Κάνετε τη Ζωή Σας Πετυχημένη Τώρα
‘ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ; Όχι μου είναι πολύ περιοριστική. Θέλω να είμαι ελεύθερος! Θέλω να διασκεδάζω!’ Έχετε ποτέ ακούσει ανθρώπους να μιλούν έτσι; Είτε το λένε είτε όχι, πολλοί φαίνεται να βλέπουν τη Χριστιανοσύνη μ’ αυτό τον τρόπο.
Εν τούτοις είναι μήπως αληθινά ελεύθερη η ζωή κάποιου που απορρίπτει τις Χριστιανικές αρχές; Είναι γεγονός, ότι ο κόσμος δεν είναι πραγματικά καθόλου ένα «διασκεδαστικό» μέρος. Οι μισοί άνθρωποι είναι απελπιστικά φτωχοί, μ’ όλα τα νοσηρά επακόλουθα όπως η λιμοκτονία, η εκμετάλλευση των παιδιών και οι πολιτικές επαναστάσεις. Τα πλουσιότερα μέρη έχουν κι αυτά προβλήματα. Η συνεχώς επεκτεινόμενη χρήση ναρκωτικών και ένας εκπληκτικός αριθμός αυτοκτονιών εφήβων δεν είναι παρά μερικές ενδείξεις ότι οι άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο ζουν κάτω από πιέσεις που πολλοί απλούστατα δεν μπορούν να τις αντιμετωπίσουν.
Στην πραγματικότητα, είναι αληθινά η Χριστιανοσύνη τόσο περιοριστική; Μήπως η τήρηση των Χριστιανικών αρχών σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε ευχαρίστηση και ευτυχία; Όχι βέβαια. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.» (1 Τιμ. 4:8) Ναι η ευσέβεια (αφοσίωση στον Θεό, ΜΝΚ), η εκζήτηση δηλαδή της γνήσιας Χριστιανοσύνης, μας βοηθάει και τώρα ακόμη να ζούμε μια ζωή γεμάτη ικανοποίηση και σκοπό.
Πώς γίνεται αυτό; Προσέξτε μερικά πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν οι Χριστιανοί και τα οποία δεν έχουν όσοι απορρίπτουν τις Χριστιανικές αρχές.
ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Ναι πράγματι, δεν δεχόμαστε πάντα ευχάριστα τη συμβουλή. Όμως μια ματιά στις στήλες με συμβουλές των εφημερίδων θα δείξει ότι πολλοί άνθρωποι ζητούν συμβουλές απελπισμένα. Επί πλέον, χιλιάδες ψυχολόγοι, σύμβουλοι γάμου και τα όμοια κάνουν καριέρα με το να δίνουν συμβουλές στους ταλαίπωρους πελάτες τους.
Από την άλλη μεριά, μερικοί που χρειάζονται απεγνωσμένα βοήθεια συχνά δεν το καταλαβαίνουν. Πρόσφατα, για παράδειγμα, ένας νεαρός δοκίμασε ένα ισχυρό ναρκωτικό γνωστό σαν «Αγγελική Σκόνη.» Ενόσω βρισκόταν υπό την επίδρασή του, νόμιζε ότι μέσα στο σώμα του είχαν μπει αρουραίοι. Ήπιε ποντικοφάρμακο και πέθανε.
Όταν αυτός ο νεαρός αποφάσιζε να πειραματισθεί με το ναρκωτικό, έπαιρνε εκείνη τη στιγμή χωρίς να το ξέρει μια απόφαση ζωής ή θανάτου. Αν κάποιος τούχε δώσει εκείνη τη στιγμή λογικές συμβουλές—κι αν τις είχε δεχτεί—μπορεί να ζούσε ακόμη.
Είναι ειρωνικό το ότι πολλοί έφηβοι ψάχνουν για συμβουλές και δαπανούν πολύ χρόνο για να αποφασίσουν τι θα σπουδάσουν ή τι καριέρα θα διαλέξουν. Κι όμως, σε θέματα όπως η εκλογή φίλων, η χρήση ή όχι ναρκωτικών, η άποψη περί σεξουαλικής ηθικής, παίρνουν αποφάσεις πολύ απερίσκεπτα. Ωστόσο όπως δείχνει η πείρα, τέτοιες αποφάσεις μπορούν να δημιουργήσουν τη διαφορά μεταξύ υγείας και αρρώστιας, ζωής και θανάτου.
