Θα Εκτελέσει ο Θεός τους Πονηρούς; Ο Αββακούμ Απαντά Ναι!

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σ’ ολόκληρο τον κόσμο ρωτούν; ‘Θα εκτελέσει ποτέ ο Θεός κρίση πάνω στους πονηρούς;’ Η θεόπνευστη προφητεία του Αββακούμ μάς δίνει πλήρη βεβαίωση ότι ο Θεός γρήγορα θα ενεργήσει παγκόσμια ενάντια στους πονηρούς. Τότε, και μόνο τότε, η γη «θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως της δόξης του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»—Αββακ. 2:14.

Η σύντομη προφητεία του Αββακούμ είναι, στην πραγματικότητα, μια σειρά από τρεις κρίσεις εκτελέσεως που εξάγγειλε ο Θεός του ουρανού και της γης. Δυο απ’ αυτές έχουν ήδη εκπληρωθεί· η τρίτη θα εκπληρωθεί σύντομα. Αν εμβαθύνουμε σ’ αυτές τις κρίσεις αυτό θα μας βοηθήσει να έχουμε εμπιστοσύνη στην περιγραφή του Αββακούμ και στην έκβαση του παγγήινου πόλεμου, του Αρμαγεδδώνα.

ΚΡΙΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΟΥΔΑ

Οπουδήποτε έστρεφε το βλέμμα του ο προφήτης Αββακούμ στη γη του Ιούδα έβλεπε βία, καταδυνάστευση, έριδες, φιλονεικίες και αδικίες. Αυτό τον ανάγκασε να φωνάξει: «Έως πότε, Κύριε, θέλω κράζει, και δεν θέλεις εισακούει; Θέλω βοά προς σε, Αδικία· και δεν θέλεις σώζει;» (Αββακ. 1:1-4) Ο Αββακούμ πήρε μια απάντηση που του φάνηκε απίστευτη. Μάλιστα συγκλόνισε τον προφήτη. (Αββακ. 1:5) Ποια ήταν η κρίση του Ιεχωβά;

Ο Θεός απαντά: «Διότι, ιδού, εγώ εξεγείρω τους Χαλδαίους, το έθνος το πικρόν και ορμητικόν, το οποίον θέλει διέλθει το πλάτος του τόπου, διά να κληρονομήση κατοικίας ουχί εαυτού. Είναι φοβεροί και τρομεροί.»—Αββακ. 1:6, 7.

Έτσι οι Χαλδαίοι, ή Βαβυλώνιοι, θα ήταν το όργανο του Θεού για να τιμωρήσει τους άπιστους Ισραηλίτες, και τίποτα δεν θα μπορούσε να σταματήσει τους Βαβυλώνιους από του να εκτελέσουν την απόφαση του Θεού. Ναι, αυτό το έθνος θα ‘κυρίευε κάθε οχύρωμα’! Το βασίλειο του Ιούδα, με την πρωτεύουσά του στην Ιερουσαλήμ, δεν είχε καμιά ελπίδα να διαφύγει.—Αββακ. 1:10.

Σ’ επαλήθευση των λόγων του Ιεχωβά στον Αββακούμ, οι Χαλδαίοι ήρθαν πράγματι εναντίον της Ιερουσαλήμ στη γη του Ιούδα. Η Γραφή μάς λέει ότι ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, ο Ναβουχοδονόσορ, «εθανάτωσε τους νεανίσκους αυτών εν μαχαίρα εντός του οίκου του αγιαστηρίου αυτών, και δεν εφείσθη νέου ή παρθένου, γέροντος ή κεκυφότος. . . . Και τους εκφυγόντας την μάχαιραν μετώκισεν εις Βαβυλώνα.»—2 Χρον. 36:17-20.

Ο Ιεχωβά εκτέλεσε πραγματικά κρίση ενάντια σ’ όλους τους πονηρούς στη γη του Ιούδα.

ΚΡΙΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ

Οι Βαβυλώνιοι ενήργησαν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και, εν αγνοία τους, χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό σαν μέσο για να εκτελέσει τη δίκαιη κρίση του ενάντια στον άπιστο λαό του. Αλλά τι θα πούμε για τη Βαβυλώνα; Ο Αββακούμ δυσκολευόταν να κατανοήσει πώς μπορούσε ο Θεός να χρησιμοποιήσει τους πονηρούς Βαβυλωνίους για να εκτελέσει την κρίση Του. Όχι μόνο δεν ήταν λάτρεις του αλλά ήταν και άσπλαγχνοι, πολεμώντας μόνο για να κατακτήσουν. Θεωρούσαν τους ανθρώπους σαν απλά ‘ψάρια της θάλασσας, σαν ερπετά’ που έπρεπε να πιασθούν και να υποταχθούν.—Αββακ. 1:14-17.

