“Σύναξη σε Παράταξη Μάχης”
Πάντες ούτοι οι άνδρες οι πολεμισταί, μάχιμοι εκ παρατάξεως [συναγόμενοι σε παράταξη μάχης, ΜΝΚ], ήλθον με πλήρη καρδίαν εις Χεβρών. δια να κάμωσι τον Δαβίδ βασιλέα επί πάντα τον Ισραήλ.»—1 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 12:38
1. Ποια επείγουσα κατάσταση σήμερα απαιτεί επαγρύπνηση;
ΣΑΛΠΙΣΤΕ δυνατά την πολεμική πρόσκληση! Ας συναχθούν όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά για το καθήκον! Ο πόλεμος εναντίον του εχθρού φτάνει σε κρίσιμο στάδιο. Οι μέρες είναι επείγουσες. Δεν πρέπει να κοιτάζουμε την ευκολία μας ή να αποκοιμηθούμε νομίζοντας ότι η ένταση του πολέμου μειώθηκε. Αυτό είναι εκείνο που ο εχθρός θα ήθελε να κάνουμε. Αντίθετα, πρέπει να περιμένουμε ότι ο εχθρός θα εξαπολύσει μια αιφνιδιαστική επίθεση γιατί ξέρει ότι ο καιρός του είναι λίγος. Γιαυτό πρέπει να περιμένουμε ότι ο εχθρός θα κάνει ξαφνική επίθεση με την ελπίδα να αιφνιδιάσει εκείνους που πολεμούν για την αλήθεια.—1 Θεσσαλονικείς 5:1-6.
2. Γιατί δεν χρειάζεται να φοβούνται τους εχθρούς τους οι Μάρτυρες τον Ιεχωβά; (Ψαλμός 24:8)
2 Ο Ιεχωβά βλέπει τους πιστούς του μάρτυρες σήμερα σαν μαχητές ενός πνευματικοί πολέμου που γρήγορα φτάνει σ’ ένα κορύφωμα. Όταν χρειάζεται ο Ιεχωβά είναι «δυνατός πολεμιστής» που η «δεξιά» του μπορεί να συντρίψει και να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του. (Έξοδος 15:3, 6, 7) Εξακολουθεί να ισχύει η υπόσχεση που έδωσε στον αρχαίο Ισραήλ που οδηγούνταν από τον άγγελο του: «Εάν όμως προσέχης να υπακούης εις την φωνήν [μου] και πράττης πάντα όσα λέγω, τότε εγώ θέλω είσθαι εχθρός των εχθρών σου και ενάντιος των εναντίων σου.»—Έξοδος 23:20-22.
3. (α) Περιγράψτε τη θέση του Ιησού από το 1914 και μετά. (β) Ποιον πόλεμο διεξάγει; (γ) Γιατί οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού σήμερα υφίστανται επίθεση;
3 Από το φθινόπωρο του έτους 1914 η προφητική αλήθεια αποκαλύπτει στα μάτια της πίστεως μας ότι ο δοξασμένος Χριστός Ιησούς έχει διοριστεί από τον Ιεχωβά σαν Αρχιστράτηγος των ουράνιων στρατιών των πολεμιστών αγγέλων. (Ψαλμός 110:1, 2· Ματθαίος 25:31) Οδήγησε γοργά αυτές τις δυνάμεις εναντίον του Διαβόλου και των αγγέλων του, καθαρίζοντας τους ουρανούς από τη μολυντική παρουσία τους και περιορίζοντας τους στα γειτονικά μέρη της γης. Και τώρα, καθώς ο Χριστός Ιησούς περιμένει το σύνθημα από τον Ιεχωβά για να καταστρέψει τον εχθρό, διευθύνει μια ορατή παγγήινη δράση που κι αυτή έχει σχέση με πόλεμο. (Αποκάλυψις 12:7-9) Ο Σατανάς και οι δαιμονικές ορδές του, επειδή ξέρουν ότι ο καιρός τους είναι λίγος, πολεμούν οργισμένα εναντίον των υπολοίπων από τους χρισμένους ακόλουθους του Ιησού. Γιατί; Επειδή αυτοί διακηρύττουν υπάκουα τη Βασιλεία του Θεού τους και του Χριστού του.—Αποκάλυψις 12:17.
