Συνεργάται στον Θερισμό
«[Ο Ιησούς] λέγει προς τους μαθητάς αυτού· Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον κύριον του θερισμού, δια να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.»—Ματθ. 9:37, 38.
1. Πώς μπορεί να θεωρηθή η έντονη εναντίωσις στο έργο μας;
Ο ΘΕΡΙΣΜΟΣ δεν γίνεται πάντοτε κάτω από εύκολες ή ευνοϊκές συνθήκες, αλλά απαιτεί εγκαρτέρησι. Σκληρή εναντίωσις εγείρεται σε μερικούς τόπους, αλλά η ουσία είναι ότι η σύναξις συνεχίζεται. Η πείρα κατέδειξε ότι συχνά λόγω της εναντιώσεως, μερικοί άνθρωποι, που δεν θα ενδιεφέροντο αλλιώς για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, υποκινούνται να δουν την κατάστασι διαφορετικά. Στο τέλος της εκθέσεως του Βιβλίου του Έτους 1978 των Μαρτύρων του Ιεχωβά, 18 χώρες είναι συγκεντρωμένες μαζί σ’ ένα πλαίσιο, χώρες όπου η εναντίωσις είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Και σ’ αυτές τις 18 χώρες βαπτίσθηκαν 9.673 άτομα πέρυσι μόνο!
2. Ποια σοβαρή εναντίωσις υπήρχε στις ημέρες του Νεεμία και πώς αντιμετωπίζετο;
2 Το να εργάζωνται, και μάλιστα σκληρά, κάτω από συνθήκες αγρίας εναντιώσεως δεν αποτελεί νέα πείρα για τους δούλους του Ιεχωβά. Συμβαίνει τώρα αυτό που συνέβαινε και στις μέρες του Νεεμία, όταν ησχολούντο με το κτίσιμο του τείχους της Ιερουσαλήμ και οι γειτονικοί λαοί ενέτειναν την εναντίωσί των μέχρι που συνωμότησαν να πολεμήσουν εναντίον της πόλεως. Ο Νεεμίας ανέφερε τα εξής: «Οι οικοδομούντες το τείχος και οι αχθοφορούντες και οι φορτίζοντες, έκαστος δια της μιας χειρός αυτού εδούλευεν εις το έργον και δια της άλλης εκράτει το όπλον. Οι δε οικοδόμοι, έκαστος είχε την ρομφαίαν αυτού περιεζωσμένην εις την οσφύν αυτού και ωκοδόμει· ο δε σαλπίζων εν τη σάλπιγγι ήτο πλησίον μου.»—Νεεμ. 4:17, 18.
3. (α) Πώς συνέβη ώστε ο λαός του Θεού να έχη μια καλή «καρδίαν εις το εργάζεσθαι»; (β) Με τι παράλληλο τρόπο μας ενθαρρύνει σήμερα η προφητεία του Ησαΐα;
3 Στο ίδιο εκείνο κεφάλαιο, στο εδάφιο 6, λέγει ότι «ο λαός είχε καρδίαν εις το εργάζεσθαι.» Γνωρίζομε εμείς το μυστικό αυτής της καλής καταστάσεως καρδιάς; Μνημονεύεται παρακάτω στο εδάφιο Νεεμίας 8:10 (ΜΝΚ): «Διότι η χαρά του Ιεχωβά είναι η ισχύς σας.» Το ίδιο αληθεύει και με μας σήμερα. Δεν μας υπενθυμίζει αυτό εκείνα που είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του προφήτου του Ησαΐα, τα οποία έδειχναν την αντίθεσι μεταξύ των αληθινών και των ψευδών δούλων: «Ιδού, οι δούλοι μου θέλουσιν ευφρανθή, σεις δε θέλετε αισχυνθή· ιδού, οι δούλοι μου θέλουσιν αλαλάζει εν ευθυμία, σεις δε θέλετε βοά εν πόνω καρδίας και ολολύζει υπό καταθλίψεως πνεύματος.» Κατόπιν, ο Ιεχωβά είπε: «Επειδή ιδού, νέους ουρανούς κτίζω και νέαν γην· . . . αλλ’ ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίο κτίζω· διότι, ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής ευφροσύνην.—Ησ. 65:13-18.