Απαντώντας στην αντίρρηση του Αββακούμ για τη χρήση των Χαλδαίων, ο Θεός γνωστοποίησε ότι και αυτοί δεν θα έμεναν ατιμώρητοι για την άσπλαγχνη απληστία τους και την ενοχή αίματος. Διακήρυξε σχετικά με τη Βαβυλώνα: «Επειδή συ ελαφυραγώγησας έθνη πολλά, άπαν το υπόλοιπον των λαών θέλουσι σε λαφυραγωγήσει, εξ αιτίας των αιμάτων των ανθρώπων και της αδικίας της γης.»—Αββακ. 2:8.

Επί πλέον, οι Βαβυλώνιοι ήταν ειδωλολάτρες. Έτσι ο Ιεχωβά είπε μέσω του προφήτου του: «Τις η ωφέλεια του γλυπτού, ότι ο μορφωτής αυτού έγλυψεν αυτό; Του χωνευτού και του διδασκάλου του ψεύδους, ότι ο κατασκευάσας θαρρεί εις το έργον αυτού, ώστε να κάμνη είδωλα άφωνα; Ουαί εις τον λέγοντα προς το ξύλον, Εξεγείρου· εις τον άφωνον λίθον, Σηκώθητι.»—Αββακ. 2:18, 19.

Ήταν τώρα η σειρά των ειδωλολατρών Βαβυλωνίων να υποστούν την εκτέλεση της κρίσεως του Θεού πάνω τους. Αυτό συνέβη το 539 π.Χ. όταν η Βαβυλώνα ανατράπηκε από τους Μήδους και τους Πέρσες.

Όσοι άκουσαν τις κρίσεις ενάντια στον Ιούδα και στη Βαβυλώνα τις νόμισαν απίστευτες, μάλιστα συγκλονιστικές. Εν τούτοις ο προφητικός λόγος που ειπώθηκε μέσω του Αββακούμ εκπληρώθηκε.—Αββακ. 2:2, 3.

Η Γραφή δείχνει ότι όμοια γεγονότα θα συμβούν γρήγορα ενάντια στους πονηρούς παγκόσμια.

Η ΠΑΓΓΗΙΝΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ

Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές παραθέτουν από την προφητεία του Αββακούμ και τοποθετούν την τελική της εκπλήρωση στο μέλλον, στη δική μας γενεά. (Εβρ. 10:36-39· Αββακ. 2:3, 4) Αυτός είναι ο λόγος που ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα γι’ αυτή την προφητεία. Στο τρίτο κεφάλαιο της προφητείας του Αββακούμ, ο προφήτης προσεύχεται στον Θεό να ξαναζωντανέψει και πάλι τη θριαμβευτική του δράση των παλιών καιρών. (Αββακ. 3:1, 2) Κατόπιν ο Αββακούμ συνεχίζει και περιγράφει τον Θεό να προελαύνει ενάντια σ’ όλους τους εχθρούς του. Είναι μια πορεία σ’ ολόκληρη τη γη. Πόσο ποικίλους τρόπους θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να καταστρέψει τους εχθρούς του!

«Έμπροσθεν αυτού προεπορεύετο ο θάνατος»· λέει ο προφήτης, «και αστραπαί εξήρχοντο υπό τους πόδας αυτού.» (Αββακ. 3:3-5) Στο κοντινό μέλλον, καθώς ο Ιεχωβά προχωρεί προς τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα, θα φέρει θάνατο πάνω σε πολλούς από τους εχθρούς του με το ήσυχο, αθόρυβο μέσο εκτελέσεως—τον θάνατο. Θα είναι τότε επικίνδυνο, μοιραίο, να βρεθεί κανείς στο δρόμο του Ιεχωβά καθώς προχωρεί προς τη νίκη. Γιατί μπροστά από τα βήματά του θα στείλει το θάνατο· πίσω από τα πόδια του θ’ αφήσει τα θύματα χτυπημένα με θανατηφόρα πλήγματα.—Αποκ. 16:14,16.

Η σαν θρήνος προσευχή του Αββακούμ συνεχίζει: «Εστάθη και διεμέτρησε την γην· επέβλεψε και διέλυσε τα έθνη· και τα όρη τα αιώνια συνετρίβησαν, οι αιώνιοι βουνοί εταπεινώθησαν.»—Αββακ. 3:6.