Για να μπορεί ο Χριστιανός να καταλαβαίνει πότε χρειάζεται βοήθεια, και για να υποβοηθείται να παίρνει αποφάσεις που θα κάνουν την «παρούσα ζωή» πιο πετυχημένη, έχει στη διάθεσή του μια ασύγκριτη πηγή συμβουλών—τη Βίβλο. Μερικοί την θεωρούν αναχρονιστική, αλλά πού αλλού μπορούμε να βρούμε τόσο αξιόπιστες συμβουλές; Οι ανθρώπινοι σύμβουλοι προτείνουν κάθε είδους θεωρίες και ιδέες, μερικές απ’ τις οποίες τελικά αποδεικνύονται βλαβερές. Αλλά η Βίβλος άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου. «Είναι πολλοί λογισμοί εν τη καρδία του ανθρώπου· η βουλή όμως του Κυρίου, εκείνη θέλει μένει.»—Παρ. 19:21.
Η συμβουλή της Γραφής ποτέ δεν βλάπτει όποιον την ακολουθεί. Να μερικά παραδείγματα: Η Γραφή συμβουλεύει τους αναγνώστες της, «φεύγετε την πορνείαν.» (1 Κορ. 6:18) Γι’ αυτό δεν υπήρχε κανένας πιστός Χριστιανός, που ακολούθησε τη Γραφική συμβουλή, ανάμεσα στα δύο εκατομμύρια Αμερικανών που έπαθαν γονόρροια πέρυσι μέσω ανήθικων σχέσεων. Επίσης κανείς που ακολουθεί τις Γραφικές αρχές δεν μολύνει το σώμα του με καπνό, και συνεπώς δεν διακινδυνεύει να πάθει χωρίς λόγο καρδιοπάθειες ή καρκίνο. Ούτε και συγκαταλέγεται στον μεγάλο αριθμό όσων πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή οδηγούν υπό την επήρεια ναρκωτικών ή οινοπνεύματος.—2 Κορ. 7:1.
Οι Γραφικές συμβουλές μπορεί να είναι αντίθετες στις τάσεις μας. Ίσως μερικές φορές επιθυμούμε να μας συμβούλευαν κάτι διαφορετικό, ώστε να μπορούσαμε να μοιάζουμε περισσότερο με τους γύρω μας. Αλλά ένας πιστός Χριστιανός γνωρίζει ότι, μακροπρόθεσμα, η εφαρμογή των συμβουλών της Βίβλου θα είναι το καλύτερο πράγμα γι’ αυτόν.
Όσοι έχουν ζήσει την «ελευθερία» του κόσμου συχνά με πολλή χαρά τους την εγκαταλείπουν. Κάποιος κάπνιζε το ένα τσιγάρο πίσω απ’ τ’ άλλο, έπινε και πάρα πολύ, και συνήθιζε να βάζει στοιχήματα σε κοκκορομαχίες. Επί πλέον, απολάμβανε πολύ τους ερωτοπαθείς χορούς. Κάποτε, ήρθε σ’ επαφή με μια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν και εντρυφούσε πλήρως στην «ελευθερία» που προσφέρει αυτός ο κόσμος, είπε ότι ήταν γι’ αυτόν μια ανακούφιση το ν’ αλλάξει και να διαμορφώσει τη ζωή του απ’ την αρχή σύμφωνα με τις Γραφικές συμβουλές. Η δήθεν, περιορισμένη ζωή ενός Χριστιανού ήταν πολύ πιο ικανοποιητική. Και πολλοί άλλοι είχαν παρόμοιες εμπειρίες.—Ρωμ. 12:2.
Η Βίβλος λέει: «Άκουε συμβουλήν και δέχου διδασκαλίαν, δια να γείνης σοφός εις τα έσχατά σου.» (Παρ. 19:20) Ο συνετός Χριστιανός ποτέ δεν χάνει απ’ τα μάτια του το ζηλευτό του προνόμιο να καταφεύγει στις συμβουλές του ίδιου του Θεού.
ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Η Ιωσηφίνα ήταν δημοφιλής στο σχολείο. Ήταν έξυπνη, καλή στα σπορ και μέλος σχολικών οργανώσεων. Σε ειδικές περιστάσεις συνήθως τη διάλεγαν για να εκπροσωπεί το σχολείο.
