Θυμόσαστε;

Απολαύσατε το διάβασμα των τελευταίων λίγων τευχών της Σκοπιάς; Δείτε αν μπορείτε να θυμηθείτε τα επόμενα σημεία:

◼ Πώς έκλεψαν από εκατομμύρια Καθολικούς και Προτεστάντες τη Βιβλική χιλιετή ελπίδα;

Με την εισαγωγή της Ελληνικής δοξασίας της αθανασίας της ψυχής, οι αποστάτες Χριστιανοί μετατόπισαν τον «παράδεισο» από τη γη στον ουρανό κι έτσι εγκατάλειψαν τη χιλιετή ελπίδα της Βίβλου. Μια παρόμοια αποστασία έγινε ανάμεσα στους Ιουδαίους πριν από την εποχή του Χριστού. Αντικατάστησαν την ελπίδα τους της αναστάσεως με την Ελληνική ιδέα της αθανασίας.—15/8, σσ. 11, 12.

■ Πώς μπορούν τα προβλήματα στη ζωή ενός Χριστιανού να μεταβληθούν σ’ ενθάρρυνση γι’ αυτόν;

Όταν ένας Χριστιανός αντιμετωπίζει καθημερινά προβλήματα σαν τον πληθωρισμό, τη μόλυνση και την αρρώστια και εφαρμόζει την ασύγκριτη συμβουλή της Γραφής βλέπει πόσο πραγματικά πετυχαίνει. Αυτό είναι μια πηγή μεγάλης ενθαρρύνσεως σ’ αυτόν και τον διδάσκει να εμπιστεύεται πάντοτε στη σοφία του Θεού μάλλον παρά στη δική του. (Ψαλμ. 119:105)—1/9, σ. 7.

■ Πώς η δράση από σπίτι σε σπίτι είναι μια ευλογία από τον Ιεχωβά;

Η διάθεση χρόνου για κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι χρησιμεύει για να προστατεύει το Χριστιανό μάρτυρα του Ιεχωβά από το να πειρασθεί από τον κόσμο. (1 Ιωάν. 2:15, 16) Με τη συμμετοχή σ’ αυτή τη δράση κάνει καλό στους άλλους και μαθαίνει να είναι πιο σπλαγχνικός. Επίσης θησαυρίζει για τον εαυτό του θησαυρούς στον ουρανό, κάνοντας τον Ιεχωβά Θεό και τον Χριστό Ιησού φίλους του. (Ματθ. 6:19-21· Λουκ. 16:9) Καλλιεργεί ταπεινοφροσύνη.—15/9, σσ. 15, 16.

■ Ποια προσωπικά ερωτήματα μπορούν να βάλουν σε δοκιμασία την πίστη μας στην κυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού;

Πώς βλέπουμε εμείς προσωπικά αυτό τον κόσμο; Βλέπουμε τους εαυτούς μας σαν ‘ξένους’ και ‘πάροικους’ μέσα σ’ αυτόν; Μας θεωρούν οι άλλοι στην κοινότητα σαν διαφορετικούς; Μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας σαν υποψήφιους υπήκοους της κυβερνήσεως του Θεού; Συνιστούμε με νομιμοφροσύνη αυτή την κυβέρνηση στους άλλους;—15/9, σσ. 17, 27.

■ Γιατί είναι σοφό να φερόμαστε σαν μικρότεροι;

Η Βίβλος δείχνει ότι μια τέτοια πορεία σοφίας συμβάλλει σε αγαθές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό, με τους συγχριστιανούς μας και με τα μέλη της οικογενείας μας. Επί πλέον, με το να δίνουμε στους άλλους τις προτιμήσεις και τα πλεονεκτήματα αυτό αυξάνει την ευτυχία μας στη ζωή. (Πράξ. 20:35)—1/10, σ. 25.

■ Πώς, ανόμοια με πολλούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχασαν την πίστη τους όταν βρίσκονταν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;

Η πλήρης εμπιστοσύνη τους στον Θεό και το Λόγο του τούς έδινε κανόνες βάσει των οποίων ζούσαν μέρα με τη μέρα. Τους βοήθησε να διατηρήσουν διανοητική και ηθική ισορροπία, εμποδίζοντας έτσι την ανησυχία να υποσκάψει την υγεία τους και την απόγνωση να υπονομεύσει τη δύναμή τους.—15/10, σ. 12.

■ Πώς μπορεί να κατευθύνει ο Θεός το γάμο μας;

Το μυστικό βρίσκεται στο να έχει κάθε γαμήλιος σύντροφος μια στενή προσωπική σχέση με τον Θεό, αντανακλώντας τις ιδιότητες του Θεού όπως είναι η καλωσύνη, η συγχωρητικότητα και η μακροθυμία.—1/11, σσ. 13-15.

■ Γιατί ο προφήτης Μιχαίας ήταν ένα ωραίο παράδειγμα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;

Ο Μιχαίας δεν ήταν κανένα αδύνατο πνευματικά ανθρωπάκι. Ήταν γεμάτος από πνευματική δύναμη, καταγγέλλοντας την αμαρτία σαν αμαρτία. Το όνομά του, που σημαίνει «Ποιος είναι σαν τον Γιαχ;» ήταν σύμφωνο με το προκλητικό άγγελμά του κρίσεως ενάντια σ’ όλους τους ψεύτικους θεούς. (Μιχ. 3:8)—15/11, σσ. 11-13.