Όταν Δεν θα Υπάρχουν πια οι Καταπιεστικές Στενοχώριες
Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ έχει ορισθή ως «η οδυνηρή η έμφοβη αναστάτωσις της διάνοιας συνήθως για μια επικείμενη απροσδόκητη ασθένεια.» Επομένως, ένα υπερβολικά ανήσυχο άτομο αντιμετωπίζει καταπίεσι. Και ποιος χαίρεται όταν καταπιέζεται;
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΩΝ
Ελπίζοντας να αντιμετωπίσουν τις στενοχώριες της ζωής πολλοί στρέφονται στα ηρεμιστικά φάρμακα. Παραδείγματος χάρι, στη διάρκεια ενός πρόσφατου έτους, στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, γράφθηκαν περίπου 57 εκατομμύρια συνταγές για ένα μόνο είδος φαρμάκου—ένα ηρεμιστικό. Ωστόσο, υπάρχουν κίνδυνοι που πρέπει να εξετασθούν. Γράφοντας στην εφημερίδα Ποστ της Νέας Υόρκης της 26ης Απριλίου 1978, ο Χάρριετ Βαν Χορν δήλωνε: Το [Εθνικό Ίδρυμα Τοξικολογίας] αναφέρει ότι περίπου 30 εκατομμύρια γυναίκες χρησιμοποιούν ηρεμιστικά, και 16 εκατομμύρια παίρνουν βαρβιτουρικά. Πέρυσι, 200.000 Αμερικανοί ενεγράφησαν σε προγράμματα υπερβολικής χρήσεως ναρκωτικών φαρμάκων, και όλοι έπαιρναν συνταγές ναρκωτικών φαρμάκων.» Πράγματι, λοιπόν, οι στενοχώριες μπορεί να αυξηθούν μ’ αυτή την προσπάθεια αντιμετωπίσεως τους.
Μερικοί στρέφονται στη συσσώρευσι χρημάτων στην προσπάθεια ν’ απαλλαγούν από τις στενοχώριες. Πριν από λίγο καιρό, ένας ηλεκτρονικός τεχνικός στο Τορόντο δελεάσθηκε από διαφημίσεις να πουλήση το σπίτι του και να τοποθετήση ολόκληρο το ποσόν (50.000 δολλάρια, του Καναδά) σε λαχεία. Κέρδισε μόνο 1.500 δολλάρια και δυο ταξιδιωτικά εισιτήρια που έληγαν την ιδία μέρα που τα πήρε. Είναι σαφές ότι η ελπίδα συσσωρεύσεως χρημάτων μπορεί να προξενήση στενοχώριες παρά ανακούφισι.
Οι ανησυχίες για το μέλλον καταβαρύνουν τη διάνοια πολλών. Ασφαλώς υπάρχει ο πάντοτε παρών κίνδυνος ότι τα βαριά εξοπλισμένα έθνη τελικά θα χρησιμοποιήσουν τα θανατηφόρα όπλα τους, με καταστρεπτικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Το περιοδικό Του δε Πόιντ Ιντερνάσιοναλ έλεγε σ’ ένα άρθρο: «Οι περισσότεροι στρατιωτικοί παρατηρητές της Δύσεως θεωρούν σαν δεδομένο ότι είναι αναπόφευκτη η αναμέτρησις μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Έχουν γίνει υπολογισμοί ακόμη και των λεπτομερειών, σχετικά με τις επιδράσεις που θα είχε μια πυρηνική επίθεσις της Σοβιετικής Ενώσεως στις μεγαλύτερες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών . . . Οι θεωρητικοί παίζουν με αριθμούς που ζαλίζουν τη διάνοια του ανθρώπου, όπως 70 εκατομμύρια νεκροί από μια μόνο ερημωτική επίθεσι.» Αυτές οι λέξεις ασφαλώς δεν κάνουν τίποτα για να καθησυχάσουν τις ανησυχίες για το μέλλον.
Και πάει λέγοντας. Οι στενοχώριες πολλαπλασιάζονται και επιμένουν, και, χωρίς αμφιβολία κάθε άτομο έχει τις δικές του προσωπικές αιτίες καταπιέσεως. Μήπως αυτός επρόκειτο να είναι ο σκοπός της ζωής;
ΟΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
Όχι, Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά Θεού για τους ανθρώπους δεν ήταν να καταβαρύνωνται με στενοχώριες. Οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, δεν δυσκολεύθηκαν να αποκτήσουν τα αναγκαία της ζωής. Μάλιστα, η πρώτη κατοικία του ανθρώπου ήταν ένας παράδεισος γεμάτος τροφές! Ο Ιεχωβά «έκαμε να βλαστήση εκ της γης παν δένδρον ωραίον εις την όρασιν και καλόν εις την γεύσιν.» Ο παράδεισος θα μπορούσε να επεκταθή σε όλη τη γη και ο άνθρωπος θα μπορούσε να έχη κληροδοτήσει στους απογόνους του αναμάρτητη τελειότητα, με την προοπτική αιώνιας ζωής με ασφάλεια και αφθονία. Αλλά λόγω ανυπακοής στο Θεό, αυτό το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι έχασε την αιώνια ζωή και όλα όσα αυτή υπόσχετο.—Γέν. 2:9, 16, 17· 3:1-7, 17-24.