‘Στρατιώτες του Χριστού Ιησού’
4. Εξηγήστε τι είναι εκείνο που κάνει κάποιον ‘καλό στρατιώτη του Χριστού Ιησού.’
4 Είναι φυσικό ότι όλοι εκείνοι που τάσσονται μαζί με το υπόλοιπο του χρισμένου λαού του Θεού πάνω στη γη και το υποστηρίζουν, θα γίνουν κι αυτοί επίσης στόχος του μοχθηρού αυτού πολέμου. Έτσι σε όλους εμάς που υπηρετούμε σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα εφαρμόζεται με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη η προτροπή του Παύλου: «Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού. Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, δια να αρέση εις τον στρατολογήσαντα.» (2 Τιμόθεον 2:3, 4) Κάθε άλλη δραστηριότητα της ζωής πρέπει να είναι σε δεύτερη θέση σε σχέση με την υπηρεσία μας στον μεγάλο Αρχιστράτηγο του Ιεχωβά.
5. (α) Πώς περιγράφει ο Παύλος τον πνευματικό πόλεμο του Χριστιανού; (β) Ποια είναι η απόφαση των Χριστιανών στρατιωτών, και τι θα τους ενθαρρύνει στον αγώνα;
5 Καταλαβαίνουμε πόσο πραγματικός είναι αυτός ο πνευματικός πόλεμος όταν εξετάσουμε στοχαστικά τις παρακάτω υπενθυμίσεις του αποστόλου Παύλου: «Διότι αν και περιπατώμεν εν σαρκί, δεν πολεμούμεν όμως κατά σάρκα· διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, . . . και είμεθα έτοιμοι να εκδικήσωμεν πάσαν παρακοήν, όταν γίνη πλήρης η υπακοή σας.» (2 Κορινθίους 10:3-6· βλέπε επίσης Εφεσίους 6:12.) Σαν στρατιώτες του Χριστού Ιησού, θέλουμε να δείξουμε σ’ όλους ότι υποτασσόμαστε στις πολεμικές διαταγές του και ότι είμαστε πάντα έτοιμοι να συμμετάσχουμε και να φέρουμε σε πέρας τη στρατηγική που εκείνος εκλέγει. Για να ενθαρρυνθούμε λοιπόν, στο πολεμικό πεδίο του πνευματικού αγώνα, ας ανοίξουμε τη Γραφή μας για να δούμε ένα ιστορικό γεγονός στον αρχαίο Ισραήλ. Εκεί μπορούμε να βρούμε σημαντικούς προφητικούς τύπους των γεγονότων που συμβαίνουν τώρα.—Ρωμαίους 15:4· 1 Κορινθίους 10:11.
Μια Εκλογή Βασιλείας—Περασμένη και Τωρινή
6. Περιγράψτε τα γεγονότα που οδήγησαν να δεχτούν τον Δαβίδ σαν βασιλιά και πώς αυτό επηρέασε τα άτομα.
