Αν ο Θεός Έχει Οργάνωση Ποια Είναι Αυτή;
1. Ποια είναι η στάση μερικών σήμερα για την έκφραση «οργάνωση του Θεού», και γιατί;
ΕΙΝΑΙ παράδοξο ότι σ’ αυτό τον αιώνα της υψηλής διανοήσεως, πολλοί έφτασαν ν’ αμφιβάλλουν για το αν ο Θεός έχει οργάνωση. Μερικοί διστάζουν, και μάλιστα, φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την έκφραση «οργάνωση του Θεού,» γιατί παρατήρησαν ότι η δική τους μετάφραση της Γραφής δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «οργάνωση» ούτε σε σχέση με τον Θεό ούτε με οτιδήποτε άλλο.
2.(α) Έχοντας υπ’ όψη το Ρωμαίους 13:1, 2 μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι κυβερνήσεις του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου είναι η ορατή οργάνωση του Θεού; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι, από το 1922 οργανώθηκαν για να εκπληρώσουν το Ματθαίος 24:14;
2 Ασφαλώς κανένα λογικό άτομο δεν θα ισχυρισθεί ότι οι καλά οργανωμένες κυβερνήσεις σήμερα, ακόμη κι εκείνες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου, είναι η οργάνωση του Θεού ή έστω και μέρος αυτής της οργανώσεως. Κανείς δεν θα μπορούσε να το αποδείξει αυτό έστω κι αν επικαλεσθεί τα λόγια του αποστόλου Παύλου στα εδάφια Ρωμαίους 13:1, 2: «Διότι δεν υπάρχει εξουσία ειμή από Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού είναι τεταγμέναι. Ώστε ο εναντιούμενος εις την εξουσίαν εναντιούται εις την διαταγήν του Θεού.» Συγχρόνως όμως, ιδιαίτερα από το 1922, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν οργανωθεί αποτελεσματικά για να εκπληρώσουν την προφητεία του Ιησού στο Ματθαίος 24:14: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» Έτσι σε ποια θέση τούς βάζει αυτό σε σχέση με τον Θεό, τον Ιεχωβά των δυνάμεων; Αποτελούν αυτοί απλώς μια ανθρωποποίητη οργάνωση που ο Θεός την χρησιμοποιεί, αν θέλει να το κάνει αυτό, ή αποτελούν το ορατό γήινο μέρος της οργανώσεως του Θεού; Ας μιλήσουν τα γεγονότα!
3, 4. (α) Πώς συγκρίνεται το άγγελμα που κήρυξε τους περασμένους αιώνες ο Χριστιανικός κόσμος με το «ευαγγέλιο» που διακήρυξαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από το 1914; (β) Πώς και μόνο θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό κάτω από διωγμό κι εναντίωση, και τι δείχνει το Αποκάλυψις 14:6, 7;
3 Ας συγκρίνουν τα ειλικρινή άτομα το είδος του κηρύγματος του ευαγγελίου της Βασιλείας που έκαναν τα θρησκευτικά συστήματα του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου σ’ όλους τους αιώνες με το κήρυγμα που έκαναν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πραγματικά «ευαγγέλιον», ή «αγα-λέμου το 1918. Δεν υπάρχει τίποτα το κοινό μεταξύ τους. Το κήρυγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι πραγματικά «ευαγγέλιον», ή «αγαθά νέα» για την ουράνια βασιλεία του Θεού που εγκαθιδρύθηκε με την ενθρόνιση του Υιού του Ιησού Χριστού στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. (Λουκ. 21:24) Η παγκόσμια μαρτυρία που δόθηκε γι’ αυτό παρά το διεθνές φράγμα του διωγμού και της εναντιώσεως μπόρεσε να δοθεί μόνο με το ακατανίκητο πνεύμα του Θεού. Δεν επιτεύχθηκε ούτε με το πνεύμα του ανθρώπου ούτε με το πνεύμα του Σατανά του Διαβόλου. Έγινε με τη βοήθεια των αγίων αγγέλων του Θεού, όπως δείχνει η Αποκάλυψις 14:6, 7:
4 «Και είδον άλλον άγγελον πετώμενον εις το μεσουράνημα, όστις είχεν ευαγγέλιον αιώνιον, δια να κηρύξη εις τους κατοικούντας επί της γης και εις παν έθνος και φυλήν και γλώσσαν και λαόν, και έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού, και προσκυνήσατε τον ποιήσαντα τον ουρανόν, και την γην και την θάλασσαν και τας πηγάς των υδάτων.»
