Πώς Μπορείτε να Βρήτε Πραγματική Ασφάλεια;

Ευφραίνου εν Ιεχωβά, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.»—Ψαλμ. 37:4, ΜΝΚ.

1. Πού θα βρεθή αληθινή ασφάλεια από κάθε άποψι;

Η ΝΕΑ τάξις του Θεού θα είναι ένας τόπος πλήρους ασφαλείας. Η προφητεία του εδαφίου Μιχαίας 4:4 θα έχη πλήρη εκπλήρωσι σ’ όλη τη γη, διότι οι άνθρωποι που αγαπούν την ειρήνη θα κάθωνται «έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών.» Πράγματι «οι πραείς . . . θέλουσι κληρονομήσει την γην και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» (Ψαλμ. 37:11) Μολονότι και σήμερα μπορεί να βρεθή κάποιο μέτρο ασφαλείας, ιδιαίτερα από πνευματική άποψι, μεταξύ εκείνων που λατρεύουν τον Ιεχωβά, η πλήρης ασφάλεια σ’ όλους τους τομείς της ζωής θα πραγματοποιηθή μόνο στη νέα τάξι του Θεού. Τι θαυμάσιος θα είναι εκείνος ο καιρός όταν ο Ιεχωβά, μέσω της ουρανίου βασιλείας του, θα παράσχη τέτοιες άφθονες υλικές ευλογίες και μια τέτοια διαρκή ασφάλεια ώστε η καθημερινή ζωή να είναι μια ‘ευφροσύνη’!

2, 3. Ποια είναι μερικά από τα οφέλη που θα φέρη η Βασιλεία; (Ησ. 32:1, 2)

² Δεν θα υπάρχουν πια προβλήματα εκτοπισμένων ατόμων, λόγω της φυγής των από εδάφη κυβερνώμενα από σκληρές δικτατορικές κυβερνήσεις. Ούτε θα υπάρχη φόβος μήπως θανατωθούν νέοι και γέροι σε απαίσιους πολέμους, διότι «δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.» (Μιχ. 4:3) Θα επικρατή ειρήνη, διότι όλη η ανθρωπότης θα ευλογηθή από τον μέγα Απελευθερωτή, για τον οποίο είναι γραμμένο: «Θέλει κρίνει τους πτωχούς του λαού· θέλει σώσει τους υιούς των πενήτων και συντρίψει τον καταδυναστεύοντα. . . . Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύσει . . . έως των περάτων της γης.»—Ψαλμ. 72:4-8.

³ Η φτώχεια, η πείνα και οι στερήσεις δεν θ’ αμαυρώσουν ποτέ εκείνη την ασφάλεια. Ο Λόγος του Θεού υπόσχεται ότι «θέλει υπάρχει αφθονία σίτου εν τη γη· επί των κορυφών των ορέων θέλει είσθαι περίσσεια.» (Ψαλμ. 72:16, ΜΝΚ) Ναι, «τα δένδρα του αγρού θέλουσιν αποδίδει τον καρπόν αυτών και η γη θέλει δίδει το προϊόν αυτής.» (Ιεζ. 34:27) Μπορούμε να έχωμε πεποίθησι ότι αυτό θα συμβή, διότι όταν ήταν στη γη ο Ιησούς Χριστός, ο διωρισμένος Βασιλεύς της βασιλείας του Θεού, επέδειξε την ικανότητα του να προμηθεύη αφθονία τροφής για τα πλήθη.—Μάρκ. 8:19, 20.

ΑΠΟΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΗΝ ΟΡΘΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΙ;

4, 5. (α) Τι διακυβεύεται σήμερα; (Παράβαλε με Δευτερονόμιον 30:15, 16) (β) Πώς μόνο μπορούμε ν’ αποκτήσωμε ζωή;