ΕΡΓΑΖΕΣΘΕ ΧΑΡΩΠΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
4. Τι προμήθειες έκανε για μας ο Ιεχωβά ώστε να είμεθα χαρωποί εργάται;
4 Έχομε ασφαλώς κάθε λόγο να είμεθα χαρωποί εργάται. Έχομε την ευλογία του Ιεχωβά. Έχομε το πνεύμα του Ιεχωβά, και η «χαρά» αποτελεί καρπό αυτού του πνεύματος. (Γαλ. 5:22) Έχομε επίσης «την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.» (Εφεσ. 6:17) Τι χαρά είναι να χρησιμοποιούμε τον Λόγο του Θεού για την κήρυξι των «αγαθών νέων» στους άλλους! Η επόμενη πραγματική πείρα το δείχνει αυτό.
5-7. Στην πείρα που σχετίζεται με το βιβλίο Αλήθεια, με τι τρόπους ήταν φανερή η ευλογία του Ιεχωβά;
5 ‘Ενώ εργαζόμουν στην υπηρεσία του αγρού από σπίτι σε σπίτι μια μέρα, η συνεργάτις μου κι εγώ συναντήσαμε μια νεαρή γυναίκα που εξεδήλωσε κάποιο ενδιαφέρον στη Γραφική μας παρουσίασι, και δέχθηκε το βιβλίο Η Αλήθεια Που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή. Είχε διάφορες απορίες, σε απάντησι των οποίων κατηυθύναμε την προσοχή της στην Αγία Γραφή. Αυτή άκουσε προσεκτικά όσα είχε να πη η Αγία Γραφή για τις απορίες της. Επειδή αυτή και ο σύζυγός της επρόκειτο ν’ αναχωρήσουν για ταξίδι, εκάναμε διευθετήσεις να επανέλθωμε όταν θα επέστρεφε. Καθώς φεύγαμε από το σπίτι, όμως, έφθασε ο σύζυγός της με το αυτοκίνητο. Εγώ εδίστασα προς στιγμήν, αλλά κατόπιν έκρινα ότι θα ήταν καλύτερο να του μιλήσω μ’ αυτή την ευκαιρία και να προλάβω ίσως οποιαδήποτε προβλήματα ανακύψουν αργότερα. Σύντομα εξηγήσαμε τον σκοπό της επισκέψεως, λέγοντας ότι η σύζυγός του δέχθηκε ένα βοήθημα Γραφικής μελέτης και ότι θα θέλαμε να επανέλθωμε αργότερα για να συζητήσωμε και άλλα πράγματα από την Αγία Γραφή. Η απάντησίς του ήταν πολύ εγκάρδια· μας είπε ότι αυτός και η σύζυγός του δεν εγνώριζαν πολλά για την Αγία Γραφή, αλλά οπωσδήποτε ήθελαν να μάθουν!
6 ‘Όταν ο σύζυγός μου κι εγώ κάναμε επανεπίσκεψι το πρώτο Σάββατο του Ιουνίου, μας δέχθηκαν εγκάρδια και απολαύσαμε μια ωραία συζήτησι. Την επόμενη εβδομάδα, όταν επανήλθαμε, εμάθαμε ότι και οι δύο είχαν διαβάσει το βιβλίο Αλήθεια και είχαν γραμμένη μια ολόκληρη σελίδα με ερωτήσεις. Την επόμενη εβδομάδα άρχισαν να παρακολουθούν τη δημοσία ομιλία και τη μελέτη Σκοπιάς. Σε λίγο άρχισαν να παρακολουθούν τη μελέτη βιβλίου και τον επόμενο μήνα ενεγράφησαν στη Θεοκρατική Σχολή. Προτού ακόμη παρακολουθήσουν όλες τις συναθροίσεις, άρχισαν να κάνουν ριζικές αλλαγές στη ζωή τους, εγκαταλείποντας τη συνήθεια του καπνίσματος και διακόπτοντας τις κοσμικές των συναναστροφές. Εδίδαξαν το δίχρονο παιδί τους να κάθεται ήσυχα στις συναθροίσεις και ένα μήνα από τότε που άρχισαν να παρακολουθούν όλες τις συναθροίσεις, απήλαυσαν την υπηρεσία αγρού μαζί μας. Μετά από τρεις περίπου μήνες βαπτίσθηκαν και οι δύο, και αποκτούν ολοένα περισσότερα προνόμια στην εκκλησία.
