Πώς Αντιμετωπίζω τη Φτώχεια
ΕΙΣΤΕ χήρα; Κι εγώ το ίδιο. Ίσως όπως κι εγώ να μείνατε με παιδιά χωρίς καμιά άμεση πηγή εισοδήματος. Ο σύζυγός μου πέθανε το 1973, αφήνοντας με μέ τρεις γιους, ηλικίας 20, 16 και 14. Ο θάνατος του ήταν ένα σοβαρό πλήγμα και μια βαθιά απώλεια στη ζωή μου. Κατόπιν, σύντομα μετά το θάνατό του, ήρθε κι ένα άλλο χτύπημα—δύο από τους γιους μου, ο πιο μεγάλος και ο νεότερος, αποφάσισαν να φύγουν από το σπίτι. Γιατί; Αφήστε με να σας εξηγήσω.
Ο σύζυγός μου κι εγώ ήμασταν Ινδουιστές, και είχαμε αναθρέψει και τα παιδιά μας σαν Ινδουιστές. Ωστόσο, κάπου 10 χρόνια πριν από το θάνατο του συζύγου μου, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν έρθει σ’ επαφή μαζί μου μέσω της συστηματικής τους δράσεως κηρύγματος. Το Βιβλικό τους άγγελμα για σωτηρία μέσω της Βασιλείας του Θεού με προσέλκυσε. Μετά από μερικούς μήνες σοβαρών Γραφικών συζητήσεων και μελέτης, πείστηκα ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός και ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο διορισμένος Σωτήρας του Θεού για το ανθρώπινο γένος. (Ψαλμός 83:18· Πράξεις 4:12) Έτσι, παρά την επιθυμία της οικογένειάς μου και ενόψει της φανερής δυσαρέσκειας του συζύγου μου, έγινα Χριστιανή μάρτυς του Ιεχωβά και βαφτίστηκα.
Στην Ινδουιστική κοινότητα, η Χριστιανοσύνη φέρνει ένα ασυγχώρητο στίγμα, το οποίο ο σύζυγός μου δεν μπορούσε να ανεχθεί. Εναντιωνόταν στη Χριστιανική μου λατρεία μέχρι τη μέρα που πέθανε. Τόσο ο πιο μεγάλος όσο και ο πιο μικρός γιος μου ακολούθησαν το θέλημα του πατέρα τους και επιδίωξαν τον Ινδουιστικό τρόπο ζωής. Άρπαξαν το θάνατο του πατέρα τους σαν ευκαιρία για να εγκαταλείψουν το σπίτι κι έτσι να απαλλαγούν από το στίγμα ότι έχουν Χριστιανή μητέρα. Ωστόσο, μπόρεσα να πείσω τον δεύτερο γιο μου, τον Τζαγιασιμμάν, για την αλήθεια και για τη λογικότητα της Βίβλου και για το ζωοσωτήριο περιεχόμενό της. Τώρα είχα μείνει μόνη με τον Τζαγιασιμμάν. Πώς θα μπορούσαμε ν’ αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια αυτή στην οποία βρεθήκαμε;
Με Πρακτικότητα και Οικονομία
Ξεπερνώντας τα πρώτα στάδια του βαθιού συγκλονισμού και συνειδητοποιώντας ότι ο κουβαλητής μου τώρα είχε φύγει, κάθησα κάτω για να ελέγξω την κατάστασή μου. Δεν μπορούσα να πάρω καμιά κρατική χορηγία ή κυβερνητική προμήθεια από κοινωνική ασφάλιση. Είχα αφεθεί μόνη μου για να θρέψω τον εαυτό μου. Πράγματι, μέχρι πρόσφατα μια χήρα στην κοινότητα μου θεωρούνταν το τελευταίο σκαλί στην κοινωνική κλίμακα. Η κοινωνική της μερίδα ήταν τόσο άθλια ώστε μερικές φορές η χήρα προτιμούσε να ριχτεί πάνω στην επιτάφεια φωτιά του συζύγου της για να πεθάνει.
Αλλά έχουμε ένα μικρό σπίτι τριών δωματίων δικό μας εδώ στο Μαδράς στην Ινδία. Έτσι τουλάχιστον έχουμε μια στέγη πάνω από τα κεφάλια μας. Αποφάσισα να νοικιάσω το ένα από τα δωμάτια και σύντομα είχα ένα μικρό αλλά τακτικό μηνιαίο εισόδημα από 60 ρουπίες (περίπου 650 δραχμές). Επίσης έχω μια ποδοκίνητη ραπτική μηχανή· έτσι άρχισα να δουλεύω σαν μοδίστρα φτιάχνοντας ιδιαίτερα μικρά παλτά τα οποία φοριούνται από τις κυρίες κάτω από τα σάρη τους. Με τον καιρό απόκτησα μερικές τακτικές πελάτισσες και το συνολικό μηνιαίο εισόδημά μου αυξήθηκε στις 144 ρουπίες (γύρω στις 1.400 δραχμές).
