Είσθε Υποστηρικτής;—Μπορείτε να Είσθε!

ΕΝΑ όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό, μια ομάδα ταξιδιωτών διέσχιζαν οδικώς ένα όμορφο τοπίο της υπαίθρου. Μεταξύ τους ήταν και ένα ηλικιωμένο ζεύγος· και οι δυο τους είχαν μάθει με τα χρόνια την τέχνη του να δίνουν και να παίρνουν. Το θέμα της συζητήσεως έδωσε την ευκαιρία στον σύζυγο να πειράξη μ’ ένα καλοκάγαθο τρόπο τη σύζυγο του. Η σύζυγός του, ανταποκρινόμενη με ευγένεια ανεφώνησε: «Πέστε μου, τι να κάνω μ’ αυτόν τον άνθρωπο;» Ένας από τους συνταξιδιώτες τους, ο οποίος είχε περάσει δύσκολα συζυγικά προβλήματα, απάντησε μ’ ένα σοβαρό, γεμάτο κατανόησι, τόνο: «Να τον αγαπάς και να τον υποστηρίζης.»

«Να τον υποστηρίζη»; Δεν σκεπτόμεθα συνήθως ότι ο ρόλος του συζύγου είναι να υποστηρίζη τη σύζυγό του; Ναι, γενικά οι νόμοι της χώρας απαιτούν από τον πατέρα και τον σύζυγο να υποστηρίζη τη σύζυγό του και τα παιδιά του οικονομικώς. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο άνδρας δείχνει ότι ‘αγαπά την εαυτού γυναίκα ως το εαυτού σώμα’ είναι να την συντηρή.—Εφεσ. 5:28, 29.

Αλλά υπάρχει, επίσης, και ένα άλλο είδος υποστηρίξεως που μπορεί να προσφέρη ο ένας στον άλλον. Πρόκειται για συναισθηματική, διανοητική και ηθική υποστήριξι. Όλα τα μέλη της οικογενείας έχουν την υποχρέωσι να προσφέρουν αυτού του είδους την υποστήριξι το ένα στο άλλο. Περιέργως, μερικοί σύγχρονοι μελετητές της ανθρωπίνης φύσεως πιστεύουν ότι οι σύζυγοι έχουν περισσότερη ανάγκη για υποστήριξι παρά οι γυναίκες τους. Δηλαδή, καθώς αντιμετωπίζουν ένα εχθρικό κόσμο, έχουν την ανάγκη να αισθάνωνται ότι η «γλυκειά μικρή γυναίκα» τους στο σπίτι τούς υποστηρίζει πιστά.

Το πόσο πολύ μπορεί μια σύζυγος να βοηθήση τον σύζυγο της απ’ αυτή την άποψι φαίνεται από τις σελίδες της ιστορίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σερ Ουίνστων Τσώρτσιλ επετέλεσε πάρα πολλά, εκτελώντας ένα καταπληκτικό έργο ως πρωθυπουργός της Αγγλίας στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αναφέρεται ότι σε μια περίπτωσι είπε: «Δεν θα μπορούσε κανείς άνδρας στον δημόσιο στίβο να περάση όλα αυτά που πέρασα εγώ χωρίς την αφοσιωμένη βοήθεια αυτού που στην Αγγλία ονομάζομε το καλύτερο ήμισυ του ατόμου.» Αυτό το έντυπο συνεχίζοντας λέγει ότι η σύζυγος του ήταν μια πολύ ελκυστική γυναίκα, μια γυναίκα που θα μπορούσε κάλλιστα να κάνη δική της σταδιοδρομία, αλλά η οποία έκανε σταδιοδρομία της τη ζωή και την ευημερία του συζύγου της. Αυτό, ωστόσο, δεν εσήμαινε ότι τον κολάκευε, ότι υποχωρούσε σε όλες τις ιδιοτροπίες του και ότι ήταν μια γυναίκα που πάντοτε έλεγε «ναι». Όχι, διόλου. Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι η σύζυγος του Τσώρτσιλ ήταν ειλικρινής μαζί του και ερχόταν σε σύγκρουσι μαζί του όταν πίστευε ότι έπρεπε να το κάνη αυτό.