7 ‘Το να βρη κανείς ένα άτομο ν’ ανταποκρίνεται αμέσως στο έργο και κατόπιν να δη το ενδιαφέρον του να σβήνη, είναι κάτι που οι περισσότεροι από μας έχομε συναντήσει, και γι’ αυτό φυσικά αυτή η σκέψις ήλθε στη διάνοιά μας. Εν τούτοις, μετά από τη δεύτερη εκείνη επίσκεψι, στην οποία έγινε καταφανής μια τόσο εγκάρδια επιθυμία για υπηρεσία προς τον Θεό, ο σύζυγός μου κι εγώ συμπεράναμε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχη αμφιβολία ότι οι άγγελοι κατευθύνουν το έργο του Ιεχωβά κάτω από την επίβλεψι του Ιησού. Όταν ερωτήθηκαν γιατί είχαν δείξει μια τόσο άμεση ανταπόκρισι στην παρουσίασί μας του «ευαγγελίου,» απήντησαν: «Λόγω της Αγίας Γραφής.» Όταν το είδαν στην Αγία Γραφή, κατάλαβαν ότι ήταν αληθές· το συμπέρασμά των, λοιπόν, ήταν—Γιατί να περιμένωμε; Ήθελαν να προχωρήσουν και δεν καθυστέρησαν καθόλου. Ο Ιησούς είπε: «Γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών.»’
ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
8, 9. Όταν δίνωμε μαρτυρία, πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε με καλό τρόπο τη Γραφή;
8 ‘Καθώς ένας άλλος Μάρτυς κι εγώ κάναμε επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι, μια κυρία μας κάλεσε μέσα, αρχίσαμε να της μιλούμε για τα «αγαθά νέα» και της ζητήσαμε να πάρη το δικό της αντίτυπο της Αγίας Γραφής. Επειδή μας είπε ότι είχε διαβάσει πολλές φορές την Αγία Γραφή και πήγαινε στην εκκλησία, την ρωτήσαμε αν είχε μάθει ποιο είναι το θέμα της Γραφής. Διαβάσαμε μαζί τα εδάφια Ησαΐας 9:6, Δανιήλ 2:44, Ματθαίος 6:10, κλπ. Όταν κατόπιν την ρωτήσαμε αν διέκρινε τώρα ποιο ήταν το θέμα της Αγίας Γραφής εκείνη απήντησε, «Ναι, είναι η Βασιλεία.» Κατόπιν διαβάσαμε τα εδάφια που εξηγούν τα οφέλη της Βασιλικής κυβερνήσεως επάνω στη γη. Εμείναμε εκεί πάνω από μια ώρα. Όταν την προσκαλέσαμε στην ομιλία της Κυριακής, είπε ότι αν θ’ απεφάσιζε να έλθη, θα ερχόταν μόνη της.
9 ‘Και να! Δεν μπορούσα να πιστέψω όταν την είδα εκείνο το πρωί να έρχεται στη συνάθροισι· είχε πεζοπορήσει τρία μίλια από το σπίτι της έως την Αίθουσα Βασιλείας. Έμεινε σ’ όλο το πρόγραμμα και ήθελε να έχη και άλλη συζήτησι. Διευθετήσαμε μια συμμελέτη στο σπίτι της από το βιβλίο Αγαθά Νέα που Σας Κάνουν Ευτυχή. Αλλά το πιο ενδιαφέρον μ’ αυτή τη γυναίκα είναι ότι πάντοτε ήταν πολύ εναντιούμενη στην αλήθεια έως τώρα. Πραγματικά, όταν πηγαίναμε προς την πόρτα της, η σύντροφός μου εσκέπτετο πόσο εναντιωνόταν αυτή η γυναίκα στο άγγελμα. Οι άνθρωποι λοιπόν αλλάζουν!»
ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
10. Πώς μιλούν οι Γραφές για τη δύναμι του Ιεχωβά; (Ησ. 46:9-11)
10 Το πνεύμα του Ιεχωβά είναι δυναμικό σε δράσι. Ο Ιεχωβά, αναφερόμενος στον εαυτό του ως τον Δημιουργό όλων όσα βλέπομε όταν υψώνωμε τα μάτια μας προς τον ουρανό, λέγει: «Εν τη μεγαλειότητι της δυνάμεως αυτού, διότι είναι ισχυρός εις εξουσίαν· δεν λείπει ουδέν.» Ο απόστολος Παύλος επίσης λέγει για την υπερέχουσα δύναμι του Ιεχωβά, «το υπερβάλλον μέγεθος της δυνάμεως αυτού προς ημάς τους πιστεύοντας κατά την ενέργειαν του κράτους της ισχύος αυτού την οποίαν ενήργησεν εν τω Χριστώ, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών [από την ανυπαρξία], και εκάθισεν εκ δεξιών αυτού εν τοις επουρανίοις, υπεράνω . . . [οποιουδήποτε άλλου] ου μόνον εν τω αιώνι τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντι.»—Ησ. 40:26· Εφεσ. 1:19-21.
11. Σύμφωνα μ’ αυτά, πώς τα εδάφια Αποκάλυψις 11:7-12 περιγράφουν ένα θαυμάσιο απροσδόκητο γεγονός που θα εκπληρωθή στις ημέρες μας;
11 Το πολιτικό «θηρίον,» που μνημονεύεται στην Αποκάλυψι 11:7, που φθάνει ως τις ημέρες μας, από τις αρχές του θέρους του 1918, κατέφερε ένα θανάσιμο πλήγμα κατά του κεχρισμένου υπολοίπου, που συμβολίζεται από τους ‘δύο μάρτυρες,’ επιφέροντας ένα τέλος στην ωργανωμένη μαρτυρία των και τα ηγετικά μέλη του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά καταδικάσθηκαν σε 20ετή φυλάκισι. Στα όμματα των εχθρών των, εφαίνοντο σαν άταφα πτώματα. Και τι έγινε μετά; Συνέβη κάτι απροσδόκητο! Αφού πέρασαν σχεδόν ‘τρισήμισυ ημέρες’ συμβολικές, την άνοιξι του 1919, «εισήλθεν εις αυτούς [τους δύο μάρτυρες] πνεύμα ζωής εκ του Θεού [το ίδιο πνεύμα ζωής που ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς], και εστάθησαν επί τους πόδας αυτών . . . Και ήκουσαν φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν προς αυτούς· Ανάβητε εδώ. Και ανέβησαν εις τον ουρανόν εν τη νεφέλη,» αποκαταστάθηκαν στην εύνοια του Θεού και ανέλαβαν ανανεωμένη πνευματική ζωή και δράσι στα όμματα όλων.—Αποκάλ. 11:7-12.
12. Σε ποια προμήθεια μπορούν πάντοτε οι δούλοι του Ιεχωβά να εναποθέτουν την εμπιστοσύνη των, και πώς λειτουργεί αυτή η προμήθεια;
12 Το άγιο πνεύμα, δηλαδή η ενεργός δύναμις του Θεού, είναι με τους αληθινά αφιερωμένους δούλους του Ιεχωβά πάντοτε. Ο Ιησούς είπε για την προθυμία του ουρανίου Πατρός του να ‘δώση πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού,’ και αυτό το πνεύμα είναι εκείνο που μας διατηρεί χαρωπούς εργάτες. (Λουκ. 11:13) Όπως είπε ο Ιησούς: «Αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, δια να ήναι πλήρης η χαρά σας.» (Ιωάν. 16:24) Συνεργάζεσθε μ’ αυτό το άγιο πνεύμα και εμπιστεύεσθε σ’ αυτό. Όπως έγραψε ο Παύλος: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντος με Χριστού.» (Φιλιππ. 4:13) Και θυμηθήτε το επιχείρημά του στην επιστολή προς Ρωμαίους 8:11: «Εάν δε κατοική εν υμίν το πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών δια του πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν.» Τι μεγάλη διαβεβαίωσι μας παρέχει αυτό!