Κατόπιν αυτό το κορίτσι είχε την ευκαιρία να μελετήσει τη Βίβλο. Επειδή άρχισε να διαμορφώνει τη ζωή της με Γραφικές αρχές, οι πρώην φίλοι της άρχισαν να την αποφεύγουν. Αυτό δεν την ενόχλησε, όμως, γιατί είχε βρει διαφορετικούς φίλους. Όπως είπε: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αληθινοί φίλοι, γιατί, όταν τους χρειάζεσαι, πάντα είναι έτοιμοι να σε βοηθήσουν.» Είναι αλήθεια ότι η ζωή της φαινομενικά ήταν ευτυχισμένη πριν αρχίσει να ζει τη Χριστιανοσύνη. Αλλά να τι είπε: «Αν και με είχαν όλοι παραχαϊδέψει εκείνες τις μέρες, εγώ δεν ένοιωθα την ευτυχία που νοιώθω τώρα.»
Αυτές οι φράσεις τονίζουν κι άλλο ένα πλεονέκτημα που απολαμβάνουν οι αληθινοί Χριστιανοί: αξιόπιστες και καλές συναναστροφές. Όπως λέει ο Βιβλικός ψαλμωδός: «Ιδού τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί!»—Ψαλμ. 133:1.
Αναμφίβολα, μερικά άτομα έξω απ’ τη Χριστιανική εκκλησία έχουν ευχάριστες προσωπικότητες. Αλλά η συναναστροφή μαζί τους ποτέ δεν θα μας αναπτύξει την επιθυμία να υπηρετούμε τον Θεό. Μπορεί, όμως, να δημιουργήσει προβλήματα. Ένας νεαρός, εξηγώντας το γιατί έπαιρνε ναρκωτικά, μίλησε για την έντονη πίεση που ασκούσαν οι φίλοι του για να το κάνει αυτό. Όπως είπε: «Όλοι αρχίζουν να ‘πετάνε’. Αν δεν τους μιμηθείς, τότε είσαι (έξω απ’ την παρέα).» Για τέτοια άτομα, η πίεση να μοιάσουν στους άλλους είναι μεγάλο πρόβλημα. Συχνά προτιμούν να κάνουν πράγματα που στην πραγματικότητα δεν θέλουν, παρά να αντιμετωπίσουν την κοροϊδία επειδή θα είναι διαφορετικοί απ’ τους άλλους. Η παρατήρηση του αποστόλου Παύλου ήταν ακριβής: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.»—1 Κορ. 15:33.
Από την άλλη μεριά τώρα, οι γνήσιοι Χριστιανοί ποτέ δεν προσπαθούν να επηρεάσουν προς το κακό τους συνανθρώπους τους. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του : «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Ματθ. 22:39) Γνωρίζουν ότι «η αγάπη κακόν δεν κάμνει εις τον πλησίον.» (Ρωμ. 13:10) Συνεπώς, η συναναστροφή με πιστούς Χριστιανούς είναι πάντα ωφέλιμη.
«Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός,» λέει η Γραφική παροιμία. Αλλ’ όμως, «ο σύντροφος των αφρόνων θέλει απολεσθή.» ( Παρ. 13:20) «Σοφοί» μπορούν να βρεθούν μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Η συναναστροφή μ’ αυτούς τους πιστούς μάρτυρες του Ιεχωβά Θεού θα μας βοηθήσει να κάνουμε πιο πετυχημένη την «παρούσα ζωή» μας.
ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ
Τον Μεσαίωνα, οι άνθρωποι έχτιζαν κάστρα για ασφάλεια, ή για να έχουν ειρήνη διάνοιας. Σήμερα, προσπαθούν να μεγαλώνουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς ή, να αποκτούν ανώτερη εκπαίδευση, με την ελπίδα ότι έτσι θα αποκτήσουν κι αυτοί ασφάλεια και ειρήνη διάνοιας.