6 Σκεφθείτε την κατάσταση στην εποχή του Βασιλιά Δαβίδ, τον οποίον ο Θεός είχε εκλέξει για βασιλιά πάνω στον Ισραήλ. Οι άντρες του Ιούδα ήταν οι πρώτοι μετά το θάνατο του Σαούλ που αναγνώρισαν ότι ο Θεός διάλεξε τον Δαβίδ σαν βασιλιά τους. Οι υπόλοιπες φυλές εξακολούθησαν να αποβλέπουν στο γιο του Σαούλ, τον Ις-βοσθέ σαν βασιλιά τους κι αυτό κατέληξε σε συνεχή διαμάχη. (2 Σαμουήλ 2:1-11· 3:1) Με τη δολοφονία του Ις-βοσθέ περίπου δύο χρόνια αργότερα, άνοιξε ο δρόμος για να ακολουθήσουν και οι άλλες φυλές τον Ιούδα. Κατόπιν ο Δαβίδ χρίστηκε όπως έπρεπε βασιλιάς πάνω σ’ όλο τον Ισραήλ. (2 Σαμουήλ 4:5-12· 5:1-3) Αλλά εν τω μεταξύ πολλά άτομα έπρεπε ν’ αποφασίσουν για το ποιον θα υπηρετούσαν. Έπρεπε να εξετάσουν τα διαπιστευτήρια αυτού του νεαρού άντρα, του Δαβίδ. Ήταν πραγματικά ο χρισμένος του Θεού; Ήταν εκείνος που θα είχε την ευλογία του Ιεχωβά σε αντίθεση με τη θεία αποδοκιμασία του Σαούλ; Θα οδηγούσε ο Δαβίδ τις στρατιές του Ισραήλ με επιτυχία εναντίον των γειτονικών εχθρών;
7. Τι περιλαμβανόταν στην αποδοχή του Δαβίδ σαν βασιλιά;
7 Είναι φανερό ότι μερικοί Ισραηλίτες αποφάσισαν να ταχθούν με το μέρος του καταδικασμένου οίκου του Σαούλ. Άλλοι αποφάσισαν με βάση την πολιτική σκοπιμότητα, και άλλοι πάλι έμειναν για λίγο διάστημα αναποφάσιστοι. Αλλά αργά ή γρήγορα έπρεπε να γίνει εκλογή, και ευτυχισμένοι ήταν εκείνοι που διάλεξαν να υποστηρίξουν ολοκάρδια τη βασιλεία του Δαβίδ! Αυτοί δεν ήταν ιδιοτελείς ούτε έπαιρναν το δρόμο της ελαχίστης αντιστάσεως. Δεν ήταν δίγνωμοι. Μάλλον η πορεία που διάλεξαν να υποστηρίξουν το Βασιλιά του Ιεχωβά τους οδήγησε να αναλάβουν ενεργό ρόλο σαν υπήκοοι και στρατιώτες του Δαβίδ. Η αφήγηση στο 1 Χρονικών 12:22 λέει ότι «από ημέρας εις ημέραν ήρχοντο προς τον Δαβίδ δια να βοηθήσωσιν αυτόν, εωσού έγινε στρατόπεδον μέγα, ως στρατόπεδον Θεού.»
8. Πώς τα εδάφια 1 Χρονικών 12:32, 38 προσδιορίζουν την ταυτότητα εκείνων που δέχτηκαν τη βασιλεία του Δαβίδ;
8 Από τις λεπτομέρειες της αφηγήσεως παρατηρούμε ότι αυτά τα πλήθη ήταν «άνδρες συνετοί εις την γνώσιν των καιρών, ώστε να γνωρίζωσι τι έπρεπε να κάμνη ο Ισραήλ.» (1 Χρονικών 12:32) Δεν ήταν χλιαροί στην πιστότητα τους στο βασιλιά. Ήταν καλά οπλισμένοι ώστε να προσφερθούν πρόθυμα να δεχτούν την ηγεσία του Δαβίδ στον πόλεμο. Δεν περίμεναν μια βολική ζωή. ‘Διέκριναν τους καιρούς’ και γνώριζαν ότι η βασιλεία περιβαλλόταν από εχθρούς που ήταν έτοιμοι να καταπιούν τον Ισραήλ και να εξαλείψουν τη λατρεία του Ιεχωβά. Εκείνοι που ήρθαν από τα ανατολικά του Ιορδάνη Ποταμού ήταν «άνδρες πολεμισταί, μάχιμοι εκ παρατάξεως [συναγόμενοι σε παράταξη μάχης, ΜΝΚ]» και πρόθυμοι να υπηρετήσουν κάτω από τον Δαβίδ «με πλήρη καρδίαν.»—1 Χρονικών 12:38.
