Πιστότης στη Χρήσι του “Μαμωνά της Αδικίας”
«Κάμετε εις εαυτούς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας δια να σας δεχθώσιν εις τας αιωνίους σκηνάς, όταν εκλείψητε. Ο εν τω ελαχίστω πιστός και εν τω πολλώ πιστός είναι, και ο εν τω ελαχίστω άδικος και εν τω πολλώ άδικος είναι. Εάν λοιπόν εις τον άδικον μαμωνά δεν εφάνητε πιστοί, τον αληθινόν πλούτον τις θέλει σας εμπιστευθή;»—Λουκ. 16:9-11
1. Σύμφωνα με τα εδάφια Λουκάς 16:1-7, πώς και γιατί ένας οικονόμος έκανε φίλους για τον εαυτό του;
ΩΣ οικονόμος, είχε μια θέσι μεγάλης εμπιστοσύνης, διότι είχε αναλάβει υπ’ ευθύνη του τις υποθέσεις του κυρίου του. Αλλ’ αυτός ο άνθρωπος έγινε ένοχος σοβαρής κακοδιαχειρίσεως και επρόκειτο ν’ απολυθή από τη θέσι τον οικονόμου και ν’ αποβληθή από τον οίκο του κυρίου του χωρίς να έχη μέσα συντηρήσεως. Όταν ευρίσκετο ακόμη στη θέσι του οικονόμου, ενήργησε γοργά για ν’ αποκτήση την εύνοια των χρεωστών του κυρίου του, μειώνοντας πολύ τα χρέη των. Μ’ αυτόν τον τρόπο απέκτησε φίλους που θα συνέβαλαν στη συντήρησί του όταν θα έμενε στον δρόμο.—Λουκ. 16:1-7.
2. (α) Ποιο ήταν το κύριο σημείο της παραβολής του Ιησού για τον άδικο οικονόμο; (β) Τι ερωτήματα θα μπορούσε να εγείρη αυτό;
2 Ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε αυτό το παράδειγμα της πανουργίας για να διδάξη ένα σπουδαίο μάθημα: «Κάμετε εις εαυτούς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας (μέσω του άδικου πλούτου, ΜΝΚ), δια να σας δεχθώσιν εις τας αιωνίους σκηνάς.» (Λουκ. 16:9) Αυτά τα λόγια εγείρουν τα εξής ερωτήματα: Τι είναι αυτός ο ‘μαμωνάς της αδικίας’ ή ‘άδικος πλούτος;’ Ποιοι είναι οι κάτοχοι των ‘αιωνίων σκηνών’; Και πώς μπορούμε να κάνωμε φίλους μέσω του ‘μαμωνά της αδικίας’;
3. Ποιος είναι ο «μαμωνάς της αδικίας» ή ‘άδικα πλούτη’ και πώς μπορεί αυτό ν’ αποδειχθή από τις Γραφές;
3 Ασφαλώς δεν υπάρχει τίποτε άδικο στα πνευματικά πλούτη. Αλλά δεν μπορεί να λεχθή το ίδιο και για τα υλικά πλούτη. Τόσο η κατοχή υλικού πλούτου όσο και η επιθυμία για την απόκτησί του μπορούν να οδηγήσουν τα άτομα να προβούν σε άδικες πράξεις. Οι πλούσιοι μπορεί να γίνουν καταδυναστευτικοί, σκληροί και άκαμπτοι. Αντί να φέρωνται με συμπάθεια στα άτομα που βρίσκονται σε ανάγκη, μπορεί να επωφελούνται με άδικο τρόπο απ’ αυτούς. Ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος υπενθύμισε στους ομοπίστους του τα εξής: «Δεν σας καταδυναστεύουσιν οι πλούσιοι και αυτοί σας σύρουσιν εις κριτήρια; Αυτοί δεν βλασφημούσι το καλόν όνομα, με το οποίον ονομάζεσθε;» (Ιακ. 2:6, 7) Μερικοί απ’ αυτούς τους πλουσίους επεδόθησαν στις διεφθαρμένες επιθυμίες τους για απολαύσεις ενώ αρνούντο να πληρώσουν τους μισθούς που όφειλαν στους εργάτες τους. (Ιακ. 5:4, 5) Άλλοι, λόγω της μεγάλης επιθυμίας τους ν’ αποκτήσουν πλούτη κατέφυγαν σε απάτες και δολιότητες για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Στην περίπτωσί τους, αποδείχθηκε αληθινή η Βιβλική παροιμία: «Όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος.» (Παροιμ. 28:20) Εξ αιτίας όλων των ανεπιθυμήτων παραγόντων που συνδέονται πολύ συχνά με τα υλικά πλούτη, ο Ιησούς Χριστός ορθά εφήρμοσε τη λέξι ‘άδικος’ στον πλούτο.
