Μπορεί να Νικηθεί ο Θάνατος;

ΣΚΕΦΤΗΚΑΤΕ ποτέ την επίδραση που άφησε ο Ιησούς Χριστός πάνω στην ανθρώπινη ιστορία; Κι αυτό το ημερολόγιο που τα περισσότερα άτομα στο Δυτικό κόσμο χρησιμοποιούν βασίζεται στο χρόνο που πιστεύουν ότι έχει γεννηθεί. Όπως παρατηρεί η Γουώρλντ Μπουκ Ενσαϊκλοπίντια: «Οι χρονολογίες πριν από κείνο το χρόνο σημειώνονται με π.Χ., ή προ Χριστού. Οι χρονολογίες μετά το χρόνο εκείνο σημειώνονται σαν μ.Χ., ή μετά Χριστόν.»

Γιατί είναι ο Ιησούς Χριστός τόσο πασίγνωστος; Πρώτον, λόγω των απίστευτων θαυμάτων που έκανε στην περιοχή της Γαλιλαίας. Αυτή η περιοχή βρίσκεται στο βόρειο μέρος της σημερινής Δημοκρατίας του Ισραήλ. Σχετικά μ’ αυτή την περιοχή ο Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνα Φλάβιος Ιώσηπος έγραψε: Το «χώμα είναι παντού πλούσιο και γόνιμο, και γεμάτο από φυτείες δένδρων κάθε είδους . . . Επί πλέον, οι πόλεις είναι εδώ πολυάριθμες.» Πράγματι, ισχυρίζεται, «ότι υπάρχουν διακόσιες σαράντα πόλεις και χωριά στη Γαλιλαία.»a

Εδώ ανάμεσα σ’ αυτές τις πολλές πόλεις και τα χωριά κήρυξε κι έκανε τα καταπληκτικά του θαύματα ο Ιησούς Χριστός. Μολονότι η αφήγηση της Γραφής αναφέρει μόνο λίγες απ’ αυτές τις πόλεις ονομαστικά, ο Ιησούς επισκέφτηκε πολλές απ’ αυτές, γιατί η θεόπνευστη αφήγηση λέει για το κήρυγμά του στην περιοχή εκείνη: «Και περιήρχετο ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν εν τω λαώ.»—Ματθ. 9:35.

Πολλοί από τους Γαλιλαίους στους οποίους ο Ιησούς κήρυξε τον ήξεραν, γιατί είχε μεγαλώσει ανάμεσά τους—στο μικρό χωριό της Ναζαρέτ, που βρισκόταν στους λόφους γύρω στα 30 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Θάλασσας της Γαλιλαίας.

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

Ήταν το έτος 31 μ.Χ., στη διάρκεια του δεύτερου χρόνου της διακονίας του Ιησού, που ο γιος της χήρας πέθανε στην πόλη της Ναΐν. Η πόλη αυτή βρισκόταν μόνο οκτώ ή εννιά χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ναζαρέτ, του χωριού που είχε ζήσει ο Ιησούς. Τον καιρό που πέθανε ο νέος αυτός άνδρας, ο Ιησούς κήρυττε γύρω στη βόρεια παραλία της Θάλασσας της Γαλιλαίας, όπου μόλις είχε δώσει την περίφημη επί του Όρους Ομιλία του.

Η Γραφή λέει ότι ο Ιησούς, αφού τελείωσε αυτή την ομιλία, «εισήλθεν εις Καπερναούμ.» Ενώ βρισκόταν εκεί σ’ εκείνη την παράλια πόλη, θεράπευσε τον δούλο ενός αξιωματικού. «Την δε ακόλουθον ημέραν επορεύετο ο Ιησούς εις πόλιν ονομαζομένην Ναΐν· και συνεπορεύοντο μετ’ αυτού ικανοί εκ των μαθητών αυτού και όχλος πολύς.»—Λουκ. 7:1-11.

Το ταξίδι αυτό νοτιοδυτικά από την Καπερναούμ προς τη Ναΐν ήταν περίπου 32 χιλιόμετρα, ένα ταξίδι μιας ολόκληρης μέρας ακόμη και για ανθρώπους που ήταν συνηθισμένοι να ταξιδεύουν με τα πόδια. Ο Ιησούς και η ομάδα του πέρασαν μέσα από την κοιλάδα και πλησίασαν την είσοδο αυτής της πόλεως. Τότε, η αφήγηση μας λέει, «Ως δε επλησίασεν εις την πύλην της πόλεως, ιδού, εφέρετο έξω νεκρός υιός μονογενής της μητρός αυτού, και αύτη ήτο χήρα, και όχλος πολύς της πόλεως ήτο μετ’ αυτής. Και ιδών αυτήν ο Κύριος, εσπλαγχνίσθη δι’ αυτήν.»—Λουκ. 7:12, 13.