Και πάλι, όμως, πρέπει να ζούμε απλά. Το σπίτι μου έχει ηλεκτρικό και εγκατάσταση νερού, αλλά δεν έχουμε σχεδόν καθόλου έπιπλα. Αυτό, όμως, δεν μας φέρνει και μεγάλες δυσκολίες· εκατομμύρια από τους συμπολίτες μου ζουν χωρίς έπιπλα. Συνηθίσαμε να κοιμόμαστε πάνω σε λεπτά στρώματα απλωμένα πάνω στο πάτωμα. Εφόσον το πάτωμα είναι καθαρό, το βρίσκουμε άνετο να καθόμαστε σταυροπόδι πάνω στο πάτωμα για να τρώμε τα γεύματα μας. Χρησιμοποιώ μια γκαζιέρα βενζίνης με φιτίλι για να μαγειρεύω, και ούτε αυτό μου προξενεί πρόβλημα γιατί είναι πιο βολικό από το να χρησιμοποιώ ξύλα στο ύπαιθρο. Τι τρώμε;
Ο Τζαγιασιμμάν κι εγώ τρώμε αρκετά καλά. Για πρωινό το αγαπημένο μας φαγητό είναι αυτό που ονομάζουμε ίντλι. Είναι μια μικρή πίττα από αλεύρι ρυζιού ανακατωμένο με αλεσμένα όσπρια, μαγειρεμένο στον ατμό και σερβιρισμένο με τουρσί, που είναι ένα μίγμα από αλεσμένη καρύδα, βότανα και καρυκεύματα. Εδώ στην Ινδία, δύο ή τρία ίντλις, μια μπανάνα και μια κούπα καφέ θεωρούνται ένα αρκετά δυναμωτικό πρόγευμα.
Το μεσημεριανό μας και το βραδινό μας φαγητό αποτελείται από ρύζι και κάρρυ, το βασικό μας διαιτολόγιο. Χάριν οικονομίας συχνά ετοιμάζω κάρρυ με λαχανικά, που έχει ποικιλία επειδή χρησιμοποιώ διαφόρους τύπους λαχανικών από μέρα σε μέρα.
Κάποτε, για ν’ αντιμετωπίσω τις οικονομικές μας δυσκολίες, μετέτρεψα ένα από τα δωμάτια του σπιτιού μας σε μικρό εστιατόριο. Σηκωνόμουν στις 4 κάθε πρωί και ετοίμαζα ίντλις, τουρσί και καφέ, και ετοίμαζα προγεύματα για τακτικούς πελάτες. Με λίγο ράψιμο στο σπίτι και μαγείρεμα επιπρόσθετα με το εισόδημα από το δωμάτιο που νοικιάζω, μπορέσαμε να κερδίζουμε αρκετά για τις καθημερινές μας απαιτήσεις. Ωστόσο, υπήρξε και κάτι άλλο που βοήθησε πολύ ν’ αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια μας εκτός από την πρακτικότητα και την οικονομία.
Μια Μεγαλύτερη Πηγή Βοήθειας
Είναι η βοήθεια που έχω λάβει από το Λόγο του Θεού, τη Βίβλο. Με ποιο τρόπο με βοήθησε η Βίβλος ν’ αντιμετωπίσω τη φτώχεια; Ασφαλώς υπάρχει το καλό παράδειγμα πιστών αντρών και γυναικών από τους Βιβλικούς χρόνους, όπως του πατριάρχη Ιώβ που, για κάποιο καιρό, υπόμεινε ζωή απόρου, με ταπεινώσεις και παρενοχλήσεις. Ο αναλογισμός των παραδειγμάτων αυτών με βοήθησε να υπομείνω τις δοκιμασίες μου.—Ιώβ 1:13-19· 2:7-9· 21:7.
Κατόπιν η πίστη που έχω αποκτήσει από τη Βίβλο με έχει ενθαρρύνει πολύ. Αν και ζω στα όρια της φτώχειας, δεν μνησικακώ ούτε έχω πικρία. Η Βιβλική αλήθεια με γεμίζει με θετική άποψη. Έχω μάθει ότι αν βάζω τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού πρώτα στη ζωή μου και είμαι πρόθυμη να εργάζομαι και να κερδίζω χρήματα με έντιμο τρόπο, ο Ιεχωβά Θεός θα μου προμηθεύσει τα αναγκαία για τη ζωή ακριβώς όπως βεβαίωσε ο Ιησούς Χριστός: «Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί· επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» (Ματθαίος 6:31-33) Πόσο ευγνώμων είμαι που αυτή ήταν και η προσωπική μου πείρα!