4. Τι είπε ο Ιησούς για τη σταθερότητα του ‘άδικου πλούτου’ και πώς μπορεί ν’ αποδειχθή αυτό από γεγονότα της ιστορίας;
4 Είναι επίσης, αξιοσημείωτο ότι ο Υιός του Θεού έδειξε ότι αυτά τα ‘άδικα πλούτη’ μπορούσαν να χάσουν την αξία τους. Το χρήμα, λόγου χάριν, μπορεί γρήγορα να χάση την αξία του με τον πληθωρισμό ή με τις κρατικές υποτιμήσεις. Επίσης, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις, οι πλημμύρες, οι σεισμοί και άλλες καταστροφές μπορεί να φέρουν τους ανθρώπους σε μια κατάστασι φτώχειας. Τι ανόητο, λοιπόν, είναι να εναποθέτη κανείς την εμπιστοσύνη του στα υλικά πράγματα και να κάνη την επιδίωξι αποκτημάτων κύριο μέλημα της ζωής του!
5. Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των ‘αιωνίων σκηνών’ και γιατί;
5 Ο αντικειμενικός σκοπός των αληθινών μαθητών του Ιησού πρέπει να είναι η χρήσις του ‘άδικου πλούτου’ των για απόκτησι φίλων μεταξύ των κατόχων των ‘αιωνίων σκηνών.’ Επειδή καμμιά σκηνή εδώ στη γη δεν μπορεί να χαρακτηρισθή ως αιωνία, είναι φανερό ότι οι ‘αιώνιες σκηνές’ πρέπει να είναι ουράνιες. Ιδιοκτήτες τους είναι ο αιώνιος Θεός Ιεχωβά και ο Υιός του. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους αποστόλους του: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον.»—Ιωάν. 14:2
6. (α) Γιατί ο Θεός και ο Χριστός δεν έχουν ανάγκη τα υλικά μας πράγματα; (β) Πώς μπορούμε να κάνωμε φίλους τον Θεό και τον Χριστό μέσω του ‘μαμωνά της αδικίας’;
6 Επειδή είναι ο Δημιουργός των πάντων, ο Ιεχωβά Θεός κατέχει τα πάντα, ο δε πρωτότοκος Υιός του, ως κληρονόμος των πάντων, μετέχει σ’ αυτό το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. (Ψαλμ. 50:10-12· 2 Κορ. 8:9· Εβρ. 1:1, 2) Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτε υλικό που μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να προσφέρωμε σ’ αυτούς. Επομένως, το να κάνωμε φίλους τον Ύψιστο Θεό και τον Υιό του μέσω του ‘άδικου πλούτου’ θα εσήμαινε απλώς ότι χρησιμοποιούμε αυτά τα πλούτη με τρόπο που επιφέρει την επιδοκιμασία Των. Σ’ αυτό περιλαμβάνεται και το να έχη κανείς την ορθή στάσι ως προς τη χρήσι υλικών πραγμάτων προς όφελος των άλλων. Ο Ιησούς Χριστός συμβούλευσε: «Ας μη γνωρίση η αριστερά σου τι κάμνει η δεξιά σου, δια να ήναι η ελεημοσύνη σου εν τω κρυπτώ.» (Ματθ. 6:3, 4) Και ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στους Κορινθίους: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.»—2 Κορ. 9:7.
ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΙΣ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ
7. Πώς ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός θεωρούν τις εκ μέρους ανιδιοτελείς εκφράσεις γενναιοδωρίας μας στους ενδεείς ανθρώπους;
7 Όταν εμείς με χαρά και ανιδιοτέλεια σπεύδωμε προς βοήθεια εκείνων που έχουν πραγματική ανάγκη, ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του το θεωρούν αυτό σαν να γίνεται σ’ αυτούς. Στη Γραφή διαβάζομε: «Ο καταθλίβων τον πένητα ονειδίζει τον Ποιητήν αυτού· ο δε τιμών αυτόν ελεεί τον πτωχόν.» (Παροιμ. 14:31) «Ο ελεών πτωχόν δανείζει εις τον Ιεχωβά· και θέλει γείνει εις αυτόν η ανταπόδοσις αυτού.» (Παροιμ. 19:17) Ομοίως, ο Ιησούς Χριστός, τονίζοντας τη διαφορά μεταξύ των προβάτων, που λαμβάνουν επιδοκιμασία, και των εριφίων, που κατακρίνονται, εδήλωσε: «Καθ’ όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε.» (Ματθ. 25:40) «Καθ’ όσον δεν εκάμετε εις ένα τούτων των ελαχίστων, ουδέ εις εμέ εκάμετε.»—Ματθ. 25:45.
8. (α) Πόση σπουδαιότητα έχει το ενδιαφέρον για τους φτωχούς και τους θλιβομένους; (β) Τι ευθύνη έχουν τα παιδιά προς τους ενδεείς γονείς και πάππους και πώς πρέπει να θεωρήται η παράλειψις εκπληρώσεως αυτής της ευθύνης; (γ) Πώς συγκρίνεται η ευθύνη του Χριστιανού απέναντι των ομοπίστων του με αυτή την ευθύνη προς άτομα έξω από την εκκλησία;
8 Επομένως, η προθυμία του ατόμου να βοηθήση τους πτωχούς και τους θλιβομένους είναι ουσιώδης αν θέλη το άτομο να είναι αληθινός λάτρης του Ιεχωβά. (Ιώβ 29:16· 31:19-22) Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.» (Ιακ. 1:27) Αυτό το ενεργό ενδιαφέρον για τους θλιβομένους και τους μειονεκτούντες πρέπει ν’ αρχίση από τους συγγενείς του ατόμου. Παραδείγματος χάριν, οι Γραφές λέγουν ότι τα τέκνα και τα εγγόνια έχουν υποχρέωσι να φροντίζουν για τους ενδεείς γονείς και πάππους. (1 Τιμ. 5:4) Η εσκεμμένη παράλειψις εκπληρώσεως αυτής της ευθύνης αποτελεί άρνησι Χριστιανικής πίστεως. (1 Τιμ. 5:8) Επίσης, εφόσον οι αληθινοί Χριστιανοί αποτελούν μια αδελφότητα, πρέπει να φροντίζουν για τα ενδεή μέλη που είναι ανάμεσά τους προτού επεκταθούν σε βοήθεια των ατόμων που είναι έξω από την εκκλησία. Αυτό εναρμονίζεται με την αρχή: «Ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.»—Γαλ. 6:10.