9. (α) Βρίσκουμε μια σύγχρονη παράλληλη κατάσταση σαν και εκείνης στις μέρες του Δαβίδ; (β) Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι σήμερα;
9 Δεν μας συγκινεί όταν παρατηρούμε να ξετυλίγεται μπροστά μας ένα σημερινό αντίστοιχο εκείνης της καταστάσεως; Ο Μεγαλύτερος Δαβίδ, ο Χριστός Ιησούς, έχει εκλεγεί από τον Ιεχωβά και κυβερνά τώρα σαν ουράνιος Βασιλιάς. Τα έθνη του κόσμου εναντιώνονται στη Βασιλεία του. Απειλούν να εξαλείψουν τους υπηκόους του Βασιλιά από τη γη. (Ψαλμός 2:1-3) Γιαυτό σ’ όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι καλούνται να πάρουν τη στάση τους με τη μια πλευρά του ζητήματος ή με την άλλη. Το ζήτημα είναι: Είναι υπέρ ή εναντίον της Βασιλείας του Γιου του Ιεχωβά; Πολλοί άνθρωποι είναι αναποφάσιστοι. Άλλοι καθορίζουν τη στάση τους σ’ αυτό το ζήτημα απλώς γιατί τους συμφέρει, υπολογίζοντας μόνο ιδιοτελώς τη δική τους προσωπική ασφάλεια και το κέρδος.—Σοφονίας 2:2, 3· Ιωήλ 3:14.
10. (α) Γιατί πολλοί είναι αναποφάσιστοι αν θα δεχτούν τη βασιλεία του Χριστού; (β) Ποια ευθύνη έχουν τώρα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
10 Καθώς η φήμη των βασιλικών εκπροσώπων του Θεού πάνω στη γη εξακολουθεί ν’ απλώνεται παντού, όλο και περισσότερα άτομα μπορούν να κάνουν μια νοήμονα εκλογή. (Μιχαίας 4:1-3· Ζαχαρίας 8:23) Πολλοί είναι αναποφάσιστοι μόνο και μόνο γιατί τους λείπει η γνώση των γεγονότων τους λείπει η διορατικότητα για τη σημασία αυτών των καιρών και για το πόσο επείγον είναι να λάβουν τη σταθερή στάση απέναντι στη Βασιλεία του Θεού. Γιαυτό τα πλήθη εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από την επιρροή της Σατανικής προπαγάνδας και κινδυνεύουν να συρθούν στην καταστροφή μαζί με τον Σατανά και τους συνενόχους του. Γιαυτό η επείγουσα πρόσκληση για όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι να συναχθούν με το μέρος του Μεγαλύτερου Δαβίδ, του Χριστού Ιησού, οπλισμένοι και καταρτισμένοι για να πολεμήσουν εναντίον του εχθρού.—Παράβαλε με Ματθαίο 12:30.
Ποιοι Έχουν τα Προσόντα για Μάχη;
11. Εξηγήστε πώς έδειξε ο Ιησούς τον τρόπο με τον οποίο η υπακοή μας στον Χριστό μπορεί να είναι ‘πλήρης’.
11 Στον πνευματικό τους πόλεμο, όλοι οι στρατιώτες του Χριστού πρέπει να ανταποκρίνονται σε μερικές πολύ σπουδαίες απαιτήσεις. Για παράδειγμα, ο Παύλος έδειξε πώς η υπακοή τους στον Χριστό πρέπει να είναι «πλήρης.» (2 Κορινθίους 10:5, 6) Πώς μπορούμε να καθορίσουμε αν αυτή αντανακλάται τώρα στην πορεία και στη στάση μας; Οι ακόλουθες ερωτήσεις θα πρέπει να μας βοηθήσουν στην ατομική μας απόφαση:
Έχουμε πραγματικά βάλει την υπηρεσία μας στον Θεό και στον Χριστό πολύ πάνω από τις ανθρώπινες συγγένειες; (Ματθαίος 10:37)
Έχουμε απαλλαγεί από κάθε φιλοδοξία να πλουτίσουμε σε υλικά πράγματα ή να μας επαινούν οι κοσμικοί κύκλοι; (Λουκάς 6:20-26)
Είμαστε ανήσυχοι να ευχαριστήσουμε τον Ηγέτη και Αρχηγό μας αντί να είμαστε ανήσυχοι για τα πράγματα εκείνα που ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί να μας προμηθεύει—τροφή, ρούχα και στέγη; (Ματθαίος 6:25-32)
Έχουμε σταματήσει να κρίνουμε και να επικρίνουμε τους συστρατιώτες μας που υπηρετούν τον Χριστό ώστε να μη φέρουμε διαφορές και διαιρέσεις στις άγιες τάξεις; (Λουκάς 6:37· Ψαλμός 133:1-3)
Αγαπάμε πραγματικά τους αδελφούς μας και επιδιώκουμε το καλό όλων εκείνων που είναι μαζί μας στρατευμένοι σ’ αυτόν τον πνευματικό πόλεμο εναντίον των εχθρών του Θεού; (Ιωάννης 13:35· 1 Πέτρου 4:8)
Αυτές είναι ερευνητικές ερωτήσεις στις οποίες πρέπει να απαντήσουν όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού προσωπικά.
