Η Χιλιετηρίδα—Τι Είναι;
Πώς θεωρείται; Μπορούμε να την αναμένωμε στο μέλλον;
«Ένας καιρός στη διάρκεια του οποίου θα πραγματοποιηθούν τελικά μέσω της δυνάμεως του Θεού, οι διακαείς πόθοι του ανθρώπου για ειρήνη, απαλλαγή από το κακό, και δίκαιη διακυβέρνησι.»
ΈΤΣΙ περιγράφει η Βρεττανική Εγκυκλοπαιδεία τη διδασκαλία της Γραφής για τη «1000-ετή περίοδο, που είναι γνωστή ως η χιλιετηρίδα.»
Δεν συμφωνείτε ότι θα θέλαμε αυτή η περιγραφή να γίνη πραγματικότης; Ασφαλώς θα θέλαμε ν’ απολαμβάνωμε ‘ειρήνη, απαλλαγή από το κακό, και δικαιοσύνη πάνω στη γη.’ Αλλά είναι αυτή η προοπτική μέρος της πεποιθήσεώς σας σχετικά με τη χιλιετηρίδα;
Για πολλούς ανθρώπους δεν είναι, επειδή γνωρίζουν λίγα ή και τίποτα για τη χιλιετηρίδα. Αυτό αληθεύει ακόμη και για εκατομμύρια ανθρώπων που εκκλησιάζονται, επειδή οι πολλές θρησκείες αποσιωπούν ουσιαστικά το ζήτημα. Θεωρείται σχεδόν σαν να ήταν κάτι το οποίο περιέλαβε ο Θεός στην Αγία Γραφή, αλλά δεν έχει πια κανένα ενδιαφέρον ή σημασία.
Ωστόσο, όπως είδαμε, ο Λόγος του Θεού συνδέει τη χιλιετηρίδα με μια περιγραφή του πώς θα εξαλείψη τη θλίψι, τα δάκρυα και τον θάνατο. Έτσι, έχομε εύλογη αιτία να θέλομε να μάθωμε τι ο Ιεχωβά Θεός λέγει και εννοεί σχετικά με τη χιλιετηρίδα. Μπορεί να περιλαμβάνεται το μέλλον, το δικό μας και της οικογενείας μας.
Μπορείτε ν’ ανοίξετε τη Γραφή σας στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 20 για να βρήτε τα περισσότερα απ’ όσα λέγει η Αγία Γραφή για τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού. Ο απόστολος Ιωάννης μάς μεταδίδει ό,τι είχε το προνόμιο να δη:
«Είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς, και έδεσεν αυτόν χίλια έτη, και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού, δια να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη . . .
«Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ’ αυτών, . . . και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν του Ιησού. . . . Και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη. . . .
«Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, δια να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης . . . και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς· και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός. . . .
«Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού (του θρόνου, ΜΝΚ), και τα βιβλία ηνοίχθησαν· . . . και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός [τον δεύτερο θάνατο].»—Αποκ. 20:1-15.
Έτσι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η χιλιετηρίδα είναι μια περίοδος κατά την οποία ο Σατανάς δεν θα είναι ελεύθερος να πλανά τους ανθρώπους, οι νεκροί θ’ αναστηθούν και θα κριθούν, και η ανθρωπότης θα κυβερνάται με δικαιοσύνη από τον Ιησού Χριστό και τους συγκληρονόμους του.
Μπορεί ορθά να διερωτηθήτε, όμως γιατί ακούγονται τόσο λίγα γι’ αυτήν τη χιλιετηρίδα στις εκκλησίες ή στους θρησκευτικούς κύκλους. Το γεγονός είναι ότι αν ερευνούσατε, θα διαπιστώνατε ότι μερικές θρησκείες υποστηρίζουν ότι η χιλιετηρίδα δεν είναι μια κατά γράμμα 1.000-ετής περίοδος στη διάρκεια της οποίας θα άρχη ο Χριστός. Μια άλλη κοινή διδασκαλία είναι ότι η χιλιετηρίδα δεν είναι παρά ένα σύμβολο της βασιλείας του Χριστού η οποία άρχισε σχεδόν πριν από 2.000 χρόνια και εξακολουθεί να υπάρχη. Αλλά τι πρέπει εσείς να πιστέψετε; Μπορούμε να βοηθηθούμε πολύ να καταλάβωμε αυτό το ουσιώδες ζήτημα αν εξετάσωμε τι πίστευε ο απόστολος Ιωάννης και οι άλλοι απόστολοι κι’ επίσης, ποια ήταν η εξέλιξις των πραγμάτων μετά τον θάνατο των πιστών αποστόλων του Ιησού στο τέλος του πρώτου αιώνος.
ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΝΤΑΙ
Όταν εμείς σήμερα διαβάζωμε την Αγία Γραφή, είναι εύκολο να κατανοήσωμε ότι η ουράνια βασιλεία του Θεού ήταν ένα από τα κύρια πράγματα που δίδαξε ο Ιησούς τους μαθητές του. Στην πραγματικότητα, άρχισε μ’ αυτό το άγγελμα: «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 4:17· Ιωάν. 18:36) Είπε στους αποστόλους του ότι έπρεπε να πεθάνη, αλλά θ’ ανεσταίνετο και θα προετοίμαζε τόπο γι’ αυτούς στον ουρανό. (Ματθ. 16:21· Λουκ. 22:28-30· Ιωάν. 14:2, 3) Στην αρχή, οι απόστολοι δεν τον κατάλαβαν, επειδή νόμιζαν ότι η βασιλεία θα εγκαθιδρύετο στη γη. (Ιωάν. 20:9· Πράξ. 1:6, 7) Αλλ’ αφού έλαβαν το άγιο πνεύμα, κατενόησαν ότι η βασιλεία θα ήταν στους ουρανούς. Έτσι, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς.» Για ν’ αποκτήσουν ουράνια ζωή, έπρεπε να πεθάνουν και ν’ αναστηθούν ως πνευματικά πλάσματα, διότι «σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν.»—Φιλιπ. 3:20· 1 Κορ. 15:50.
Ωστόσο, αυτές οι σαφείς Βιβλικές αλήθειες καλύφθηκαν με νέφη μετά το θάνατο των αποστόλων του Ιησού. Πώς συνέβη αυτό; Ο Παύλος είπε: «Μετά την αναχώρησίν μου. . . θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.» (Πράξ. 20:29, 30) Ναι, στη διάρκεια του πρώτου αιώνος οι απόστολοι άσκησαν ανασχετική επιρροή που βοήθησε στο να διατηρηθούν αμιγείς οι Χριστιανικές διδασκαλίες. Αλλά όταν πέθαναν όλοι, άρχισε η αποστασία. (2 Θεσ. 2:3-8· 1 Τιμ. 4:1-4) Αυτό επέδρασε οριστικά σε ό,τι είχε διδαχθή σχετικά με τη χιλιετηρίδα. Εμείς δεν βρισκόμεθα στο σκοτάδι σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα, διότι τα συγγράμματα που διεσώθησαν και χρονολογούνται από τον δεύτερο και τρίτο αιώνα μάς βοηθούν να εξακριβώσωμε τι συνέβη.
ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΑ
Στον αιώνα που ακολούθησε μετά το θάνατο του αποστόλου Ιωάννου, δημιουργήθηκε η άποψις ότι κατά τη χιλιετηρίδα ο Χριστός θα κυβερνούσε στη γη, ίσως από την ανοικοδομημένη Ιερουσαλήμ. Ο ιστορικός Τζ. Μοσχάιμ υποστηρίζει ότι αυτή η ιδέα μπορεί να προήλθε από τη σύγχυσι της Χριστιανικής ελπίδας για τη «βασιλεία των ουρανών του Σωτήρα μας» και της επικρατούσης Ιουδαϊκής ελπίδας για «μια επίγεια βασιλεία του Μεσσία.» Η αίρεσις των Μοντανιστών δημιουργήθηκε στη Μικρά Ασία, και δίδασκε ότι ο Ιησούς θα βασίλευε εκεί από τη Φρυγία. Αυτοί, και άλλοι, δίδασκαν ότι επρόκειτο να συμβούν πολλά φανταστικά πράγματα όταν ο Χριστός και οι συγκληρονόμοι του θα κυβερνούσαν στη γη στη διάρκεια της χιλιετηρίδας. Παραδείγματος χάριν, αυτοί οι άρχοντες δήθεν θ’ απολάμβαναν κάθε είδους αισθησιακές απολαύσεις, καθώς επίσης και σεξουαλικές απολαύσεις, θα είχαν υλικά σώματα ‘πιο θαυμάσια και αιθέρια από τα δικά μας.’ Αυτές οι υπερβολικές απόψεις έφθασαν να θεωρούνται ως χαρακτηριστικές εκείνων οι οποίοι πίστευαν στη χιλιετηρίδα. Ως αποτέλεσμα, ‘ολόκληρη η δοξασία για τη χιλιετηρίδα δυσφημήθηκε’ αναφέρει ο Δρ Α. Νηάντερ.
