Ο Θεός Ανοίγει το Δρόμο για Ανάρρωσι
«Η υγεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει.»—Ησ. 58:8
Πριν διαβάστε τα επόμενα τρία άρθρα θα ήταν καλό να εξοικειωθήτε πρώτα με την ύλη πάνω στην οποία βασίζονται αυτά τα άρθρα δηλαδή, την προφητεία του Ησαΐα κεφάλαια 58 και 59
1. Γιατί η ανθρωπότητα χρειάζεται ανάρρωσι από τη γενική κατάστασι της υγείας της;
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ μήπως όλη η ανθρωπότητα ανάρρωσι—θεραπεία; Άτομα που ενημερώνονται συνεχώς απ’ όλες τις σύγχρονες πηγές πληροφοριών από κάθε γωνιά της γης, δύσκολα θα διστάσουν ν’ απαντήσουν Ναι! Το ερώτημα είναι, Ποιος από μας τους ανθρώπους θα μπορεί να φέρη την τόσο αναγκαία ανάρρωσι; Άτομα με ανθρωπισμό συνεχίζουν με αισιοδοξία να προσπαθούν, αλλά όλες οι ειλικρινείς τους προσπάθειες δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την επιδεινούμενη κατάστασι της ανθρωπότητας κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά και οικογενειακά. Οι κραυγές δυσαρέσκειας από την πάσχουσα ανθρωπότητα συνεχώς δυναμώνουν!
2, 3. (α) Ποιος έχει περισσότερους λόγους να παραπονιέται για το κατάντημα του ανθρώπινου γένους, από την ίδια την ανθρωπότητα; (β) Πώς περιγράφεται στα εδάφια Ρωμαίους 3:9-18 η ξεπεσμένη κατάστασις της ανθρωπότητας;
2 Αν εμείς, οι απλοί άνθρωποι βρίσκωμε αιτίες για παράπονα, πόσο περισσότερους λόγους πρέπει να βρίσκη ο υπεράνθρωπος Δημιουργός του σύμπαντος! Ασφαλώς αυτός δεν δυσφήμισε τη δημιουργική του ικανότητα με το να αρχίση την ανθρώπινη δημιουργία του με μια τέτοια συγκεχυμένη κατάστασι σαν αυτή που εμείς βρισκόμαστε σήμερα. Μας δηλώνει ειλικρινά ότι όλα αυτά τα προκάλεσε η εισβολή της αμαρτίας. Πριν από δεκαεννιά αιώνες τόνισε πόσο πολύ είχε ξεπέσει το ανθρώπινο γένος από την αρχική τελειότητα εμπνέοντας έναν από τους συγγραφείς των βιβλίων της Γραφής να γράψη αυτά τα επεξηγηματικά λόγια:
3 «Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως διότι προεξηλέγξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας, ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν καθώς είναι γεγραμμένον: ‘Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ είς,’ δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν· δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν. Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ είς. Τάφος ανεωγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια· φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών· των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας. Οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα· ερήμωσις και ταλαιπωρία εν ταις οδοίς αυτών, και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν. Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν αυτών.»—Ρωμ. 3:9-18.
4. (α) Από πού παρέθετε ο Παύλος τα λόγια αυτά; (β) Ποια, λοιπόν, διαπιστώνομε ότι είναι η κατάστασις των πραγμάτων σήμερα, ύστερα από 19 αιώνες;
4 Στο παραπάνω μέρος της επιστολής που έγραψε ο απόστολος Παύλος στη Χριστιανική εκκλησία της αρχαίας Ρώμης, παραθέτει περικοπές από τις Εβραϊκές Γραφές που, είχαν όλες γραφή κάτω από έμπνευσι 450 και πλέον χρόνια πριν γράψη ο Παύλος την επιστολή του περίπου το 56 μ.Χ. Παραδείγματος χάριν, ο Παύλος παραθέτει από τον Ησαΐα 59:7-20. Αυτό δείχνει ότι η κατάστασις ήταν ήδη πολύ άσχημη την εποχή του, όχι μόνο σχετικά με το ανθρώπινο γένος γενικά αλλά ειδικά μ’ εκείνους που ισχυρίζοντο ότι αποτελούσαν λαό του Ιεχωβά Θεού, δηλαδή, τους Ιουδαίους ή Ισραηλίτες. Επομένως, και σήμερα, 19 και πλέον αιώνες από τότε που έγραψε ο Παύλος αυτά τα πράγματα στη Χριστιανική εκκλησία στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Ρώμης, ποια θα περιμέναμε να είναι η ηθική και θρησκευτική κατάστασις του κόσμου, χωρίς να εξαιρέσωμε το τμήμα που λέγεται Χριστιανικός κόσμος; Αυτά που μας αποκαλύπτουν άφθονα και ξεκάθαρα οι εφημερίδες και τα περιοδικά γι’ αυτή την κατάστασι είναι συγκλονιστικά και τρομακτικά.
5, 6. (α) Σύμφωνα με την προέλευσι του ονόματος Χριστιανικός κόσμος, πώς ώφειλαν να συμπεριφέρωνται τα έθνη που βρίσκονται στην επικράτειά του; (β) Ποια μεγαλύτερη εκπλήρωσι δεν πρέπει να ξεχνούμε, όταν διαβάζωμε τις προφητείες του Ησαΐα που απευθύνονται στον Ισραήλ;
5 Σύμφωνα με το όνομά του, ο Χριστιανικός κόσμος ώφειλε να μιμήται τον Χριστό Ιησού και να ζη σύμφωνα με τις διδασκαλίες του. Τα έθνη που αποτελούν τον Χριστιανικό κόσμο ώφειλαν να γνωρίζουν πώς να ζουν Χριστιανικά. Μέσα σ’ αυτά τα κατ’ όνομα Χριστιανικά έθνη κυκλοφορούν Γραφές, και κυρίως αντίτυπα της «Καινής Διαθήκης,» κατά εκατοντάδες εκατομμύρια, σ’ όλες τις γνωστές γλώσσες της επικράτειάς τους. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους τους γνωρίζουν πώς να διαβάζουν αυτές τις θεόπνευστες Γραφές για να μάθουν να είναι Χριστιανοί. Εφόσον ο Χριστιανικός κόσμος ταυτίζει τον εαυτό του με τον Χριστό και ισχυρίζεται ότι είναι η εκκλησία του, τότε η παράλειψίς του ν’ ακολουθήση το παράδειγμα του Χριστού τον στιγματίζει σαν υποκριτή. Η κοινωνική, ηθική και θρησκευτική κατάστασίς του μοιάζει με την κατάστασι του άλλοτε «εκλεκτού λαού» του Ιεχωβά Θεού στις ημέρες του προφήτη Ησαΐα, 800 χρόνια πριν φανή στη γήινη σκηνή η Χριστιανοσύνη.
6 Η θλιβερή κατάστασις του Χριστιανικού κόσμου είναι αλήθεια ότι μοιάζει με την κατάστασι του Ισραήλ στις ημέρες του Ησαΐα, διότι ο Χριστιανικός κόσμος ισχυρίζεται ότι έχει αντικαταστήσει τον Ισραήλ σαν εκλεκτό λαό του Θεού. Έτσι καθώς διαβάζομε ωρισμένα κεφάλαια της προφητείας του Ησαΐα μπορούμε να έχωμε στο νου μας τη μεγαλύτερη εφαρμογή τους στο Χριστιανικό κόσμο. Έβλεπε ο Θεός του Ησαΐα τον Ισραήλ στις ημέρες του προφήτη σαν υποκριτικό και σε ανάγκη ανορθώσεως; Ας αφήσωμε τον Ιεχωβά Θεό να μας πη τις διαπιστώσεις του!
Θείες Διαπιστώσεις για Θρησκευτική Υποκρισία
7. Σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 58:1, ποιες διαπιστώσεις του Ιεχωβά έπρεπε να διακηρύξη ο προφήτης στον εκλεκτό λαό του Θεού;
7 Ακούστε την εντολή του Θεού στον Ησαΐα: «Αναβόησον δυνατά, μη φεισθής· ύψωσον την φωνήν σου ως σάλπιγγα, και ανάγγειλον προς τον λαόν μου τας ανομίας [τον στασιασμό, ΜΝΚ] αυτών και προς τον οίκον Ιακώβ τας αμαρτίας αυτών.»—Ησ. 58:1.
8. Πόσο δυνατά έπρεπε να διακηρύξη ο Ησαΐας τις διαπιστώσεις του Ιεχωβά, και γιατί πρέπει να αισθάνθηκε την ώθησι να προφητεύση;
8 Σύμφωνα μ’ αυτή την εντολή, ο Ιεχωβά Θεός είχε βρει τον Ισραήλ ένοχο «στασιασμού,» ή ανταρσίας, και άλλων μη κατονομαζόμενων «αμαρτιών.» Χρησιμοποίησε τον Ησαΐα σαν εκπρόσωπό του για ν’ αναγγείλη τις διαπιστώσεις Του, και ελέχθη στον προφήτη να διασαλπίση τις κατηγορίες του Θεού με τη δύναμι ενός κέρατος ή ‘σάλπιγγας.’ Όταν του ελέχθη, «Μη φεισθής,» ίσως ο Ησαΐας να αισθάνθηκε σαν τον Αμώς έναν παλαιότερο προφήτη που είπε: «Ο λέων εβρύχησε· τις δεν θέλει φοβηθή; Κύριος ο Θεός ελάλησε· τις δεν θέλει προφητεύσει;»—Αμώς 3:8.
9. Σε ποια έκτασι πρέπει να κηρυχθή σήμερα το σκληρό άγγελμα του Ιεχωβά και τι πρέπει να βοηθήση τους ακροατές να κάνουν;
9 Το ίδιο πρέπει να αισθάνεται σήμερα και ο αφιερωμένος βαπτισμένος λαός του Υπέρτατου Κυριάρχου Ιεχωβά. Πρέπει να υποκινηθή ν’ αναλάβη το θείο άγγελμα για τη σημερινή εποχή και να το διακηρύξη σε πολύ μεγάλη έκτασι. Σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, ας διακηρύξουν ότι υπάρχει παγκόσμιος στασιασμός εναντίον του Κυρίαρχου Θεού του σύμπαντος, ο οποίος απαιτεί από το λαό του να είναι νομιμόφρων και ν’ αποφεύγη κοσμικά αμαρτήματα. Αυτό εξηγεί το γιατί αυτό το σκληρό άγγελμα κηρύττεται σ’ όλη τη γη. Αν οι ακροατές το προσέξουν θα βοηθηθούν να θεραπευθούν.
10, 11. Τον ίδιο καιρό που οι Ισραηλίτες έκαναν επίδειξι λατρείας στον Ιεχωβά με νηστεία και αυτοταλαιπωρίες, τι άλλο έκαναν αχαλίνωτα;
10 Μ’ αυτά που διατάχθηκε ο Ησαΐας να διακηρύξη δυνατά στον «οίκον Ιακώβ» ξεγύμνωσε την υποκρισία του Ισραήλ, λέγοντας:
11 «Με ζητούσιν όμως καθ’ ημέραν, και επιθυμούσι να μανθάνωσι τας οδούς μου, ως έθνος το οποίον έκαμε δικαιοσύνην, και δεν εγκατέλιπε την κρίσιν του Θεού αυτού· ζητούσι παρ’ εμού κρίσεις δικαιοσύνης· επιθυμούσι να πλησιάζωσιν εις τον Θεόν [λέγοντας]. Δια τι ενηστεύσαμεν, λέγουσι, και δεν είδες; εταλαιπωρήσαμεν την ψυχήν ημών, και δεν εγνώρισας; Ιδού, εν τη ημέρα της νηστείας σας ευρίσκετε ηδονήν και καταθλίβετε πάντας τους μισθωτούς σας. Ιδού, νηστεύετε δια δίκας και έριδας, και γρονθίζετε ασεβώς.
12. Το είδος της νηστείας που δέχεται ο Ιεχωβά, ήταν ευκαιρία για επίδειξι ευσεβοφάνειας και αυτοταλαιπωρίας;
12 «Μη νηστεύετε, καθώς την σήμερον, δια να ακουσθή άνωθεν η φωνή σας. Τοιαύτη είναι η νηστεία, την οποίαν εγώ εξέλεξα; να ταλαιπωρή ο άνθρωπος την ψυχήν αυτού μίαν ημέραν; να κλίνη την κεφαλήν αυτού ως σπάρτον, και να υποστρόνη σάκκον και στάκτην εις εαυτόν; νηστείαν θέλεις ονομάσει τούτο, και ημέραν δεκτήν εις τον Κύριον;»—Ησ. 58:2-5.
13. Τι είπε ο Ιησούς στην επί του Όρους Ομιλία του για τη νηστεία από μέρους του λαού του Θεού, χωρίς αυτό να τον κάνη υποκριτή;
13 Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς Χριστός, αφού χρίστηκε με το πνεύμα του Ιεχωβά, νήστεψε 40 μέρες, αλλ’ αυτό πέρασε απαρατήρητο από τους ανθρώπους γιατί έγινε στην έρημο της Ιουδαίας. Κι έτσι αργότερα στην επί του Όρους Ομιλία του μπορούσε να πη χωρίς υποκρισία: «Και όταν νηστεύητε, μη γίνεσθε ως οι υποκριταί σκυθρωποί· διότι αφανίζουσι τα πρόσωπα αυτών, δια να φανώσιν εις τους ανθρώπους ότι νηστεύουσιν· αληθώς σας λέγω, ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών. Συ όμως, όταν νηστεύης άλειψον την κεφαλήν σου και νίψον το πρόσωπόν σου· δια να μη φανής εις τους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλ’ εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ· και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ.»—Ματθ. 6:16-18.
14. (α) Τι είδους διατάξεις είναι οι νηστείες στον Χριστιανικό κόσμο και γιατί; (β) Για ποιο πράγμα δεν μπορούσαν οι τυπικές νηστείες και η αυτοταλαιπωρία να χρησιμεύσουν σαν κάλυμμα στον αρχαίο Ισραήλ;
14 Καμμιά μέρα νηστείας δεν επιβλήθηκε στους μαθητές του Χριστού· η νηστεία είναι θεληματική, προαιρετική. Ο Χριστιανικός κόσμος έχει τις υποχρεωτικές νηστείες του, αλλ’ αυτές είναι απλώς ανθρωποποίητες διατάξεις. Στις ημέρες του προφήτη Ησαΐα, αν οι αυτοεκλεγμένες νηστείες του ‘οίκου Ιακώβ’ είχαν το σωστό νόημα και ελατήριο, ίσως να μην υπήρχε αντίρρησις να γίνωνται. Αλλ’ ας μην ξεχνούμε, τι συνέβαινε στον «οίκον Ιακώβ» τον ίδιο καιρό που γινόταν η νηστεία ή πριν και μετά από τις ημέρες της νηστείας, δηλαδή τις φιλονεικίες, τις διαμάχες, τα ξεφωνήματα μεταξύ τους με την πιο δυνατή φωνή, το χτύπημα των άλλων με «γρονθίσματα ασεβείας.» Η τυπική νηστεία και η αυτό-ταλαιπωρία δεν μπορούσαν ποτέ να χρησιμεύσουν σαν κάλυμμα για όλη αυτή την κακία μπροστά στα διεισδυτικά μάτια του Ιεχωβά Θεού. Δεν ήταν, λοιπόν, καθόλου παράξενο που ο Θεός φαινόταν να μη βλέπη ή να μη δίνη σημασία στη νηστεία τους!
15. (α) Ποια μεταχείρισι της εργατικής τάξεως στον Ισραήλ αντιστάθμιζε την εξωτερική επίδειξι ευσεβοφάνειας και νηστείας; (β ) Ποιοι κάνουν τα ίδια σήμερα και γιατί αυτό είναι ακατάλληλο;
15 Για να κάνουν μια εξωτερική επίδειξι ευσεβοφάνειας οι τυπικιστές Ιουδαίοι άφηναν τα κεφάλια τους να γέρνουν σαν την κορυφή ενός σπάρτου ή άπλωναν από κάτω τους σάκκο και στάχτη σαν να βρίσκοντο σε μεγάλο πένθος. Αλλ’ αυτές οι εκδηλώσεις δεν ήταν ειλικρινές σημάδι εγκάρδιας μετάνοιας για τις αμαρτίες τους και το στασιασμό τους ή την ανταρσία τους εναντίον του Θεού και για την ακολασία τους και την κακή διαγωγή τους. Αν η νηστεία τους ήταν γνήσια, αν ήταν αποχή από πράγματα που κανονικά εδικαιούντο, γιατί τότε την ίδια ώρα κατάθλιβαν άκαρδα στη δουλειά τους ‘μισθωτούς’ τους, τα ίδια τους τα αδέρφια, σωρεύοντας πάνω τους καταδυναστευτικές ταλαιπωρίες; Η τυπική αποχή την ημέρα της νηστείας από μέρους των εργοδοτών που ενεργούσαν σαν εργοδιώκτες σκλάβων, ήταν στ’ αλήθεια υποκριτική. Δεν κέρδιζε καμμιά εύνοια ή επιδοκιμασία από τον Θεό, ούτε του έφερνε καμμιά ευχαρίστησι. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Χριστιανικό κόσμο, που τηρεί νηστείες, σήμερα, γιατί ισχυρίζεται ότι λατρεύει τον ίδιο Θεό ο οποίος ενέπνευσε τον Ησαΐα να ξεσκεπάση δημόσια την ανταρσία και τα αμαρτήματα του εκλεκτού λαού του Θεού.
16. Ποια μέτρα ανακουφίσεως, αν έπαιρναν οι Ισραηλίτες, θα έκαναν καλύτερη εντύπωσι στον Θεό από την τήρησι τυπικών νηστειών;
16 Ποιο είδος νηστείας ποια πορεία αποχής, δέχεται ο Θεός του Ησαΐα, ο Θεός στον οποίον ο Χριστιανικός κόσμος κάνει επίδειξι λατρείας; Μπορούμε να διαβάσωμε τα λόγια του Ιεχωβά όπως τα έγραψε ο Ησαΐας για να εξακριβώσωμε. Χάριν εκείνων που αισθάνονται την ανάγκη πνευματικής αναρρώσεως που θέλουν να βελτιώσουν τη σχέσι τους με τον Θεό της Αγίας Γραφής, λέει: «Η νηστεία την οποίαν εγώ εξέλεξα, δεν είναι αύτη; το να λύης τους δεσμούς της κακίας, το να διαλύης τα βαρέα φορτία και το να αφίνης ελευθέρους τους καταδεδυναστευμένους και το να συντρίβης πάντα ζυγόν; Δεν είναι το να διαμοιράζης τον άρτον σου εις τον πεινώντα, και να εισάγης εις την οικίαν σου τους αστέγους πτωχούς; όταν βλέπης τον γυμνόν, να ενδύης αυτόν, και να μη κρύπτης σεαυτόν από της σαρκός σου;»—Ησ. 58:6, 7.
17. Ποια πράγματα συνέβαιναν στον Ισραήλ όπως φαίνεται από τα λόγια των εδαφίων Ησαΐας 58:6, 7, κι έτσι από ποιο πράγμα χρειαζόταν ανάρρωσις;
17 Μ’ έναν έμμεσο τρόπο αυτά τα χαρακτηριστικά λόγια του Ιεχωβά αποκαλύπτουν ότι οι Ισραηλίτες είχαν τεθή άδικα και πονηρά σε δεσμά. Άλλοι είχαν αναγκασθή να σηκώνουν ένα ζυγό σαν να ήσαν φορτηγά ζώα. Άλλοι πάλι συντρίβονταν από τη βαρειά δουλειά που τους φόρτωναν. Ισραηλίτες που ατύχησαν τους άφηναν να πεινούν και χωρίς κατάλληλη στέγη. Όσοι είχαν τα μέσα να προσφέρουν ανακούφισι προσποιούντο ότι αγνοούσαν την άθλια κατάστασι των συμπατριωτών τους Ισραηλιτών. Α, βέβαια, εκτελούσαν σχολαστικά τους τυπικισμούς μιας εθνικής νηστείας, αλλά δεν είχαν αρκετή αδελφική αγάπη για να σηκώσουν τις αδικίες και την καταδυνάστευσι από την ίδια τους τη σάρκα και το αίμα. Η απλή τήρησις των νηστειών δεν σταματούσε αυτές τις άκαρδες συνήθειες, ούτε συμφωνούσε με την εντολή του Θεού: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος.» (Λευιτ. 19:18) Αν χρειάζοντο κάτι εκείνοι οι Ισραηλίτες, αυτό ήταν ν’ αναρρώσουν από μια πνευματική αρρώστια που σήμαινε θάνατο στη σχέσι τους με τον Θεό!
18. Γιατί δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι αν η θρησκευτική αρρώστια του Ισραήλ αφηνόταν ανεξέλεγκτη, θα σήμαινε θάνατο στη σχέσι τους με τον Ιεχωβά;
18 Δεν μεγαλοποιούμε τα πράγματα, διότι τον επόμενο αιώνα μετά την προφητεία του Ησαΐα, το έθνος Ισραήλ έχασε την πατρίδα του και τάφηκε σε αφάνεια στη Βαβυλωνία, από το 607 ως το 537 π.Χ. (Ιεζ. 37:1-11) Μολονότι επανεγκαταστάθηκε στην πατρίδα του το έθνος, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά έχασε τη με διαθήκη σχέσι του με τον Ιεχωβά Θεό 569 χρόνια αργότερα το 33 μ.Χ. Στο 70 μ.Χ. οι Ρωμαίοι υπό τον Στρατηγό Τίτο κατέστρεψαν τη στασιαστική Ιερουσαλήμ, και ο Ιουδαϊκός λαός διασκορπίσθηκε σ’ όλο τον κόσμο σαν αντικείμενο περιφρονήσεως. Όλα αυτά στέκονται σαν προειδοποίησι στον θανάσιμα άρρωστο Χριστιανικό κόσμο.
Αυτοί που Πήραν το Δρόμο της Αναρρώσεως
19. Ήταν ο ίδιος ο Ησαΐας άρρωστος από την πνευματική αρρώστια των συμπατριωτών του Ισραηλιτών, και τι δείχνουν τα λόγια του που παρατίθενται στην προς Εβραίους επιστολή;
19 Ας μη φανταστή κανείς ότι ο προφήτης Ησαΐας ήταν πνευματικά άρρωστος λόγω της υποκρισίας που μάστιζε το έθνος του. Ο άνθρωπος που θα χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά Θεός για να ξεσκεπάση αυτή την υποκρισία έπρεπε να έχη μια υγιή σχέσι μαζί Του. Ο Ησαΐας έδειξε ότι και ο ίδιος και η οικογένειά του ήσαν πνευματικά υγιείς, όταν είπε: «Ιδού, εγώ και τα παιδία, τα οποία μοι έδωκεν ο Κύριος, δια σημεία και τεράστια εις τον Ισραήλ παρά του Κυρίου των δυνάμεων, του κατοικούντος εν τω όρει Σιών.» (Ησ. 8:18) Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος παραθέτει αυτά τα λόγια στην επιστολή του στους Εβραίους και τα εφαρμόζει στον Ιησού Χριστό και στους κεχρισμένους και από το πνεύμα αναγεννημένους μαθητές μ’ αυτά τα λόγια: «Λέγων· θέλω απαγγείλει το όνομά σου προς τους αδελφούς μου, εν μέσω εκκλησίας θέλω σε υμνήσει· και πάλιν· Εγώ θέλω έχει την πεποίθησίν μου επ’ αυτόν· και πάλιν· Ιδού, εγώ και τα παιδία, τα οποία μοι έδωκεν ο Θεός.»—Εβρ. 2:12, 13.
20. Ποια ήταν στην αρχή τα «παιδία» που έδωσε ο Ιεχωβά στον Μεγαλύτερο Ησαΐα, τον Ιησού Χριστό;
20 Τα «παιδία» που έδωσε ο Ιεχωβά Θεός στον Ιησού Χριστό την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. ήσαν άνδρες και γυναίκες που ανήκαν στην Ιουδαϊκή οργάνωσι που είχε την πρωτεύουσά της στην Ιερουσαλήμ. Έτσι, πριν χρισθούν με το πνεύμα του Θεού την Πεντηκοστή, ήσαν συνδεδεμένοι μ’ εκείνο το άρρωστο πνευματικά σύστημα που περιελάμβανε εκείνους που ο Ιησούς ωνόμασε «τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ.» (Ματθ. 10:6· 15:24) Αλλά από την Πεντηκοστή κι έπειτα δεν ανήκαν πια στη θρησκευτική οργάνωσι στην οποία ο προφήτης Ησαΐας είχε διαταχθή να διακηρύξη τα επικριτικά λόγια του Ιεχωβά. Κάτω από την καθοδηγία του Ιησού Χριστού αυτοί είχαν πάρει το δρόμο της αναρρώσεως που είχε υποσχεθή ο Ιεχωβά στον Ησαΐα 58:8. Εγκατέλειψαν την οργάνωσι που ανάμεσα στα μέλη της είχε και τους αυτοδικαιούμενους Φαρισαίους που, προσευχόμενοι στο ναό, έλεγαν αλαζονικά: «Νηστεύω δις της εβδομάδος.»—Λουκ. 18:11, 12.
21. Ποια οφέλη υποσχέθηκε προφητικά στους μαθητές του Χριστού το εδάφιο Ησαΐας 58:8, επειδή αποχωρίσθηκαν από το σύγχρονο αντίστοιχο του άπιστου Ισραήλ;
21 Ομοίως, οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα έχουν, στο μεγαλύτερο μέρος, αποχωρισθή από τις αιρέσεις και τα δόγματα του Χριστιανικού κόσμου, το σύγχρονο αντίστοιχο του Ισραηλιτικού έθνους των ημερών του Ησαΐα και των ημερών του Ιησού. Σαν ανταμοιβή για τον αποχωρισμό τους από τον πνευματικά άρρωστο σκοτεινιασμένο Χριστιανικό κόσμο, έχει εκπληρωθή πάνω σ’ αυτούς η προφητική υπόσχεσις του Ησαΐα 58:8 που λέει: «Τότε το φως σου θέλει εκλάμψει ως η αυγή και υγεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει και η δικαιοσύνη σου θέλει προπορεύεσθαι έμπροσθέν σου· η δόξα του Κυρίου θέλει είσθαι η οπισθοφυλακή σου.»
22. Πότε άρχισε να βλαστάνη η υποσχεμένη «ανάρρωσις» για τους μαθητές που αποχωρίσθηκαν;
22 Στην κατάλληλη στιγμή, στο μεταπολεμικό έτος 1919 μ.Χ., αυτή η προφητεία άρχισε να εκπληρώνεται για τους Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που τότε αποχωρίσθηκαν εντελώς από τον γεμάτο δόγματα και παραδόσεις κληρικοκρατούμενο Χριστιανικό κόσμο. Γι’ αυτούς τους ελευθερωμένους άρχισε να λάμπη η διαφώτισι της Γραφικής αλήθειας και προφητείας «ως η αυγή.» Η «ανάρρωσί» τους σε καλή πνευματική υγεία στη σχέσι τους με τον Ιεχωβά μέσω του Χριστού βλάστησε με γρήγορη βελτίωσι. Σαν τον Ησαΐα στο ναό, καθαρίστηκαν για να υπηρετούν σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά.—Ησ. 6:1-10· 43:10-12.
23. Τι είδους εμπροσθοφυλακή και «οπισθοφυλακή» είχαν, ακόμη και στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου;
23 Η «δικαιοσύνη,» όχι η διαστροφή του Χριστιανικού κόσμου, προπορεύεται μπροστά τους για να τους οδηγή σε δρόμους δίκαιους στα μάτια του Ιεχωβά. Για την προστασία τους αυτός στάθηκε μέχρι τώρα στα νώτα τους σαν «οπισθοφυλακή.» Γι’ αυτό έμειναν κάτω από την επιδοκιμασία του και διαφυλάχθηκαν από την εξάλειψι με την οποία τους απειλούσαν οι εχθροί τους στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου του 1939-1945.—Ματθ. 24:9-14.