⁴ Έχοντας υπ’ όψιν αυτά που επιφυλάσσει το μέλλον στη νέα τάξι του Θεού, πώς πρέπει να θεωρούμε τα πράγματα που επιζητεί ο κόσμος σήμερα για ασφάλεια, όπως είναι το σπίτι ενός ατόμου, ο τραπεζικός λογαριασμός του, η εργασία ή οι υλικές ανέσεις του; Εφόσον ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους ν’ απολαμβάνουν υλικές ευλογίες, μήπως θα ήταν σφάλμα να υπάρχουν τώρα αυτά τα πράγματα; Όχι, δεν θα μπορούσε να λεχθή ότι αυτά τα πράγματα είναι κακά καθ’ εαυτά. Ο Ιεχωβά μάς εδημιούργησε με τη διανοητική, συναισθηματική και φυσική ικανότητα ν’ απολαμβάνωμε τα καλά πράγματα. Και υπόσχεται το καλύτερο είδος πραγμάτων στη νέα του τάξι. Αλλά σ’ αυτό το σημείο της ανθρωπίνης ιστορίας, το ζήτημα δεν είναι αν εμείς εγίναμε για ν’ απολαμβάνωμε υλικές ευλογίες. Εκείνο που διακυβεύεται σήμερα είναι η ίδια η ζωή μας.

⁵ Οι ενδείξεις από τις εκπληρωμένες προφητείες της Αγίας Γραφής δείχνουν ότι έχομε προχωρήσει πολύ στις ‘έσχατες ημέρες’ του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. (2 Τιμ. 3:1-5) Σε λίγον καιρό, ο Θεός θα εκτελέση τη δυσμενή κρίσι του εναντίον αυτού του συστήματος και αυτό θα καταλήξη σ’ έναν καιρό πρωτοφανούς στενοχώριας γι’ αυτόν τον κόσμο. (Δαν. 12:1) Εν τούτοις, ο Λόγος του Θεού τονίζει ότι θα υπάρχη ένας «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» ο οποίος θα έλθη «εκ της θλίψεως της μεγάλης.» (Αποκάλ. 7:9, 14) Αυτοί θα επιζήσουν διότι έχουν την επιδοκιμασία και προστασία του Θεού και όχι λόγω κάποιου υλικού πλεονεκτήματος που μπορεί να έχουν. Ο Ιησούς είπε: «Εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» (Λουκ. 12:15) Η αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού μπορεί να έλθη μόνο με τη γνώσι του Ιεχωβά και την απόκτησι της επιδοκιμασίας του.—Ιωάν. 17:3.

6. Θα παράσχη ασφάλεια οποιοδήποτε μέρος του παρόντος πονηρού συστήματος; (Ψαλμ. 146:3)

⁶ Τίποτα απ’ όσα προσφέρει αυτός ο κόσμος ως ασφάλεια δεν θα έχη καμμιά σημασία όταν επέλθη εναντίον των παρόντων ανθρωπίνων συστημάτων η οργή του Θεού. Όλα τα πολιτικά, θρησκευτικά, στρατιωτικά και οικονομικά συστήματα που κυριαρχούν τώρα στην ανθρωπότητα θα εκμηδενισθούν. Επομένως, δεν θα παράσχουν βέβαια καμμιά ασφάλεια. (Αποκάλ. 6:16, 17) Εκείνο λοιπόν που μπορεί να φαίνεται ισχυρό και προστατευτικό σήμερα θα καταρρεύση όταν επέλθουν οι καταστρεπτικές δυνάμεις παρά Θεού. Στους αρχαίους χρόνους, πολλοί απέβλεπαν σε ισχυρά άλογα για ασφάλεια και διαφυγή σε καιρό αναταραχής. Αλλά ο Λόγος του Θεού λέγει: «Μάταιος ο ίππος προς σωτηρίαν και δια της πολλής αυτού δυνάμεως δεν θέλει σώσει.» (Ψαλμ. 33:17) Ομοίως και σήμερα, ούτε τα φαινομενικά ισχυρά ανθρωποποίητα συστήματα ούτε τα υλικά πλεονεκτήματα θα παράσχουν κάποια καλύτερη ασφάλεια ή διαφυγή. «Του Ιεχωβά είναι η σωτηρία,» όχι κάποιου συστήματος ή έργου ανθρώπων. «Το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.»—Ψαλμ. 3:8· Παροιμ. 18:10, ΜΝΚ.

