Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Αν ένας σύζυγος διαζευχθεί πιστή Χριστιανή σύζυγο, μολονότι κανείς απ’ αυτούς δεν είναι ένοχος μοιχείας, θα ήταν Γραφικά κατάλληλο γι’ αυτήν να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί του, όταν αυτός επισκέπτεται την οικογένεια;
Ο Λόγος του Θεού δείχνει καθαρά ότι οι σεξουαλικές σχέσεις επιτρέπονται ανάμεσα σ’ ένα σύζυγο και μια σύζυγο, όχι ανάμεσα σε ανύπαντρα άτομα. Επομένως, ένα διαζευγμένο ζευγάρι δεν πρέπει να έχει σεξουαλικές σχέσεις ο ένας με τον άλλο, γιατί αυτό θα ισοδυναμούσε με πορνεία, χωρίς όμως να τους αφήνει ελεύθερους να ξαναπαντρευτούν άλλα άτομα.
Είναι ευνόητο ότι οι Χριστιανοί ενδιαφέρονται πρώτιστα για τις απόψεις και τις κατευθύνσεις του Θεού. Ο Λόγος Του συμβουλεύει συγκεκριμένα: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας και η κοίτη αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.» (Εβραίους 13:4) Ας εξετάσουμε ποια σχέση έχει αυτό στην κατάσταση που δημιουργήθηκε στο παραπάνω ερώτημα.
Σε πολλά μέρη της γης είναι συνηθισμένο για έναν άνδρα και μια γυναίκα, να έχουν σεξουαλικές σχέσεις χωρίς να είναι παντρεμένοι. Μερικοί ισχυρίζονται ότι αυτό είναι και ηθικά κατάλληλο και δεκτό από τον Θεό αν και οι δυο είναι «ερωτευμένοι» ή έχουν δεσμευτεί ο ένας απέναντι του άλλου. Αυτό, όμως, δεν είναι η Χριστιανική άποψη. Επειδή οι Χριστιανοί γνωρίζουν καλά ότι τους «πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός,» θέλουν ν’ αποφεύγουν τόσο τη μοιχεία όσο και την πορνεία.
Όταν ένας άνδρας και μια γυναίκα παντρεύονται βεβαιώνουν μπροστά σ’ όλους ότι είναι ενωμένοι σαν σύζυγοι. Στα μάτια του νόμου, της κοινωνίας και του Θεού, έχουν το δικαίωμα ν’ απολαμβάνουν τα προνόμια του γάμου, περιλαμβανομένων και των γαμήλιων σχέσεων. Οι Γραφές, πραγματικά, προτρέπουν να μην αποστερούν ο ένας τον άλλον από τις γαμήλιες οφειλές: «Ο ανήρ ας αποδίδη εις την γυναίκα την οφειλομένην εύνοιαν ομοίως δε και η γυνή εις τον άνδρα.»—1 Κορινθίους 7:3.
Αλλά τι θα γίνει αν ένα ζευγάρι παίρνει απλώς δικαστική απόφαση χωρισμού, (πράγμα διαφορετικό από το διαζύγιο) που είναι νομικά δυνατή σε μερικές χώρες; Εφόσον είναι ακόμη σύζυγοι νομικά και Γραφικά, δεν πρέπει να έχουν με κανέναν άλλο σεξουαλικές σχέσεις, γιατί αν το έκαναν αυτό θα ήταν μοιχεία που θα ‘μόλυνε το γαμήλιο κρεβάτι.’ Αλλά ένα χωρισμένο ζευγάρι έχει την εκλογή να συμφιλιωθεί και πάλι και να ζήσει μαζί σαν παντρεμένο ζευγάρι που είναι αφού νομικά διαγράψουν το χωρισμό τους.—1 Κορινθίους 7:10, 11.
Εξετάστε κατόπιν την περίπτωση που ένας γαμήλιος σύντροφος, παραδείγματος χάρη ο σύζυγος, προχωρεί το ζήτημα πιο πέρα από το χωρισμό και παίρνει διαζύγιο. Μια πιστή Χριστιανή σύζυγος που αργότερα μαθαίνει ότι (είτε πριν είτε μετά που τη διαζεύχτηκε) υπήρξε άπιστος ηθικά θα μπορούσε να ξαναπαντρευτεί θεωρώντας ότι ο προηγούμενος γάμος της τελείωσε τόσο νομικά όσο και στα μάτια του Ιεχωβά Θεού. Από το άλλο μέρος, αν υπήρχε νομικό διαζύγιο αλλά όχι μοιχεία, το διαζύγιο δεν μπορούσε αφ’ εαυτού να τερματίσει το γάμο στα μάτια του Θεού, γιατί η Βίβλος δείχνει ότι η μόνη έγκυρη βάση για διαζύγιο είναι η ανηθικότητα από μέρους του γαμήλιου συντρόφου.—Ματθαίος 19:6, 9.
Αυτή είναι η κατάσταση με την περίπτωση στο ερώτημα, διότι δηλώνεται σαφώς ότι δεν διαπράχτηκε ανηθικότητα. Ο σύζυγος εγκατέλειψε τη σύζυγό του και πήρε μη Γραφικό διαζύγιο. Σαν συνέπεια αυτού του διαζυγίου δεν είναι πια σύζυγοι με την πλήρη έννοια, γιατί αυτός έβαλε τέλος στο γάμο νομικά. Έτσι τι θα γίνει αν επισκέπτεται την οικογένειά του και θέλει να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές ανάγκες του ή τις ανάγκες της πρώην γυναίκας του; Το να έχουν σεξουαλικές σχέσεις θα ήταν, νομικά και στα μάτια της κοινωνίας, ουσιαστικά το ίδιο σαν να είχαν σεξουαλικές σχέσεις δυο ανύπαντρα άτομα· θα ισοδυναμούσε με πορνεία.
Σ’ αυτή την περίπτωση δεν μετέχει τρίτο μέρος, πράγμα που θα χρειαζόταν για να δοθεί Γραφική υπόσταση στο νομικό διαζύγιο έτσι στα μάτια του Θεού ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα θα ήταν ελεύθεροι να παντρευτούν ένα άλλο άτομο. (1 Κορινθίους 6:16-18) Ωστόσο το να έχουν σεξουαλικές σχέσεις αναμεταξύ τους ασφαλώς θα ήταν περιφρόνηση της συμβουλής του Θεού· σ’ ένα βαθμό θα μόλυναν το γαμήλιο κρεβάτι αφού ο νομικός γάμος τους είχε τελειώσει με το διαζύγιο. Αυτή η διαγωγή θα έφερνε όνειδος σ’ αυτούς και στη Χριστιανική εκκλησία της οποίας η σύζυγος ήταν μέρος. Έτσι, για να παραμείνει αυτή στην εκκλησία πρέπει ν’ αποφεύγει τις σεξουαλικές σχέσεις εκτός αν ο γάμος νομιμοποιηθεί και πάλι. Πρέπει να εφαρμόζει τη Γραφική και γενικά ορθή στάση ότι οι σεξουαλικές σχέσεις πρέπει να περιορίζονται μόνο σε νόμιμα παντρεμένους συντρόφους. Έτσι αυτή θα έδινε στο γάμο την αξιοπρέπεια που του αξίζει σύμφωνα με τη Γραφή.