12. Με ποιον τρόπο μπορεί να προσδιοριστεί η ταυτότητα των φίλων και των εχθρών της Βασιλείας του Θεού; (Ματθαίος 25:31-46)
12 Ένα άλλο σπουδαίο ζήτημα που πρέπει να ληφθεί υπόψη στον Χριστιανικό μας πόλεμο είναι αν έχουμε σαφή όραση του χάσματος που χωρίζει την καθαρή οργάνωση του Θεού από τις ανεκτικές, ανήθικες οργανώσεις αυτού του κόσμου. (Γένεσις 3:15· Ψαλμός 97:10) Οι αντίπαλες στρατιές πρέπει να διακρίνουν καθαρά ανάμεσα στους φίλους τους και στους εχθρούς τους. Αυτό κατορθώνεται από τις διαφορετικές στολές και από τα εμβλήματα που φοράνε. Έχουμε εκπαιδευτεί για το ποιοι είναι οι καρποί του πνεύματος του Θεού. Έχουμε μάθει για τα έργα της σάρκας που είναι επίσης φανερά σαν καρποί. (Γαλάτας 5:19-24) Έτσι δεν υπάρχει πραγματικά ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στην οργάνωση του Θεού και στην οργάνωση του Σατανά.
13. Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων για το πνευματικό μας καλό;
13 Κι ακόμη, δείχνουμε με την πορεία της ενεργείας μας ότι ‘έχουμε συναίσθηση της ανάγκης μας για πνευματική τροφή’ τακτικά; (Ματθαίος 5:3· Εβραίους 10:25) Στον σαρκικό πόλεμο είναι ουσιώδες οι αξιωματικοί και το άλλο προσωπικό να έχουν ενημερωτικές συσκέψεις για να τηρούνται ενήμεροι για τις κινήσεις στο πεδίο της μάχης καθώς και για τις τελευταίες στρατηγικές μεθόδους από μέρους του εχθρού. Παρόμοια οι συναθροίσεις μας στην Αίθουσα Βασιλείας ή αλλού είναι ζωτικές για να ενισχυόμαστε τακτικά από τον Λόγο του Θεού και το άγιο πνεύμα του, καθώς και για να κρατιόμαστε άγρυπνοι για τις κινήσεις του εχθρού.—1 Πέτρου 5:8.
14. Πώς τα λόγια του Ζαχαρία στο Λουκά 1:74, 75 εκφράζουν καλά τα αισθήματά μας;
14 Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε όλοι μας στον Ιεχωβά και στον Γιο του που μας εξαρτίζουν τόσο καλά για τον πνευματικό πόλεμο! Όπως ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Ιωάννη του Βαφτιστή, αισθανόμαστε την ανάγκη να αινέσουμε τον Ιεχωβά που έκανε «να ελευθερωθώμεν εκ της χειρός των εχθρών ημών και να λατρεύωμεν αυτόν αφόβως εν οσιότητι και δικαιοσύνη ενώπιον αυτού πάσας τας ημέρας της ζωής ημών.» (Λουκάς 1:74, 75) Έχουμε ελευθερωθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Και τώρα, έχοντας ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ηγέτη και στρατιωτικού Διοικητή, είμαστε σε θέση να μπούμε σε παράταξη μάχης για να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς του Θεού και του Χριστού.