7, 8. Πώς θα θεωρούσαν τα υλικά οφέλη οι επιβάται ενός βυθιζόμενου πλοίου;

⁷ Η κατάστασις των ανθρώπων σήμερα μπορεί να παρομοιωθή με την κατάστασι των επιβατών ενός πλοίου. Δεν υπάρχει τίποτε εσφαλμένο στα υλικά οφέλη που παρέχει κανονικά ένα πλοίο: τα τρόφιμα που μεταφέρει μπορεί να είναι νόστιμα και θρεπτικά· οι καμπίνες μπορεί να είναι ζεστές και άνετες· οι άλλες υπηρεσίες και τα οφέλη, μπορεί να είναι απολαυστικά. Αλλά τι θα γίνη αν το πλοίο προσκρούση σ’ ένα αντικείμενο και αρχίση να βυθίζεται; Ας εξετάσωμε εκείνο που συνέβη, παραδείγματος χάριν, στο περίφημο πλοίο «Τιτανικός» στο 1912. «Οι ειδικοί πίστευαν ότι το πλοίο αυτό δεν ήταν δυνατόν να βυθισθή,» λέγει μια εγκυκλοπαιδεία. Αλλά πόση πραγματική ασφάλεια υπήρχε στο «Τιτανικός,» με όλα τα υλικά του οφέλη, όταν προσέκρουσε σ’ ένα παγόβουνο και βυθίσθηκε; Καμμιά απολύτως ασφάλεια. Το πλοίο βυθίσθηκε και χάθηκαν περίπου 1500 ψυχές.

⁸ Αν ήσαστε και σεις μέσα στο «Τιτανικός,» για ποιο πράγμα θ’ ανησυχούσατε όταν άρχισε να βυθίζεται; Μολονότι δεν θα είχατε κατακρίνει τα προηγούμενα υλικά οφέλη του πλοίου, ασφαλώς θα τα θεωρούσατε τώρα απολύτως ασήμαντα. Το κύριο πράγμα σ’ αυτή τη νέα κατάστασι θα ήταν η διαφύλαξις της ζωής σας. Θα θεωρούσατε κάποιον πολύ ανόητο, ακόμη και διανοητικώς ανισόρροπο αν δαπανούσε τότε όλες τις ενέργειές του προσπαθώντας να βρη καλύτερη καμπίνα, καλύτερα γεύματα ή άλλα οφέλη στο πλοίο ενώ, σε λίγες ώρες, αυτό θα βυθιζόταν κάτω από τα κύματα!

9, 10. Έχοντας υπ’ όψιν το πού βρισκόμεθα στο ρεύμα του χρόνου, ποια πρέπει να είναι η στάσις μας απέναντι των υλικών πραγμάτων; (Φιλιππ. 3:7, 8)

⁹ Σε λίγον καιρό το παρόν σύστημα πραγμάτων θα βυθιστή στην καταστροφή. Γι’ αυτό, δεν υπάρχει τώρα αληθινή ασφάλεια μέσα σ’ αυτό, διότι κανένα μέρος του δεν θα επιζήση. Η ουράνια βασιλεία του Θεού «θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας» που υπάρχουν σήμερα, και μόνο η ουράνια κυβέρνησις του Θεού «θέλει διαμένει εις τους αιώνας.» (Δαν. 2:44) Και εφόσον ο Ιησούς προείπε ότι σ’ αυτόν τον επικείμενο καιρό της κρίσεως παρά Θεού «θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει,» είναι φανερό ότι θα υπάρξη μεγάλη απώλεια ψυχών καθώς και υλικών αποκτημάτων.—Ματθ. 24:21.

¹⁰ Στο έτος 1977 βρισκόμεθα στο εξηκοστό τρίτο έτος του «καιρού του τέλους,» αρχίζοντας από το φθινόπωρο του κρισίμου έτους 1914. Σε εκπλήρωσι των Βιβλικών προφητειών, είναι φανερό από τα γεγονότα των ημερών μας ότι το παρόν πονηρό σύστημα σε λίγο θα υποστή το θανάσιμο πλήγμα του. Ποια, λοιπόν, θα είναι η στάσις μας; Το παν εξαρτάται από κάτι. Από τι; Εξαρτάται από το τι θέτομε ως στόχο μας. Αν θέτωμε ως στόχο μας την αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού, τότε θα κάνωμε ό,τι μπορούμε για ν’ αναζητήσωμε τον Ιεχωβά, να μάθωμε το θέλημά του και να το πράξωμε όσο καλύτερα μπορούμε σύμφωνα με τις περιστάσεις μας. Τα υλικά του κόσμου δεν θ’ αποτελούν το κύριο ενδιαφέρον μας. Αντιθέτως, ‘έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα, θα αρκώμεθα εις ταύτα.’—1 Τιμ. 6:8.

