Χρειάζονται κι Άλλοι ‘Εργάται’—Μπορείτε να Μετέχετε;
Ο ΙΗΣΟΥΣ άρχισε ένα έργο που είναι τόσο σπουδαίο ώστε το μέλλον του ανθρωπίνου γένους εξαρτάται από το αποτέλεσμα αυτού. Παρωμοίασε τον εαυτό του μ’ ένα ‘σπορέα καλού σπόρου.’ Αντιθέτως, απεικόνισε τον Διάβολο ως σπορέα άχρηστων «ζιζανίων.» Και τα δύο θα συνέχιζαν να συναυξάνουν μέχρι τον ‘θερισμό’ στη «συντέλεια του αιώνος,» όταν οι αγγελικοί «θερισταί» θα συνέλεγαν με χέρια τον καρπό του καλού σπόρου και θα έκαιγαν τα άχρηστα «ζιζάνια.»—Ματθ. 13:36-43.
Ο Ιησούς εγκαθίδρυσε το έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως. Επί τριάμισυ χρόνια, αφιέρωσε αποκλειστικά τον χρόνο του και τις δυνάμεις του σ’ αυτό. Εκπαίδευσε μαθητάς και τους έστειλε να εκπαιδεύσουν κι άλλους. Αυτό το έργο, μολονότι είχε μια πολύ μικρή έναρξι, θα έφθανε τελικά «έως εσχάτου της γης.» (Πράξ. 1:8) Το αποκορύφωμά του θα ήρχετο λίγο πριν από το «τέλος»—όταν το άγγελμα της Βασιλείας θα είχε ‘κηρυχθή εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.’ (Ματθ. 24:14) Όλα τα γεγονότα δείχνουν ότι έχομε φθάσει στη ‘συντέλεια του αιώνος,’ κι έτσι αυτό μας θέτει στο αντίτυπο του χρόνου της «συγκομιδής» που αποκορυφώθηκε με την εορτή της σκηνοπηγίας μεταξύ των Ιουδαίων. (Έξοδ. 23:16) Συνεπώς, οι καλοί και οι κακοί, τους οποίους ο Ιησούς παρωμοίασε με «πρόβατα» και «ερίφια,» διαχωρίζονται για ζωή ή θάνατο.—Ματθ. 24:3-8· 25:31-46.
Όσον αφορά το μέλλον του ανθρωπίνου γένους, κανένα έργο δεν συγκρίνεται μ’ αυτό ως προς την επείγουσα φύσι και τη σπουδαιότητά του. Ποτέ δεν πρόκειται να επαναληφθή. Ο καιρός που μένει μέχρι τη λήξι αυτού του έργου είναι σύντομος. Οι αγροί είναι ήδη ‘λευκοί προς θερισμόν.’ (Ιωάν. 4:35) Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν και κάθε μη αναγκαία καθυστέρησις μπορεί να είναι δαπανηρή. Υπάρχει προοπτική για έναν άφθονο θερισμό, αλλά «οι εργάται είναι ολίγοι,» και έτσι αποτελεί επείγουσα ανάγκη να ‘αποσταλούν εργάται’ για να βοηθήσουν.—Ματθ. 9:37, 38.
Η διευθέτησις βοηθητικού σκαπανέως απεδείχθη μια θαυμάσια ευκαιρία για πολλούς να δώσουν περαιτέρω βοήθεια στην εκτέλεσι αυτού του επείγοντος έργου. Είναι δυνατόν να συμμετάσχετε και σεις;
ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ—ΜΙΑ ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΧΑΡΑ
Όποιος είναι εξοικειωμένος με τη ζωή σε μια αγροτική κοινότητα, γνωρίζει ότι ο καιρός του θερισμού είναι καιρός σκληρής εργασίας. Όταν η συγκομιδή είναι ώριμη, πρέπει ν’ αρχίση ο θερισμός. Οποιαδήποτε καθυστέρησις μπορεί να έχη ως αποτέλεσμα σοβαρή απώλεια. Ζητείται από όλους, περιλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, να βοηθήσουν. Άλλες εργασίες μικροτέρας σπουδαιότητος θέτονται προσωρινά κατά μέρος. Το έργο κάθε ημέρας αρχίζει πριν από την ανατολή του ηλίου και συχνά παρατείνεται μέχρι αργά το βράδυ. Ασφαλώς, ο θερισμός είναι καιρός για εργασία! Εν τούτοις, είναι επίσης ένας καιρός μεγάλης χαράς, όταν ο καρπός είναι άφθονος.—Ησ. 9:3.