9. Ποιος θα καθορίζη αν πρέπει να δοθή βοήθεια εκ μέρους της εκκλησίας σε άτομα, και τι θα προσδιώριζε εκείνους που είναι ενδεδειγμένοι για τέτοια βοήθεια;
9 Πολλά μπορούν να γίνουν μέσω Χριστιανικής γενναιοδωρίας πάνω σε ατομική βάσι. Εν τούτοις, σε μερικές περιπτώσεις, η τοπική εκκλησία μπορεί ν’ αποσύρη μέρος των χρηματικών ποσών που προσφέρουν οι αδελφοί για να βοηθήση οικονομικά ωρισμένα μέλη της. Οι πρεσβύτεροι θα είναι εκείνοι που θα καθορίσουν σε ποιους μπορεί να δοθή χρηματική βοήθεια, και σε τι βαθμό. Όπως δείχνουν τα εδάφια 2 Θεσσαλονικείς 3:10 και 1 Τιμόθεον 5:9, 10, η εκκλησιαστική βοήθεια, ιδιαίτερα όταν παρέχεται τακτικά, πρέπει να γίνεται για εκείνους που έχουν ανάγκη και οι οποίοι αποτελούν καλά παραδείγματα Χριστιανικής διαβιώσεως.
ΕΡΓΟ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΙΜΑΚΑ
10. Τι πρότυπο έχομε για να μας καθοδηγήση στον χειρισμό εκτεταμένων μέτρων περιθάλψεως;
10 Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να ληφθούν εκτενή μέτρα βοηθείας υπέρ ομοπίστων που ανήκουν σε άλλες εκκλησίες, ίσως μάλιστα σε άλλα μέρη του κόσμου. Μια εξέτασις του έργου περιθάλψεως που έκανε σε μεγάλη κλίμακα η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος αποκαλύπτει ακριβώς πώς πρέπει να διεξάγεται αυτό το έργο.
11. (α) Ποιοι εφρόντιζαν αρχικά για το έργο περιθάλψεως στην εκκλησία του πρώτου αιώνος; (β) Σε ποιους ανετέθησαν αργότερα οι ευθύνες για το έργο περιθάλψεως;
11 Αρχικά, οι απόστολοι εδέχοντο εθελοντικές εισφορές και κατόπιν επέβλεπαν στη διανομή των χρημάτων σ’ εκείνους που είχαν ανάγκη. (Πράξ. 4:34, 35) Καθόσον η εκκλησία ηύξανε σε αριθμούς, αυτό δεν φαινόταν πρακτικό. Αργότερα, επτά άνδρες «πλήρεις πνεύματος αγίου και σοφίας» διωρίσθηκαν να φροντίζουν ώστε να μη παραβλέπωνται στην καθημερινή διανομή βοηθημάτων οι χήρες που ήσαν άξιες βοηθείας. Αυτοί οι επτά άνδρες ετύγχαναν εμπιστοσύνης εκ μέρους των ομοπίστων τους. (Πράξ. 6:1-6) Κατεβάλλετο μεγάλη φροντίδα ώστε εκείνοι που εχειρίζοντο τις εισφορές που ελαμβάνοντο για το έργο περιθάλψεως να είναι άτομα αξιόπιστα. Σχετικά μ’ εκείνους που θα μετέφεραν τα προσφερθέντα ποσά από την Κόρινθο στην Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στην εκκλησία της Κορίνθου: «Οποίους εγκρίνητε, δι’ επιστολών τούτους θέλω πέμψει δια να φέρωσιν την δωρεάν σας εις Ιερουσαλήμ.»—1 Κορ. 16:3.