13. Εκτός απ’ εκείνους που έχουν ουράνια ελπίδα, ποιοι άλλοι μπορούν να μετέχουν και να χαίρουν στις προμήθειες του Ιεχωβά; (Ησ. 61:5-7)
13 Μολονότι αληθεύει ότι μερικά απ’ αυτά τα Γραφικά εδάφια εφαρμόζονται ιδιαίτερα σ’ εκείνους που έχουν ουράνια ελπίδα, τους πνευματικούς Ισραηλίτας, ο Λόγος του Θεού μιλεί επίσης για έναν ‘πολύν όχλον’ άλλων ατόμων, τους οποίους χαρακτηρίζει ‘αλλογενείς’ σε σύγκρισι με τους άλλους, αλλά ωστόσο τους προσκαλεί να είναι χαρωποί εργάται. «Περί δε των υιών του αλλογενούς, οίτινες ήθελον προστεθή εις τον Ιεχωβά, δια να δουλεύωσιν εις αυτόν και να αγαπώσι το όνομα του Ιεχωβά, δια να ήναι δούλοι αυτού [και να εργάζωνται δι’ αυτόν], . . . τούτους θέλω φέρει εις το άγιόν μου όρος και θέλω ευφράνει αυτούς εν τω οίκω της προσευχής μου· . . . διότι ο οίκος μου θέλει ονομάζεσθαι, Οίκος προσευχής δια πάντας τους λαούς.»—Ησ. 56:6, 7, ΜΝΚ.
ΣΥΝΕΡΓΑΤΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
14. Χρειάζεται ποτέ να αισθανώμεθα ότι εργαζόμεθα μόνοι;
14 Πόσο παρηγορητικό είναι να κατανοήσωμε ότι δεν εργαζόμεθα μόνοι! Όπως το διετύπωσε πολύ ελκυστικά ο Ιησούς: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς [περιθωριακή σημείωσις: «Έλθετε κάτω από τον ζυγό μου μαζί μ’ εμένα»] και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.»—Ματθ. 11:28-30.
15. Με τι τρόπο πρέπει ν’ αναλαμβάνουν μια καλή ηγεσία οι επίσκοποι μεταξύ του λαού του Θεού;
15 Όλοι μας πρέπει να έχωμε αυτό το ίδιο πνεύμα—να συνεργαζώμεθα με τον Ιεχωβά και τον Υιόν του. Οι πρεσβύτεροι βλέπουν το παράδειγμα που έδωσε ο Χριστός Ιησούς και πρέπει ν’ αναλαμβάνουν την ηγεσία στη συνεργασία με τους άλλους, ιδιαίτερα στην υπηρεσία από σπίτι σε σπίτι. Τι ευχάριστο είναι όταν εκδηλώνεται αυτό το πνεύμα! Ο Παύλος έκαμε έκκλησι στους Φιλιππησίους, λέγοντας: «Κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε [πάντες σεις] το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, . . . μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ’ εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών»—πράους, ταπεινούς.—Φιλιππ. 2:2, 3.
16, 17. Τι ενθάρρυνσι θα μπορούσαμε να βρούμε όταν υπηρετούμε στη διάρκεια του καύσωνος της ημέρας;
16 Πόσο θαυμάσια ευλογούνται οι δούλοι του Θεού όταν υπηρετούν με το ίδιο πνεύμα της αυτοθυσίας που έδειξε και ο Ιησούς! Πραγματικά, γίνονται χαρωποί εργάται, όπως δείχνουν τα παραδείγματα που παρατίθενται εδώ:
ΣΤΟΝ ΚΑΥΣΩΝΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
17 ‘Η σύζυγός μου και λίγες Μάρτυρες βγήκαν στην υπηρεσία του αγρού μέσα στον καύσωνα της ημέρας. Έμενε μόνο ένα ακόμη σπίτι για να επισκεφθούν, και πήγε εκεί η σύζυγός μου. Επλησίασε την κοπέλλα στην πόρτα μ’ ένα σχόλιο σχετικά με τις σημερινές παγκόσμιες συνθήκες και την ερώτησε αν πίστευε ότι κάποιος θα μπορούσε να λύση τα παγκόσμια προβλήματα. Αυτή η νεαρή κυρία απήντησε ότι της φάνηκε παράξενο που η σύζυγός μου έκανε αυτή την ερώτησι, διότι αυτή και η μητέρα της συζητούσαν προ ολίγου γι’ αυτό ακριβώς το θέμα. Η σύζυγός μου άρχισε μια μελέτη αμέσως και επειδή ήμεθα απλώς επισκέπτες στο μέρος εκείνο, ανέθεσε τη μελέτη σε μια άλλη Μάρτυρα. Εμάθαμε προσφάτως ότι όχι μόνο αυτή η νεαρή κυρία, αλλά και τέσσερα άλλα άτομα με τα οποία ήλθε σ’ επαφή, αφιέρωσαν από τότε τη ζωή τους στον Ιεχωβά ως αποτέλεσμα της τελευταίας εκείνης επισκέψεως μέσα στην απογευματινή ζέστη.’
Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΚΑΠΑΝΕΩΣ
18-22. Τι πλεονεκτήματα απολαμβάνουν οι ολοχρόνιοι εργάτες, και ποιες ιδιότητες χρειάζονται ιδιαίτερα; (Φιλιππ. 3:16)
18 ‘Σας γράφω απλώς για να σας πω πόσο θαυμάσια περνώ στην υπηρεσία μου στον αγρό. Είναι πραγματικά μια ευχαρίστησις το έργο σκαπανέως, ιδιαίτερα τους τελευταίους αυτούς λίγους μήνες. Θεωρώ [τη διαρρύθμισι στην απαίτησι ωρών] σαν μια μεγάλη ευλογία από τον Ιεχωβά . . . Πολλοί από τους φίλους διευθετούν τις υποθέσεις των έτσι ώστε να μπορούμε να συνεργαζώμεθα στην υπηρεσία. Διαπιστώνω ότι δεν ανησυχώ ως προς τον χρόνο μου. Τώρα ευχαρίστως σκέπτομαι τις επανεπισκέψεις μου και τις Γραφικές μου μελέτες.
19 ‘Ο Ιεχωβά μού έδωσε άλλη μια ευλογία με τη μορφή προοδευτικής Γραφικής μελέτης. Θα ήθελα να σας μεταδώσω αυτή την πείρα μου. Εργαζόμουν από σπίτι σε σπίτι ένα Σάββατο πρωί του Ιουλίου. Με προσεκάλεσαν σ’ ένα σπίτι και, ενώ συζητούσαμε για τη Γραφή, ήλθε η Κάρολ, μια γειτόνισσα του διπλανού σπιτιού. Όταν είδε ότι ήμεθα Μάρτυρες του Ιεχωβά, θέλησε αμέσως να μάθη τι πιστεύομε, επειδή, όπως είπε, αναζητούσε την αληθινή θρησκεία και δεν την είχε βρη ακόμη. Όταν είδα πόσο ειλικρινής ήταν, έκαμα διευθετήσεις για να της δείξω πώς να μελετά την Αγία Γραφή.
20 ‘Πέρασε πάνω από ένας μήνας ώσπου να την ξαναβρώ· αυτή τη φορά την βρήκα μέσα σ’ ένα σούπερ-μάρκετ. Προσφέρθηκα να την πάω στο σπίτι και την ερώτησα αν ήθελε να μελετά τη Γραφή και, εάν ναι, πότε θα μπορούσα να τη βρίσκω στο σπίτι. Μετά από λίγες εβδομάδες την βρήκα στο σπίτι, και κάναμε μια συμμελέτη δύο ωρών· είχε πολλές απορίες. Ύστερα από λίγες ακόμη συμμελέτες, η Μάρτυς που με συνώδευε την προσκάλεσε στην Αίθουσα Βασιλείας, και δεν έχασε ούτε μια συνάθροισι από τις 10 Οκτωβρίου. . . . Διακρίνει την ανάγκη να έχη μια στενή σχέσι με τον Ιεχωβά και ν’ ανήκη στον λαό του. Λέγει ότι η αλήθεια την συνέδεσε καλύτερα με τα παιδιά της. Την έκανε πιο ήρεμη και ευτυχισμένη. Είπε ότι γνωρίζει πως αυτή είναι η αλήθεια, διότι βασίζομε ό,τι λέμε στην Αγία Γραφή.
