Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζων

Αβιγαία—Μια Εξαιρετικά Συνετή Γυναίκα

ΣΤΟ πρόσωπο της Αβιγαίας, εξισορροπούντο θαυμάσια η φυσική ομορφιά και η φρονιμάδα. Αυτή η συνετή γυναίκα από το Κάρμηλο έγινε σύζυγος ενός πλούσιου άνδρα από τη γειτονική Μαών. Ο σύζυγος της ήταν ένας σκληρός, παράλογος άνθρωπος, που ζούσε σύμφωνα με το όνομα «Νάβαλ,» που σημαίνει «ανόητος,» ή «αναίσθητος.»—1 Σαμ. 25:2, 3.

Η σοφία της Αβιγαίας αποκαλύπτεται στην αποφασιστική της ενέργεια σε μια κατάστασι που περιελάμβανε τον Δαβίδ. Η περίπτωσις ήταν τόσο σοβαρή ώστε ο Δαβίδ θα μπορούσε να γίνη ένοχος αίματος ενώπιον του Θεού και να φέρη θάνατο σε όλα τα αρσενικά στον οίκο του Νάβαλ.

Ο Δαβίδ, στη διάρκεια της περιόδου που είχε κηρυχθή εκτός νόμου από το Βασιλιά Σαούλ, εξακολούθησε να ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των συμπατριωτών του Ισραηλιτών. Παραδείγματος χάρι, αυτός και οι άνδρες του προστάτευσαν τους ποιμένες και τα ποίμνια του Νάβαλ από ληστρικές ομάδες. Έχοντας αυτό υπ’ όψιν, ο Δαβίδ πίστεψε ότι ήταν σωστό να δοθή μια ευκαιρία στο Νάβαλ να εκφράση εκτίμησι για τις υπηρεσίες που συνέβαλαν στην ευημερία του. Ο καιρός του κουρέματος των προβάτων θα ήταν μία ιδανική περίπτωσις για να δείξη ο Νάβαλ τέτοια ευγνωμοσύνη. Αυτό το γεγονός έμοιαζε πολύ με το θερισμό, που συνοδευόταν από συμπόσιο.—1 Σαμ. 25:4-8.

Έτσι, από την έρημο του Ιούδα, ο Δαβίδ έστειλε μια αντιπροσωπία 10 ανδρών στο Κάρμηλο, στην άκρη της ερήμου, όπου ο Νάβαλ ασχολείτο με το κούρεμα των προβάτων του. Αντί να δεχθή ευγενικά τους άνδρες, ο Νάβαλ τους αποπήρε. Όταν ο Δαβίδ έμαθε για την εχθρική υποδοχή, με 400 περίπου από τους ωπλισμένους με ρομφαία άνδρες του, αποφάσισε να θανατώση τον Νάβαλ και όλους τους άνδρες του οίκου του.—1 Σαμ. 25:9-13.

Οι ποιμένες του Νάβαλ κατάλαβαν ότι η γεμάτη μίσος ανταπόκρισις του κυρίου τους προς τους άνδρες του Δαβίδ, θα έφερνε μόνο προβλήματα σ’ αυτούς. Γι’ αυτό ένας από τους δούλους αποκάλυψε στην Αβιγαία τι είχε συμβή. Εκείνη διέκρινε αμέσως τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε ο οίκος της εξ αιτίας της πορείας του Νάβαλ. Επειδή όμως ήξερε ότι ήταν μάταιο να κάνη το σύζυγο της να λογικευθή, ανέλαβε την πρωτοβουλία να χειρισθή τα ζητήματα κατάλληλα. Γι’ αυτήν, η υπακοή στις δίκαιες αρχές ήταν πιο σπουδαία από το να ευαρεστήση έναν άνθρωπο που είχε δείξει έλλειψι σεβασμού για το θείο νόμο με το να ανταποδώση κακό αντί καλού. Από τις άφθονες προμήθειες που υπήρχαν για τη γιορτή του συζύγου της, πήρε 200 άρτους, δύο μεγάλα δοχεία κρασιού, πέντε έτοιμα πρόβατα, πέντε μέτρα (36,65 λίτρα) φρυγανισμένου σίτου, 100 πίττες σταφίδας και 200 πίττες σύκων. Αυτές τις προμήθειες, αφού φορτώθηκαν σε όνους, τις έστειλε στο Δαβίδ με δούλους. Η ίδια η Αβιγαία ακολουθούσε.—1 Σαμ. 25:14-19.

Η Αβιγαία, όταν συνάντησε τον Δαβίδ, υποκλίθηκε μπροστά του και τον παρακάλεσε να μην πάρη εκδίκησι. Η ικεσία της περιελάμβανε τα εξής βασικά σημεία: Ο Νάβαλ ήταν ένας ανόητος, ‘δύστροπος άνθρωπος.’ Αυτό υπονοούσε ότι βρισκόταν κάτω από τη θεία καταδίκη και ότι ο Ιεχωβά θα ενεργούσε εναντίον του. Με το να εκθέση τα γεγονότα ενώπιον του, ο Δαβίδ είχε συγκρατηθή από τον Ιεχωβά ‘από του να εμβή εις αίμα.’ Ύστερα παρακάλεσε τον Δαβίδ να δεχθή τις προμήθειες για τους άνδρες του.—1 Σαμ. 25:23-27.

Στη συνέχεια, η Αβιγαία, πιστεύοντας πλήρως ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε το Δαβίδ, συνέχισε: «Ο Κύριος θέλει βεβαίως κάμει εις τον κύριόν μου οίκον ασφαλή, επειδή μάχεται ο κύριος μου τας μάχας του Κυρίου, και κακία δεν ευρέθη εν σοι πώποτε. Αν και εσηκώθη άνθρωπος καταδιώκων σε και ζητών την ψυχήν σου, η ψυχή όμως του κυρίου μου θέλει είσθαι δεδεμένη εις τον δεσμόν [την τσάντα, ΜΝΚ] της ζωής πλησίαν Κυρίου του Θεού σου· τας δε ψυχάς τον εχθρών σου, ταύτας θέλει εκσφενδονίσει εκ μέσου της σφενδόνης. Και όταν κάμη ο Κύριος εις τον κύριόν μου κατά πάντα τα αγαθά τα οποία ελάλησε περί σου, και σε καταστήση κυβερνήτην επί τον Ισραήλ, δεν θέλει είσθαι τούτο σκάνδαλον εις σε ουδέ πρόσκομμα καρδίας εις τον κύριόν μου, ή ότι έχυσας αίμα αναίτιον, ή ότι ο κύριος μου εξεδίκησεν αυτός εαυτόν· πλην όταν ο Κύριος αγαθοποιήση τον κύριόν μου, τότε ενθυμήθητι την δούλην σου.»—1 Σαμ. 25:28-31.

Έτσι, η Αβιγαία, βασιζόμενη στο υπόμνημα που ο Δαβίδ είχε κάνει σαν ανδρείος πολεμιστής, αναγνώρισε ότι ήταν ο κεχρισμένος του Ιεχωβά. Τα λόγια της είχαν προφητικό χαρακτήρα, υποδεικνύοντας τον καιρό που θα υπήρχε ένας βασιλικός οίκος στη γραμμή του Δαβίδ. Η Αβιγαία ήταν πεπεισμένη ότι ο Ιεχωβά θα τον προστάτευε, σώζοντας τη ζωή η ψυχή του, σαν να τον έβαζε σε μια ‘τσάντα’ στην οποία μπορεί κανείς να κρύψη κάτι πολύτιμο. Εν τούτοις, αυτό θα γινόταν αν ο Δαβίδ δεν προσπαθούσε να φέρη σωτηρία η απελευθέρωσι με τα ίδια του τα χέρια, ανεξάρτητα από τη θεία βοήθεια. Ο Δαβίδ ανταποκρίθηκε ευνοϊκά.—1 Σαμ. 25:32-35.

Όταν η Αβιγαία επέστρεψε στο σπίτι, βρήκε το Νάβαλ μεθυσμένο. Το άλλο πρωί, αφού είχε ξεμεθύσει, η Αβιγαία είπε στο σύζυγο της ό,τι είχε συμβή. «Και ενεκρώθη η καρδία αυτού εντός αυτού»· η εξιστόρησις της όλης καταστάσεως προφανώς του προκάλεσε καρδιακή προσβολή. Περίπου 10 ημέρες αργότερα, ο Νάβαλ φαίνεται ότι έπαθε δεύτερη προσβολή που αποδείχθηκε μοιραία.—1 Σαμ. 25:36-38.

Μετά απ’ αυτό, ο Δαβίδ ζήτησε σε γάμο την Αβιγαία. Η Αβιγαία, δέχθηκε την πρότασι, και είπε με ταπεινότητα: «Ιδού, ας ήναι η δούλη σου θεράπαινα δια να πλύνη τους πόδας των δούλων του κυρίου μου.» Έτσι έδειξε την προθυμία της να εκτελή την πιο ταπεινή υπηρεσία. Με πέντε δούλες, άρχισε να μοιράζεται την ανήσυχη ζωή ενός άνδρα που έπρεπε να εξακολουθήση να ζη σαν εκτός νόμου εξ αιτίας του Βασιλιά Σαούλ. Για ένα χρονικό διάστημα έζησε στην πόλι των Φιλισταίων Γαθ και αργότερα στη Σικλάγ. Μεταξύ των δυσκολιών που υπέμεινε ήταν το ότι συνελήφθη αιχμάλωτη από Αμαληκίτες επιδρομείς. Ευτυχώς, όμως, διασώθηκε χωρίς να πάθη καμμιά βλάβη.—1 Σαμ. 25:39-42· 30:1-19.

Η ζωή της Αβιγαίας δείχνει καθαρά τι είναι εκείνο που κάνει ένα άτομο συνετό από την άποψι του Θεού. Η Αβιγαία ήταν ταπεινή και έθετε την πιστότητα στο Θεό πάνω από την πιστότητα στους ανθρώπους. Εκείνο που την έκανε συνετή ήταν η αναγνώρισις από μέρους της τής θείας κατευθύνσεως.

[Εικόνες στη σελίδα 28]

ΑΒΙΓΑΙΑ

ΝΑΒΑΛ

ΔΑΒΙΔ