12. (α) Πώς πρέπει να χρηματοδοτούνται σήμερα τα μέσα περιθάλψεως; (β) Τι διευθετήσεις υπάρχουν μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά προς τούτο;
12 Σύμφωνα με το παράδειγμα της εκκλησίας του πρώτου αιώνος, το σημερινό έργο περιθάλψεως πρέπει να χρηματοδοτήται από εθελοντικές εισφορές. Επίσης, απαιτείται αξιόπιστη, συντονισμένη προσπάθεια. Για να μπορή να γίνεται εύτακτος χειρισμός των προσπαθειών για παροχή βοηθείας, οι εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στέλνουν εισφορές στην Εταιρία Σκοπιά, 124 Κολούμπια Χάιτς, Μπρούκλυν, Νέας, Υόρκης, (Watch Tower Society, 124 Columbia Heights, Brooklyn, New York) ή σ’ ένα από τα τμήματα της Εταιρίας. Σε καιρό καταστροφής, η Εταιρία ή η οργάνωσις του τοπικού τμήματος επικοινωνεί με τους αντιπροσωπευτικούς πρεσβυτέρους των εκκλησιών που υπέστησαν καταστροφή, εξακριβώνοντας τις ανάγκες των για βοήθεια. Διατίθενται τότε επειγόντως απαιτούμενα εφόδια, προμήθειες και χρηματικά ποσά ώστε να ληφθούν μέτρα περιθάλψεως, που οργανώνονται συνήθως με τη βοήθεια των πρεσβυτέρων επιτοπίως.
13. Πώς πρέπει να χειρίζωνται τα πράγματα οι πρεσβύτεροι όταν λαμβάνουν αξιόπιστες πληροφορίες για άτομα που έχουν ανάγκη υλικής βοηθείας;
13 Μόλις ληφθούν αξιόπιστες πληροφορίες για αδελφούς οι οποίοι έχουν περιέλθει σε κατάστασι πραγματικής ενδείας, οι πρεσβύτεροι κάθε γειτονικής εκκλησίας μπορεί να κάνουν ανακοίνωσι του προνομίου που έχουν να συνεισφέρουν στο έργο περιθάλψεως. Τότε όλοι θα είναι σε θέσι ν’ αποφασίσουν τι ακριβώς θα μπορούσαν να δώσουν. Ένα Γραφικό παράδειγμα τούτου βρίσκεται στις Πράξεις 11:27-29, όπου διαβάζομε τα εξής: «Εν εκείναις δε ταις ημέραις κατέβησαν από Ιεροσολύμων προφήται εις Αντιόχειαν· σηκωθείς δε είς εξ αυτών ονόματι Άγαβος, εφανέρωσε δια του πνεύματος ότι έμελλε να γείνη μεγάλη πείνα καθ’ όλην την οικουμένην ήτις και έγεινεν επί Κλαυδίου Καίσαρος. Όθεν οι μαθηταί απεφάσισαν, έκαστος αυτών κατά την εαυτού κατάστασιν, να πέμψωσι βοήθειαν προς τους αδελφούς τους κατοικούντας εν τη Ιουδαία.» Ομοίως και σήμερα, για να διατεθούν χρήματα προς άμεση χρήσι για το έργο περιθάλψεως, πολλές εκκλησίες και άτομα κατά καιρούς αποστέλλουν εισφορές στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν ή σε ένα από τα τμήματα της Εταιρίας.
ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ
14. (α) Ποια είναι η πρώτιστη ευθύνη των δούλων του Θεού σήμερα; (β) Πώς η έντυπη ύλη συνέβαλε στην εκπλήρωσι αυτής της ευθύνης; (γ) Πώς διετέθη χρήμα για την κατασκευή και συντήρησι τυπογραφικών Εγκαταστάσεων; (δ) Για ποιους άλλους σκοπούς χρησιμοποιήθηκαν τα προσφερθέντα χρήματα;
14 Μολονότι η παροχή υλικής βοηθείας σ’ αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη είναι πολύ ουσιώδης, η πρώτιστη ευθύνη των δούλων του Θεού είναι να δίνουν πνευματική βοήθεια σε άτομα που είναι μέσα και έξω από την εκκλησία. Στους συγχρόνους καιρούς αυτό πολύ διευκολύνθηκε μέσω της εντύπου ύλης. Εισφορές και άτοκα δάνεια που έγιναν στην Εταιρία Σκοπιά και στα τμήματά της κατέστησαν δυνατόν να κτισθούν και να διατηρηθούν τυπογραφικά κτίρια όπου τυπώνονται Γραφές και Γραφικά έντυπα σε κόστος πολύ χαμηλότερο από την τιμή στην οποία θα τα διέθεταν οι εμπορικές εταιρίες. Έτσι, ακόμη και πολύ φτωχοί άνθρωποι μπορούν να προμηθευθούν βιβλία είτε δωρεάν είτε με μια μικρή εισφορά. Επίσης, τα εισφερόμενα χρηματικά ποσά χρησιμοποιούνται για την υποστήριξι ιεραποστολικής δράσεως και για τη βοήθεια άλλων ολοχρονίων εργατών, περιλαμβανομένων και των περιοδευόντων πρεσβυτέρων, για να έχουν τα κατά βάσιν αναγκαία για τη συντήρησί των.