15, 16. (α) Ποιους «λογισμούς» και «υψώματα επαιρόμενα» έχει εμφυτεύσει ο Σατανάς στις διάνοιες των ανθρώπων; (β) Πώς μόνο μπορούν ν’ ‘ανατραπούν’ αυτά και σε ποιο βαθμό γίνεται αυτό;
15 Όλα τα όπλα και οι στρατιωτικές δυνάμεις αυτού του κόσμου είναι απλά παιδικά παιχνίδια αν συγκριθούν με τις ψεύτικες φιλοσοφίες και παραδόσεις ανθρώπων που είναι εμπνευσμένες από τον Σατανά και τις δαιμονικές του δυνάμεις. Φιλοδοξώντας να είναι σαν τον Θεό σε μεγαλειότητα και δύναμη, ο Σατανάς διέδωσε τις ψεύτικες διδασκαλίες του σ’ όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. Διαψεύδει τον αληθινό Θεό και ισχυρίζεται απατηλά ότι αυτός ο ίδιος είναι η πηγή της γνώσεως. Διδάσκει ότι ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη τον Ιεχωβά, ότι μπορεί μόνος του να προοδεύσει ως το σημείο να είναι σαν τον Θεό. Ο Διάβολος αρνιέται το δικαίωμα του Θεού σαν δημιουργού και εξαπατάει το ανθρώπινο γένος με την ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν εξελίξεως. Κατάφερε να κάνει μεγάλα πλήθη να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πραγματικός θάνατος, ότι αυτό που φαίνεται σαν θάνατος στην πραγματικότητα είναι μια αλλαγή σε κάποια άλλη μορφή ζωής. Προώθησε διάφορες μορφές διακυβερνήσεως, που όλες τους ήταν ριζωμένες στη βαθιά ιδιοτέλεια. Αυτά και πολλά άλλα είναι ‘λογισμοί και υψώματα επαιρόμενα εναντίον τής γνώσεως του Θεού,’—2 Κορινθίους 10:5.
16 Αυτές οι ‘βαθιά ριζωμένες ιδέες’ πρέπει να ανατραπούν, να ξεσκεπαστούν, ώστε τα θύματα της απάτης να μπορέσουν να ελευθερωθούν διανοητικά και πνευματικά. (2 Κορινθίους 10:4) Έχουμε όλη την αναγκαία πανοπλία και τα όπλα—την πίστη για ασπίδα, την αλήθεια σαν ενισχυτική ζώνη, τη δικαιοσύνη για προστασία της καρδιάς, την ελπίδα της σωτηρίας για κράνος, τον Λόγο του Θεού για σπαθί και το άγγελμα της ειρήνης για να βοηθούμε εκείνους που θέλουν να υποτάσσονται στον εκλεγμένο Βασιλιά του Ιεχωβά. (Εφεσίους 6:14-17) Με τη χρήση αυτών των πνευματικών όπλων οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά απελευθερώνουν αναρίθμητους αιχμαλώτους!