Παρά την ανθρώπινη αμαρτία και ατέλεια, όμως, ο Θεός έλαβε πρόνοια για την ανθρωπότητα. Αν ο λαός του αρχαίου Ισραήλ ήταν πιστός σ’ αυτόν, ο Ιεχωβά υπόσχετο να τον ευλογήση τόσο άφθονα, ώστε η σπορά των σπόρων θα πρόφταινε το θερισμό λόγω της μεγάλης παραγωγικότητας. (Λευιτ. 26:3-5· παράβαλε με Αμώς 9:13.) Επίσης, ο απόστολος Παύλος μπορούσε να πη στους κατοίκους των Λύστρων: ‘Όστις [ο Θεός] . . . δεν αφήκεν αμαρτύρητον εαυτόν αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών. (Πράξ. 14:15-17) Προς αυτό το σκοπό, ο Θεός διευθέτησε τους καιρικούς κύκλους της γης έτσι ώστε να εξασφαλίζη ατέλειωτη προμήθεια καλής τροφής. (Εκκλ. 1:6, 7) Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, δεν θα υπήρχε ανησυχία για τα αναγκαία της ζωής.
Ο Ιεχωβά, εκτός του ότι προμηθεύει με αφθονία για τις ανάγκες των δούλων του, είναι ‘ο ποιών κρίσιν εις τους αδικουμένους.’ (Ψαλμ. 146:7) Ποτέ δεν ήταν σκοπός του Θεού ‘ο άνθρωπος να εξουσιάζη άνθρωπον προς βλάβην αυτού.’ (Εκκλ. 8:9) Έτσι, αν γινόταν το θέλημα του Θεού επάνω στη γη όπως γίνεται στον ουρανό, θα υπήρχε καμμιά αιτία για να ανησυχή κανείς υπερβολικά για τα αναγκαία της ζωής ή για την ασφάλεια και την ευημερία εκείνων που αγαπούν το Θεό; (Ματθ. 6:9, 10) Όχι, βέβαια. Ο Ιεχωβά δεν είχε σκοπό να καταβαρύνωνται οι άνθρωποι με στενοχώριες.
ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΥΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Ιεχωβά Θεός δεν είναι η Πηγή των στενοχωριών που πλήττουν την ανθρωπότητα. Αντιθέτως, αυτές οι ανησυχίες έχουν προκύψει από την παρακοή των πρώτων ανθρωπίνων γονέων μας, του Αδάμ και της Εύας. Επειδή παρήκουσαν στο Θεό, έχασαν την αρχική στενή τους σχέσι μαζί του, καθώς επίσης και την ηρεμία τους. Ο αμαρτωλός Αδάμ μπορούσε να κληροδοτήση στους απογόνους του μόνο αμαρτία και ατέλεια, με όλες τις στενοχώριες που ταράσσουν την ανθρώπινη ζωή. (Ρωμ. 5:12) Αλλά πίσω απ’ όλα αυτά, βρισκόταν ένα πνευματικό πλάσμα, ο Σατανάς ο Διάβολος. Αυτός ο «όφις ο αρχαίος» παρέσυρε τον άνθρωπο να αμαρτήση στην αρχή.—Γεν. 3:14, 15· Αποκ. 12:9.
Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης έγραψε για ένα καιρό που ο Μιχαήλ, ή Ιησούς Χριστός, και οι άγγελοί του θα εξεδίωκαν το Διάβολο και τους δαιμονικούς του αγγέλους από τον ουρανό. (Αποκ. 12:7-9) Ύστερα, ο απόστολος άκουσε μια δυνατή φωνή στον ουρανό που έλεγε, εν μέρει: «Ευφραίνεσθε οι ουρανοί και οι κατοικούντες εν αυτοίς· ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκ. 12:12.
Ναι υπάρχει αιτία για ανησυχίες και παγκόσμιες ουαί. Αλλά υπάρχει θεραπεία; Μάλιστα υπάρχει! Οι Γραφές μάς διαβεβαιώνουν: «Ο δε Θεός της ειρήνης ταχέως θέλει συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας σας. Η χάρις [η παρ’ αξίαν αγαθότης, ΜΝΚ] του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μεθ’ υμών.»—Ρωμ. 16:20.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΕΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΟΥΝ
Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά Θεός είναι τελείως ικανός να τερματίση αυτές τις καταθλιπτικές στενοχώριες, και αυτό ασφαλώς θα κάνη. Πριν από δεκαεννέα αιώνες, ο απόστολος Πέτρος παρώτρυνε τους συγχριστιανούς του να κρατούν κατά νουν την ‘ημέραν του Κυρίου.’ Κι’ εμείς επίσης, είναι ανάγκη να έχωμε εμπιστοσύνη στην εκπλήρωσι των ακολούθων λόγων του αποστόλου: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί» Πράγματι, πρέπει να ζούμε με την πεποίθησι ότι ‘η ημέρα του Κυρίου’ είναι κοντά, «επί τας θύρας,» και πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτή, διότι θα σημάνη την εξάλειψι του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. Σε αντικατάστασι τούτου, θα υπάρξη η θαυμαστή νέα τάξις που έχει υποσχεθή ο Θεός.—2 Πέτρου 3:10-13· Ματθ. 24:33, 34· Λουκ. 21:34-36.