Ομοίως, η παρούσα ‘συγκομιδή’ απαιτεί πολύ περισσότερη εργασία. Το έργο της μαθητεύσεως δεν μπορεί ν’ αναβληθή έως ότου έλθη ο πιο κατάλληλος καιρός. Επειδή διακυβεύονται ζωές, οποιαδήποτε μη αναγκαία καθυστέρησις μπορεί να έχη μεγάλες συνέπειες. Ένας ολοκάρδιος εργάτης συχνά διαπιστώνει ότι η ημέρα του αρχίζει νωρίς και υπάρχουν πολλά που πρέπει να κάνη προτού τελικά κοιμηθή το βράδυ. Ακόμη και οι γυναίκες και τα παιδιά προσκαλούνται να βοηθήσουν με κάποιο τρόπο. Πράγματι, ο διορισμός που έχει ανατεθή στη Χριστιανική εκκλησία στη διάρκεια αυτού του καιρού του θερισμού περιλαμβάνει εργασία, πολλή εργασία! Ωστόσο, εκείνοι που εργάζονται ολοκαρδίως ‘πληρούνται χαράς’ καθώς συνάγουν μια άφθονη σοδειά νέων μαθητών.—Πράξ. 13:48, 52.
ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΣ
Πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά ενδιαφέρονται γνήσια για την ανάγκη που υπάρχει για ‘εργάτας’ και εξακολουθούν ν’ αναζητούν τρόπους με τους οποίους μπορούν να κάνουν περισσότερα. Αυτό δεν ήταν εύκολο. Αναγκάσθηκαν ν’ αντιμετωπίσουν αυξανόμενες απαιτήσεις που προκαλούνται από διάφορες πιέσεις στην οικογένεια, οικονομικές αβεβαιότητες, και τις μη υγιείς επιδράσεις που τους περιβάλλουν. Εκείνοι που έχουν αυξήσει τη συμμετοχή τους στο έργο παρ’ όλα αυτά τα εμπόδια, πρέπει να επαινεθούν θερμά. Ενεργώντας έτσι, απέδειξαν την επιθυμία τους να παραμείνουν «στερεοί, . . . περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου.» (1 Κορ. 15:58) Δύο χρόνια έχουν περάσει τώρα από τότε που έγιναν προσαρμογές ώστε να μπορέσουν άτομα να εγγραφούν ως βοηθητικοί σκαπανείς με μια μειωμένη απαίτησι 60 μόνο ωρών τον μήνα στην υπηρεσία της Βασιλείας. Η ανταπόκρισις ήταν πολύ ευχάριστη.
Πολλοί που προηγουμένως δεν μπορούσαν να εγγραφούν, διαπιστώνουν τώρα ότι μπορούν να το πράξουν αυτό. Μια οικοκυρά Μάρτυς γράφει: «Διαπιστώνω . . . ότι καταβάλλοντας απλώς λίγη περισσότερη προσπάθεια . . . μπορώ να δώσω κατάλληλη προσοχή στην οικογένεια, στο σπίτι και στις Χριστιανικές συναθροίσεις μας.» Μια εκκλησία, στην οποία αρκετοί ενεγράφησαν, ανέφερε: «Μόνο δύο δεν είχαν εργασίες που απορροφούσαν όλο τον χρόνο τους. Μερικοί εργάζοντο τη νύχτα και έκαναν έργο σκαπανέως την ημέρα, μερικοί έκαναν έργο σκαπανέως μετά την εργασία τους και τα Σαββατοκύριακα . . . τουλάχιστον έκαναν ειδικές διευθετήσεις με τους εργοδότας των ώστε να λάβουν επί πλέον άδεια για να επιτελέσουν το στόχο τους.» Ένας Μάρτυς με οικογένεια ανέφερε ότι «η μεγαλύτερη θυγατέρα μου, η οποία είναι στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, θέλησε να συμμετάσχη . . . διαπιστώσαμε ότι ένα παιδί μπορεί να πάρη τέσσερις ημέρες άδεια από το σχολείο τον μήνα για θρησκευτική υπηρεσία . . . εργάσθηκε με τους βοηθητικούς σκαπανείς.» Μια εκκλησία ήταν ενθουσιώδης: «Εβδομήντα από τα 133 μέλη της εκκλησίας ενεγράφησαν ως βοηθητικοί σκαπανείς!» Έτσι, είναι φανερό ότι πολλοί έσπευσαν να επωφεληθούν απ’ αυτή την ευκαιρία.
Η ΕΠΙΜΕΛΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΜΕΓΑΛΑ ΟΦΕΛΗ
Εκείνοι που ενεγράφησαν ως σκαπανείς ανταμείφθησαν με ευλογίες που επεξετείνοντο πολύ περισσότερο από μια απλή αύξησι στη δραστηριότητά τους. Μια Μάρτυς περιέγραψε την εγγραφή της ως βοηθητικού σκαπανέως ως «τη μεγαλύτερη πνευματική χαρά που απήλαυσα εδώ και χρόνια.» Ένας άλλος έγραψε: «Μπόρεσα να βρω δύο περισσότερα άτομα που θέλουν μια Γραφική μελέτη.» Μια ομάδα που εργαζόταν μαζί είπε ότι αυτό «μας βοήθησε να γνωρισθούμε με τους νέους αδελφούς και αδελφές μας.» Μια οικοκυρά εξέφρασε τα αισθήματά της μ’ αυτόν τον τρόπο: «Μου δίνει χαρωπή ικανοποίησι το να γνωρίζω ότι η υπηρεσία μου στον Ιεχωβά έχει αυξηθή και βελτιωθή . . . αισθάνομαι πολύ πιο κοντά στον Ιεχωβά.» Μια άλλη πείρα ανέφερε πως μια Μάρτυς με προβλήματα υγείας δεν μπορούσε να είναι τακτική σκαπανεύς, αλλά «όταν οι ώρες του βοηθητικού σκαπανέως ελαττώθησαν στις 60, διεπίστωσα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω μήνα παρά μήνα.» Ένας νεαρός Μάρτυς εσχολίασε: «Βρήκα πολλές νέες επανεπισκέψεις. Βοηθήθηκα πνευματικώς. Όσο περισσότερο μιλάς και χρησιμοποιείς την Αγία Γραφή, τόσο περισσότερο την εκτιμάς.» Αυτές οι ολοκάρδιες εκφράσεις επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι πολλοί δοκίμασαν προσωπική χαρά η οποία τους αντήμειψε πνευματικώς.
Επί πλέον, η εκκλησία απήλαυσε παρόμοια οφέλη. Ένας πρεσβύτερος ανέφερε ότι ήταν «πολύ ενθαρρυντικό για την εκκλησία και συνετέλεσε στην πνευματικότητα καθώς επίσης και στην παρακολούθησι των συναθροίσεων.» Ένας πρεσβύτερος, ο οποίος ενεγράφη ο ίδιος ως βοηθητικός σκαπανεύς, ήταν πολύ ευχαριστημένος: «Πολλοί ενώθηκαν μαζί μας . . . μολονότι άλλοι, που δεν ενεγράφησαν ως βοηθητικοί σκαπανείς, αύξησαν το επίπεδο της υπηρεσίας τους σημαντικά.» Ένας άλλος προσέθεσε: «Η πνευματικότης στην εκκλησία αυξήθηκε.» Σε μια περιοχή, οι πρεσβύτεροι παρετήρησαν μια «αύξησι της ικανότητος όλων να χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή και να βρίσκουν χαρά σ’ αυτήν.» Ένας Μάρτυς είπε ότι «το πνεύμα μέσα και γύρω από την Αίθουσα Βασιλείας έχει αλλάξει προς το καλύτερο, πράγμα το οποίο εκτιμάται πολύ από όλους.» Ένας περιοδεύων επίσκοπος, μετά την επίσκεψί του σε μια εκκλησία, ανέφερε ότι «εννέα βοηθητικοί σκαπανείς έκαναν τη εβδομάδα πολύ απολαυστική και ενθαρρυντική για όλους.» Πολλές παρόμοιες εκφράσεις δείχνουν ότι αυτή η διευθέτησις έχει συμβάλει κατά πολύ στη χαρά και στην πνευματικότητα της εκκλησίας, και επίσης διεγείρει περισσότερο ζήλο και αποτελεσματική υπηρεσία.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΤΕ;
Μερικοί ίσως διστάζουν, πιστεύοντας ότι δεν έχουν τα προσόντα να κάνουν αυτό το έργο. Ή, ίσως αμφιβάλλουν για το αν θ’ απολαύσουν αυτή την υπηρεσία. Μερικοί ίσως πιστεύουν ότι απλώς δεν θα μπορούσαν να βρουν χρόνο γι’ αυτήν. Αφού αναλογισθούν το τι άλλοι έκαναν και τις χαρές που απήλαυσαν, ακόμη και αυτοί μπορεί να υποκινηθούν να εξετάσουν εκ νέου το καθημερινό τους πρόγραμμα. Ίσως δεν είναι τελικά τόσο δύσκολο. Μερικές μικρές προσαρμογές που και που ίσως καταστήσουν δυνατόν για το άτομο να εγγραφή.
