Γιατί να Είμαστε Έντιμοι;

Η ΒΙΒΛΟΣ χαρακτηρίζει κατάλληλα τον Ιεχωβά ‘Θεό της αληθείας’, και ‘αψευδή’. (Ψαλμός 31:5· Τίτον 1:2) Από τότε που δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, ο Ιεχωβά είναι συνεπής στην απαίτησή του να είναι οι αληθινοί λάτρεις του έντιμοι σ’ όλα τα πράγματα.—Ζαχαρίας 8:16, 17.

Αν κάποιος πρόκειται να είναι έντιμος, είναι σπουδαίο να καθοδηγείται όχι από τη συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά από τις αρχές του ίδιου του Ιεχωβά Θεού. Αυτές αναφέρονται στη Βίβλο.

Πώς Πολιτεύθηκε ο Θεός με τον Ισραήλ

Στο νόμο του, που έδωσε στο έθνος Ισραήλ, ο Ιεχωβά διέτασσε: «Δεν θέλετε κλέπτει ουδέ θέλετε ψεύδεσθαι ουδέ θέλετε απατήσει έκαστος τον πλησίον αυτού. Και δεν θέλετε ομνύει εις το όνομά μου ψευδώς και δεν θέλεις βεβηλόνει το όνομα του Θεού σου. Εγώ είμαι ο Κύριος.»—Λευιτικόν 19:11, 12.

Οι κλέφτες δεν ξέμπλεκαν εύκολα. Έπρεπε να αποζημιώσουν το θύμα. Αν δεν είχαν την αξία που απαιτούσε ο νόμος, γίνονταν δούλοι για να ξεπληρώσουν το χρέος με εργασία.—Έξοδος 22:1-4.

Ο Ιεχωβά ήταν σαφής σχετικά με τις λεπτομέρειες, ώστε δεν θα μπορούσε να παρανοηθεί το γεγονός ότι καταδίκαζε κάθε μορφή ανεντιμότητας. Προειδοποίησε έντονα κατά της ‘απατηλής γλώσσας’, των απαλών αλλά ανέντιμων λόγων, του βίαιου και κρυφού κλέφτη, καθώς επίσης και για τα ανέντιμα σταθμά στο εμπόριο.—Παροιμίαι 1:10-19· Δανιήλ 11:32· Μιχαίας 6:11, 12.

Μια Χριστιανική Απαίτηση

Μήπως η θεία αρχή για εντιμότητα άλλαξε με την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας; Όχι βέβαια!

Σχετικά με το ψέμα και την κλοπή, η Βίβλος προστάζει τους Χριστιανούς: «Μη ψεύδεσθε εις αλλήλους.» «Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού. . . Ο κλέπτων ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, δια να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα.» «Διότι μηδείς υμών ας μη πάσχη ως . . . κλέπτης ή κακοποιός.»—Κολοσσαείς 3:9· Εφεσίους 4:25, 28· 1 Πέτρου 4:15.

Η σοβαρότητα του ζητήματος τονίζεται από την εξής προειδοποίηση: «Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι . . . ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται ούτε μέθυσοι ούτε λοίδοροι ούτε άρπαγες θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού. Και τοιούτοι υπήρχετε τινές.»—1 Κορινθίους 6:9-11.

Σημειώστε ότι ανάμεσα σ’ εκείνους τους πρώτους Χριστιανούς υπήρχαν μερικοί που ήταν κλέφτες και άρπαγες, αλλά άλλαξαν τον τρόπο της ζωής τους. Σχετικά με τη φήμη του λαού της Κρήτης, ο απόστολος Παύλος παρέθεσε από κάποιον Κρητικό, πιθανώς τον ποιητή Επιμενίδη, λέγοντας: «Οι Κρήτες είναι πάντοτε ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.» (Τίτον 1:12) Για τους Έλληνες, το όνομα ‘Κρητικός’ έγινε συνώνυμο με τον ‘ψεύτη’. Αλλά μερικοί απ’ αυτούς τους κατοίκους της Κρήτης άλλαξαν τους τρόπους τους κι έγιναν γνήσιοι Χριστιανοί. Ανάμεσά τους υπήρχαν Χριστιανοί πρεσβύτεροι που είχαν φτάσει στο σημείο να έχουν τη φήμη ότι ήταν ‘ανέγκλητοι, μη αισχροκερδείς, φιλάγαθοι, δίκαιοι, όσιοι, εγκρατείς’.—Τίτον 1:7, 8.

