Τι Εννοούσε ο Σοφός Ανήρ;
Η Ανωτερότης της Σοφίας
Μια κληρονομιά είναι αξιόλογη. Αλλά τι όφελος μπορεί να έχη αν, εκείνος που την λαμβάνει, στερήται της ικανότητος να τη χειρισθή κατάλληλα; Ο Βασιλεύς Σολομών έγραψε: «Η σοφία είναι καλή ως η κληρονομία, και ωφέλιμος εις τους βλέποντας τον ήλιον. Διότι η σοφία είναι σκέπη, ως είναι σκέπη το αργύριον· πλην η υπεροχή γνώσεως είναι, ότι η σοφία ζωοποιεί τους έχοντας αυτήν.»—Εκκλησ. 7:11, 12.
Έτσι, διασαφηνίζεται ότι η σοφία έχει μεγαλύτερη αξία από τα υλικά αποκτήματα. Ένας άνθρωπος που στερείται σοφίας μπορεί γρήγορα να σπαταλήση μια κληρονομιά. Μολονότι τα χρήματα προμηθεύουν κάποιο μέτρο ασφαλείας, επειδή καθιστούν τον ιδιοκτήτη τους ικανό ν’ αποκτά τα πράγματα που χρειάζεται, εν τούτοις, μπορούν να κλαπούν ή να χαθούν. Ο πλούσιος μπορεί ακόμη να πέση θύμα ληστείας και βίας. Από την άλλη πλευρά, η σοφία, η ικανότης να χρησιμοποιούμε τη γνώσι για να λύνωμε προβλήματα ή να επιτυγχάνωμε ωρισμένους σκοπούς, μπορεί να προφυλάξη ένα άτομο από το να διακινδυνεύση άσκοπα και να θέση τη ζωή του σε κίνδυνο. Μπορεί να προστατεύση έναν άνθρωπο από πρόωρο θάνατο και, όταν βασίζεται σ’ ένα κατάλληλο φόβο για τον Θεό, μπορεί να τον κάνη ν’ αποκτήση αιώνια ζωή.
Η σοφία έχει οπωσδήποτε προστατευτική αξία. Ο σοφός ανήρ είπε: «Η σοφία ενδυναμώνει τον σοφόν περισσότερον παρά δέκα εξουσιάζοντες, οίτινες είναι εν τη πόλει.» (Εκκλησ. 7:19) Λόγω της προστατευτικής της αξίας, η σοφία μπορεί να επιτύχη περισσότερα από ‘δέκα ανθρώπους,’ δηλαδή ένα πλήρη αριθμό μαχητών, στο να προστατεύση τους κατοίκους μιας πόλεως που πολιορκείται.
Έχοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ατελείς, δεν μπορούμε να παραβλέψωμε τη σοφή καθοδηγία που έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά Θεός μέσα στον Λόγο του. Επειδή είμεθα αμαρτωλοί, εμείς οι άνθρωποι αποτυγχάνομε να μιμηθούμε το τέλειο πρότυπο του Θεού. Ο Σολομών είπε: «Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επί της γης, όστις να πράττη το καλόν και να μη αμαρτάνη.» (Εκκλησ. 7:20) Οπωσδήποτε, λοιπόν, πρέπει να κάνωμε δική μας τη σοφία που αποκαλύπτεται στην Αγία Γραφή. Αυτό θα μας βοηθήση να ζούμε με ικανοποιητικό τρόπο τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.
Πράγματα τα Οποία ο Άνθρωπος δεν Μπορεί ν’ Αλλάξη
Πολλά πράγματα που συμβαίνουν σ’ αυτόν τον ατελή κόσμο βρίσκονται πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο. Μολονότι δεν είναι επιθυμητά, δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Ο Βασιλεύς Σολομών παρετήρησε: «Θεώρει το έργον του Θεού· διότι τις δύναται να κάμη ευθές εκείνο, το οποίον αυτός έκαμε στρεβλόν;» (Εκκλησ. 7:13) Με άλλα λόγια, ποιος άνθρωπος μπορεί να τακτοποιήση τα ελαττώματα και τις ατέλειες που ο Θεός επιτρέπει; Κανένας, διότι όχι μόνο εξυπηρετείται ένας σκοπός από το κάθε τι που ο ίδιος ο Ύψιστος κάνει, αλλ’ επίσης υπάρχει ένας σκοπός για τον οποίο επιτρέπει σ’ άλλα πράγματα να συμβαίνουν.