Η πίστη μου στις Βιβλικές αυτές υποσχέσεις με βοήθησε να είμαι ευχαριστημένη με το μέρος μου στη ζωή, και συχνά κάνω σκέψεις πάνω στο Γραφικό εδάφιο 1 Τιμόθεον 6:8, που λέει: «Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.»
Η Βιβλική αλήθεια με έχει βοηθήσει και με άλλους τρόπους, επίσης. Όταν ήμουν Ινδουίστρια και ζούσα στην Ινδουιστική κοινωνία, είχα συνηθίσει σε μια ζωή με μεγάλο μέτρο προστασίας και καταφυγίου από τον σύζυγό μου. Έτσι είχα αποκτήσει μια στάση νευρικότητας και απομονώσεως απέναντι στη συντροφιά άλλων ανθρώπων δημόσια. Τώρα, όμως, αυτό που έμαθα από τη Βίβλο με έχει κινήσει να επισκέπτομαι και να συναντώ ανθρώπους στα σπίτια τους και να τους μιλάω για τους σκοπούς του Θεού, περιλαμβανομένης της υπόσχεσής του να εγκαθιδρύσει μια δίκαιη Νέα Τάξη στην οποία η φτώχεια δεν θα υπάρχει πια. (Ψαλμός 72:12-14) Αποδίδω την υπέροχη αυτή αλλαγή στη στάση μου απέναντι στη θεία σοφία που περιέχεται στη Βίβλο. Όπως λέει ο Ψαλμός 19:7: «Ο νόμος του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν η μαρτυρία του Κυρίου [Ιεχωβά, ΜΝΚ] πιστή, σοφίζουσα τον απλούν.»
Από εκτίμηση, έχω προσαρμόσει τη ζωή μου έτσι ώστε τώρα είμαι ολοχρόνια ευαγγελιζόμενη του αγγέλματος της Βασιλείας του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω πια καιρό για το μικρό μου εστιατόριο. Αλλά τώρα νοικιάζω τα δυο από τα δωμάτια μου με συνολικό μηνιαίο εισόδημα 120 ρουπίες (γύρω στις 970 δραχμές), και συνεχίζω να κάνω ράψιμο στο σπίτι στο βαθμό που μου το επιτρέπει ο χρόνος. Ο Τζαγιασιμμάν επίσης κερδίζει λίγα χρήματα κάθε μήνα από διάφορες μικροδουλειές, και προσφέρει πρόθυμα το 75 τα εκατό αυτών που βγάζει για τα έξοδα της διαβιώσεώς του. Περιορίζουμε τις ανάγκες και τις δαπάνες της ζωής μας στο συνολικό μηνιαίο μας εισόδημα. Αυτό μου επιτρέπει να δαπανώ χρόνο κάθε μέρα επισκεπτόμενη τους ανθρώπους στα σπίτια τους, ανακουφίζοντας εκείνους που θρηνούν, ακριβώς όπως κι εγώ έχω ανακουφιστεί από το Λόγο του Θεού, τη Βίβλο.—Ματθαίος 5:4· 2 Κορινθίους 1:3, 4.
Ασφαλώς υπάρχουν φορές που έχω αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες—ξαφνικές και απρόσμενες δαπάνες—και αναρωτήθηκα πώς να τα βγάλω πέρα. Ωστόσο έχω νοιώσει ότι ο Ιεχωβά πάντοτε με κάποιο τρόπο φροντίζει. Πάντοτε κάτι γινόταν που με βοηθούσε να αντιμετωπίσω την ανάγκη. Ίσως μερικά χρήματα που έρχονταν με το ταχυδρομείο από κανέναν από τους γιους μου, οι οποίοι δεν με είχαν ξεχάσει τελείως. Ή έπαιρνα κάποια απρόσμενη παραγγελία για το φόρεμα μιας κυρίας. Έτσι, αν και στα χρόνια που πέρασαν μερικές φορές βρέθηκα σε ανάγκη, ωστόσο επειδή είχα τη θέληση να εργαστώ σκληρά και έκανα πάντοτε σκέψεις να αξιοποιήσω οποιουσδήποτε πόρους μπορούσα να βρω, ποτέ δεν έμεινα αβοήθητη.—Από συνεργάτη.