Η Πάλη των Δυνάμεων—Ποια θα Είναι η Έκβαση;
«Η ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΟΛΗ, και η Δύση είναι Δύση, και ποτέ τα δύο αυτά δεν θα σμίξουν, έως ότου η Γη και ο Ουρανός σταθούν μπροστά στο μεγάλο Θρόνο Κρίσεως του Θεού.» Οι πρόσφατες εξελίξεις στην πάλη για δύναμη ανάμεσα στο Ανατολικό και στο Δυτικό μπλοκ κάνουν αυτά τα ποιητικά λόγια του Άγγλου ποιητή Κίπλινγκ να φαίνονται πολύ επίκαιρα.
Αλλά όταν σκεφθούμε, θα δούμε ότι όταν κάποιος μιλά για πάλη Ανατολής-Δύσεως, με τον όρο «Ανατολή» δεν εννοεί κατά γράμμα ανατολή, όπως και με τη λέξη «Δύση» δεν εννοεί χώρες που να βρίσκονται όλες δυτικά από κάποιο συγκεκριμένο σημείο της γης. Το Κομμουνιστικό μπλοκ σήμερα περιλαμβάνει όχι μόνο τη Σοβιετική Ένωση και τα έθνη της ανατολικής Ευρώπης αλλά επίσης μερικές Αφρικανικές χώρες καθώς και την Κούβα. Καμιά απ’ αυτές δεν μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται σε μια ανατολική θέση. Έτσι και το «Δυτικό» μπλοκ περιλαμβάνει χώρες όπως ο Καναδάς, η Δανία (περιλαμβανομένης της Γροιλανδίας), η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Ιαπωνία. Μερικά απ’ αυτά τα έθνη είναι δύσκολο να πούμε ότι βρίσκονται στη δύση. Έτσι γιατί οι άνθρωποι μιλούν για «πάλη Ανατολής-Δύσεως»; Επειδή αρχικά ο «Ψυχρός Πόλεμος» γινόταν κυρίως ανάμεσα στις δυο υπερδυνάμεις—τη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες—που η μια βρισκόταν κυρίως στα ανατολικά και η άλλη στα δυτικά της Ευρώπης. Έτσι, καθώς τα πράγματα εξελίσσονταν, η «Ανατολή» και η «Δύση» έπαιρναν πια συμβολικές έννοιες.
ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ «ΒΑΣΙΛΕΙΣ»
Έτσι, στο 11ο κεφάλαιο του Δανιήλ, η Γραφή για ευκολία μας χρησιμοποιεί τις εκφράσεις «βασιλεύς του βορρά» και «βασιλεύς του νότου» για να περιγράψει μια διαδοχή αντιπάλων πολιτικών δυνάμεων. Αρχικά αυτοί οι δυο «βασιλείς» βρίσκονταν βόρεια και νότια από τη χώρα του λαού του Δανιήλ—που τότε πραγματικά ήταν ο αρχαίος λαός του Ιεχωβά Θεού—στη Μέση Ανατολή.
Η προφητεία άρχισε να εκπληρώνεται μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τη διαίρεση της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας ανάμεσα στους τέσσερις διαδόχους του. Οι δυο απ’ αυτούς, ο Σέλευκος Α΄ και ο Πτολεμαίος Α΄, έγιναν αντίστοιχα ο πρώτος «βασιλεύς του βορρά» και ο πρώτος «βασιλεύς του νότου.» Ο πρώτος απ’ αυτούς ίδρυσε τη βόρεια Αυτοκρατορία των Σελευκιδών και ο άλλος έγινε ο πρώτος από τους Πτολεμαίους Φαραώ της Αιγύπτου, στο νότο. Για αιώνες, η γη εκείνων που αποτελούσαν τότε το λαό του Ιεχωβά ήταν το μήλο της έριδος ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο δυνάμεις, καθώς πολεμούσαν για κυριαρχία.
Φυσικά, με το πέρασμα του χρόνου, οι δυνάμεις που συμβολίσθηκαν από τον «βασιλέα του βορρά» και τον «βασιλέα του νότου» συνεχώς άλλαζαν. Αλλά η πάλη για κυριαρχία εξακολουθούσε, διά μέσου των αιώνων. Η προφητεία αυτή προείπε επίσης ότι η πάλη ανάμεσα στους «δύο βασιλείς» θα εξακολουθούσε ακριβώς ως τον «έσχατον καιρόν.» (Δαν. 11:27, 35, 40)a Σήμερα βλέπουμε την πάλη για παγκόσμια δύναμη να συνεχίζεται όσο ποτέ προηγουμένως ανάμεσα στον Κομμουνιστικό και στον μη Κομμουνιστικό κόσμο. Είναι δυνατόν να ταυτίσουμε αυτά τα δύο αντίπαλα μπλοκς με τους «δύο βασιλείς»; Ας δούμε.
«Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΜΑΤΩΝ»
Αφού μίλησε για τον «έσχατον καιρόν,» η προφητεία του Δανιήλ συνεχίζει:
Και ο βασιλεύς [του βορρά] θέλει κάμη κατά την θέλησιν αυτού, και θέλει υψωθή και μεγαλυνθή υπεράνω παντός θεού, και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών, . . . Και δεν θέλει φροντίζει περί των θεών των πατέρων αυτού. . . . Τον δε θεόν Μαουζείμ [των οχυρωμάτων, ΜΝΚ] θέλει δοξάσει επί του τόπου αυτού· και θεόν, τον οποίον οι πατέρες αυτού δεν εγνώρισαν, θέλει τιμήσει με χρυσόν και άργυρον.»—Δαν. 11:36-38.
Ποια από τις δύο υπερδυνάμεις έχει μιλήσει κυνικά ενάντια στον «Θεόν των θεών,» τον Ιεχωβά, αποκαλώντας τη θρησκεία «το όπιον του λαού»; Ποια από τις δυο επί χρόνια οργάνωσε ολόκληρη την οικονομία της για να δώσει προτεραιότητα στην παραγωγή όπλων αντί στο βούτυρο· στ’ άρματα μάχης και στ’ αεροπλάνα αντί στα τρόφιμα, στο ρουχισμό και στα καταναλωτικά αγαθά, δοξάζοντας έτσι «τον θεόν των οχυρωμάτων»; Ποιος «βασιλεύς» λάτρεψε «θεόν τον οποίον οι πατέρες αυτού δεν εγνώρισαν»—τον επιστημονικό μιλιταρισμό—τιμώντας τον «με χρυσόν και άργυρον,» χωρίς να διστάσει να αφιερώσει ένα μεγάλο ποσοστό του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος στη στρατιωτική τεχνολογία και στις ένοπλες δυνάμεις; Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά αμφιβολία ότι ο σημερινός «βασιλεύς του βορρά» είναι το Κομμουνιστικό μπλοκ, στο οποίο ηγείται η Σοβιετική Ένωση.
Πίσω στο 1977, η Υπηρεσία Ασφαλείας του Υπουργείου Αμύνης των Η.Π. παραδέχτηκε ότι ο Σοβιετικός στρατός είναι «ο πιο ισχυρός στον κόσμο, με μεγάλη δύναμη πυρός και ευκινησία.» Αυτή η κατάσταση ετοιμότητας συνοδεύεται από στρατιωτική κατήχηση στα σχολεία. Όλοι οι άνδρες από 18 ετών καταγράφονται για στρατιωτική υπηρεσία, και δαπανούν δυο χρόνια στο στρατό ή στην αεροπορία, ή τρία χρόνια στο ναυτικό. Κατόπιν παραμένουν έφεδροι ως τα 50 τους χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι προς το παρόν δεκάδες εκατομμύρια Σοβιετικοί πολίτες έχουν πάρει στρατιωτική εκπαίδευση και μπορούν να επιστρατευτούν γρήγορα.
«ΚΕΡΑΤΙΣΜΟΣ» ΑΠΟ ΤΟΝ «ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ»
Αφού ο σύγχρονος «βασιλεύς του βορρά» είναι το Κομμουνιστικό μπλοκ, στο οποίο ηγείται η Σοβιετική Ένωση, τότε ο «βασιλεύς του νότου» δεν μπορεί να είναι άλλος από το αντίπαλο μη Κομμουνιστικό μπλοκ, κάτω από την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Σχετικά μ’ αυτούς τους «βασιλείς,» η προφητεία του Δανιήλ συνεχίζει και λέει: «Και εν τω εσχάτω καιρώ ο βασιλεύς του νότου θέλει συγκερατισθή μετ’ αυτού [του βασιλέως του βορρά].»—Δαν. 11:40.
Ο μεταπολεμικός «κερατισμός» από τον «βασιλέα του νότου» είχε ένα σχετικά ήπιο ξεκίνημα, το 1947, με το «Δόγμα Τρούμαν» περί «αναχαιτίσεως». Αυτό ακολουθήθηκε, το 1949, από τη δημιουργία του ΝΑΤΟ και, αργότερα, από άλλες περιφερειακές αμοιβαίες οργανώσεις άμυνας. Ο «κερατισμός» έγινε σκληρότερος στον καιρό του δεύτερου Βιετναμικού πολέμου. Αλλ’ αυτή η διαμάχη και η δυσμενής έκβαση για τη Δύση φάνηκε να υποστηρίζει την υπόθεση των «περιστερών»—των ανθρώπων μέσα στις Η.Π. και στους συμμάχους της που ευνοούσαν μια διαλλακτική στάση απέναντι στο Σοβιετικό μπλοκ.
