Μια Σοφή Παροιμία

«Τον φίλον σου και τον φίλον του πατρός σου μη εγκαταλίπης· εις δε τον οίκον του αδελφού σου μη εισέλθης εν τη ημέρα της συμφοράς σου· διότι καλήτερον είναι γείτων πλησίον παρά αδελφός μακράν.»—Παρ. 27:10.

Αυτή η Γραφική παροιμία τονίζει τη σπουδαιότητα του να έχη κανείς έναν αληθινό φίλο και να είναι αληθινός φίλος, ιδιαίτερα σε καιρό ανάγκης. Κατ’ αρχήν, αναφέρει πώς μπορεί κάποιος να είναι ένας τέτοιος φίλος. Σε ημέρα συμφοράς ή καταστροφής, δεν πρέπει να ‘εγκαταλείπετε’ ή να αφήνετε εκείνους που είναι φίλοι σας, ή τους φίλους της οικογενείας σας. Δεν πρέπει να είσθε μόνο ένας «φίλος για τον καλό καιρό,» ένας που λάμπει δια της απουσίας του όταν ο άλλος τον χρειάζεται πραγματικά. Εξετάστε, κατόπιν, το αντίθετο. Σε καιρό ανάγκης, αντί να είσθε αναγκασμένος να διανύσετε μεγάλη απόστασι για να πάτε στο σπίτι του σαρκικού αδελφού σας για να δήτε αν μπορή να σας βοηθήση, είναι καλύτερα να έχετε ένα φίλο κοντά ο οποίος είναι έτοιμος, πρόθυμος να σας βοηθήση. Όπως δηλώνει μια άλλη παροιμία: «Υπάρχει φίλος στενώτερος αδελφού.»—Παρ. 18:24.