11. (α) Μήπως οι πλούσιοι είναι οι μόνοι άνθρωποι που μπορεί να είναι υλισταί; (β) Γιατί είναι μυωπικό να κάνωμε τις υλικές επιδιώξεις κύριο ενδιαφέρον μας τώρα;

¹¹ Όταν ο Ιησούς προειδοποίησε, «Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης,» αντιλαμβανόταν πλήρως πόσο προσωρινοί και ανασφαλείς θα ήσαν οποιοιδήποτε θησαυροί στο παρόν σύστημα πραγμάτων. (Ματθ. 6:19) Αυτή η συμβουλή δεν ήταν μόνο για τους πλουσίους· και οι φτωχοί επίσης μπορεί να έχουν ως στόχο τους να κερδίσουν και να συσσωρεύσουν υλικό πλούτο. Οι άνθρωποι δείχνουν τα αληθινά τους ελατήρια απ’ αυτό που θέτουν ως αντικειμενικό σκοπό στη ζωή τους, άσχετα με την οικονομική τους κατάστασι. «Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας,» είπε ο Ιησούς. (Ματθ. 6:21) Αν ένα άτομο συνεχώς προσπαθή να συσσωρεύση ολοένα περισσότερα υλικά αγαθά, όπως λόγου χάριν, μια μεγαλύτερη και καλύτερη κατοικία, περισσότερα χρήματα στην τράπεζα, μια καλύτερη εργασία, άσχετα με τις συνέπειες, τότε δείχνει ότι πραγματικά επιζητεί τα πράγματα του κόσμου. Αποδεικνύει με το έργα του ότι ο νους του πρωτίστως βρίσκεται στα οφέλη του παρόντος συστήματος. Αλλά πόσο ασύνετο είναι αυτό, εφόσον «παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάν. 2:16, 17.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

12. Τι ήταν εσφαλμένο στους ανθρώπους των ημερών του Νώε;

¹² Μπορούμε να φαντασθούμε τον χλευασμό που επεσώρευαν οι πονηροί άνθρωποι κατά του Νώε και της οικογενείας του πριν από τον Κατακλυσμό, επειδή ο Νώε και η οικογένεια του δαπανούσαν τόσο πολύ χρόνο για να κάνουν το θέλημα του Ιεχωβά. Φυσικά, έπρεπε να εργάζωνται για τις καθημερινές των ανάγκες και να συντηρούν τον τόπο διαβιώσεώς των, αλλά δεν συνεκέντρωσαν σ’ αυτά τα πράγματα τις δραστηριότητές τους. Εν τούτοις, οι υπόλοιποι άνθρωποι εκείνου του κόσμου το έκαναν αυτό, τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν.» (Ματθ. 24:38) Αλλ’ αν αποφεύγωνται οι υπερβολές, μήπως υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο στο να τρώγη κανείς ή να πίνη ή να νυμφεύεται; Όχι, διότι ο ίδιος ο Ιεχωβά εθέσπισε αυτά τα πράγματα όταν εδημιούργησε τον άνδρα και τη γυναίκα. Εκείνο που ήταν εσφαλμένο ήταν το ότι σ’ ένα καιρό κρίσεως, οπότε διεκυβεύετο η ζωή ή ο θάνατός των, εκείνοι οι άνθρωποι ασύνετα έκαναν στόχο της ζωής τους αυτές τις επιδιώξεις και δεν έδωσαν προσοχή στο θέλημα του Θεού.

13. Μήπως τα υλικά αποκτήματα των ανθρώπων της εποχής εκείνης τους παρέσχον ασφάλεια; Μήπως τα αποκτήματα του Νώε του προσέφεραν ασφάλεια;

¹³ Γι’ αυτούς τους ανθρώπους ο Ιησούς είπε: «Δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσεν πάντας.» (Ματθ. 24:39) Μπορεί να θεωρούσαν τον Νώε «ιδιότροπο» που εγκατέλειψε τα υλικά οφέλη για να συγκεντρωθή στην κατασκευή της κιβωτού και στο κήρυγμα. Αλλά σε τι ωφέλησε αυτούς τους ανθρώπους η επιδίωξις υλικών αγαθών καθώς και οι απολαύσεις των; Δεν τους έφεραν κανένα διαρκές καλό. Έχασαν όχι μόνο τα αποκτήματά των αλλά και τη ζωή των, διότι ο κόσμος εκείνος κατεστράφη από τα ύδατα. (2 Πέτρ. 2:5) Επίσης, σημειώστε τούτο προσεκτικά: Τι καλό έκαναν στον Νώε, στους γιους του και στις συζύγους των τα σπίτια και τα αποκτήματα; Ούτε αυτά δεν παρέσχον ασφάλεια. Η κιβωτός ήταν ο τόπος όπου μπορούσε να ευρεθή ασφάλεια. Και όταν ήλθε ο καιρός να εγκαταλείψουν τα σπίτια που είχαν, δεν εδίστασαν να το κάνουν. Δεν ενεπιστεύοντο σ’ εκείνα τα πράγματα για ασφάλεια, κι έτσι μπόρεσαν να τα εγκαταλείψουν χωρίς δυσκολία.—Γεν. 6:22.