15. Τι δείχνουν οι Γραφές για την καταλληλότητα χρηματικής βοηθείας σε εκείνους που αφιερώνονται πλήρως για να φροντίζουν τα πνευματικά συμφέροντα των άλλων; (1 Κορ. 9:6-18· Γαλ. 6:6· Φιλιππ. 4:14-18)
15 Για να μπορούν να χρησιμοποιούνται ορθώς τα συνεισφερόμενα χρήματα προς βοήθεια εκείνων που φροντίζουν για τα πνευματικά συμφέροντα των άλλων γίνεται η εξής διευκρίνισις στα εδάφια 1 Τιμόθεον 5:17, 18: «Οι καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής, μάλιστα όσοι κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν διότι λέγει η γραφή· Δεν θέλεις εμφράξει το στόμα βοός αλωνίζοντος· και, Άξιος είναι ο εργάτης του μισθού αυτού.» Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πρεσβύτεροι πρέπει να λαμβάνουν μισθό για το έργο τους. Αλλά σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές, το Κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά και οι οργανώσεις των τμημάτων της Εταιρίας έκριναν κατάλληλον να χρησιμοποιούν τα συνεισφερόμενα χρήματα για να βοηθούν υλικώς εκείνους που, μέσω αυτής της βοηθείας μπορούν έτσι να αφιερώνονται πληρέστερα στο πνευματικό έργο.
16. Τι έξοδα κάνει μια τοπική εκκλησία, και γιατί είναι ουσιώδες να φροντίζωμε γι’ αυτά;
16 Επίσης, οι τοπικές εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν έξοδα σχετικά με τους τόπους συναθροίσεώς τους ή Αίθουσες Βασιλείας. Εκτός του ότι πληρώνουν λογαριασμό ηλεκτρικού, νερού, θερμότητας, ειδών καθαρισμού και επισκευών, πρέπει ίσως να καταβάλλουν μηνιαίο ενοίκιο ή να πληρώνουν υποθήκη. Απαιτούνται εισφορές για να καλύπτωνται αυτές οι δαπάνες έτσι ώστε η εκκλησία να μη φέρη μομφή στο όνομα του Θεού για παράλειψι πληρωμής λογαριασμών. Και ως άτομα και ως εκκλησία, εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά πρέπει ν’ ακολουθούν την εξής συμβουλή: «Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν, ειμή το να αγαπάτε αλλήλους.»—Ρωμ. 13:8.
ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ
17. Πώς πρέπει να θεωρή κάθε Χριστιανός το ζήτημα της συνεισφοράς για την προώθησι των πνευματικών συμφερόντων και τη βοήθεια των ενδεών;
17 Η χρήσις του ‘άδικου πλούτου’ για την προαγωγή των πνευματικών συμφερόντων και την υποβοήθησι ενδεών ατόμων είναι βασική ανάγκη για κάποιον που είναι Χριστιανός. Είτε πολλά έχει είτε λίγα, όλοι έχουν το προνόμιο να συνεισφέρουν κάτι. Σημειώστε, παραδείγματος χάριν, τι συνέστησε ο απόστολος Παύλος στους Κορινθίους: «Κατά την πρώτην της εβδομάδος έκαστος υμών ας εναποθέτη παρ’ εαυτώ θησαυρίζων ό,τι αν ευπορή.»—1 Κορ. 16:2.