Μια δεύτερη άποψις αναπτύχθηκε που πρόσθεσε στη σύγχυσι. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψι, η «χιλιετηρίδα» ήταν απλώς συμβολική. Πιθανώς, ο πιο σημαίνων διδάσκαλος σχετικά μ’ αυτή την άποψι ήταν ο Καθολικός θεολόγος Αυγουστίνος. Η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία μας λέγει:
«Μετά τη μεταστροφή του στη Χριστιανοσύνη, ο Αυγουστίνος, ένας πρώην bon vivant, (καλοζωιστής), υποστήριζε με συνέπεια έναν τρόπο ζωής ο οποίος αρνείτο τον κόσμο και ήταν ασκητικός· Στην πραγματικότητα, η απογοήτευσίς του από τις κοσμικές αξίες ήταν πιο βαθειά απ’ ό,τι των χιλιαστών, διότι απέρριπτε ως σαρκικές όλες τις προσδοκίες για ένα ανανεωμένο και καθαρισμένο κόσμο που οι πιστοί ανέμεναν ότι θ’ απολαύσουν.»
Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία αναφέρει ότι ο Αυγουστίνος «προήγαγε τη θεωρία ότι η χιλιετηρίδα είχε ήδη αρχίσει με τη γέννησι του Χριστού.» Το γεγονός ότι μπορεί να μην έχετε ακούσει πολλά πράγματα για τη χιλιετηρίδα πιθανώς οφείλεται σ’ αυτή την εξέλιξι, διότι η Καθολική Εκκλησία τώρα υποστηρίζει ότι «η 1.000-ετής βασιλεία του Ιησού [είναι] ένα σύμβολο για όλη τη διάρκεια ζωής της Εκκλησίας . . . Το δέσιμο του Σατανά με αλυσίδες στη διάρκεια αυτής της ίδιας περιόδου σημαίνει ότι η επιρροή του Σατανά έχει ελαττωθή αξιόλογα.»
Αυτές οι αντιφατικές αιρετικές απόψεις έχουν συμβάλλει στο ν’ αποθαρρύνουν το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τη χιλιετηρίδα. Αλλ’ επειδή μπορεί να περιλαμβάνη το μέλλον μας, ας εξετάσωμε τι πρέπει να πιστεύσωμε με βάσι το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή.
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ;
Πολλές εκκλησίες διδάσκουν ότι ο Χριστός θα επανέλθη με σάρκα, όπως ακριβώς στο δεύτερο αιώνα είχε αναπτυχθή η ιδέα ότι ο Ιησούς και οι σύντροφοί του βασιλείς-ιερείς θα βασίλευαν ως άνθρωποι στη γη στη διάρκεια της χιλιετηρίδας. Ωστόσο, ο Ιησούς ο ίδιος είπε: «Έτι ολίγον και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει, σεις όμως [για τους οποίους επρόκειτο να ετοιμάση τόπο στον ουρανό] με βλέπετε, διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη.» (Ιωάν. 14:2, 3, 18, 19) Επομένως, ο Ιησούς έδειξε ότι θα βασίλευε στον ουρανό. Είναι αυτό εκείνο που πρέπει να καταλάβωμε όταν διαβάζωμε την Αποκάλυψι κεφάλαιο 20; Ναι, διότι η Αγία Γραφή δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της.
