Τι Έχει Γίνει η Πίστη;

Ο ΦΗΜΙΣΜΕΝΟΣ Βρεταννός δημοσιογράφος και εκδότης Μάλκολμ Μάγκεριντς είπε πριν από λίγο καιρό:

«Διαπιστώνω διαρκώς και περισσότερο ότι η κρίση που περνά ο δυτικός πολιτισμός οφείλεται ουσιαστικά στην έλλειψη πίστεως. . . . Όλο και περισσότεροι δέχονται την ουμανιστική ιδέα ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι οι άνθρωποι καθορίζουν μόνοι τους τον προορισμό τους.»

Στα περασμένα χρόνια, η πλειονότητα των ανθρώπων παραδεχόταν ότι είχε πίστη στον Θεό και ότι ενδιαφερόταν για το θέλημά του. Αλλ’ αυτό έχει τώρα αλλάξει βαθιά. Πολλά άτομα πιστεύουν τώρα ότι οι πρόοδοι της επιστήμης στον αιώνα μας έχουν κάνει την πίστη στον Θεό απαρχαιωμένη ή εκτός πραγματικότητας. Άλλοι έχουν παρατηρήσει την άνθηση της πονηρίας κι έβγαλαν την απόφαση ότι είτε ο Θεός δεν ενδιαφέρεται είτε δεν υπάρχει. Όπως παρατήρησε ο Μάγκεριντς πιστεύουν ότι πρέπει να εμπιστεύονται στον εαυτό τους, ν’ ακολουθούν το δικό τους δρόμο στη ζωή χωρίς πίστη στον Θεό ή στις οδούς του.

Ίσως όμως τα άτομα αυτά να χάνουν κάτι περισσότερο από την πίστη. Και γιατί το λέμε αυτό; Γιατί αν αποδειχθεί ότι η πίστη είναι πρακτική σήμερα, τότε αυτοί χάνουν επίσης τα πρακτικά οφέλη που προέρχονται από το να έχει κανείς πίστη.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΙΣΤΗ;

Η λέξη «πίστη» χρησιμοποιείται σήμερα με πολλούς τρόπους. Επί παραδείγματι, μπορεί ν’ ακούσετε κάποιον να λέει, ‘Πιστεύω ότι το αυτοκίνητό μου θα πάρει μπρος σήμερα παρά την πολύ χαμηλή θερμοκρασία.’ Εν τούτοις όταν εξετάζουμε το ερώτημα, ‘Είναι πρακτική η πίστη σήμερα;’ εννοούμε πίστη στον Θεό και στην αξία της καθοδηγήσεώς του.

Μερικά άτομα που ισχυρίζονται ότι έχουν αυτή την πίστη τη συγχέουν μ’ ένα μάλλον γαλήνιο συναισθηματισμό, ένα είδος ‘πίστεως στην πίστη.’ Πιστεύουν ότι είναι καλό να πιστεύει κανείς σε κάτι, κι έτσι έχουν το γαλήνιο συναίσθημα ότι ο Θεός θα πρέπει να υπάρχει. Αυτή η χλιαρή πίστη έχει πολύ λίγη επίδραση στη ζωή τους, και αμέσως εξατμίζεται όταν έλθει κάποια πραγματική δοκιμασία. Έτσι μπορούμε να δούμε γιατί τέτοια πίστη δεν είναι πρακτική.

Αλλά η πίστη στον Θεό που ενθαρρύνει η Βίβλος είναι εντελώς διαφορετική. Είναι «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων.»—Εβρ. 11:1, Κείμενον.

Η Ελληνική λέξη «υπόστασις» εννοεί κάτι που υποστηρίζει ή εγγυάται αυτό που αναμένεται. Έτσι αυτή η Βιβλική πίστη δεν είναι απλώς ένα αόριστο συναίσθημα ή μια αβάσιμη ελπίδα· εδώ πρόκειται για πραγματική διαβεβαίωση. Η Ελληνική λέξη «έλεγχος» έχει την έννοια να φέρνει κανείς αποδείξεις, ειδικά αποδείξεις που αποδεικνύουν κάτι άλλο απ’ αυτό που πιθανόν να φαίνεται. Συνεπώς, έστω κι αν πολλά άτομα λένε ότι δεν υπάρχει Θεός, η πίστη σ’ αυτόν όπως την εξετάζουμε εδώ, έχει άμεση σχέση με στερεές αποδείξεις.

Ποια είναι η θέση σας στο σημείο αυτό; Έχετε διαβεβαίωση, που υποστηρίζεται από πειστικές αποδείξεις, ότι ο Θεός υπάρχει; Και για να πάμε ακόμη πιο πέρα, Είναι αλήθεια πρακτικό να έχετε αυτή την πίστη και να οδηγείτε τη ζωή σας σύμφωνα μ’ αυτή; Έτσι, είναι η πίστη πρακτική σήμερα;