Θεού σ’ ολόκληρη τη γη; (Αποκάλ. 11:17, 18)

²¹ Το ανθρώπινο γένος υπέφερε ανά τους αιώνες και ιδιαίτερα οι αληθινοί και πιστοί δούλοι του Θεού, οι οποίοι υπέστησαν διωγμούς ακόμη και θανατώθηκαν από τον Σατανά και τα θρησκευτικά του όργανα. Αλλά η ακεραιότης των θ’ ανταμειφθή! (Αποκάλ. 2:10) Αυτοί μετέσχον με τον Ιησού απαντώντας στην πρόκλησι του Σατανά ότι ο Θεός μπορούσε να θέση ανθρώπους στη γη που θα παρέμεναν πιστοί στον Θεό κάτω από δοκιμασίες κάθε είδους. Αυτοί σε όλα τα έξη χιλιάδες χρόνια της ανθρωπίνης ιστορίας απέδειξαν ότι τίποτε δεν μπορεί να μεταστρέψη τους αληθείς δούλους του Θεού από την αγάπη και την αφοσίωσί τους προς αυτόν. Οι πιστοί αυτοί λάτρεις του Ιεχωβά κατανοούν ότι η ανθρώπινη διακυβέρνησις δεν μπορεί να φέρη ενότητα και ευτυχία στην ανθρωπότητα. Μόνο η δίκαιη κυριαρχία του Θεού μπορεί να το κάμη αυτό. Και τώρα που η ανθρώπινη κυριαρχία κατεδείχθη πλήρης αποτυχία, ήλθε ο καιρός να λυτρώση ο Ιεχωβά τους πιστούς δούλους του, να υπερασπίση την κυριαρχία του και ν’ αποκαταστήση τη Βασιλεία του σε όλη τη γη.

[Υποσημειώσεις]