Η Εγκυκλοπαιδεία της θρησκείας και της Ηθικής υπό Χάστινγκς, επιχειρηματολογώντας εναντίον μιας χιλιετούς βασιλείας με σάρκα στη γη, εξηγεί:
«Σ’ αυτή την αφήγησι [Αποκάλυψις 20] το νέο χαρακτηριστικό είναι η 1.000-ετής βασιλεία των μαρτύρων με τον Χριστό, . . . Δεν λέγεται ότι αυτή η βασιλεία θα είναι στη γη, ούτε ότι η πρώτη ανάστασις θα είναι σαρκική. . . . Αν οι μάρτυρες που θα αποκατασταθούν σε ζωή είναι οι άγιοι που διαμένουν στην Ιερουσαλήμ και οι οποίοι υφίστανται επιθέσεις από τον Γωγ και τον Μαγώγ, είναι περίεργο το ότι ο Χριστός (με τον οποίον βασιλεύουν) δεν επιτίθεται σ’ αυτούς τους εχθρούς. Η καταστροφή τους προέρχεται από τον ουρανό.»—Τόμ. 5, σελ. 887,
Αυτό συμφωνεί με ό,τι είδαμε ήδη από την Αγία Γραφή σχετικά με τον Ιησού και τους συγκληρονόμους του που βασιλεύουν στην ουράνια βασιλεία, έτσι δεν είναι; Η Αγία Γραφή δεν λέγει ότι αυτοί οι ‘μέτοχοι ουρανίου προσκλήσεως’ θα λάβουν ποτέ, ακόμη και για τη χιλιετηρίδα, ανθρώπινα σώματα. (Εβρ. 3:1) Αντιθέτως, δείχνει καθαρά ότι οι κεχρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί ‘ανίστανται με σώμα πνευματικόν,’ όπως ο Ιησούς Χριστός, για να εισέλθουν στον ίδιο τον ουρανό.—1 Κορ. 15:42-49· Εβρ. 9:24.
Επειδή αυτοί που κληρονομούν τη Βασιλεία πηγαίνουν στον ουρανό, όλες οι αιρετικές φαντασίες σχετικά με το ότι ο Ιησούς και οι «άγιοι» κυβερνούν σαν άνθρωποι από την επίγεια Ιερουσαλήμ ή τη Φρυγία και επιδίδονται σε σαρκικές απολαύσεις, είναι απλώς αβάσιμες.
Αυτές οι απόψεις φαίνονται ν’ αποτελούν διαστρέβλωσι των δύο διδασκαλιών που παρουσιάζει η Αγία Γραφή: (1) Η Βασιλεία είναι μια ουράνια κυβέρνησις που αποτελείται από τον Ιησού, τους αποστόλους και άλλους που ανασταίνονται στον ουρανό στην «πρώτην ανάστασιν,» (Αποκ. 20:6) (2) Κάτω απ’ αυτή την ουράνια κυβέρνησι η γη, καθαρισμένη από τους πονηρούς, θα αποκατασταθή σε ειρηνικές παραδεισιακές συνθήκες τις οποίες θ’ απολαμβάνουν οι ανθρώπινοι δούλοι του Θεού.—Λουκ. 23:43· Αποκ. 19:11-20:3· 22:1, 2, 17.
Γνωρίζετε ότι η δεύτερη απ αυτές τις εξελίξεις δεν έχει ακόμη συμβή. Αυτό θα υπεδείκνυε ότι, η χιλιετηρίδα είναι ακόμη μελλοντική, έτσι δεν είναι;
Όπως παρατηρήσαμε, μερικοί λέγουν ότι η χιλιετηρίδα δεν είναι μια πραγματική περίοδος 1.000 ετών, αλλ’ ότι είναι απλώς μια μεγάλη, ακαθόριστη περίοδος που μπορεί να έχη αρχίση πριν από αιώνες. Μπορεί αυτό να είναι ορθό; Είναι αλήθεια ότι μερικοί αριθμοί ή χρονικές περίοδοι του βιβλίου της Αποκαλύψεως είναι συμβολικοί, επειδή το άγγελμα του βιβλίου παρουσιάσθηκε με πολλά ‘σημεία.’ (Αποκ. 1:1 ΜΝΚ, 4· 2:10) Ωστόσο, υπάρχει καμμιά αιτία να πιστεύωμε ότι τα «χίλια χρόνια» δεν είναι ένα σύμβολο;