Καθώς ο Ιεχωβά παίρνει τη στάση του η συμβολική γη που βρίσκεται μπροστά του συνταράσσεται. Προκαλεί, σαν να λέγαμε, ένα σεισμό στη γήινη οργάνωση του εχθρού. Όταν γίνει φανερό ότι ο Ιεχωβά είναι εκείνος που πραγματικά πλησιάζει και στέκεται μπροστά τους, η γήινη οργάνωση συγκλονίζεται πριν πέσει σ’ ερείπια. Τα έθνη διαπιστώνουν επί τέλους ότι ο Παντοδύναμος Θεός τους ‘βλέπει’. Πραγματικά αναστατώνονται. Πηδούν, όχι από χαρά αλλά από κατάπληξη και αναστάτωση. Καμιά οργάνωση όσο κι αν είναι σαν όρος δεν θα εμποδίσει τη θριαμβική πορεία του Ιεχωβά. Όλες αυτές οι οργανώσεις θα συντριβούν. Η ακαταμάχητη προώθηση του Ιεχωβά σπέρνει τον πανικό σ’ όλους εκείνους που μαθαίνουν την είδηση, σ’ όλους αυτούς που δεν διάκεινται φιλικά στον Ιεχωβά και στο λαό του.

Αλλά για την καταστροφή των πονηρών, ο Ιεχωβά έχει περισσότερα είδη όπλων στο θείο του οπλοστάσιο. Ο Αββακούμ μάς λέει τα εξής γι’ αυτό: «Κατακλυσμός υδάτων επήλθεν· η άβυσσος ανέπεμψε την φωνήν αυτής, ανύψωσε τας χείρας αυτής. Ο ήλιος και η σελήνη εστάθησαν εν τω κατοικητηρίω αυτών· εν τω φωτί των βελών σου περιεπάτουν, εν τη λάμψει της αστραπτούσης λόγχης σου.»—Αββακ. 3:7-11.

Ο Δημιουργός έχει στη διάθεση του κατακλυσμούς για να τυλίξει τους εχθρούς του. Νερά μπορούν να πέσουν από τους ουρανούς σαν καταιγίδα. Επί πλέον, νερά που βρίσκονται βαθιά μέσα στη γη μπορούν ν’ αναπηδήσουν, σαν να ύψωνε η άβυσσος τα χέρια της ψηλά για να παίξει το ρόλο της στην καταστροφή των πονηρών.

Τα υπεράνθρωπα πολεμικά όπλα του Ιεχωβά εξασφαλίζουν ότι κανένας από τους εχθρούς δεν θα διαφύγει. Ούτε ένας από τους πονηρούς δεν θα ξεφύγει. Στη διάθεση του Ιεχωβά υπάρχουν βρυχόμενοι κεραυνοί και κροταλίζουσες αστραπές. Καθώς ο Θεός εξαπολύει τα θανατηφόρα μέσα του ενάντια στους εχθρούς του, το φως θα είναι τόσο έντονο τη μέρα και τη νύχτα ώστε ο φυσικός ήλιος και η σελήνη θα θεωρούν σαν να λέγαμε τους εαυτούς τους άχρηστους για να φωτίσουν. Θα ήταν σαν να στέκονταν ακίνητοι, χωρίς να λειτουργούν σαν φωστήρες, αλλά αφήνουν τα ακτινοβόλα βλήματα του Ιεχωβά να κάνουν μια επίδειξη φωτιστικής ενέργειας. Το μεγαλύτερο όπλο του Ιεχωβά, σαν λόγχη, θα εξακοντισθεί με συριγμό μέσα στον αέρα φωτίζοντας το πεδίο της μάχης. Φαντασθείτε τη διανοητική επίδραση που θα έχουν αυτά πάνω στους εχθρούς του Ιεχωβά και του λαού του!

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΛΑΤΡΕΙΣ ΣΩΖΟΝΤΑΙ

Ο προφήτης συνεχίζει: «Εν αγανακτήσει διήλθες την γην, εν θυμώ κατεπάτησας τα έθνη. Εξήλθες εις σωτηρίαν του λαού σου, εις σωτηρίαν του χριστού σου· επάταξας τον αρχηγόν του οίκου των ασεβών, απεκάλυψας τα θεμέλια έως βάθους.»—Αββακ. 3:12, 13.