Χρειάζονται μόνο κατά μέσον όρο δύο περίπου ώρες κάθε μέρα στην υπηρεσία της Βασιλείας να μπορέση κανείς ν’ ανταποκριθή στις απαιτήσεις του βοηθητικού σκαπανέως. Μερικοί που έχουν κοσμικές εργασίες κατά καιρούς μπόρεσαν να ελαττώσουν τις ώρες εργασίας ή να επωφεληθούν από περιοδικές άδειες. Μαθηταί στο σχολείο έχουν προγραμματίσει τα μαθήματά τους έτσι ώστε να φεύγουν πιο νωρίς κάθε μέρα. Άλλοι έκαναν καλή χρήσι των ειδικών αργιών, καθώς επίσης και των θερινών διακοπών. Πολλές οικοκυρές διεπίστωσαν ότι απλώς η αναδιοργάνωσις του προγράμματός των καθώς και η συνεργασία της οικογενείας καθιστούν αρκετά εύκολο γι’ αυτές να μετέχουν στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέως από καιρό σε καιρό.
Προτού κάνετε οριστικά σχέδια, είναι καλό να συζητήσετε με άλλους οι οποίοι έχουν κάνει έργο σκαπανέως, για να ωφεληθήτε από την εμπειρία τους. Μην ξεχνάτε ότι οι πρεσβύτεροι θέλουν να βοηθήσουν. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν ένα θαυμάσιο παρελθόν εμπειρίας και θα εχαίροντο να το μοιρασθούν με άλλους. Κατά καιρούς, οι πρεσβύτεροι διευθετούν να πάρουν μια ή δύο μέρες άδεια από την εργασία τους για να έχουν την ευκαιρία να εργασθούν προσωπικά με μια ομάδα βοηθητικών σκαπανέων. Μια τέτοια υγιής συναναστροφή μπορεί να φέρη ως αποτέλεσμα αμοιβαίες ευλογίες για όλους.
Σε οτιδήποτε κάνομε, είναι πάντοτε κατάλληλο να προσερχώμεθα στον Ιεχωβά με προσευχή, ζητώντας τη βοήθειά του. Χρειαζόμεθα φυσική δύναμι και αυτήν πράγματι την δίνει εκείνος σ’ όλους όσοι προσφέρουν τον εαυτό τους πρόθυμα. (Ησ. 40:29-31) Μπορούμε να του ζητήσωμε σοφία για να λέγωμε και να κάνωμε το ορθό και να του ζητήσωμε να μας υποστηρίζη με το πνεύμα του.—Ιακ. 1:5· Λουκ. 11:13.
Έχομε το προνόμιο να ζούμε στον πνευματικό καιρό του θερισμού αυτού του παλαιού συστήματος και να συμμετέχωμε σ’ ένα έργο που δεν πρόκειται ποτέ να επαναληφθή μετά το τέλος αυτού του συστήματος. Οι απαιτήσεις του θερισμού μπορεί να επιδρούν πολύ στον χρόνο και στη δύναμί μας, ωστόσο αυτό μας ανταμείβει με μια ανυπέρβλητη χαρά. Η γνήσια αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο μέσω της συμμετοχής μας στο έργο της μαθητεύσεως. (Ματθ. 22:37-39· 28:19) Μια προσπάθεια ν’ αυξήσωμε ή να βελτιώσωμε αυτή τη συμμετοχή μέσω υπηρεσίας βοηθητικού σκαπανέως οπωσδήποτε μας κατατάσσει μεταξύ εκείνων οι οποίοι «κοπιώμεν και αγωνιζόμεθα,» βοηθώντας ‘πάντας ανθρώπους’ να σωθούν.—1 Τιμ. 4:10, Κείμενον.