5. (α) Ποιον οργανωτή πρέπει τώρα να φοβόμαστε σ’ αυτό τον καιρό της αποφάσεως; (β) Σε ποια ουράνια οργάνωση παρείσφρησε ο εχθρός οργανωτής, σύμφωνα με το βιβλίο Ιώβ κεφάλαια 1 και 2;
5 Έτσι Εκείνος τον οποίον πρέπει να φοβόμαστε τώρα σ’ αυτό τον καιρό των ατομικών αποφάσεων είναι ο Δημιουργός, ο Παγκόσμιος Οργανωτής. Στο βιβλίο του Ιώβ μάς δίνεται μια σύντομη όραση της ουράνιας οικογένειας των αγγελικών υιών. Ο οργανωτής αυτού του κοσμικού συστήματος πραγμάτων από τις μέρες του κατακλυσμού του Νώε, ο Σατανάς ο Διάβολος, ήταν κάποτε μέλος εκείνης της οικογένειας. Στο Ιώβ 1:6, 7 αυτός εμφανίζεται σαν παρείσακτος στις οικογενειακές υποθέσεις, γιατί εκεί διαβάζουμε: «Ημέραν δε τινα, ήλθον οι υιοί του Θεού δια να παρασταθώσιν ενώπιον του Κυρίου, και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς. Και είπεν ο Κύριος προς τον Σατανάν, Πόθεν έρχεσαι; Και ο Σατανάς απεκρίθη προς τον Κύριον, και είπε, Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή, πάρειμι.» Στο Ιώβ 2:1, 2 περιγράφεται μια παρόμοια εικόνα σε μια μεταγενέστερη συνάθροιση των υιών του αληθινού Θεού στους αόρατους ουρανούς.
6. (α) Τι δείχνει αυτή η συνάθροιση των ουράνιων «υιών του Θεού» που προέδρευε ο Ιεχωβά Θεός; (β) Πώς ενθαρρύνθηκαν εκείνοι οι «υιοί του Θεού» από το παράδειγμα του Ιώβ;
6 Τι δείχνουν αυτές οι δύο συναθροίσεις των υιών του Ιεχωβά Θεού, και πώς θα πρέπει να ονομασθούν κατάλληλα αυτοί που απαρτίζουν αυτή την οικογενειακή ομάδα; Ποια κατάλληλα λόγια έρχονται στο νου; Αφήνουμε τον αναγνώστη να το πει. Αυτές ήσαν επίσημες συναθροίσεις στις οποίες προέδρευε δικαιωματικά ο αληθινός Θεός. Το ότι επιτράπηκε να παραβρεθεί σ’ εκείνες τις συναθροίσεις κι ο Σατανάς, δεν σημαίνει ότι εθεωρείτο ακόμη σαν ένας από τους ‘υιούς του αληθινού Θεού’ κι ότι αποτελούσε ακόμη μέρος της ουράνιας οικογένειας του Θεού. Και μόνο το όνομά του δείχνει ότι δεν ανήκε πια στην οικογένεια του Θεού γιατί Σατανάς σημαίνει «Εναντιούμενος.» Έτσι δεν είχε καλό σκοπό που περιήλθε τη γη σαν πνεύμα αόρατο στους ανθρώπους. Εναντιωνόταν σε κάθε άνθρωπο που προσπαθούσε να κρατήσει την ακεραιότητά του προς τον αληθινό Θεό. Με την ανοχή του Θεού έκανε στόχο των επιθέσεών του εκείνον τον δίκαιο, θεοφοβούμενο άνθρωπο από την χώρα της Ουζ που ονομαζόταν Ιώβ. Αλλ’ απέτυχε στον απαίσιο σκοπό του να περιφρονηθεί η παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού τόσο ενώπιον των ανθρώπων στη γη όσο και των αγγέλων στον ουρανό. Το πιστό παράδειγμα του Ιώβ υπήρξε μεγάλη ενθάρρυνση για την ουράνια οικογένεια των αγγελικών υιών του Ιεχωβά.