Ο λαός του Ιεχωβά μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ότι αυτός θα σπεύσει σε σωτηρία τους στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα. Οι λάτρεις του Ιεχωβά τον καιρό εκείνο θα είναι κάτω από διεθνή επίθεση απ’ όλα τα κοσμικά έθνη, που όλα τους θα είναι τότε αθεϊστικά. Γιατί είναι αθεϊστικά; Επειδή τα έθνη θα έχουν στραφεί ενάντια στις οργανωμένες ψεύτικες θρησκείες και θα τις έχουν εξαλείψει από το πρόσωπο της γης. Έτσι αυτή η επίθεση εναντίον των αληθινών λάτρεων του Θεού γίνεται μετά την αιφνίδια καταστροφή της «Βαβυλώνος της Μεγάλης», της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, περιλαμβανομένου και του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου. (Αποκ. 17:1-5, 16-18) Τα άθρησκα έθνη που θα έχουν φέρει αυτή την καταστροφή θα συγκεντρώσουν κατόπιν τις προσπάθειές τους να εξαλείψουν από τη γη την αγνή λατρεία του ενός ζώντος και αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Ακόμη και τώρα η σκηνή ετοιμάζεται γι’ αυτή την καταστροφή της οργανωμένης ψεύτικης θρησκείας. Μερικά έθνη, πραγματικά, ήδη έχουν αναγγείλει το σκοπό τους να προάγουν τον αθεϊσμό.a

Για να μην αφήσει τα έθνη να πετύχουν στον πονηρό σκοπό τους, ο Ιεχωβά πρέπει να επέμβει για τη σωτηρία του λαού του. Έτσι, με «αγανάκτηση» για τα μοχθηρά έθνη, θα περάσει μέσα από τη γη και οργισμένα θα αλωνίσει τα έθνη, ποδοπατώντας τα σαν σιτηρά σ’ ένα αλώνι.

Αυτή η πράξη εκ μέρους του Ιεχωβά θα φέρει σωτηρία στον «λαό» του. Ο «λαός» που θα υποστεί επίθεση στον Αρμαγεδδώνα είναι το υπόλοιπο των χρισμένων από το πνεύμα μαθητών του Ιησού Χριστού. Αυτοί αποτελούν τον «χριστόν» του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα. Μαζί με τον «χριστόν» του Ιεχωβά θα υπάρχει και ένας «πολύς όχλος» συλλατρευτών που θα σωθούν στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκ. 7:9-17.

Σε δραματική αντίθεση με τη σωτηρία του «χριστού» και του «πολλού όχλου», θα είναι η πλήρης ερήμωση του «οίκου των ασεβών». Σαν ένα σπίτι που απογυμνώνεται και καταστρέφεται από τη στέγη ως τα θεμέλια, το πονηρό σύστημα πραγμάτων που ιδρύθηκε κάτω από την αόρατη επιρροή του Σατανά ή Διαβόλου θα συντριφτεί σε ερείπια. Η «κεφαλή» ή η ηγεσία αυτού του διεθνούς «οίκου» θα συντριβεί, θα γίνει κομμάτια. Όσοι αποτελούν τα κατώτερα μέρη αυτού του παγκόσμιου οικοδομήματος δεν θα διαφύγουν, γιατί αυτό θα κατεδαφισθεί ακόμη και ως τη βάση του. Ούτε κι αυτά τα «θεμέλια» δεν θα μείνουν σκεπασμένα μέσα στο χώμα σαν βάση για ένα νέο οικοδόμημα. Ο «οίκος των ασεβών» δεν θα υπάρχει πια πάνω στη γη.

Εκεί στο πολεμικό πεδίο του Αρμαγεδδώνα οι εχθροί του «χριστού» του Ιεχωβά και των συντρόφων του θα ριφθούν σε μια σύγχυση αυτοκτονίας. Σε μια προφητική όραση γι’ αυτό, ο προφήτης Αββακούμ μιλάει με προσευχή στον Ιεχωβά σαν σε Πολεμιστή:

«Διεπέρασας με τας λόγχας αυτού την κεφαλήν των στραταρχών αυτού· εφώρμησαν ως ανεμοστρόβιλος διά να με διασκορπίσωσιν· η αγαλλίασις αυτών ήτο ως εάν έμελλον κρυφίως να καταφάγωσι τον πτωχόν. Διέβης διά της θαλάσσης μετά των ίππων σου, διά σωρών υδάτων πολλών.»—Αββακ. 3:14, 15.