14. Τι απώλεια υπέστησαν όλοι στα Σόδομα και στο Γόμορρα, αλλά πόσο διαφορετική ήταν η περίπτωσις του Λωτ και των θυγατέρων του; (Λουκ 9:62)

¹⁴ Μετά από αιώνες, όταν ο Ιεχωβά επέφερε καταστροφή στα Σόδομα και στα Γόμορρα λόγω της μεγάλης ανομίας των, τι είχε απομείνει από τα σπίτια και τα αποκτήματα των ανθρώπων σ’ εκείνες τις πόλεις; Τίποτα! Όταν ο Λωτ και η οικογένεια του εγκατέλειψαν τα Σόδομα, πολύ λίγα μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους. Τα σπίτια τους, τα έπιπλά τους και τα περισσότερα αποκτήματά τους καταστράφηκαν επίσης. Αλλά ο Λωτ και οι δύο θυγατέρες του κατενόησαν ότι η ζωή των ήταν πολύ πιο σπουδαία. Διέκριναν το σπουδαίο ζήτημα. Ένεκα της πίστεως και της υπακοής των στις οδηγίες του Ιεχωβά, διαφυλάχθηκαν. Αλλά οι κάτοικοι των πόλεων και τα αποκτήματά των δεν διαφυλάχθηκαν. Όπως είπε ο Ιησούς, στις ημέρες του Λωτ «έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ’ ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ’ ουρανού και απώλεσεν άπαντας.» Περιλαμβανομένου και τίνος; Δυστυχώς, περιλαμβανομένης και της συζύγου του Λωτ. Όταν έφευγαν, αυτή παρήκουσε και κοίταξε πίσω στα πράγματα που είχε εγκαταλείψει και έχασε τη ζωή της.—Γεν. 19:26· Λουκ. 17:28, 29.

15. Γιατί ο Ιησούς παρέβαλε την εποχή μας με την εποχή του Νώε και του Λωτ;

¹⁵ Ο Ιησούς είπε ότι όπως έγινε στις ημέρες του Νώε καθώς και στις ημέρες του Λωτ, έτσι θα εγίνετο και όταν θα ήρχετο η ‘μεγάλη θλίψις.’ Η μεγάλη πλειονότης του πληθυσμού της γης θα αδιαφορούσε για τον Θεό και το θέλημά του. Ως αποτέλεσμα τούτου, θα έχαναν τη ζωή τους. Όταν ένα άτομο πεθάνη, πόσα από τα υλικά του αποκτήματα μπορεί ν’ απολαύση; Κανένα. Αλλά σ’ εκείνους που θέλουν να διαφυλαχθούν ζωντανοί και οι οποίοι στρέφονται προς τον Θεόν για ασφάλεια, αυτό δεν θα συμβή. Αυτοί δεν θ’ αφήσουν τον εαυτό τους να παγιδευθή από υλιστικά ενδιαφέροντα. Πραγματικά, αυτοί είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν οποιοδήποτε υλικό απόκτημα «καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή.» Διότι ο Ιησούς είπε: «Κατ’ εκείνην την ημέραν όστις ευρεθή επί του δώματος και τα σκεύη αυτού εν τη οικία, ας μη καταβή δια να λάβη αυτά, και όστις εν τω αγρώ ομοίως ας μη επιστρέψη εις τα οπίσω. Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.»—Λουκ. 17:30-32.