Αυτό το νέο σύστημα πραγμάτων, θα κατανίκηση τη θλίψι, την καταπίεσι και τη μάστιγα της ανησυχίας. Τι ευλογίες θα ρέουν τότε στο ευπειθές ανθρώπινο γένος μέσω της ουράνιας βασιλείας του Θεού κάτω από τον Μεσσιανικό Βασιλέα Ιησού Χριστό!
Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη σαν άνθρωπος, δύο φορές πολλαπλασίασε το ψωμί και τα ψάρια για να θρέψη χιλιάδες άτομα. Και υπήρξαν και υπολείμματα. (Μάρκ. 6:37-44· 8:1-9) Έτσι, δεν θα υπάρχη καμμιά ανησυχία για τροφή και ποτό κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας.
Τι μπορεί να λεχθή για την ενδυμασία; Και σ’ αυτή την περίπτωσι δεν θα υπάρχη καμμιά ανάγκη για στενοχώρια. Στο κάτω-κάτω, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι. Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων. Αλλ’ εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;» (Ματθ. 6:28-30) Η απάντησις είναι φανερή. Ο Θεός μπορεί να το κάνη—και θα το κάνη, στο νέο σύστημα που έχει υποσχεθή.
Μήπως η προμήθεια κατάλληλης στέγης θα δημιουργήση κάποιο πρόβλημα; Όχι για τον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος προετοίμασε μια παραδεισιακή κατοικία για τους πρώτους μας γονείς. Ασφαλώς, μπορεί να προμηθεύση κατάλληλες κατοικίες γι’ αυτούς που εμπιστεύονται σ’ αυτόν. Και οι κάτοικοι της γης στο νέο σύστημα ασφαλώς δεν θα απολαμβάνουν λιγότερα απ’ όσα προελέχθησαν κάποτε για το λαό του Θεού: «Και θέλουσι οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει. . . . Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση.» (Ησ. 65:21, 22) Δεν θα υπάρχη λόγος για ανησυχία σχετικά με τη στέγη όταν το θέλημα του Θεού θα γίνεται σ’ όλη τη γη.
Αλλά τι θα λεχθή για την κακή υγεία, μία ακόμη αιτία μεγάλης στενοχώριας για πολλούς; Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να απομακρύνη τις ασθένειες. (Δευτ. 7:15) Σύμφωνα με την αφήγησι ενός Ευαγγελίου, ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, «πάντας τους κακώς έχοντας εθεράπευσε, δια να πληρωθή το ρηθέν δια του Ησαΐου του προφήτου, λέγοντος· Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν.» (Ματθ. 8:16, 17· παράβαλε με Ησαΐα 53:4.) Επομένως, δεν υπάρχει αιτία για ακατάλληλη ανησυχία σχετικά με την εξάλειψι των ασθενειών κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας.
Αλλά ο Ιησούς δεν έκανε μόνο πολυάριθμες θεραπείες· μπόρεσε να απομακρύνη και την θλίψι που συνδέεται με το θάνατο. Πώς; Με το να αναστήση τους ανθρώπους. Παραδείγματος χάρι, σκεφθήτε τι μεγάλη ανακούφισι από τη στενοχώρια και τη θλίψι προέκυψε, όταν ανέστησε το γιο της χήρας της Ναΐν. (Λουκ. 7:11-17) Και τι ευτυχία προέκυψε όταν ο Ιησούς ανέστησε το φίλο του Λάζαρο από τη Βηθανία! (Ιωάν. 11:1, 30-44) Όταν ήταν στη γη, ο Χριστός έδωσε τη διαβεβαίωσι ότι «οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει.» (Ιωάν. 5:28, 29) Ασφαλώς, είναι βέβαιο ότι αυτή η υπόσχεσις θα εκπληρωθή, αφού ο Ιησούς μπόρεσε να αναστήση νεκρούς όταν ήταν στη γη.—Πράξ. 24:15.
Η ‘ημέρα του Κυρίου’ θα τερματίση την πονηρία και τις μεγάλες στενοχώριες. Τι ευλογία θα είναι αυτό! Πόσο μεγαλειώδες θα είναι να ζη κανείς όταν δεν θα υπάρχη πια καμμιά ανησυχία για τροφή, ενδυμασία και στέγη, όταν οι ασθένειες θα αντικατασταθούν από λαμπρή υγεία, και όταν οι αναστάσεις θα αντικαταστήσουν την πορεία του ανθρώπου προς το θάνατο! Πράγματι, θα είναι απόλαυσις να ζη κανείς όταν οι καταθλιπτικές στενοχώριες δεν θα υπάρχουν πια.