Εν τούτοις, τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα φαίνεται να δείχνουν ότι οι «περιστερές» προς το παρόν ξεπεράστηκαν από τα «γεράκια»—εκείνους που ευνοούν μια σκληρότερη στάση απέναντι στο Κομμουνιστικό μπλοκ. Ο «κερατισμός» από τον «βασιλέα του νότου» ενάντια στον «βασιλέα του βορρά» φαίνεται να εντείνεται. Είναι ενδιαφέρον, ότι η Αγγλο-Αμερικανική ενότητα σ’ αυτόν τον «κερατισμό» επιβεβαιώθηκε από τις επόμενες ειδήσεις: «Η Βρεταννή Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, που συμμερίζεται τη δυσπιστία του κ. Ρήγκαν για το Κρεμλίνο, ήταν η μόνη αρχηγός συμμάχου κράτους του ΝΑΤΟ που δήλωσε τη θέση της δημόσια. Είπε την Πέμπτη το βράδυ [29 Ιανουαρίου 1981] ότι δεν υπήρχε ένδειξη Σοβιετικού ενδιαφέροντος για γνήσια ύφεση.» (Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τριμπιούν, 31 Ιανουαρίου 1981) Πόσο ακριβώς ο «βασιλεύς του νότου» θα προχωρήσει στον «κερατισμό» του είναι κάτι που θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε στις μέρες που βρίσκονται μπροστά μας.
Δεν είναι παράξενο, που ο «βασιλεύς του βορρά,» που τώρα εκπροσωπείται από το Κομμουνιστικό μπλοκ, αντιδρά σ’ αυτόν τον «κερατισμό.» Κι αυτό επίσης προλέχθηκε στην προφητεία του Δανιήλ, κεφάλαιο 11. Ας συνεχίσουμε να διαβάζουμε:
«Και ο βασιλεύς του βορρά θέλει έλθει εναντίον αυτού [του βασιλέως του νότου] ως ανεμοστρόβιλος, μετά αμαξών και μετά ιππέων και μετά πολλών πλοίων· και θέλει ελθεί εις τους τόπους και θέλει πλημμυρήσει και διαβή . . . Και θέλει εκτείνει την χείρα αυτού επί τους τόπους . . . Και θέλει κυριεύσει τους θησαυρούς του χρυσίου και του αργυρίου.»—Δαν. 11:40-43.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ Ο «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»
Οι Σοβιετικές αντιδράσεις στη σκληρή γραμμή που υιοθετήθηκε πρόσφατα από τον «βασιλέα του νότου» δείχνουν ότι ο «βασιλεύς του βορρά» δεν έχει σκοπό ν’ αφήσει να τον ποδοπατήσουν. Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση έχει «εκτείνει την χείρα» αυτής για να πάρει τον έλεγχο πάνω σε διάφορους «τόπους» και «θησαυρούς», περιλαμβανομένου και του πετρελαίου.
Η πρόκληση στη Δύση ήταν επίσης και ιδεολογική, αφού πολλές κυβερνήσεις του Τρίτου Κόσμου που ήταν πρώτα αποικιακές τώρα έχουν υιοθετήσει Μαρξιστική πολιτική. Αυτές οι εξελίξεις διευκόλυναν τη διείσδυση της Σοβιετικής επιρροής στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική κι ακόμη στις δυο Αμερικές. Επιπρόσθετα, ο «βασιλεύς του βορρά» σημείωσε αξιόλογη επιτυχία στην υποστήριξη εξεγέρσεων που καθοδηγούνται από Κομμουνιστές, και τον βοήθησε να ‘έλθει εις τους τόπους’ που έτσι επηρεάζονται με την ιδεολογία του και τη στρατιωτική και τεχνική βοήθεια.
Ο «βασιλεύς του βορρά» με τα πάνω από τέσσερα εκατομμύρια άτομα στις Ένοπλες Δυνάμεις της Σοβιετικής Ενώσεως και της ανατολικής Ευρώπης, καθώς και με τα 50.000 άρματα μάχης, 5.775 πολεμικά αεροπλάνα, 289 μεγάλα πολεμικά σκάφη επιφανείας και τουλάχιστον 257 υποβρύχια, ασφαλώς έχει τ’ αναγκαία μέσα για να επέλθει σαν «ανεμοστρόβιλος, μετά αμαξών και μετά ιππέων και μετά πολλών πλοίων . . . και θέλει πλημμυρήσει και διαβή.»