7. Από ποια οργάνωση απομάκρυνε τον Αδάμ και την Εύα η παρακοή τους, και πώς πολλά πλάσματα από το ουράνιο βασίλειο ανέλαβαν καθήκοντα φρουρού;
7 Ο Σατανάς ίσως να νόμισε ότι τελικά θα κέρδιζε όπως συνέβει στην περίπτωση του πρώτου ανθρώπου στη γη, του Αδάμ του υιού του Θεού. Προς το τέλος της έκτης δημιουργικής μέρας, όταν δεν υπήρχε ακόμη άνθρωπος ή ανθρώπινο πλάσμα στη γη, ο Θεός είπε: «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών.» Ο Θεός δεν χρησιμοποίησε εδώ τον πληθυντικό τύπο «ημών» σαν να μιλούσε στον εαυτό του. Απευθυνόταν τουλάχιστον σ’ ένα ακόμη άλλο πρόσωπο που ήθελε να είναι συνεργάτης του στη δημιουργική του δράση. (Γέν. 1:26) Κανένας άνθρωπος με πλατιά αντίληψη δεν θ’ αρνηθεί ότι αυτό απαιτούσε ουράνια συνεργασία. Δυστυχώς, τα πρώτα ανθρώπινα πλάσματα, ο Αδάμ και η Εύα, πήγαν με το μέρος του αόρατου πνευματικού προσώπου που βρισκόταν πίσω από το ορατό φίδι και το έκανε ν’ αποκαλέσει τον Θεό ψεύτη. Η ανυπακοή τους στον Θεό τούς έθεσε έξω από την παγκόσμια οικογένεια των τέκνων του Θεού, και εκδιώχθηκαν από τον κήπο της Εδέμ. Τότε ο Θεός «έθεσε τα χερουβείμ και την ρομφαίαν την φλογίνην, την περιστρεφομένην, δια να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής» μέσα στον κήπο. (Γέν. 3:24) Υπήρχαν εκεί τουλάχιστον δυο χερουβείμ, και ήταν μέλη της ουράνιας οικογένειας του Θεού που είχαν εξουσιοδοτηθεί να υλοποιηθούν και να φανούν στους ανθρώπους.
8. Έτσι, πώς έγινε τότε φανερό ότι υπήρχαν κι άλλοι στην οικογένεια του Θεού, και τι δείχνει γι’ αυτό το Ιώβ 38:6, 7;
8 Έτσι γίνεται φανερό ότι σ’ εκείνη την αρχική περίοδο της ανθρώπινης υπάρξεως υπήρχαν ήδη άλλοι στην ουράνια οικογένεια του Θεού. Αυτή ήταν η αιτία για την οποία, όταν ο Θεός έθεσε ερωτήματα για τη θεμελίωση της γης, είπε: «Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; Ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής, ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού, και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;»—Ιώβ 38:6, 7.