18. (α) Για να μπορούμε να συνεισφέρωμε για την προαγωγή των συμφερόντων της Βασιλείας, ποια Γραφική νουθεσία μπορεί να μας βοηθήση; (β) Μήπως το συνεισφερόμενο ποσόν είναι το πιο σπουδαίο πράγμα, και πώς εφάνη αυτό στην περίπτωσι της πτωχής χήρας;
18 Σε αρμονία μ’ αυτή τη θεόπνευστη νουθεσία, μπορεί κάποιος, αν θέλη, να θέση κατά μέρος κάτι στην αρχή της εβδομάδος για να το προσφέρη. Το ποσόν, βέβαια, θα ποικίλλη σημαντικά ως προς τα άτομα, αλλ’ αυτό δεν είναι το πιο σπουδαίο πράγμα. Η αληθινά ζωτική όψις του πράγματος είναι η προθυμία, ο ζήλος, να συνεισφέρη κανείς. Ο απόστολος Παύλος το διετύπωσε ως εξής: «Εάν προϋπάρχη η προθυμία, είναι τις ευπρόσδεκτος καθ’ όσα έχει, ουχί καθ’ όσα δεν έχει.» (2 Κορ. 8:12) Αυτή η προθυμία του να προσφέρη κανείς ανάλογα με τα μέσα που έχει, είναι εκείνη που υπολογίζεται ενώπιον του Ιεχωβά Θεού. Παραδείγματος χάριν, μια φτωχή χήρα την οποία παρετήρησε ο Ιησούς εισέφερε απλώς δύο λεπτά στο κουτί του ναού της Ιερουσαλήμ. Μ’ αυτό το μικρό ποσό, ένα άτομο της εποχής εκείνης θα μπορούσε να αγοράση μισό σπουργίτη, που δεν έφθανε ούτε για ένα γεύμα. Εν τούτοις, η συνεισφορά αυτής της χήρας, που έγινε σε εκδήλωσι της αγάπης της στον αληθινό Θεό που ελάτρευε στο ναό, ήταν πολύ ευπρόσδεκτη. Πραγματικά, σε σύγκρισι με τα μέσα που είχε, η δωρεά της ήταν μεγαλύτερη από τη δωρεά των πλουσίων οι οποίοι συνεισέφεραν πολλά από τα πλεονάσματά των.—Μάρκ. 12:42-44.
19. Τι αποδεικνύομε όταν χρησιμοποιούμε κατάλληλα τον ‘μαμωνά της αδικίας’ και τι βεβαιότητα μπορούμε να έχωμε;
19 Αληθινά, λοιπόν, πρέπει ν’ αποδειχθούμε φίλοι του Θεού και του Χριστού χρησιμοποιώντας τα ‘άδικα πλούτη’ για να βοηθήσωμε εκείνους που έχουν ανάγκη και να προωθήσωμε τα πνευματικά συμφέροντα. (Παροιμ. 3:9· Γαλ. 2:10) Αν εξακολουθήσωμε να χρησιμοποιούμε κατάλληλα τον ‘μαμωνά της αδικίας,’ θα δείξωμε ότι είμεθα πιστοί και στα ελάχιστα. Επομένως, ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του μπορούν να εξακολουθήσουν να μας χρησιμοποιούν ως καλούς οικονόμους για να προσφέρωμε τα πολύ πιο πολύτιμα πνευματικά πλούτη σε άλλους. Το υπόμνημα των καλών έργων μας θα είναι σαν θησαυροί που έχουν κατατεθή στον ουρανό, που θ’ αποδίδουν πλούσια εισοδήματα σε μορφή θείας επιδοκιμασίας και ευλογιών τώρα και σε ζωή αιώνιο στη νέα τάξι των ‘νέων ουρανών και νέας γης.’—Ματθ. 6:20· Λουκ. 16:10-13· 2 Πέτρ. 3:13.