Σύμφωνα μ’ εκθέσεις, Σοβιετικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο Αφγανιστάν, στην Κούβα, στην Αιθιοπία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Μάλι, στη Μαυριτανία, στο Βιετνάμ, στη Συρία και στη Νότια Υεμένη, για να μην πούμε για τους στρατιωτικούς συμβούλους σε πολλές άλλες χώρες. Σοβιετικά πολεμικά πλοία οργώνουν όλους τους στρατηγικούς ωκεανούς και τις θάλασσες, περιλαμβανομένης και της Μεσογείου Θάλασσας. Η έκταση στην οποία ο Κομμουνιστικός «βασιλεύς του βορρά» θα εξαπολύσει αυτές τις δυνάμεις, και θα ‘εισέλθη’ σ’ άλλους «τόπους» είναι κάτι που μόνο το μέλλον θα δείξει.
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ «ΒΑΣΙΛΕΙΣ» ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ
Οποιαδήποτε κι αν είναι η έκταση του «κερατισμού» από τον «βασιλέα του νότου,» και είτε ο «βασιλεύς του βορρά» κατά γράμμα ‘περάσει σαν πλημμύρα’ εισβάλλοντας σ’ άλλες χώρες είτε όχι, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ, κανένας από τους δυο «βασιλείς» δεν θα πετύχει αποφασιστική νίκη πάνω στον άλλο. Σχετικά με τον «βασιλέα του βορρά,» η προφητεία δηλώνει: «Θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών αυτόν.» (Δαν. 11:45) Επίσης, μια παρόμοια προφητεία λέει για την Αγγλο-Αμερικανική Παγκόσμια Δύναμη, που επίσης εικονίζεται από τον «βασιλέα του νότου,» ότι «θέλει συντριφθή άνευ χειρός.»—Δαν. 8:25.
Πώς αυτοί οι «βασιλείς» φτάνουν στο τέλος τους «άνευ χειρός» και χωρίς να υπάρχει «ο βοηθών»; Το τέλος τους δεν θα έρθει με ανθρώπινα μέσα. Η προφητεία του Δανιήλ συνεχίζει: «Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει εγερθή Μιχαήλ, ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου [του λαού του Δανιήλ κι επομένως του Ιεχωβά]· και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού.» (Δαν. 12:1) Ο Μιχαήλ δεν είναι άλλος από τον διορισμένο Βασιλιά του Ιεχωβά, τον Ιησού Χριστό. (Παράβαλε με Αποκάλυψις 12:7-10.) Ο «καιρός θλίψεως» είναι η «μεγάλη θλίψις» που αναφέρεται στην προφητεία του ίδιου του Ιησού για τη «συντέλεια του αιώνος» και την «παρουσίαν» του στη βασιλεία του.—Ματθ. 24:3, 21· Λουκάς κεφ. 21.
Η τωρινή εκπλήρωση αυτών των προφητειών δείχνει ότι ζούμε τώρα στον «έσχατο καιρό.» Γρήγορα ο Χριστός θα καταστρέψει τον Κομμουνιστικό «βασιλέα του βορρά» και τον μη Κομμουνιστικό «βασιλέα του νότου.» Πραγματικά, ο ενθρονισμένος Βασιλεύς Ιησούς Χριστός θα «κτυπήση» αυτούς και όλα τ’ άλλα πολιτικά έθνη με «ρομφαία κοπτερά,» και «θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά.» (Αποκ. 19:11-21) Έτσι θα εκπληρωθεί εντελώς άλλη μια δραματική προφητεία στο βιβλίο του Δανιήλ, γιατί διαβάζουμε: «Και εν ταις ημέραις των βασιλέων [πολιτικών δυνάμεων] εκείνων θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δαν. 2:34, 35, 44.
Εκείνη η βασιλεία θα εισαγάγει αιώνια ειρήνη πάνω στη γη σε μια δίκαιη νέα τάξη. (2 Πέτρ. 3:13· Αποκ. 21:1-5) Σ’ αυτή δεν θα υπάρχουν πια καταπιεστικοί πολιτικοί «βασιλείς.» Αυτή ακριβώς είναι η «βασιλεία» για την οποία έχετε προσευχηθεί εάν έχετε πει το «Πάτερ ημών.» (Ματθ. 6:9, 10) Είναι η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν να κάνετε δική σας την ελπίδα αυτή.
[Υποσημειώσεις]
a Για μια πλήρη εξήγηση του κεφαλαίου 11 του Δανιήλ, δείτε το βιβλίο Γενηθήτω το Θέλημα σου, που δημοσιεύθηκε το 1958 από τον Βιβλικό και Φυλλαδικό Σύλλογο Σκοπιά.