9. Ποιες τάξεις ουράνιων πλασμάτων αναφέρονται στους Ψαλμούς, στον Ησαΐα 6:2 και στην προφητεία του Δανιήλ;
9 Οι Ψαλμοί 80:1 και 99:1 λένε ότι ο Ιεχωβά είναι ο «καθήμενος επί των χερουβείμ». Αυτή η περιγραφή πιθανόν είναι παρμένη από την ιερή κιβωτό της διαθήκης που βρισκόταν στα Άγια των Αγίων του ναού στην Ιερουσαλήμ. Πάνω σε κείνη την κιβωτό υπήρχαν δυο χρυσά χερουβείμ με ανοιγμένες πτέρυγες του ενός προς το άλλο, και από πάνω στο κέντρο τους υπήρχε το φως Σεκινάχ που παρίστανε την παρουσία του Ιεχωβά Θεού στο ναό του. Σε μια θαυματουργική όραση του εσωτερικού του ναού ο προφήτης Ησαΐας είδε τον Ιεχωβά στο θρόνο του όπου τον υπηρετούσαν πνευματικά πλάσματα που ονομάζονταν σεραφείμ. (Ησ. Κεφ. 6) Εκτός των σεραφείμ και των χερουβείμ υπάρχουν γενικά οι άγγελοι, όπως αναφέρονται και στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι. Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπουμε ότι υπάρχει και το ουράνιο πλάσμα που ονομάζεται Μιχαήλ. Αναφέρεται ότι είναι «είς των πρώτων αρχόντων» και «ο άρχων ημών» δηλαδή του λαού του Ισραήλ. (Δαν. 10:13, 21· 12:1) Κατάλληλα στο εδάφιο Ιούδα 9 ονομάζεται «Μιχαήλ ο αρχάγγελος.»
10. Στην όραση που περιγράφεται στο Δανιήλ 7:1-10, γιατί θα χρειαζόταν να τηρηθεί τάξη στη συνεδρίαση του Δικαστηρίου;
10 Σχετικά με μια όραση ειδικής ουράνιας μεγαλειότητας ο προφήτης Δανιήλ λέγει: «Εθεώρουν έως ότου οι θρόνοι ετέθησαν, και ο Παλαιός των ημερών εκάθισε, του οποίου το ένδυμα ήτο λευκόν ως χιών, και αι τρίχες της κεφαλής αυτού ως μαλλίον καθαρον· ο θρόνος αυτού ήτο ως φλοξ πυρός· οι τροχοί αυτού ως πυρ καταφλέγον. Ποταμός πυρός εξήρχετο και διεχέετο απ’ έμπροσθεν αυτού· χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού· το κριτήριον εκάθισε, και τα βιβλία ηνεώχθησαν.» (Δαν. 7:9, 10) Σ’ εκείνο το θείο Δικαστήριο, έπρεπε να τηρηθεί τάξη, ειδικά όταν εκατό εκατομμύρια υπηρετούσαν τον Κριτή.
11. Σύμφωνα με τα προηγούμενα, τι λέει ο Ψαλμός 103:19-21, και πώς ονομάζεται ο Ιεχωβά από το 1 Σαμουήλ 1:3 κι έπειτα;
11 Σύμφωνα μ’ αυτά ο Ψαλμός 103:19-21 λέει: «Ο Κύριος ητοίμασε τον θρόνο αυτού εν τω ουρανώ, και η βασιλεία αυτού δεσπόζει τα πάντα. Ευλογείτε τον Κύριον, άγγελοι αυτού, δυνατοί εν ισχύι, οι εκτελούντες τον λόγον αυτού, οι ακούοντες της φωνής του λόγου αυτού. Ευλογείτε τον Κύριον πάσαι αι δυνάμεις αυτού· λειτουργοί αυτού, οι εκτελούντες το θέλημα αυτού.» Πολύ κατάλληλα, από τη συγγραφή του βιβλίου 1 Σαμουήλ 1:3 κι έπειτα, ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος ονομάζεται «ο Ιεχωβά των δυνάμεων» ή «ο Ιεχωβά των στρατευμάτων» (ΜΝΚ).—Ιακ. 5:4.
