Η Παρθενική Γέννηση—Μπορείτε να την Πιστεύετε;
ΑΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ, ο Υιός του Θεού, γεννήθηκε πραγματικά από μια παρθένα, τότε πρέπει να δεχθείτε ότι αυτό ήταν πραγματικά ένα θαύμα ιστορικής σημασίας. Αλλά μπορείτε να πιστεύετε ότι πραγματικά συνέβη; Έχει αυτό κάποια επίδραση στη ζωή σας με κάποιο τρόπο;
Μερικοί από κείνους που δεν πιστεύουν στην παρθενική γέννηση λένε ότι είναι αντίθετη στην επιστήμη και στους «νόμους της φύσεως.» Έχουν όμως την ίδια γνώμη και οι επιστήμονες; Μήπως έχουν φωτίσει κάπως το ζήτημα αυτό οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη γενετική;
Επιστημονικά Δυνατό;
Η αναπαραγωγή χωρίς αρσενικό είναι γνωστή σαν παρθενογένεση. Πρόσφατα οι επιστήμονες κάνουν πειράματα με επιτυχία πάνω στην παρθενογένεση στα θηλαστικά. Το Εκόνομιστ της 1 Αυγούστου 1981 γράφει: «Η Ανάπτυξη εμβρύου χωρίς την παρουσία σπέρματος είναι ο φυσικός τρόπος αναπαραγωγής σε πολλά κατώτερα είδη ζώων. . . . Η παρθενογένεση μελετάται με τη χρησιμοποίηση ποντικών εργαστηρίου. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να ενεργοποιηθεί τεχνητά ένα αγονιμοποίητο ωάριο ποντικού.»
Επίσης, ο Δρ Μ. Β. Β. Ρόμπερτς του Κολεγίου Μάρλμπορο στην Αγγλία έγραψε: «Από ένα θηλυκό κουνέλι αφαιρέθηκε ένα αγονιμοποίητο ωάριο, ενεργοποιήθηκε με τρυπήματα και κατόπιν ξαναβάλθηκε στη μήτρα. Προηγουμένως είχε γίνει χρήση ορμόνης στο θηλυκό, ώστε ο βλεννογόνος ιστός της μήτρας να είναι έτοιμος για την εμφύτευση. Επακολούθησε φυσιολογική ανάπτυξη, και παρήχθηκε ένας φυσιολογικός απόγονος.»
Μήπως πρέπει να συμπεράνουμε απ’ αυτό ότι ο Θεός προκάλεσε την εγκυμοσύνη της Μαρίας με κάποιο τέτοιο τρόπο από ένα αγονιμοποίητο ωάριο; Όχι. Από τον παρατιθέμενο πίνακα, μπορείτε να δείτε το γιατί. Αν ο πρωτότοκος γιος της Μαρίας είχε πάρει και τα δύο χρωμοσώματα (Χ) απ’ αυτήν, ο απόγονος θα ήταν κατ’ ανάγκη κορίτσι.
Επομένως κάτι περισσότερο πρέπει να έγινε στη σύλληψη του Ιησού. Τι ακριβώς έγινε το εξήγησε ο άγγελος στον Ιωσήφ: «Το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ πνεύματος αγίου.» (Ματθαίος 1:20) Δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς έγινε αυτό. Πρέπει, όμως, να παραδεχτούμε ότι, αν ένας απλός άνθρωπος μπορεί μ ένα περιορισμένο τρόπο να χειριστεί τη διαδικασία γονιμοποιήσεως στο εργαστήριο, ασφαλώς δεν ξεπερνά τη δύναμη του Δημιουργού και Ζωοδότη του σύμπαντος να κάνει το ίδιο και να μεταφέρει τη δύναμη της ζωής του γιου του από τους ουρανούς στο ωάριο μιας παρθένας κόρης.
Θρησκευτικές Γαρνιτούρες
Όπως όμως παρατηρήσαμε, η αντίρρηση που έχουν μερικοί για την παρθενική γέννηση, βρίσκεται κάπου αλλού. Αφορά τις θρησκευτικές γαρνιτούρες της αφηγήσεως της Βίβλου, που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια των αιώνων. Φαίνεται ότι η Ρωμαιοκαθολική και η Ορθόδοξη εκκλησία ήταν απρόθυμες να αναγνωρίσουν ότι, αφού η Μαρία εκπλήρωσε το ρόλο της να γεννήσει τον Υιό του Θεού, δεν είχε καμιά ειδική θέση μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Στο πέρασμα των αιώνων αυτές οι εκκλησίες έκαναν σοβαρά βήματα για να την εξυψώσουν σε μια ισότητα σχεδόν με την Τριαδική αντίληψή τους για τον Θεό.