Όμως, αυτός ο τρόπος δεν φέρνει αποτέλεσμα. Είναι αλήθεια ότι δισεκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι υποφέρουν από ανασφάλεια λόγω της φτώχειας τους. Κι όμως οι πλούσιοι δεν φαίνονται να έχουν ούτε κι αυτοί διανοητική ειρήνη. Ένα στοιχείο που το υποστηρίζει αυτό είναι η «Άνθιση της Μέρας της Κρίσεως» όπως ονομάσθηκε, σ’ ένα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό Νιούζγουήκ. Και αναφέρεται σε μια ανθούσα βιομηχανία στην Αμερική που φροντίζει για ανθρώπους οι οποίοι προετοιμάζονται για καταστροφές, που είναι βέβαιο πως θα έρθουν. Το άρθρο γράφει: «Άλλοι ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν ανθρωποποίητες καταστροφές—κατάθλιψη, θανατηφόρα μόλυνση, οχλαγωγίες στις πόλεις—ενώ άλλοι φυσικές καταστροφές όπως ξηρασία ή πλημμύρα.» Φυσικά, σε κάθε ένα άτομο που κάνει αυτές τις δραστήριες προετοιμασίες, αντιστοιχούν πολύ, πολύ περισσότεροι άνθρωποι που νοιώθουν ανησυχία ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί. Είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς προφήτευσε για την εποχή μας. «Οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και της προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» (Λουκάς 21:26) Ένας τέτοιος φόβος στερεί τη διανοητική ειρήνη ενός ατόμου.
Όχι, αυτές τις μέρες του πληθωρισμού και της διεθνούς αβεβαιότητας, το χρήμα δίνει πολύ αμφίβολη ασφάλεια. Κάτι άλλο που μπορεί να μας στερήσει τη διανοητική ειρήνη είναι η συναισθηματική ανασφάλεια. Αυτό προκαλεί διαλυμένα σπίτια και την τραγωδία των αυτοκτονιών εφήβων. Όταν οι ερευνητές εξέτασαν τις αυτοκτονίες—που κατέχουν την τρίτη θέση μεταξύ των κυρίων αιτίων θανάτου μεταξύ των εφήβων—διαπίστωσαν ότι μια επαναλαμβανόμενη αιτία ήταν η τρομερή μοναξιά. Ήταν σαν νάλεγαν: «Θέλω να πεθάνω, γιατί κανείς δεν μ’ αγαπάει.»
Είναι υποχρεωμένοι οι Χριστιανοί να υποφέρουν από τέτοια ανασφάλεια και συναισθηματική αναστάτωση; Όχι. Υπηρετούν έναν Θεό που τους φροντίζει, κι αυτό τους δίνει διανοητική ειρήνη.
Ο Ιεχωβά Θεός φροντίζει για τον λαό του ακόμη και για υλικές ανάγκες. Ο Ιησούς μάς συμβούλεψε: «Μη μεριμνήσητε λοιπόν, λέγοντες, τι να φάγωμεν, ή τι να πίωμεν, ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» Χριστιανοί υλικά φτωχοί μπορούν να επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μια κενή υπόσχεση. Ο Θεός πραγματικά φροντίζει για τους δούλους του.—Ματθ. 6:31-33.
Ακόμη, μήπως οι Χριστιανοί νοιώθουν την ανάγκη να κάνουν περίπλοκες προετοιμασίες για κάποια μελλοντική καταστροφή; Όχι. Αυτοί γνωρίζουν ότι μια μεγάλη αλλαγή έρχεται σύντομα, αλλά ξέρουν και γιατί έρχεται, και καταλαβαίνουν ότι ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί προστασία για όσους τον υπηρετούν. (Ψαλμ. 27:5· Ησ. 26:20) Ο Ιησούς, μιλώντας για τους δύσκολους καιρούς που ζούμε, είπε: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκάς 21:28.
Ακόμα κι όταν ένας Χριστιανός πάσχει από συναισθηματικά προβλήματα, ίσως λόγω θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου ή για άλλους λόγους, δεν εγκαταλείπεται αβοήθητος. Συναναστρέφεται συγχριστιανούς που ‘παρηγορούν τις καταθλιμμένες ψυχές, περιθάλπουν τους ασθενείς.’ Επιπλέον, ο Θεός τον οποίον υπηρετεί «είναι πλησίον των συντετριμμένων την καρδίαν, και σώζει τους ταπεινούς το πνεύμα.» Γι’ αυτό, ένας πιστός Χριστιανός δεν χρειάζεται ποτέ να αισθάνεται την γεμάτη πόνο μοναξιά που οδηγεί τόσο πολλούς στην αυτοκτονία.—1 Θεσ. 5:14· Ψαλμ. 34:18.
ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;
Μήπως αυτό σημαίνει ότι η ζωή ενός αληθινού Χριστιανού είναι εύκολη και χωρίς προβλήματα; Φυσικά όχι. Σήμερα, η ζωή δεν είναι εύκολη για κανένα στη γη. Όλοι έχουμε προβλήματα. Ωστόσο αυτά τα ίδια προβλήματα αν τα δει κανείς με τον σωστό τρόπο, μπορούν να αποτελέσουν πηγή ενθαρρύνσεως για τον Χριστιανό. Για παράδειγμα, έχει να αντιμετωπίσει πράγματα, όπως ο πληθωρισμός, η μόλυνση και οι αρρώστιες, όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Αλλά τέτοια προβλήματα δίνουν στον Χριστιανό μια ευκαιρία να εφαρμόσει τις Γραφικές συμβουλές και να δει ότι πράγματι είναι αποτελεσματικές. Πραγματικά, τα προβλήματα τον διδάσκουν να εμπιστεύεται στη σοφία του Θεού παρά στη δική του.—Ψαλμ. 119:105.
Ομοίως, ένας Χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά έχει να πολεμήσει τις αμαρτωλές τάσεις της σάρκας του και να αποφύγει να παρασυρθεί στην αδικοπραγία σ’ αυτό τον κόσμο. (1 Ιωάν. 2:15-17) Μ’ αυτό τον τρόπο, διαφέρει απ’ τους κοσμικούς ανθρώπους που συναναστρέφεται και ίσως να πρέπει να υπομείνει τον χλευασμό. Αλλά αυτό μπορεί να τον βοηθήσει να αναπτυχθεί πνευματικά. Μπορεί να μάθει να ‘ανδρίζεται,’ αντί να ακολουθεί παιδαριωδώς το πλήθος. (1 Κορ. 16:13) Ίσως να χρειασθεί να αντιμετωπίσει και διωγμό ακόμη λόγω της αρνήσεώς του να συμβιβασθεί σε ό,τι γνωρίζει ότι είναι σωστό. Αλλά αυτό δεν είναι βλαβερό, γιατί εποικοδομεί την πίστη του και τον διδάσκει να εμπιστεύεται πλήρως τον Ιεχωβά Θεό. Έτσι ο διωγμός που επιτρέπει ο Θεός αποτελεί μέρος της εκπαιδεύσεως προς μια πιο πετυχημένη και ευτυχισμένη ζωή.—1 Πέτρ. 1:6, 7· 5:6-11.
Ο γνήσιος Χριστιανός κάνει θυσίες. Θυσιάζει χρόνο και προσπάθειες, που θα μπορούσαν να διατεθούν για ξεκούραση, προκειμένου να υποβοηθήσει άλλους ανθρώπους να μάθουν για τους σκοπούς του Θεού. Ένας ακόλουθος του Χριστού μπορεί να κάνει και οικονομικές θυσίες για να υπηρετεί τον Δημιουργό του πληρέστερα, ή για ν’ αποφύγει συμβιβασμούς. Για έναν ειλικρινή Χριστιανό, όμως, τέτοιες θυσίες είναι πηγή χαράς. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» Η προσφορά υπηρεσιών στον συνάνθρωπό μας, και ιδιαίτερα η υπηρεσία στον Θεό, ικανοποιεί τα βαθύτερα ένστικτα του ανθρώπου. Γι’ αυτά τα πράγματα μας δημιούργησε ο Θεός. Αφ’ ετέρου, μια ζωή αφιερωμένη αποκλειστικά σε απολαύσεις ή εγωιστικές επιδιώξεις τελικά απογοητεύει, είναι «θλίψις πνεύματος (κυνηγητό του ανέμου ΜΝΚ).»—Πράξ. 20:35· Εκκλ. 12:13· 2:3-11.
Ασφαλώς, λοιπόν, τα οφέλη που απολαμβάνει ένας Χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά είναι πολλά και πραγματικά. Ξεπερνούν κατά πολύ οποιεσδήποτε θυσίες που ίσως χρειασθεί να κάνει. Αληθινά, η υπηρεσία του Θεού «έχει επαγγελίαν της παρούσης ζωής.» (1 Τιμ. 4:8) Πόσο ασύνετο θα ήταν να εγκαταλείψει κανείς τέτοια πλεονεκτήματα για τα αμφίβολα και πολύ προσωρινά οφέλη της λεγόμενης ελευθερίας που προσφέρει αυτός ο κόσμος!
[Εικόνα στη σελίδα 4]
Αναζητώντας σωστές συμβουλές
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Εποικοδομητική συντροφιά και υποβοήθηση άλλων