12. Τι υπάρχει στον ουρανό όπως δείχνει το γεγονός ότι υπάρχουν τίτλοι ή προσωνυμίες και «δυνάμεις» (στρατεύματα, ΜΝΚ), ανάμεσα στο ουράνιο προσωπικό του Θεού;
12 Έτσι τώρα, κάτω από το φως όλων των προηγουμένων Γραφικών παραθέσεων, τι διαπιστώνουμε να σημαίνει το γεγονός ότι το ουράνιο προσωπικό περιλαμβάνει έναν αρχάγγελο, άρχοντες, χερουβείμ, σεραφείμ, αγγέλους, στρατεύματα, που όλες αυτές οι τάξεις και οι βαθμοί και τα «στρατεύματα» ενεργούν με πλήρη αρμονία και με απόλυτη υποταγή στον Παλαιό των Ημερών, τον Ιεχωβά Θεό; Σημαίνει και απαιτείται διοργάνωση όλου αυτού του ουράνιου προσωπικού του Θεού. Όλο αυτό το ουράνιο προσωπικό αποτελεί την οργάνωση του Θεού. Σημαίνει ότι ο Θεός έχει μια οργάνωση, για την οποία η Εβραϊκή λέξη είναι χισ·τα·ντρουθ.
Η «ΓΥΝΑΙΚΑ» ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
13. (α) Όταν ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, πώς αυτό επηρέασε την οργάνωση του Θεού; (β) Τι είπε τότε ο Θεός φαινομενικά στο φίδι, που όμως γι’ αυτό ήταν ακατανόητο;
13 Όταν ο Αδάμ κι η Εύα αμάρτησαν εναντίον του Θεού, αυτό επηρέασε την παγκόσμια οργάνωσή Του, της οποίας αποτελούσαν το γήινο ορατό μέρος. Έπαψαν να είναι μέλη της οικογένειας της οποίας ο Θεός είναι ο ουράνιος Πατέρας, ο Δημιουργός. Πήγαν με το μέρος του αόρατου πνευματικού πλάσματος που βρισκόταν πίσω από το ψευδόμενο ερπετό. Ασφαλώς το κατά γράμμα φίδι δεν κατάλαβε αυτά που εννοούσε ο Θεός όταν μίλησε φαινομενικά σ’ αυτό: «Επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού· επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.»—Γέν. 3:14, 15.
14. Γιατί πρέπει ν’ αποκλεισθεί μια κατά γράμμα εφαρμογή των λόγων του Θεού στο φίδι, και τι είδος φιδιού και γυναίκας θα πρέπει να υπονοηθεί;
14 Τι θα σήμαιναν τα λόγια αυτά αν τα πάρουμε κατά γράμμα; Ότι θα υπήρχε ένα θανάσιμο μίσος ανάμεσα στο κατά γράμμα φίδι και στην κατά γράμμα γυναίκα. Και ότι το σπέρμα ή ο απόγονος της Εύας θα ήταν ο μόνιμος εχθρός των απογόνων εκείνου του φιδιού· κι ότι εκείνο το φίδι θα εξακολουθούσε να ζει ωσότου ερχόταν το σπέρμα της Εύας. Τότε το «σπέρμα» εκείνο θα κεντιόταν στην κατά γράμμα φτέρνα από το φίδι, και, με τη σειρά του, το πληγωμένο «σπέρμα» θα σύντριβε το κεφάλι του φιδιού, προφανώς θανατώνοντάς το. Αλλά τι παρηγοριά ή τι όφελος θα έφερνε αυτό σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα; Πραγματικά μια τέτοια κατά γράμμα εξήγηση δεν έχει νόημα. Οδηγεί σε τόσο πολλές δυσκολίες ώστε οποιοσδήποτε ισορροπημένος διανοητικά σπουδαστής της Γραφής είναι υποχρεωμένος να δεχθεί ότι τα λόγια του Θεού στα εδάφια Γένεσις 3:14, 15 πρέπει να έχουν συμβολική έννοια. Έτσι το φίδι που ρώτησε την Εύα την παγιδευτική ερώτηση πρέπει να συμβολίζει κάτι μεγαλύτερο, κι επίσης η «γυναίκα» που αναφέρεται εκεί πρέπει να είναι μια συμβολική «γυναίκα.»