Η Σάρρα, η σύζυγος του πατριάρχου Αβραάμ, μας δίνει ένα πιο θαυμάσιο ακόμη παράδειγμα συζυγικής υποστηρίξεως. Δεν αναφέρεται πουθενά ότι παραπονέθηκε για το ότι ο σύζυγός της έπρεπε να περιπλανάται τόσο πολύ σε μια ξένη γη. Δεν παραπονέθηκε ακόμη ούτε όταν ο σύζυγός της τής ζήτησε να παραστήση την αδελφή του για δική του ασφάλεια. Επί πλέον, διαβάζομε ότι όταν μιλούσε μόνη της ανεφέρετο σ’ αυτόν ως τον ‘κύριο μου.’ Και δεν ήταν μια γυναίκα που πάντοτε έλεγε «ναι,» όπως φαίνεται από το γεγονός ότι αντέστη στον Αβραάμ όταν απειλήθηκε η ευημερία του γιου της Ισαάκ από τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Ισμαήλ.—Γεν. 18:12· 21:8-14.

Με ποιους τρόπους μπορεί μια σύζυγος σήμερα να υποστηρίζη τον σύζυγο της; Ένας τρόπος αναφέρεται σ’ ένα βιβλίο, που εξεδόθη προσφάτως, σχετικά με το πώς να γίνη ευτυχισμένη η οικογενειακή ζωή. Εξετάζοντας τον ρόλο της συζύγου, το βιβλίο λέγει: «Αυτό που χρειάζεται ένας σύζυγος, είναι μια σύζυγος η οποία, όχι μόνο τον αγαπά και τον σέβεται αλλά, επίσης, είναι μια πραγματική βοηθός, υποστηρίζοντάς τον στις αποφάσεις που λαμβάνει. Αυτό δεν είναι δύσκολο όταν οι αποφάσεις λαμβάνονται αμοιβαίως, αφού τα δύο μέλη συζητήσουν μαζί. Αλλά μπορεί αυτό να μην είναι καθόλου εύκολο για σας, αν δεν σας έχη ζητηθή η γνώμη σας ή αν τύχη να μη συμφωνήτε. . . . [Αλλά] αν εκείνος σας βλέπη να εργάζεσθε σκληρά για την επιτυχία της αποφάσεώς του, παρά τις δικές σας αμφιβολίες, δεν νομίζετε ότι αυτή η πιστή υποστήριξις εκ μέρους σας θα τον κάνη να σας αγαπήση περισσότερο;» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.)

Τι άλλο μπορεί να προσέχη μια σύζυγος αν θέλη να προσφέρη πραγματική υποστήριξι; Πρέπει να προσέχη να μη προσβληθή από μια κοινή αδυναμία που έχουν πολλές γυναίκες, δηλαδή, να γκρινιάζουν. Είχε εύλογη αιτία, λοιπόν, ο Βασιλεύς Σολομών στα αρχαία χρόνια όταν ανεφέρθη σ’ αυτό. (Παρ. 21:19· 25:24) Γιατί μερικές γυναίκες το κάνουν αυτό παρά το ότι αγαπούν πραγματικά τους συζύγους των; Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να οφείλεται σε μια υποσυνείδητη ανταρσία εναντίον της ηγεσίας του συζύγου—είτε επειδή η σύζυγος θέλει να έχη η γνώμη της μεγαλύτερη ισχύ στα διάφορα ζητήματα, είτε επειδή θέλει να υπενθυμίζη στον σύζυγο ότι και αυτός επίσης δεν είναι τέλειος. Επίσης, αυτό μπορεί να οφείλεται σε μεγαλοποίησι της σπουδαιότητος των διαφόρων λεπτομερειών. Σε μια κοινωνική συγκέντρωσι η σύζυγος μπορεί να αισθανθή εξευτελισμένη λόγω μερικών κοινωνικών ‘σφαλμάτων’ εκ μέρους του συζύγου της. Ή, ίσως ο σύζυγος κάνει κάποιο γραμματικό λάθος και έτσι εκείνη αισθάνεται υποχρεωμένη να τον διορθώση. Μια σύζυγος μπορεί να επικρίνη τον τρόπο ενδυμασίας του συζύγου της, το ότι η γραβάτα του δεν ήταν ίσια ή το ότι τα μαλλιά του δεν ήσαν κατάλληλα χτενισμένα όταν εμφανίσθηκε δημοσίως, ενώπιον άλλων. Το να γκρινιάζη ή ν’ ασχολήται μ’ αυτές τις λεπτομέρειες είναι ακριβώς το αντίθετο από το να προσφέρη υποστήριξι. Στην πραγματικότητα, αυτό κλονίζει πολύ τον σύζυγο.