Γι’ αυτό τον λόγο, ο Σολομών συνιστά: «Εν ημέρα ευτυχίας ευφραίνου, εν δε ημέρα δυστυχίας σκέπτου· διότι ο Θεός έκαμε το έν αντίστοιχον του άλλου, δια να μη ευρίσκη ο άνθρωπος μηδέν οπίσω αυτού.» (Εκκλησ. 7:14) Σύμφωνα μ’ αυτή τη συμβουλή, ένα άτομο πρέπει να εκτιμά μια ημέρα όπου τα πράγματα πηγαίνουν καλά και να το δείχνη αυτό με το ν’ αντανακλά αγαθότητα, γενναιοδωρία, καλωσύνη και χαρά, με τα λόγια του και τις πράξεις του. Πρέπει να βλέπη μια καλή ημέρα ως δώρο από τον Θεό. Αλλά τι θα λεχθή αν η ημέρα φέρη μια καταστροφή, μια ταραχή; Ο άνθρωπος καλά θα κάνη να ‘διακρίνη,’ δηλαδή ν’ αναγνωρίση ότι ο Θεός επέτρεψε να συμβή αυτή η καταστροφή. Γιατί το επιτρέπει αυτό; Ο Σολομών λέγει, «δια να μη ευρίσκη ο άνθρωπος μηδέν οπίσω αυτού.»
Το γεγονός ότι ο Θεός μάς επιτρέπει ν’ αντιμετωπίζωμε χαρές και δυσκολίες, όχι μόνο μας δίνει την ευκαιρία να αναπτύσσωμε υπομονή, αλλ’ επίσης, όπως ετόνισε ο Σολομών, μας εντυπώνει το ότι δεν μπορούμε να γνωρίζωμε τι θα φέρη το μέλλον. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις· η καταστροφή μπορεί να επέλθη τόσο στους δικαίους όσο και στους πονηρούς. Στην πραγματικότητα, οι δίκαιοι άνθρωποι μπορεί να υποφέρουν, ενώ οι πονηροί άνθρωποι μπορεί να φαίνεται ότι φαινομενικώς ευημερούν. Ο Σολομών συνέχισε: «Τα πάντα είδον εν ταις ημέραις της ματαιότητός μου· υπάρχει δίκαιος, όστις αφανίζεται εν τη δικαιοσύνη αυτού· και υπάρχει ασεβής, όστις μακροημερεύει εν τη κακία αυτού.»—Εκκλησ. 7:15.
Αυτή η κατάστασις, φυσικά, ενοχλεί πολλούς ανθρώπους. Αυτοί μάλιστα θυμώνουν με τον Ύψιστο. Αλλ’ αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφεύγωμε. Πρέπει αντίθετα να εμπιστευώμεθα στον Θεό, ενθυμούμενοι ότι αυτός είναι ένας Θεός αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Οτιδήποτε επιτρέπει δεν θα καταλήξη ποτέ σε διαρκή ζημία για κανέναν. Το γεγονός ότι τόσο το καλό όσο και το κακό μπορούν να συμβούν σ’ ένα άτομο, θα μας κάνη ν’ αντιληφθούμε τη σπουδαιότητα του να εξαρτώμεθα, όχι από τους εαυτούς μας, αλλ’ από τον Θεό. Μολονότι μπορεί να μην κατανοούμε ωρισμένα πράγματα τώρα, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι, αφού περάση ο ωρισμένος καιρός, όσα επέτρεψε ο Θεός θα έχουν εκπληρώσει έναν ωφέλιμο σκοπό για όλους όσοι περιλαμβάνονται.
Ο απόστολος Πέτρος το διευκρίνισε αυτό όταν εσχολίασε τις κακουχίες που επήλθαν στους ομοπίστους του εκείνο τον καιρό: «Αγαπητοί, μη παραξενεύεσθε δια τον βασανισμόν τον γινόμενον εις εσάς προς δοκιμασίαν, ως εάν συνέβαινεν εις εσάς παράδοξόν τι, αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή χαρήτε αγαλλιώμενοι. Εάν ονειδίζησθε δια το όνομα του Χριστού, είσθε μακάριοι, διότι το πνεύμα της δόξης και το του Θεού αναπαύεται εφ’ υμάς.» (1 Πέτρ. 4:12-14) «Ο δε Θεός πάσης χάριτος, όστις εκάλεσεν ημάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν δια του Χριστού Ιησού, αφού πάθητε ολίγον, αυτός να σας τελειοποιήση στηρίξη ενισχύση.»—1 Πέτρ. 5:10.