Στην Αποκάλυψι κεφάλαιο επτά, ο απόστολος κάνει μια αντίθεσι μεταξύ του καθωρισμένου αριθμού εκείνων που βασιλεύουν με τον Χριστό (144.000) και του απροσδιόριστου, μεγαλύτερου αριθμού εκείνων που θα επιζήσουν από την ‘μεγάλη θλίψι.’ Πώς το κάνει αυτό ο Ιωάννης; Χαρακτηρίζει την τελευταία ομάδα ως τον ‘πολύν όχλο, τον οποίον, ουδείς ηδύνατο να αριθμήση,’ (Αποκ. 7:4, 9) Πιο κάτω, αναφέρει πάλι τον καθωρισμένο αριθμό, «αι εκατόν τεασαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες,» (Αποκ. 14:3) Ομοίως, στην Αποκάλυψι 20:8, ο Ιωάννης λέγει ότι ο απροσδιόριστος μεγάλος αριθμός των ατόμων που στασιάζουν στο τέλος της χιλιετηρίδας «είναι ως άμμος της θαλάσσης.» Ούτε χρησιμοποιεί ο απόστολος Ιωάννης, στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 20, τον πληθυντικό τύπο «χιλιάδες,» ο οποίος χρησιμοποιείται αλλού μερικές φορές για να δείξη ένα μεγάλο και ίσως απροσδιόριστο αριθμό. (Αποκ. 5:11· Δαν. 7:10· 1 Σαμ. 18:7· Ψαλμ. 68:17· 119:72) Έτσι, φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμμιά εύλογη αιτία για να συμπεράνωμε ότι η έκφρασις «χίλια έτη» του κεφαλαίου 20 αναφέρεται σε μια μακρά, αλλά απροσδιόριστη περίοδο. Αντιθέτως, ο Ιωάννης χρησιμοποιεί αυτό τον όρο μ’ ένα τρόπο που δείχνει μια περίοδο καθωρισμένου μήκους—«τα χίλια έτη.»—Αποκ. 20:6, Κείμενο.
Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, όμως, για το μήκος αυτής της σταθερής περιόδου; Βλέποντας την Αποκάλυψι ως ένα βιβλίο που αφορά τους Ιουδαίους γύρω στο τέλος του πρώτου αιώνος, ο Τζ. Τζ. Βετστάιν ισχυρίσθηκε ότι η χιλιετηρίδα ήταν η περίοδος των 50 ετών από τον θάνατο του Αυτοκράτορα Δομιτιανού (96 μ.Χ.) ως τον Ιουδαϊκό πόλεμο που έγινε στη διάρκεια της βασιλείας του Αδριανού. Μια άλλη άποψις ήταν ότι η μια μέρα θεωρείτο ως ένα έτος. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψι, αφού το ένα σεληνιακό έτος έχει 360 μέρες, η χιλιετηρίδα θα είχε μήκος 360.000 ετών (360x1.000). Ο Καθηγητής Α. Τ. Ρόμπερτσον έγραψε τα εξής γι’ αυτές τις ερμηνείες: «Προσφέρονται κάθε είδους θεωρίες, αλλά καμμιά δεν είναι πλήρως ικανοποιητική.»
Η πιο άμεση οδός προσεγγίσεως είναι να δεχθούμε τα λόγια του Ιωάννου όπως ακριβώς έχουν—1.000 έτη. Πολλοί βλέπουν σ’ αυτή την περίοδο μια κατάλληλη βασιλεία για τον Ιησού Χριστό, τον οποίον η Αγία Γραφή ονομάζει. ‘ Κύριο του Σαββάτου.’ (Ματθ. 12:8) Θα έμοιαζε με μια σαββατιαία ημέρα αναπαύσεως ύστερα από 6.000 περίπου χρόνια στη διάρκεια των οποίων κυριαρχούσε στην επίγεια σκηνή η ανθρώπινη ατέλεια.—2 Πέτρ. 3:8.
Ο Ιωάννης ο ίδιος δείχνει ότι η χιλιετηρίδα ακολουθεί μετά τον επιτυχή πόλεμο του Χριστού εναντίον όλων των επιγείων εχθρών του. (Αποκ. 19:11-21) Επειδή αυτός ο πόλεμος δεν έχει συμβή ακόμα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η χιλιετηρίδα είναι, ακόμη μελλοντική, Η εκπλήρωσις της Βιβλικής προφητείας στον καιρό μας αποδεικνύει ότι σύντομα ο Χριστός θα πολεμήση και θα καταστρέψη τους επίγειους εχθρούς του Θεού, όπως περιγράφουν τα προφητικά λόγια του Ιησού.—Ματθ. 24:3-22.
Όλα τα Βιβλικά και ιστορικά σημεία που δείχνουν ότι βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, μας παρέχουν μια στερεή βάσι για ν’ αναμένωμε ν’ αρχίση η χιλιετηρίδα ειρήνης στο εγγύς μέλλον. (2 Τιμ. 3:1-5) Με τι θα μοιάζη τότε η γη;