Γιορτάζοντας 40 Χρόνια Ιεραποστολικής Εκπαίδευσης
ΑΝ βρισκόσασταν κάπου κοντά στο Κουήνς της Νέας Υόρκης στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις 6 Μαρτίου 1983 θα αναρωτιόσασταν γιατί υπήρχε όλος αυτός ο ενθουσιασμός. Ένα γεμάτο ζωντάνια πλήθος 2.000 ατόμων ξεχύθηκε για να δει την αποφοίτηση των 38 σπουδαστών που απάρτιζαν την 74η τάξη της Γαλαάδ!
Οι κοσμικές τελετές αποφοίτησης συνήθως είναι κάτι περισσότερο από ξερές, τυποποιημένες ομιλίες. Ωστόσο οι αποφοιτήσεις της Γαλαάδ είναι κάτι το μοναδικό. Οι απόφοιτοι αυτής της τάξης για παράδειγμα, στέλνονται σε 16 χώρες σαν ιεραπόστολοι. Εκείνοι που ενδιαφέρονται για το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας δεν μπορούν παρά να συγκινηθούν από αυτό! Και ο εισηγητής της αποφοίτησης Α. Ντ. Σρέντερ του Κυβερνώντος Σώματος, εξήγησε ότι η αποφοίτηση αυτή σημείωνε 40 χρόνια της ιεραποστολικής αυτής εκπαίδευσης. Από την 1 Φεβρουαρίου 1943, όταν εγκαινιάστηκε η σχολή, παραπάνω από 6.000 σπουδαστές από 50 και πάνω χώρες έχουν περάσει από τη σχολή αυτή. Παρόλ’ αυτά το κήρυγμα σε μια ξένη χώρα παρουσιάζει πολλές δυσκολίες. Έτσι διάφοροι ομιλητές στο πρόγραμμα έδωσαν συμβουλή στους μελλοντικούς αυτούς ιεραποστόλους.
«Η ταπεινοφροσύνη μπορεί να σας διαφυλάξει», είπε ο Μάρτιν Πέτσινγκερ. Όταν φτάσουν στο διορισμό τους, οι ιεραπόστολοι θα συναντήσουν πολλούς νέους ανθρώπους για να συνεργαστούν. «Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους», είπε ο Μάρτιν Πέτσινγκερ, αλλά με την ταπεινοφροσύνη μπορούμε «να κάνουμε προσαρμογές στους εαυτούς μας» έτσι ώστε να περνάμε καλά μαζί τους. Ο Μαξ Λάρσον της επιτροπής εργοστασίου, συμβούλευσε τους σπουδαστές να «σκέφτονται σαν ιεραπόστολοι». Ποτέ δεν πρέπει ούτε καν να φιλοξενήσουν στη διάνοια τους σκέψεις ότι θα εγκαταλείψουν το διορισμό τους, συμβούλευσε, αλλά, μάλλον, να αντιμετωπίζουν κάθε πρόβλημα με την αποφασιστικότητα ότι θα μείνουν εκεί.
Οι εκπαιδευτές Ου. Β. Γκλας και Τζ. Ρέντφορντ είχαν εργαστεί μαζί με τους σπουδαστές καθημερινά επί πέντε μήνες. Γιαυτό ο Ου. Β. Γκλας ενθάρρυνε τους ιεραποστόλους να είναι σαν τον απόστολο Παύλο, ο οποίος ήταν πρόθυμος να ‘γίνει σπονδή’ υπέρ των άλλων. Μίλησε για μια νεαρή ιεραπόστολο που πήγε με το σύζυγό της στο έργο περιοχής στο Νότιο Ειρηνικό. Δεν ήταν εύκολο γι’ αυτήν την μάλλον λεπτεπίλεπτη γυναίκα να ταξιδεύει μέσα από τη θαμνώδη ζούγκλα να σκαρφαλώνει πάνω σε λόφους μέχρι που τελικά να εξαντλείται τελείως. Ωστόσο προσκολλήθηκε στο έργο της και βρήκε ευχαρίστηση στο να βοηθάει τους αδελφούς και τις αδελφές της. Ο Τζακ Ρέντφορντ ενθάρρυνε ακόμη τους ιεραποστόλους να «δέχονται το κακό μαζί με το καλό»—πράγμα που σημαίνει ότι θα κουράζονταν, θα στερούνταν ορισμένες ανέσεις, και ίσως να υπέφεραν και από ασθένειες. Κατά καιρούς θα μπορούσαν να τους λείψουν πράγματα, όπως ας πούμε το αγαπημένο τους αναψυκτικό. Αλλά αν κρατούν τα μάτια τους πάνω στα «μη βλεπόμενα,» θα μπορούσαν παρόλ’ αυτά να βρίσκουν γλυκιά χαρά στο διορισμό τους.—2 Κορινθίους 4:16-18.
Ο Θηοντόρ Τζάρας και ο Μίλτον Χένσελ του Κυβερνώντος Σώματος επίσης είχαν κάποιες θερμές νουθεσίες για να πουν. Ο Τζάρας υπενθύμισε στους σπουδαστές τους Ισραηλίτες οι οποίοι, αν και είχαν δει τις θαυματουργικές πληγές και το σχίσιμο στη μέση της Ερυθράς θάλασσας, ξέχασαν τον Ιεχωβά. (Δευτερονόμιον 6:10-12) Ο Μίλτον Χένσελ ανέπτυξε τις παρατηρήσεις του γύρω από το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:12, το οποίο αντιπαραβάλλει το χρήμα με τη θεόδοτη σοφία. Σε μερικές χώρες ο πληθωρισμός έχει κάνει το χρήμα τελείως άχρηστο. Ωστόσο, η γνώση που έχουν αποκτήσει οι σπουδαστές θα μπορούσε να ‘διασκορπιστεί’ για να ωφελήσει πολλούς.—Παροιμίαι 15:7.
Τέλος ο πρόεδρος της Σχολής Γαλαάδ, Φ. Ου. Φρανς, μίλησε πολύ γύρω από το θέμα «Οργάνωση του Ιεχωβά». Υπενθύμισε το χρόνο κατά τον οποίο η ανάγκη για οργάνωση δεν ήταν σαφώς κατανοητή από το λαό του Ιεχωβά. Παρόλ’ αυτά καθώς η κατανόηση μας για τη Βίβλο αύξανε, φτάσαμε να γνωρίζουμε ότι υπήρχαν μονάχα δύο οργανώσεις—του Ιεχωβά και του Σατανά. Γιαυτό παρότρυνε τους ιεραποστόλους να προσκολληθούν στην οργάνωση που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά.
Το απόγευμα οι σπουδαστές παρουσίασαν ένα συναρπαστικό πρόγραμμα με σλάιντς που έδειχνε την ιστορία της Σχολής Γαλαάδ. Επίσης έπαιξαν ένα συγκινητικό σύγχρονο δράμα, που με ρεαλισμό απεικόνιζε μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί γονείς στην επικοινωνία με τα παιδιά τους.
Έχουμε την πεποίθηση ότι οι ιεραπόστολοι αυτοί που αποφοίτησαν θα προσαρμοστούν στα νέα τους σπίτια και θα συνεισφέρουν πολύ στην πρόοδο του παγκόσμιου έργου κηρύγματος. Εκείνοι που πήγαν πριν απ’ αυτούς ασφαλώς το έχουν πετύχει αυτό.
[Εικόνα στη σελίδα 30]
Η οικογένεια του Μπέθελ του Μπρούκλυν παρακολουθεί την τελετή της αποφοίτησης της 40ης επετείου από την ίδρυση της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς