Υπάρχει Πραγματικά ο Θεός;

Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ κάποτε ρώτησε τον κορυφαίο Γάλλο αστρονόμο της εποχής του, τον Λαπλάς, γιατί δεν είχε αναφέρει τον Θεό στο βιβλίο του, που είχε πρόσφατα εκδοθή, Ουράνια Μηχανική. Η απάντησί του ήταν, «Εξοχώτατε, δεν χρειαζόμουν καθόλου αυτή την υπόθεσι.»a Προφανώς, ο Λαπλάς δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που έπαιρνε στα ελαφρά την άποψι περί Θεού.

Αλλά σ’ αντίθεσι με τέτοια άπιστα άτομα στέκονται «γίγαντες» της επιστήμης όπως ο Σερ Ισαάκ Νεύτων, που κάποτε δήλωσε ότι όταν έγραφε την πραγματεία του Πριντσίπια, σκοπός του ήταν να παρουσιάση ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξι του Θεού. Σήμερα φαίνεται ότι όλο και περισσότεροι αστρονόμοι εγκαταλείπουν την άποψι του Λαπλάς και δέχονται του Νεύτωνα.

Επί παραδείγματι, ο Ρόμπερτ Τζάστρω, ένας απ’ τους σημαντικώτερους αστρονόμους της Αμερικής έγραψε ένα βιβλίο με θέμα «Μήπως οι Αστρονόμοι Βρήκαν τον Θεό;» Μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Οι θεολόγοι είναι πολύ χαρούμενοι για το ότι τα αστρονομικά δεδομένα οδηγούν στην βιβλική άποψι της Γενέσεως—αλλά όλως περιέργως, οι αστρονόμοι έχουν αναστατωθή.»

Σχετικά μ’ αυτούς τους αστρονόμους, ο Τζάστρω, συνεχίζει και λέει: «Η αντίδρασί τους δείχνει χαρακτηριστικά τον τρόπο που αντιδρά ο επιστημονικός νους—που υποτίθεται ότι είναι πολύ αντικειμενικός—όταν τα δεδομένα που ανακαλύπτει η ίδια η επιστήμη οδηγούν σε σύγκρουσι με τα άρθρα πίστεως του επαγγέλματός μας. Αποδεικνύεται ότι ο επιστήμονας συμπεριφέρεται όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι όταν τα πιστεύω μας συγκρούωνται με τα δεδομένα. Ερεθιζόμαστε, προσποιούμεθα ότι η σύγκρουσις αυτή δεν υπάρχει, ή την παρακάμπτομε με φράσεις χωρίς νόημα.»

Είναι ενδιαφέρον το ότι ο Τζάστρω παρουσιάζει τρεις μεθόδους αποδείξεως που δείχνουν ότι κάπου 20 δισεκατομμύρια χρόνια πριν έλαβε χώρα μια τεράστια έκρηξι που δημιούργησε τους γαλαξίες που άρχισαν να απομακρύνωνται μεταξύ τους με τρομακτικές ταχύτητες, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα με 160 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα! Επίσης, έχει υπολογισθή ότι όσο πιο μακρυά βρίσκονται αυτοί οι γαλαξίες τόσο γρηγορώτερα απομακρύνονται. Επίσης, αναφέρει ότι αρχικά ο Αϊνστάιν—κι όχι μόνο ο Αϊνστάιν—είχε πολλούς δισταγμούς σχετικά μ’ αυτή τη θεωρία της «μεγάλης εκρήξεως» για την προέλευσι του σύμπαντος κι έκανε παρατηρήσεις σαν την ακόλουθη: «Μου φαίνεται παράλογο το να παραδεχτώ μια τέτοια πιθανότητα.» «Αυτή η περίπτωσι του επεκτεινόμενου σύμπαντος με εκνευρίζει.»

Ωστόσο, προς τιμήν του Αϊνστάιν, αργότερα αναγνώρισε ότι η θεωρία αυτή του φαινόταν λογική, όπως και σήμερα σε όλο και περισσότερους επιστήμονες. Μια τέτοια άποψις για την προέλευσι του σύμπαντος, όπως τόνισε ο Τζάστρω, τουλάχιστον συμφωνεί με τη δήλωσι της Βίβλου ότι το υλικό σύμπαν είχε μιαν αρχή: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.»—Γέν. 1:1.

ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ

Το ότι υπάρχει πράγματι Θεός, Δημιουργός, δεν υποστηρίζεται μόνο απ’ το γεγονός ότι το σύμπαν είχε αρχή, αλλά και απ’ την αρμονία και την τάξι που εκδηλώνονται σε κάθε περίπτωσι. Έτσι ένας από τους κορυφαίους αστρονόμους της Αγγλίας, ο Σερ Μπέρναρντ Λόβελλ, έγραψε ότι έμενε εκστατικός με την αρμονία των φυσικών νόμων, που αποκαλύπτουν μια τόσο ανώτερη διάνοια που, σε σύγκρισι μ’ αυτήν, όλοι οι συστηματικοί συλλογισμοί και οι δραστηριότητες των ανθρώπων μοιάζουν εντελώς ασήμαντα πράγματα.»

Σκεφθήτε, για παράδειγμα, όλους αυτούς τους παράγοντες που συνεργάζονται για να καταστήσουν τη ζωή δυνατή πάνω στον πλανήτη μας, τη Γη. Ο ήλιος βρίσκεται 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακρυά απ’ τη γη. Αν η γη βρισκόταν λίγα μόνο εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο κοντά στον ήλιο, δεν θα μπορούσε να υπάρχη οποιαδήποτε μορφή ζωής εξ αιτίας της μεγάλης θερμότητας. Αντίθετα πάλι αν η γη βρισκόταν λίγα μόνο εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο μακρυά απ’ τον ήλιο, καμμιά μορφή ζωής δεν θα ήταν δυνατή πάνω στη γη λόγω του ψύχους.

Σκεφθήτε επίσης τον αέρα που αναπνέομε. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς οξυγόνο και το 21 τοις εκατό της ατμόσφαιρας αποτελείται από οξυγόνο. Αλλά αν η ατμόσφαιρα είχε το μισό ή διπλάσιο οξυγόνο απ’ όσο έχει τώρα, η ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα μπορούσε να αναπτυχθή πάνω στη γη. Έπειτα σκεφθήτε την αρμονία ή την ισορροπία μεταξύ φυτικής και ζωικής δημιουργίας. Τα φυτά απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα αλλά αποβάλλουν οξυγόνο, ενώ όλα τα πλάσματα που ανασαίνουν εισπνέουν οξυγόνο και αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακα. Από πού προήλθε όλη αυτή η αρμονία και η ισορροπία; Δεν αποδεικνύει αυτό ότι υπάρχει Θεός;

Εξ ίσου ισχυρές αποδείξεις που δείχνουν ότι πράγματι υπάρχει Θεός, είναι φανερές στα εκατομμύρια εκατομμυρίων κυττάρων που αποτελούν το ανθρώπινο σώμα. Τι μικροσκοπικά που είναι! Και όμως το κάθε ένα απ’ τα εκατομμύρια αυτά κύτταρα μπορεί να παρομοιασθή με μια περιτειχισμένη πόλι όπου παράγονται χημικές ουσίες όπως πρωτεΐνες και ορμόνες. Όλη αυτή η δραστηριότητα κατευθύνεται από ένα πυρήνα και τα προϊόντα που παράγονται μεταφέρονται μέσα και έξω απ’ τα κύτταρα μέσω ενός δικτύου καναλιών. Μερικά απ’ τα σωματίδια σ’ αυτά τα κύτταρα είναι τόσο μικροσκοπικά που δεν γίνονται ορατά έστω κι αν μεγεθυνθούν 200.000 φορές! Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι το σημαντικώτερο Αμερικάνικο Ιατρικό περιοδικό έγραψε ότι τουλάχιστον το 80 τοις εκατό των επιστημόνων στο χώρο της βιολογίας παραδέχεται χωρίς περιστροφές ότι η βιολογία και η ζωή κατευθύνονται από μια ανώτερη δύναμι.

Κι άλλα στοιχεία, που δείχνουν ότι πράγματι υπάρχει Θεός, διαφαίνονται στα ένστικτα των ζώων. Γιατί τα πουλιά μπορούν να πετούν αλάνθαστα πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα προς την κατεύθυνσι που διαλέγουν και αυτό ανεξάρτητα απ’ τον καιρό; Τι σοφία πάλι που εκδηλώνουν τα έντομα, όπως οι μέλισσες και τα μυρμήγκια! Παρατηρήστε επίσης το θαύμα των χελιών. Και τα Ευρωπαϊκά και τα Αμερικάνικα χέλια έρχονται στη θάλασσα Σαργκάσσο για να γεννήσουν τα αυγά τους και να πεθάνουν εκεί. Όταν τα αυγά τους εκκολαφθούν, τα νεογνά των χελιών επιστρέφουν στο μέρος απ’ όπου ξεκίνησαν οι μητέρες τους. Έχει λεχθή ότι ποτέ ένα Ευρωπαϊκό χέλι δεν βρέθηκε σε Αμερικάνικα νερά ούτε ένα Αμερικάνικο χέλι σε Ευρωπαϊκά νερά. Πού οφείλεται αυτό;

Τα δεδομένα είναι κατηγορηματικά: Υπάρχει μια μεγάλη Πρώτη Αιτία. Υπάρχει πράγματι Θεός. Έχει κάνει αναρίθμητα θαύματα. Μερικοί, εν ονόματι της επιστήμης, απορρίπτουν τα θαύματα. Ωστόσο, όπως παρατήρησε κάποτε ο Άγγλος ποιητής Κάουπερ: «Κάθε τι που βλέπουμε είναι ένα θαύμα, αλλά όταν τα βλέπουμε τόσο [τακτικά], μοιάζουν με θαύματα που έγιναν μάταια»—όχι όμως και για όσους αναγνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός πραγματικά!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 4]

Το ζωντανό κύτταρο—ένα θαύμα σχεδίου

Η αλάνθαστη αποδημία των πουλιών

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Τα μωρά των χελιών κολυμπούν πίσω στα νερά της πατρίδας των γονιών τους