Όταν μιλάει για τη διεθνή απόπειρα «να με διασκορπίσωσιν» με θυελλώδη ορμή, ο Αββακούμ μιλάει για τον εαυτό του σαν να εκπροσωπεί τον «χριστόν», τον λαό Του που έχει ανάγκη σωτηρίας από τους επιτιθέμενους. Σαν ληστές που ενεδρεύουν σε μια ενέδρα για το θύμα, τα έθνη που έχουν συγκεντρωθεί σε πλήρη παράταξη στον Αρμαγεδδώνα θα ορμήσουν ενάντια στον «χριστόν» του Ιεχωβά και τον «πολύν όχλον» των συλλατρευτών για να τους καταστρέψουν όλους αυτούς όπως κατάστρεψαν τη θρησκευτική «Βαβυλώνα τη Μεγάλη». Με «αγαλλίασιν», ο εχθρός είναι βέβαιος ότι θα εξοντώσει τους λάτρεις του Ιεχωβά που φαίνονται να είναι σαν «πτωχός».

Αλλά ο Ιεχωβά δεν θα καταληφθεί εξ απρόοπτου. Δεν θα οδηγήσει τον πτωχό «χριστό» του και τους νομιμόφρονες συντρόφους του σε καμιά ενέδρα του εχθρού. Όταν τα αντιθεϊκά έθνη εφορμήσουν σαν ανεμοστρόβιλος για να διασκορπίσουν εκείνους που ασκούν την αληθινή θρησκεία, ο Θεός θα στρέψει τα όπλα των επιτιθεμένων εθνών ενάντια στους εαυτούς τους ώστε θα πολεμήσουν αναμεταξύ τους. Οι εχθροί του Ιεχωβά θα χρησιμοποιήσουν τα δικά τους στρατιωτικά κοντάρια για να τρυπήσουν τα κεφάλια των δικών τους πολεμιστών. Ο Θεός θα κάνει και κάτι περισσότερο: Θα χρησιμοποιήσει υπεράνθρωπες δυνάμεις για να ολοκληρώσει την καταστροφή τους. Με τους «ίππους» των ουράνιων δυνάμεών του κάτω από τον Ιησού Χριστό, θα προωθηθεί νικηφόρα διά μέσου της «θαλάσσης» και των «σωρών υδάτων πολλών» των μανιασμένων, βρυχόμενων εχθρών. (Αποκ. 19:11-21) Έτσι ο λαός του θα είναι αυτόπτες μάρτυρες της θείας νίκης του Ιεχωβά!

Έτσι θα έχουν σβήσει όλοι οι πονηροί! Και κανείς σ’ όλη την αιωνιότητα δεν θα μπορέσει ν’ αμφισβητήσει δίκαια αυτή την ολοκληρωτική καταστροφή των επιτιθέμενων ορδών εναντίον του Ιεχωβά.

Οι προφητείες του Αββακούμ μας δίνουν ισχυρή πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα εκτελέσει κρίση ενάντια σ’ όλους τους πονηρούς. Τίποτα δεν μπορεί να τον εμποδίσει. Αφού έτσι έχουν τα πράγματα θα λάβετε τώρα τη στάση σας υπέρ του Ιεχωβά ενόσω υπάρχει ακόμη καιρός; Ο Ιεχωβά, ο Μέγας Πολεμιστής, θα κερδίσει τη μάχη ενάντια στους πονηρούς. Τώρα είναι ο καιρός για να ενεργήσετε ώστε να βρεθείτε με το μέρος του νικητή!

[Υποσημειώσεις]

Επίσης, το περιοδικό Τάιμ της 17 Νοεμβρίου 1980, είπε για την Καμπότζη, που τώρα ονομάζεται Καμπούτσεα: «Οι Κόκκινοι Κμερ άρχισαν μεθοδικά την καταστροφή κάθε ίχνους θρησκείας. Χριστιανοί διάκονοι σφάγηκαν και Μουσουλμανικά τζαμιά καταστράφηκαν. Οι μεγαλύτεροι εξευτελισμοί, όμως φυλάχθηκαν για τους Βουδδιστές, που αποτελούσαν το 90% του πληθυσμού της Καμπούτσεα. Οι αντάρτες που μόλις είχαν έρθει από τη ζούγκλα λαφυραγώγησαν τους 2.800 ναούς της χώρας. ‘Αγάλματα του Βούδδα πετάχθηκαν στους ποταμούς ή χρησιμοποιήθηκαν για καυσόξυλα’, θυμάται ο Ουμ Σουμ, 62 ετών, διευθυντής του Βουδδιστικού Ινστιτούτου της Πνομ-Πενχ. ‘Ναοί που δεν καταστράφηκαν έγιναν αποθήκες λιπασμάτων.’ Οι μοναχοί καταγγέλθηκαν σαν ‘παράσιτα’. Οι πιο τυχεροί απλώς σύρθηκαν από τους ναούς τους στα χωράφια. Από τους 80.000 Καμποτζιανούς μοναχούς, οι 50.000 δολοφονήθηκαν.»—Σ. 90.