Ασφαλώς η παροχή υποστηρίξεως δεν είναι κυρίως ρόλος της συζύγου. Όπως ανεφέρθη ήδη, και οι δύο σύζυγοι, ναι, και οι γονείς και τα παιδιά, έχουν υποχρέωσι να το κάνουν αυτό. Θα μπορούσε, επίσης, να λεχθή ότι ένα άτομο, για να υποστηρίξη κάποιον άλλον, απέχει από το να πη κάτι, αν δεν έχη κάτι θετικό να πη. Γιατί να δημιουργή ζητήματα για πράγματα που δεν έχουν και μεγάλη σπουδαιότητα; Υπάρχει ένα σχετικό ρητό που λέγει ότι μια μικρή χύτρα ή κατσαρόλα βράζει γρήγορα. Αλλ’ αν έχωμε μεγάλη καρδιά, δεν θα σπεύδωμε να εκφράζωμε δυσαρέσκεια για ασήμαντα πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι με τους οποίους και οι δύο σύζυγοι μπορούν να προσφέρουν θετική υποστήριξι ο ένας στον άλλον. Ασφαλώς, ο πιο έκδηλος τρόπος είναι η έκφρασις εκτιμήσεως ή επαίνου. Μπορείτε να υποστηρίξετε κάποιον απλώς με ένα ενθαρρυντικό και φιλικό χαμόγελο, με το να προσέχετε όταν εκείνος μιλά, είτε σε σας είτε στο κοινό. Απλώς και μόνο με το να είσθε φυσικώς κοντά του, στην παρουσία του, προτιμώντας τη δική του συντροφιά από τη συντροφιά των άλλων, μ’ ένα σφίξιμο του χεριού—οι γαμήλιοι σύντροφοι μπορούν να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον. Ιδιαίτερα όταν έγινε κάποιο λάθος, συμπαθητικά λόγια αγάπης και πιστότητος που θα υποβιβάσουν στο ελάχιστο τη βλάβη βλέποντας κάποιο χαρακτηριστικό που αντισταθμίζει τη βλάβη που προξενήθη, είναι πράγματα που υποστηρίζουν. Όλα αυτά μπορούν να έχουν πολύ υγιή επίδρασι και στους δύο, επειδή «όστις ποτίζει, θέλει ποτισθή και αυτός.»—Παρ. 11:25.

Εκτός αυτού, τα μέλη της οικογενείας, με το να υποστηρίζουν το ένα το άλλο, δεν υπακούουν στο Χρυσούν Κανόνα, κάνοντας στους άλλους αυτό που θα ήθελαν και οι άλλοι να κάνουν σ’ αυτούς; Ασφαλώς.—Λουκ. 6:31.

Είσθε, λοιπόν υποστηρικτής; Όχι μόνο ΜΠΟΡΕΙΤΕ να είσθε, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να είσθε, και για δικό σας καλό και για το καλό των άλλων.