Το έτος 553 μ.Χ. η Δεύτερη Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως ανακήρυξε την Μαρία «αιώνιον Παρθένον,» που σημαίνει ότι ο γάμος της με τον Ιωσήφ ήταν χωρίς συζυγικές σχέσεις και ότι ποτέ δεν είχαν σεξουαλικές σχέσεις ή ότι γέννησαν παιδιά μαζί. Κατόπιν, το 1854, ο Πάπας Πίος Θ΄ ανακήρυξε την άμωμο σύλληψη της Μαρίας. Η διδασκαλία αυτή δηλώνει ότι αυτή είχε διαφυλαχτεί από οποιαδήποτε αμαρτία κληρονομημένη από τον Αδάμ· στην πραγματικότητα, ότι ήταν αδύνατον να αμαρτήσει. Το 1950 ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ το έκανε άρθρο της πίστεως ότι η Μαρία, όταν τελείωσε την ανθρώπινη ζωή της, αναλήφθηκε σωματικά στον ουρανό. Και από το 1950 το Βατικανό μελετά κατά πόσον η Παρθένα Μαρία δοκίμασε θάνατο.
Παρά την επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας, μπορούμε δικαιολογημένα να ρωτήσουμε αν μετά τη γέννηση του Ιησού η Μαρία παρέμεινε «αειπάρθενος.» Ή μήπως είχε άλλα παιδιά από τον Ιωσήφ μετά τη γέννηση του Ιησού; Έχει σημασία αυτό; Βέβαια, αν έχει σημασία η αλήθεια. Έτσι τι λένε οι Γραφές;
Ο Ματθαίος αναγράφει ότι ο Ιωσήφ «δεν εγνώριζεν αυτήν [την Μαρίαν] εωσού έγέννησε τον υιόν αυτής,» τον Ιησού. (Ματθαίος 1:25) Σχολιάζοντας τη σημασία του «εωσού» εδώ η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση, καθολική έκδοση, που εκδόθηκε από την Καθολική Εταιρία της Αλήθειας, στο Λονδίνο, ισχυρίζεται: «Αυτό εννοεί μόνο ότι ο Ιωσήφ δεν είχε τίποτα να κάνει με τη σύλληψη του Ιησού. Δεν υπονοεί τίποτα για το τι συνέβη αργότερα.»
Αλλά δεν υπάρχει καμιά βάση στη Γραφή για να υποθέσουμε ότι δεν συνέβη τίποτα αργότερα, ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία ποτέ δεν είχαν ένα φυσιολογικό γάμο. Καμιά προφητεία δεν υπαινίχθηκε καν κάτι τέτοιο και καμιά θεία απαίτηση δεν το ζητούσε αυτό. Η ιδιαίτερη ζωή μεταξύ τους και οποιαδήποτε μετέπειτα γέννηση παιδιών δεν είχε καμιά επίδραση πάνω στη γήινη διακονία του Ιησού ή στις μετέπειτα δραστηριότητές του στον ουρανό. Πραγματικά, τα Ευαγγέλια αντί να υποστηρίζουν την ιδέα ότι η Μαρία έμεινε αειπάρθενος, δηλώνουν ότι ο Ιησούς ήταν ο πρωτότοκος της Μαρίας και ότι είχε ετεροθαλείς αδελφούς και αδελφές. Ο Μάρκος γράφει ότι στη γενέτειρά του, τη Ναζαρέτ, ο Ιησούς κήρυξε στη συναγωγή σε ανθρώπους που τον αναγνώρισαν. Οι περισσότεροι έμειναν έκπληκτοι για τη διδασκαλία του Ιησού και είπαν: «δεν είναι ούτος ο τέκτων, ο υιός της Μαρίας, αδελφός δε του Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και δεν είναι αι αδελφαί αυτού ενταύθα παρ’ ημίν;»—Μάρκος 6:2, 3· Λουκάς 2:7.