15. Γιατί δεν χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις για την ταυτότητα του συμβολικού φιδιού, και τι ηλικία θα έχει τώρα αφού λέγεται «ο όφις ο αρχαίος»;
15 Μήπως, τώρα, χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις για την ταυτότητα του συμβολικού φιδιού; Όχι! Η ίδια η Γραφή μάς το εξηγεί. Στην Αποκάλυψι 12:9 ονομάζει αυτό το μυστηριώδες φίδι «ο δράκων ο μέγας», «ο όφις ο αρχαίος ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς». Αυτός ήταν αρχικά το συμβολικό φίδι, και το 96 μ.Χ., όταν ο απόστολος Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της Αποκαλύψεως, ο Σατανάς ο Διάβολος σαν συμβολικό φίδι είχε ηλικία πάνω από 4.100 χρόνων. Σήμερα όταν η όραση της Αποκαλύψεως πλησιάζει να εκπληρωθεί εκείνος ο «όφις ο αρχαίος» έχει ηλικία 6.000 περίπου χρόνων, δηλαδή μεγαλύτερη από οποιοδήποτε κατά γράμμα φίδι που έζησε ποτέ. Το Ιωάννης 8:44 λέει ότι «είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.»
16. (α) Ανάμεσα σε ποια δυο κύρια πρόσωπα γίνεται σύγκρουση όπως φανερώνει η Αποκάλυψις, κεφάλαιο 12, κι όμως τι γεννιέται μ’ επιτυχία; (β) Πού και γιατί είναι υποχρεωμένη να τρέφεται πνευματικά η συμβολική μητέρα κάτω από προστασία;
16 Αφού η Εύα, στην οποία ο Σατανάς ο Διάβολος είπε ψέματα μέσω του φιδιού, δεν ήταν η «γυναίκα» που αναφέρεται στη Γένεσι 3:15 τότε ποια είναι αυτή η «γυναίκα»; Και πάλι το βιβλίο της Αποκαλύψεως μας βοηθά να φτάσουμε σε ορθή κατανόηση. Το κεφάλαιο 12 περιγράφει μια σύγκρουση του Σατανά του Διαβόλου και μιας «γυναίκας» η οποία από το κεφάλι ως τα πόδια, είναι ντυμένη με το φως του ήλιου, του φεγγαριού και των άστρων (12 άστρων). Η κοινή λογική μάς λέει ότι αυτή πρέπει να είναι μια συμβολική «γυναίκα» στον ουρανό, γιατί κανείς από τους ουράνιους αγγέλους δεν λέγεται ότι είναι θηλυκού γένους. Η «γυναίκα» αυτή είναι έγκυος και ο Σατανάς ο Διάβολος, σαν ένας καταβροχθιστής δράκοντας, περιμένει να καταπιεί το παιδί που αυτή θα γεννήσει. Αλλά ο ουράνιος Πατέρας αυτού του παιδιού παρακολουθεί κι εμποδίζει τον Σατανά, ώστε όταν γεννιέται αυτό το άρρεν παιδίον, «ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού», για να μπορεί από κει «να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά». (Αποκ. 12:1-5) Εκείνη η βασιλική γέννηση δεν βάζει τέρμα στην έχθρα του Σατανά εναντίον της συμβολικής «γυναικός» γιατί είναι αναγκασμένη να τρέφεται πνευματικά κάτω από θεία προστασία εναντίον του Σατανά. Ακολουθεί πόλεμος στον ουρανό.