Τι τους Έκανε ν’ Αλλάξουν;

Το ότι έφτασαν να γνωρίσουν τον Ιεχωβά, ‘τον Θεό της αληθείας,’ και να μάθουν τις απαιτήσεις του για τους δούλους του, αυτό έφερε την αλλαγή. Υπόδειγμά τους έγινε ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος ‘άφησε παράδειγμα για ν’ ακολουθήσουν τα ίχνη του’. Μελετώντας την υποδειγματική ζωή του Ιησού, διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε «δόλος εν τω στόματι αυτού». Από τις διδασκαλίες του, έμαθαν: «Καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.»—1 Πέτρου 2:21, 22· Λουκάς 6:31.

Φυσικά, δεν είναι δυνατόν ν’ άλλαξαν σε μια νύχτα. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος έγραψε στον Τίτο να ‘υπενθυμίζη’ στους Χριστιανούς της Κρήτης ορισμένα ζητήματα σχετικά με τη θεοσεβή διαγωγή. (Τίτον 3:1-3) Στην αρχή, μπορεί να νόμιζαν ότι το να φορέσουν τη νέα προσωπικότητα ήταν αδύνατο. Όταν αντιμετώπιζαν αναποδιές μπορεί να αισθάνονταν συντετριμμένοι. Αλλά η εκτίμηση για τη θαυμαστή προμήθεια που έκανε ο Ιεχωβά, να συγχωρήσει την προηγούμενη αμαρτωλή πορεία τους με βάση την πίστη στη θυσία του Ιησού Χριστού, είχε ένα κινητήριο αποτέλεσμα. Και, καθώς έμαθαν να στηρίζονται στον Ιεχωβά και να ζητάνε τη βοήθεια του πνεύματός του, διαπίστωσαν ότι έγιναν αλλαγές που δεν μπορούσαν να τις κάνουν μόνοι τους.—Παράβαλε με 1 Κορινθίους 6:11.

Γιατί να το Κάνουμε;

Αλλά γιατί να διεξάγουμε αυτό τον αγώνα; Γιατί αυτή η επιμονή να είμαστε έντιμοι σ’ όλα τα πράγματα;

Ας αρχίσουμε από το σπίτι. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν οι γαμήλιοι σύντροφοι διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να εμπιστευθούν ο ένας τον άλλο; Αυτό μπορεί ν’ αρχίσει φαινομενικά από μικρά πράγματα, αλλά γρήγορα διαβρώνεται όλη η σχέση. Από την άλλη πλευρά, με το να είναι έντιμος κανείς σ’ όλα τα πράγματα ενισχύεται ο γαμήλιος δεσμός. Κι’ αυτό επηρεάζει αποτελεσματικά προς το καλό τη ζωή και των παιδιών ακόμα.

Έξω από το σπίτι, η εντιμότητά σας με τους άλλους δείχνει πώς βλέπετε τους συνανθρώπους σας. Εδώ η τιμωρία περιορίζει κάπως την αδικοπραγία. Αλλά υπάρχουν περισσότερα κίνητρα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, μη επιθυμήσης, και πάσα άλλη εντολή, εν τούτω τω λόγω συμπεριλαμβάνεται εν τω, θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Ρωμαίους 13:9) Για να πάρουμε αγάπη πρέπει να δώσουμε. Εκείνος που είναι έντιμος απολαμβάνει καλές σχέσεις με τους άλλους. Έχει επίσης και ο ίδιος ειρήνη. Δεν έχει πληγωμένη συνείδηση για να τον κρατάει άγρυπνο τη νύχτα. Δεν κοιτάει ποτέ πίσω του, φοβούμενος μήπως κάποιος τον συλλάβει.—Ρωμαίους 13:3-5.

Όμως, το πιο σπουδαίο απ’ όλα είναι η σχέση κάποιου με τον Θεό. Η ένθερμη αγάπη για τον Ιεχωβά και η επιθυμία να έχει την επιδοκιμασία Του θα υποκινήσουν ένα άτομο να παλέψει με τις ατέλειές του και να είναι έντιμο ακόμη κι όταν οι άλλοι δεν είναι.—Ψαλμός 15:1-5.

Υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν πράγματι αυτό σήμερα; Ας δούμε.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

Η εντιμότητα οικοδομεί εμπιστοσύνη στην οικογένεια

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Το έντιμο άτομο έχει καθαρή συνείδηση και μπορεί να κοιμάται τη νύχτα

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Η καλή σχέση με τον Θεό απαιτεί έντιμη διαγωγή