Οι Καθολικοί θεολόγοι ισχυρίζονται ότι αυτοί οι αδελφοί και αδελφές ήταν πραγματικά ξαδέρφια. Αλλά η Νέα καθολική Εγκυκλοπαίδεια (Τόμ. θ΄, σελ. 337) παραδέχεται ότι «οι Ελληνικές λέξεις . . . που χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν τη συγγένεια ανάμεσα στον Ιησού και σ’ αυτούς τους συγγενείς έχουν την έννοια ότι ήταν αδέλφια κι από τους δυο γονείς.» Γιατί η λέξη για τον ξάδελφο είναι ανηψιός και για τους συγγενείς συγγενείς. (Κολοσσαείς 4:10· Λουκάς 1:36) Δεν υπάρχει δικαιολογία να νομίζουμε ότι ο συγγραφέας του Ευαγγελίου ανάμιξε όλες αυτές τις λέξεις. (Παράβαλε Μάρκος 6:4· Λουκάς 14:12.) Ούτε υπάρχει λόγος να αρνούμαστε ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία είχαν οικογένεια μετά τη γέννηση του Ιησού.
Ήταν ο Ιησούς Θεάνθρωπος;
Μια μετέπειτα γαρνιτούρα της απλής Βιβλικής αφηγήσεως για την παρθενική γέννηση είναι ότι το βρέφος που γεννήθηκε δεν ήταν εντελώς ανθρώπινο, αλλά ήταν μια ενσάρκωση. Έτσι, το δεύτερο από τα «Άρθρα της Πίστεως» της Εκκλησίας της Αγγλίας δηλώνει: « . . . η Θεϊκή και Ανθρώπινη φύση, συνενώθηκαν σ’ ένα άτομο, για να μη χωριστούν ποτέ, γι’ αυτό είναι και ένας Χριστός, αληθινός Θεός, και αληθινός Άνθρωπος.»
Οι θρησκείες που διδάσκουν την Τριάδα πιστεύουν ότι ο Ιησούς πάνω στη γη είχε μέσα του και τις δυο φύσεις. Αλλά η Βίβλος δεν υποστηρίζει μια τέτοια ιδέα. Ο απόστολος Παύλος λέει για τον Ιησού: «Επειδή λοιπόν τα παιδία εμέθεξαν από σαρκός και αίματος, και αυτός παρομοίως μετέλαβεν από των αυτών, . . . έπρεπε να ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς.» (Εβραίους 2:14, 17) Πώς μπορούσε να «ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς» αν ήταν ένας Θεάνθρωπος; Ο Παύλος έγραψε στους Φιλιππησίους για τον Χριστό Ιησού, «όστις εν μορφή Θεού, υπάρχων, . . . εαυτόν εκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους.» (Φιλιππησίους 2:5-7) Έτσι ο ουράνιος Υιός του Θεού απεκδύθηκε εντελώς από τη «μορφή Θεού» για να αναλάβει ανθρώπινη φύση, να γίνει άνθρωπος. Το γιατί έπρεπε να είναι κατά πάντα άνθρωπος και όχι Θεάνθρωπος, και τις συνέπειες σχετικά με την παρθενική γέννηση, θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο.
[Διάγραμμα στη σελίδα 5]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Το ωάριο ενός θηλυκού περιέχει δύο χρωμοσώματα Χ. Το αρσενικό σπερματοζωάριο έχει ένα Χ και ένα Υ. Κάθε γονέας προμηθεύει ένα χρωμόσωμα. Αν ενωθούν δύο Χ, παράγεται ένα κορίτσι. Αν ενωθούν ένα Χ και ένα Υ, το παιδί θα είναι αγόρι.
Η παρθενογένεση που έγινε με εργαστηριακό τρόπο, κάνει ένα θηλυκό ωάριο να διαιρεθεί και να αυξηθεί, ώστε το αποτέλεσμα (ΧΧ) πρέπει να είναι ένα θηλυκό έμβρυο.
Αυτό το είδος της παρθενογενέσεως δεν μπορούσε να συμβεί στη Μαρία, γιατί ο πρωτότοκός της (ο Ιησούς) ήταν αγόρι. Αφού ήταν παρθένα, το χρωμόσωμα Υ πρέπει να της προμηθεύτηκε θαυματουργικά, όπως δείχνει η Βίβλος.