‘Μια Στάθμη στη Χείρα του Ιεχωβά’

Το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ παραβάλλεται μ’ ένα τοίχο που, όπως είχε ορισθή από μια στάθμη, ήταν ευθύς, αλλά με τον καιρό άρχισε να γέρνη. Διαβάζομε: «Ιδού, ο Κύριος ίστατο επί τοίχου εκτισμένου με στάθμην, έχων εν τη χειρί αυτού στάθμην. Και είπε Κύριος προς εμέ, Τι βλέπεις συ, Αμώς; Και είπα, Στάθμην. Τότε είπεν ο Κύριος, Ιδού, εγώ θέλω βάλει στάθμην εις το μέσον τον λαού μου Ισραήλ· δεν θέλω πλέον παρατρέξει αυτόν του λοιπού.»—Αμώς 7:7, 8.

Ο Ισραήλ, που είχε μετρηθή από τον κανόνα ή στάθμη του Ιεχωβά, ως τοίχος είχε γείρει πάρα πολύ από την κάθετο. Δεν μπορούσε πια ο Ύψιστος να συγχωρή τα σφάλματα του λαού. Όπως ακριβώς ένας τοίχος που γέρνει πρέπει να γκρεμισθή για να μη προκαλέση βλάβη στους διαβάτες, έτσι και το άπιστο δεκάφυλο του Ισραήλ έπρεπε να υποστή δυσμενή κρίσι από τον Θεό.