16. Υπέστησαν απώλειες οι Χριστιανοί όταν η Ιερουσαλήμ κατεστράφη στο έτος 70 μ.Χ.;

¹⁶ Πόσο εκτεταμένη θα είναι η καταστροφή των υλικών πραγμάτων όταν έλθη η ‘μεγάλη θλίψις;’ Μόνον ο χρόνος θα το δείξη. Αλλά στα παραδείγματα της Βιβλικής ιστορίας που ελέχθησαν προηγουμένως υπήρξε μια τρομακτική απώλεια υλικών πραγμάτων, που περιελάμβανε μεγάλη υλική απώλεια και για τον λαό του Θεού. Αυτό επίσης συνέβη και το έτος 70 μ.Χ. όταν οι Ρωμαϊκές στρατιές ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ. Οι Χριστιανοί έπρεπε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ενωρίτερα, παίρνοντας ίσως μαζί τους μόνο τα λίγα πράγματα που θα μπορούσαν εύκολα να μεταφέρουν. (Λουκ. 21:20, 21) Και τι έπαθαν εκείνοι που δεν ήθελαν να φύγουν; Αυτοί έχασαν, όχι μόνο τα σπίτια τους και τα αποκτήματά τους, που περιήλθαν στα χέρια των Ρωμαίων, αλλ’ ίσως και τη ζωή τους ακόμη. Οι Χριστιανοί που είχαν φύγει από την πόλι, μολονότι και αυτοί έχασαν τα σπίτια τους και τα περισσότερα αποκτήματά των, διεσώθησαν και διατήρησαν την ελευθερία των. Έτσι, επίσης, και στην επικείμενη θλίψι, θα μπορούσε να υπάρξη μεγάλη απώλεια από άποψι υλικών αγαθών. Πώς θα θεωρούσατε σεις αυτές τις προσωπικές απώλειες;

17. Γιατί είναι μεγαλύτερο σφάλμα ν’ αποβλέπη κανείς στην εσφαλμένη κατεύθυνσι για ασφάλεια; (Σοφον. 1:18)

¹⁷ Σκεφθήτε λοιπόν τώρα, σε τι πραγματικά εμπιστεύεσθε για ασφάλεια; Στο «χρυσίον» ή στον Θεό; Πού είναι συγκεντρωμένη η διάνοια και η καρδιά σας—στα πράγματα αυτού του συστήματος ή στη νέα τάξι του Θεού; Δείχνουν οι πράξεις σας, ο τρόπος της ζωής, που αναζητείτε ασφάλεια; Τι θλιβερό σφάλμα θα ήταν ν’ αναζητήτε ασφάλεια προς την εσφαλμένη κατεύθυνσι τώρα που είναι τόσο αργά! Όπως λέγουν τα εδάφια Ιώβ 31:24-28: «Αν έθεσα εις το χρυσίον την ελπίδα μου, ή είπα προς το καθαρόν χρυσίον, Συ είσαι το θάρρος μου, αν ευφράνθην διότι ο πλούτος μου ήτο μέγας και διότι η χειρ μου εύρηκεν αφθονίαν, . . . και τούτο ήθελεν είσθαι ανόμημα κατάδικον διότι ήθελον αρνηθή τον Θεόν τον Ύψιστον.»

18. Ποια συγκινητική προοπτική επιφυλάσσεται για εκείνους που αποβλέπουν στην ορθή κατεύθυνσι για ασφάλεια;

¹⁸ Έχοντας υπ’ όψιν την επικείμενη κατάρρευσι των ανθρωπίνων συστημάτων και την απέραντη απώλεια υλικών αγαθών που θα επακολουθήση, θα ήταν πράγματι ασύνετο να μη προετοιμασθούμε διανοητικά. Αν αγαπάτε τη ζωή και θέλετε να παραμείνετε ζώντες, μη προσκολλάσθε σε κάποιο υλικό αγαθό. «Τα πλούτη δεν ωφελούσι εν ημέρα οργής· η δε δικαιοσύνη ελευθερώνει εκ θανάτου.» «Όστις ελπίζει επί τον πλούτον αυτού, ούτος θέλει πέσει· οι δε δίκαιοι ως βλαστός θέλουσιν ανθήσει.» (Παροιμ. 11:4, 28) Αυτοί οι «δίκαιοι» θα εισέλθουν στη νέα τάξι του Θεού, για να μετάσχουν εκεί στο συγκινητικό έργο να κάνουν ολόκληρη τη γη Παράδεισο, μια ωραία κατοικία όπου θ’ απολαμβάνουν τη ζωή για πάντα. Επειδή απέβλεπαν στην ορθή κατεύθυνσι, «θέλουσι κατοικεί ασφαλώς και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών.»—Ιεζ. 34:28.

[Εικόνα στη σελίδα 391]

Θα ενδιαφερόσαστε ν’ αποκτήσετε περισσότερες υλικές ανέσεις αν το πλοίο με το οποίο ταξιδεύατε βυθιζόταν;