21 ‘Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τον Ιεχωβά που επέτρεψε να έχω αυτό το προνόμιο να συμμελετώ με κάποιο άτομο και να διακρίνω την πρόοδό του στην αλήθεια. Μπορώ να διακρίνω την αξία μιας Γραφικής μελέτης. Αυτό μ’ έκανε να είμαι ακόμη πιο αποφασισμένη να συνεχίζω το έργο σκαπανέως για να έχω περισσότερες ευκαιρίες να μετέχω στην ανεύρεσι εκείνων που διψούν για την αλήθεια.’
ΧΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΙ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
22 ‘Βαπτίσθηκα τον Αύγουστο του 1960. Συνολικά, αυτό θα είναι το πέμπτο μου έτος στο έργο τακτικού σκαπανέως, και είχα το προνόμιο να βοηθήσω πάνω από 50 άτομα να έλθουν σε γνώσι της αληθείας. Συνήθως έχω περίπου έξη Γραφικές μελέτες, αλλ’ αυτό τον μήνα θ’ αναφέρω οκτώ. Διεπίστωσα ότι ο καλύτερος τρόπος ενάρξεως μελετών είναι η υπηρεσία του αγρού από πόρτα σε πόρτα. Πρώτα εντοπίζετε το ενδιαφέρον και κατόπιν κάνετε μια επανεπίσκεψι και διευθετείτε μια Γραφική μελέτη.’
Ο ΘΕΡΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΘΗ!
23. Πώς τα τελικά λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 28:20 είναι προειδοποιητικά καθώς και ενθαρρυντικά;
23 Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι για να συναχθούν στη διάρκεια αυτού του καιρού του θερισμού; Εκθέσεις από τον παγκόσμιο αγρό δείχνουν ότι υπάρχουν. Τι πρόκειται να κάνωμε εμείς γι’ αυτό; Θα συνεχίσωμε τη συνεργασία μας με τον Χριστό Ιησού, κάτω από τον ζυγό του; Έχομε τη διαβεβαίωσι ότι αυτός θα είναι μαζί μας έως το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας συνεχίσωμε λοιπόν το έργο μας ώσπου να συμπληρωθή τελείως ο θερισμός, συνεργαζόμενοι όλοι με τον Χριστό, συνεργαζόμενοι όλοι με χαρά. Αυτό είναι το έργο του Ιεχωβά για τον λαό του σήμερα.
24, 25. (α) Με ποια έννοια έχομε περισσότερους λόγους από τον Παύλο να χαίρωμε; (β) Για ποιους λόγους έχομε μεγάλη παρόρμησι να μετέχωμε στο έργο του Ιεχωβά; (1 Κορ. 3:9)
24 Ο Παύλος έχαιρε διότι του είχε ανατεθή το «ευαγγέλιον της δόξης του μακαρίου Θεού.» (1 Τιμ. 1:11) Ασφαλώς έχομε και άλλους ακόμη λόγους να χαίρωμε διότι μας ανετέθησαν τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας για να κηρύττωμε σε όλη την οικουμένη «προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη» προτού έλθη το τέλος. (Ματθ. 24:14) Αν η γέννησις του Ιησού ήταν μια κατάλληλη ευκαιρία να διακηρύξη ο άγγελος, «ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν,» ασφαλώς η ενθρόνισις του Ιησού ως ουρανίου Βασιλέως αποτελεί μια πολύ μεγαλύτερη ευκαιρία χαράς, οπότε «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων.» (Λουκ. 2:10· Αποκάλ. 11:15) Αυτή η διακήρυξις των «αγαθών νέων» είναι έργο του Ιεχωβά για τον λαό του σήμερα. Το να λάβωμε μια σταθερή στάσι με το μέρος αυτής της βασιλείας και να εργαζώμεθα πιστά για τα συμφέροντά της, θα κάνη και την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρη. «Υιέ μου, γίνου σοφός και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με.»—Παροιμ. 27:11.
25 Τι προνόμιο έχομε! Τι παρόρμησι να μετέχωμε χαρωπά με τον Ιησού Χριστό στο έργο του Ιεχωβά!