17. Συντρίφθηκε «ο όφις ο αρχαίος» στο κεφάλι με την έκβαση του πολέμου στον ουρανό, και πώς εκείνη η έκβαση επηρέασε τους ανθρώπους στη γη και τη θάλασσα;
17 Ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος οδηγεί τις δυνάμεις του «Ιεχωβά των στρατευμάτων». Μ’ αυτές τις αγγελικές στρατιές ο Μιχαήλ πολεμά υπέρ του ενθρονισμένου νεογέννητου παιδιού της «γυναικός». Ο Σατανάς, «ο όφις ο αρχαίος» πρόκειται να συντριβεί στο κεφάλι, και αυτός και οι δαιμονικοί του άγγελοι χάνουν τη μάχη. Εκδιώκονται από τον ουρανό και καταρρίπτονται στη γη μας. Αλλά μ’ αυτό ο Σατανάς δεν συντρίβεται στο κεφάλι, γιατί είναι ακόμη πολύ ζωντανός. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο που από τον ουρανό αντηχεί η φωνή: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκ. 12:7-12.
18. Τι εξασφάλισε για τη «βασιλεία του Θεού» η νίκη του Μιχαήλ και των στρατιών του, και ποιοι μπορούσαν να χαίρονται γι’ αυτό το γεγονός;
18 Αφού ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος και οι άγγελοί του νικούν, και το βασιλικό «παιδίον» δεν εκθρονίζεται από τον ουράνιο θρόνο του δίπλα στον Θεό, είναι κατάλληλη η ουράνια αναγγελία: «Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού, διότι κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών, ο κατηγορών αυτούς ενώπιον του Θεού ημών ημέραν και νύκτα. . . . Δια τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί.»
19. Τι εικονίζει η «γυναίκα» που γεννά το αρσενικό «παιδίον», και γιατί;
19 Το αρσενικό «παιδίον» που αναφέρεται στην Αποκάλυψι 12:5 είναι προφανώς συμβολικό. Όλα όσα λέγονται γι’ αυτό φανερώνουν ότι εικονίζει, όχι ένα άτομο, αλλά τη βασιλεία του Θεού με τον Υιό του Ιησού Χριστό που έχει την εξουσία να ποιμάνει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο, να τα συντρίψει σε κομμάτια στον μελλοντικό ακόμη «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκ. 16:14-16) Αφού το «παιδίον» δεν είναι ένα άτομο, έτσι και η μητέρα του, η «γυναίκα» στον ουρανό, δεν είναι ένα άτομο. Αφού αυτή η «γυναίκα» εκυοφόρησε με τη δύναμη του Θεού που ήταν και ο «ανήρ» της, θα πρέπει να εικονίζει την πνευματική οργάνωση του Θεού. Αυτή η οργάνωση προμηθεύει τα άτομα αυτής της ουράνιας βασιλείας, όχι μόνο τον δοξασμένο Ιησού Χριστό, που προφανώς ενεργεί κάτω από τον ρόλο του Μιχαήλ του αρχαγγέλου, αλλά προμηθεύει επίσης τους πνευματικούς «αδελφούς» του, που είναι επίσης οι «αδελφοί» της πνευματικής οργανώσεως του Θεού.—Αποκ. 12:10, 11.
20. Πώς δείχνει το Αποκάλυψις 12:17 αν υπάρχουν ακόμη στη γη μερικοί από τους «αδελφούς» της πνευματικής οργανώσεως του Θεού;
20 Υπάρχει ακόμη ένα υπόλοιπο αυτών των πνευματικών «αδελφών» στην ταλαιπωρημένη γη μας. Γιατί η Αποκάλυψις 12:17 συνεχίζει και λέει: «Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» Σαν μέρος του σπέρματος της «γυναικός» του Θεού, αυτοί έχουν την ελπίδα της Βασιλείας.