Η Νίκη Είναι Βέβαιη
17. Ποια έκβαση τονίζει ο Ψαλμός 45:3, 4 όταν ο Χριστός συγκρούεται με τον εχθρό στον τελικό πόλεμο;
17 Είναι κοντά ο καιρός που ο Ιεχωβά θα δώσει το σύνθημα στον εκλεγμένο Βασιλιά του, να κάνει έναν τελικό πόλεμο εναντίον του εχθρού. Απευθυνόμενος σ’ αυτόν τον Αρχηγό των ουράνιων στρατιών ο Ιεχωβά θα φωνάξει δυνατά με τα λόγια του Ψαλμού 45, εδάφια 3 και 4: «Περίζωσον την ρομφαίαν σου επί τον μηρόν σου, δυνατέ, εν τη δόξη σου και εν τη μεγαλοπρεπεία σου. Και κατευοδού εν τη μεγαλειότητί σου και βασίλευε εν αληθεία και πραότητι και δικαιοσύνη· και η δεξιά σου θέλει σοι δείξει φοβερά πράγματα.» Η έκβαση αυτής της δράσεως είναι βέβαιη. Ολόκληρη η οργάνωση του Σατανά, ορατή και αόρατη, θα εξαλειφθεί, απαλλάσσοντας τη γη από κάθε κακή και. καταδυναστευτική εξουσία. Τι ευτυχισμένη μέρα θα είναι εκείνη γι’ αυτούς που θα επιζήσουν, όταν όλοι οι καταδυνάστες και οι ψεύτες και οι πόρνοι και οι καταστροφείς της γης θα έχουν εξαφανιστεί για πάντα!—Αποκάλυψις 11:16-18· 19:11-21.
18. Πώς γίνεται από το 1914 η ‘σύναξη σε παράταξη μάχης’;
18 Συγκινούμαστε να βλέπουμε στις μέρες μας την εκπλήρωση αυτών των δραματικών καταστάσεων που έχουν καταγραφεί στις Γραφές! Σήμερα οι χρισμένοι πνευματικοί αδελφοί του Χριστού Ιησού, ήταν οι πρώτοι που τον δέχτηκαν σαν Βασιλιά τους, μετά την ενθρόνιση του το 1914. Όλοι ‘συνάχθηκαν σε παράταξη μάχης.’ Τότε, και ιδιαίτερα από το 1935 όταν έπεσε φως πάνω στο Αποκάλυψις 7:9-17, ένα ‘αναρίθμητο πλήθος’ διέκρινε την αληθινή πηγή της επιτυχίας και της ευλογίας και έχουν ‘συναχθεί μαζί’. Ενώθηκαν με τους σύγχρονους πνευματικούς Ισραηλίτες, όλοι τους συναγμένοι σε παράταξη μάχης, έτοιμοι να συμμετάσχουν στα παθήματα και στις ταλαιπωρίες, του ανοιχτού πνευματικού πολέμου εναντίον ολόκληρης της οργανώσεως του Σατανά—για την τιμή και δόξα του Ιεχωβά.—Ζαχαρίας 2:11.
19. Ποια, λοιπόν, πρέπει να είναι η απόφαση κάθε ανδρείου μάρτυρα του Ιεχωβά;
19 Είναι, λοιπόν, σαφές ότι οι καιροί επείγουν. Σήμερα δεν είναι καιρός για να σκεφτόμαστε ότι ο πνευματικός πόλεμος τελείωσε. Είθε ποτέ να μη μας αιφνιδιάσει ο εχθρός καθώς φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο της ιερής μας υπηρεσίας. Είτε είμαστε από το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών είτε από τον πολύ όχλο των συντρόφων τους, ας ‘συναχθούμε σε παράταξη μάχης, με πλήρη καρδιά.’ Ας διασαλπίσουμε θαρραλέα την πολεμική πρόσκληση γιατί ο Ιεχωβά μάς βεβαιώνει για τη νίκη!—2 Χρονικών 20:15.
Συνοπτικά:
□ Γιατί είναι τώρα επείγον να ‘συναχθούμε σε παράταξη μάχης’;
□ Σε τι είδους πόλεμο είναι αναμιγμένοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
□ Ποιο ζωτικό ζήτημα αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι σήμερα;
□ Ποιος έχει τα κατάλληλα προσόντα σαν ‘στρατιώτης του Χριστού Ιησού’;
□ Ποια νίκη είναι τώρα εξασφαλισμένη;
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Το να συναθροιζόμαστε τακτικά στην Αίθουσα Βασιλείας (1) μας ενδυναμώνει για πνευματικό πόλεμο, (2) μας βοηθάει να ‘διακρίνουμε τους καιρούς’ και (3) μας δείχνει πώς να υπηρετούμε με ‘πλήρη καρδιά’