Σχετικά μ’ αυτή τη συνάντηση, ο Άρθουρ Π. Στάνλεϋ, που επισκέφτηκε αυτή την περιοχή στη διάρκεια του περασμένου αιώνα, έγραψε στο βιβλίο του Το Σινά και η Παλαιστίνη: «Στη βόρεια πλαγιά . . . βρίσκεται το ερειπωμένο χωριό της Ναΐν. . . . Μπορούσε να έχει μόνο μια είσοδο, αυτήν η οποία βλέπει προς την απότομη πλαγιά του λόφου καθώς κατηφορίζει στην πεδιάδα. Εδώ σ’ αυτή την απότομη κατηφοριά, όπως ήταν συνήθεια στην Ανατολή, ‘μετέφεραν το νεκρό,’ και ‘κοντά στην πύλη’ του χωριού σταμάτησε το φέρετρο. . . . Είναι ένα σημείο χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό για να το θυμάται κανείς· αλλά λόγω της αυθεντικότητας του ιστορικού και του περιορισμένου χώρου στον οποίο έχουμε να δούμε αυτό το συγκλονιστικό γεγονός ίσως κατέχει μια από τις σπουδαιότερες θέσεις ανάμεσα στα ενδιαφέροντα σημεία του σκηνικού της αφηγήσεως του ευαγγελίου.»

Ένας άλλος επισκέπτης του 19ου αιώνα σ’ αυτό το μέρος, ο Τζ. Γ. ΜακΓκάρβεϋ, έγραψε στο βιβλίο του Χώρες της Βίβλου: «Η Ναΐν είναι φωλιασμένη σε μια πλαγιά, με μια απότομη κατηφοριά γύρω στα 20 μέτρα προς την πεδιάδα ακριβώς στα βόρειά της. Η οδός από τα βόρεια, φτάνει στο χωριό μέσω μιας στενής κοιλάδας στην ανατολική άκρη, και πέρα απ’ αυτή υπάρχουν μερικά μνημεία λαξευμένα στους βράχους . . . Καθώς ο Ιησούς πλησίασε την πύλη της κωμοπόλεως, ερχόμενος από την κατεύθυνση της Καπερναούμ, όπου βρισκόταν την προηγούμενη μέρα, η πομπή που έφερνε το γιο της χήρας έβγαινε και πήγαινε προς αυτό το νεκροταφείο, κι έτσι έγινε η συνάντησή τους.»

ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ

Μόλις συνάντησε το πλήθος που πενθούσε και τη δυστυχισμένη γυναίκα, ο Ιησούς την ευσπλαγχνίσθηκε. Η καρδιά του συγκινήθηκε από την υπερβολική λύπη της. Έτσι με τρυφερότητα, αλλά και με σταθερότητα που έδινε πεποίθηση, της είπε: «Μη κλαίε.» Ο τρόπος του και η πράξη του τράβηξαν την προσοχή του πλήθους, ώστε όταν ‘πλησίασε και άγγιξε το φέρετρο, αυτοί που το κρατούσαν στάθηκαν.’ Ασφαλώς όλοι θα αναρωτιόνταν τι επρόκειτο να κάνει ο Ιησούς.

Είναι αλήθεια ότι πριν από ένα περίπου χρόνο, στο χωριό της Κανά, μερικά χιλιόμετρα προς τα βόρεια, ο Ιησούς είχε μεταβάλει το νερό σε κρασί σ’ ένα γάμο. Και είναι επίσης αλήθεια, καθώς ίσως να είχαν ακούσει μερικοί από τους πενθούντες, ότι ο Ιησούς είχε θεραπεύσει θαυματουργικά άρρωστους σ’ άλλες πόλεις και χωριά όχι μακρυά από κει. Αλλά απ’ όσο δείχνει το θεόπνευστο Βιβλικό υπόμνημα, ποτέ προηγουμένως ο Ιησούς δεν είχε αναστήσει κάποιον από τους νεκρούς. Θα μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο πράγμα;

Ο Ιησούς απευθυνόμενος στο πτώμα, διέταξε: «Νεανίσκε, προς σε λέγω, σηκώθητι.» και ω θαύμα θαυμάτων! «Ανεκάθησεν ο νεκρός και ήρχισε να λαλή, και έδωκεν αυτόν εις την μητέρα αυτού.»

Τι σπουδαίο πράγμα! Φανταστείτε πώς θα πρέπει να αισθάνθηκε εκείνη η γυναίκα. Πώς θα αισθανόσαστε σεις; Τι λέει ένα άτομο κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις; ‘Σ’ ευχαριστώ που ανάστησες το γιο μου’; Τα λόγια δεν θα ήταν αρκετά για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη για μια τέτοια πράξη. Ήταν πραγματικά ένα μεγάλο θαύμα!

«Κατέλαβε δε άπαντας φόβος και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες ότι προφήτης μέγας ηγέρθη εν ημίν, και ότι επεσκέφθη ο Θεός τον λαόν αυτού. Και εξήλθεν ο λόγος ούτος περί αυτού εν όλη τη Ιουδαία και εν πάσι τοις περιχώροις.» Προφανώς ο Ιησούς ήταν ο μεγάλος προφήτης από τον Θεό.—Λουκ. 7:13-17.

Ο ΥΠΟΣΧΕΜΕΝΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΩΝ;

Δεκαπέντε αιώνες προηγουμένως, ο προφήτης Μωυσής είχε εκτελέσει καταπληκτικά θαύματα με τη δύναμη του Θεού, διαχωρίζοντας ακόμη και την Ερυθρά Θάλασσα για να μπορέσει ολόκληρο το έθνος Ισραήλ να περάσει μέσω αυτής, χωρίς να βραχούν τα πόδια τους. Αλλά είχε προφητευτεί ότι θα ερχόταν ένας προφήτης που θα έκανε μεγαλύτερα θαύματα. Ο Μωυσής είπε κάτω από έμπνευση του Θεού: «Προφήτην εκ μέσου σου θέλει αναστήσει εις σε Κύριος ο Θεός σου εκ των αδελφών σου, ως εμέ· αυτού θέλετε ακούει.» (Δευτ. 18:15) Γι’ αυτό, στον πρώτο αιώνα το ερώτημα ήταν: ‘Είναι αυτός ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ο προφήτης του Θεού που είχε προλεχθεί ότι θα ερχόταν;’

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής πίστευε ότι ο Ιησούς ήταν αυτός ο προφήτης. Είχε δει το πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει πάνω στον Ιησού αφού τον βάπτισε στον Ιορδάνη Ποταμό σχεδόν δύο χρόνια πριν. (Ιωάν. 1:32-34). Τώρα ο Ιωάννης βρισκόταν στη φυλακή, γιατί είχε φυλακιστεί από τον Ηρώδη Αντίπα πριν από ένα περίπου χρόνο επειδή εξέθετε τις μοιχευτικές σχέσεις του Αντίπα με τη γυναίκα του αδελφού του.

Εκεί λοιπόν στη φυλακή «απήγγειλαν προς τον Ιωάννην οι μαθηταί αυτού περί πάντων τούτων,» και ιδιαίτερα για την ανάσταση του γιου της χήρας. Όταν άκουσε αυτή την είδηση, «προσκαλέσας ο Ιωάννης δύο τινάς των μαθητών αυτού, έπεμψε προς τον Ιησούν, λέγων· Συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;»—Λουκ. 7:18, 19· Ματθ. 11:2, 3.

Ο Ιωάννης δεν αμφέβαλε ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος προφήτης. Αλλ’ αφού άκουσε αυτή τη σπουδαία είδηση για την επαναφορά στη ζωή του γιου της χήρας, ήθελε μια προφορική δήλωση απ’ ευθείας από τον Ιησού σχετικά με τη Μεσσιανική του ταυτότητα. Ο Ιωάννης αναρωτιόταν αν θα ερχόταν κάποιος άλλος, κάποιος διάδοχος, σαν να λέγαμε, που θα συμπλήρωνε τέλεια την εκπλήρωση όλων των πραγμάτων που είχαν προλεχθεί ότι θα εκτελούσε ο Μεσσίας του Θεού.

Έτσι όταν οι δύο μαθητές του Ιωάννη ήρθαν στον Ιησού και του υπέβαλαν το ερώτημα του Ιωάννη, η αφήγηση λέει: «Εν αυτή δε τη ώρα [ο Ιησούς] εθεράπευσε πολλούς από νόσων και μαστίγων και πνευμάτων πονηρών, και εις τυφλούς πολλούς εχάρισε το βλέπειν. Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην όσα είδετε και ηκούσατε· ότι τυφλοί αναβλέπουσι, χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται· και μακάριος είναι όστις δεν σκανδαλισθή εν εμοί.»—Λουκ. 7:20-23.

Ασφαλώς αυτή η είδηση ήταν ενθαρρυντική για τον Ιωάννη. Ήταν επιβεβαιωτική απόδειξη ότι ο Ιησούς εκτελούσε πραγματικά τα αξιοσημείωτα έργα που θα διέκριναν τον προφήτη που είχε προλεχτεί από τον Μωυσή. Ποτέ προηγουμένως δεν είχαν εκδηλωθεί από κάποιον άνθρωπο τέτοιες θαυματουργικές δυνάμεις! Έτσι ο Ιωάννης, παρ’ ό,τι είχε μείνει στη φυλακή, είχε τη διαβεβαίωση ότι ο Ιησούς ήταν ο ένας και μοναδικός προφήτης που εκπλήρωνε όσα είχε προείπει ο Μωυσής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Ακόμη και ο θάνατος μπορεί να νικηθεί, όπως στην περίπτωση του νεκρού γιου της χήρας της Ναΐν!

[Υποσημειώσεις]