«Ζητάτε Ειρήνη και Επιδιώκετέ Την»
1. (α) Πώς μπορούμε να ‘ζητούμε ειρήνη και να την επιδιώκουμε’ σ’ αυτόν τον βίαιο κόσμο; (β) Σε καιρούς δοκιμασίας, γιατί θα πρέπει να κάνουμε θερμές δεήσεις στον Ιεχωβά;
ΠΩΣ μπορούμε να εφαρμόσουμε τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου, που αναφέρεται πιο πάνω, αφού μας περιβάλλει ένας βίαιος κόσμος; Ο Πέτρος απαντάει, λέγοντάς μας να ‘εκκλίνουμε από το κακό και να πράξουμε το καλό.’ Χρειάζεται, λοιπόν, να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια για να έρθουμε σε ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό με βάση την πίστη στη θυσία του Ιησού Χριστού. Μετά απ’ αυτό επιδιώκουμε ειρήνη με το ν’ ακολουθούμε στενά τους κανόνες που έχει γράψει ο Θεός στο Λόγο του. «Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών, το δε πρόσωπον του Κυρίου είναι κατά των πραττόντων κακά.» (1 Πέτρου 3:11, 12) Όταν οι κακοί άνθρωποι προσπαθούν να μας κάνουν κακό μπορούμε να κάνουμε θερμές δεήσεις στον Ιεχωβά. Μπορούμε να τον επικαλεστούμε δυνατά με το όνομά του να μας βοηθήσει, όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με κάποιο βιαστή ή άλλο κακοποιό.—Παράβαλε με Δευτερονόμιο 22:25-27.
2. Όταν αντιμετωπίζουμε βία, ποια εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε όπως το διατύπωσε ο Δαβίδ;
2 Σε βίαιες καταστάσεις η απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά υπήρξε συχνά το κλειδί για την επιβίωση. Επανειλημμένα, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ευλογήθηκαν επειδή έδειξαν την εμπιστοσύνη που εξέφρασε ο Δαβίδ σε προσευχή στον Ψαλμό 18:46, 48: «Ζη Κύριος, και ευλογημένον το φρούριόν μου· και ας υψωθή ο Θεός της σωτηρίας μου· όστις με ελευθερόνει εκ των εχθρών μου. Ναι, με υψόνεις υπεράνω των επανισταμένων επ’ εμέ· ηλευθέρωσάς με από ανδρός αδίκου.» Τα εκατομμύρια των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα που αποβλέπουν με ισχυρή πίστη στην εκπλήρωση της υποσχέσεως του Θεού ότι «οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα» έχουν επίσης τη διαβεβαίωση ότι «των δικαίων όμως η σωτηρία είναι παρά Κυρίου· αυτός είναι η δύναμις αυτών εν καιρώ θλίψεως.»—Ψαλμός 37:29, 39.
3. (α) Τι μας δείχνουν τα εδάφια Δευτερονόμιον 32:10 και Δανιήλ 3:19-27; (β) Τι μας δείχνει ο τρόπος σωτηρίας της Ραάβ, και ενός σύγχρονου σκαπανέα;
3 Όποιες καταστάσεις κι αν εγερθούν σ’ αυτόν το βίαιο κόσμο, ο Ιεχωβά μπορεί ‘να φυλάξη το λαό του σαν κόρη οφθαλμού.’ (Δευτερονόμιον 32:10· Δανιήλ 3:19-27) Μπορεί ακόμη, αν το θέλει, να φυλάξει το λαό του και από τον τρόμο του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Αυτό καταδείχτηκε στις 6 Αυγούστου 1945, από την πείρα ενός πιστού δούλου του Ιεχωβά που υπέφερε διωγμούς στη φυλακή της Χιροσίμα στην Ιαπωνία. Εκείνο το πρωινό μια αλλαγή από το συνηθισμένο πρόγραμμά του τον έφερε σε μια τέτοια θέση που δεν έπαθε βλάβη από την έκρηξη της ατομικής βόμβας.a Το μεγαλύτερο μέρος της φυλακής ισοπεδώθηκε, αλλά όπως επιβίωσε η Ραάβ από την πύρινη καταστροφή της Ιεριχώ, ο Κατσούο Μιούρα επέζησε από την ερήμωση της Χιροσίμα. (Ιησούς του Ναυή 6:23, 24) Ήταν ευγνώμων στον Ιεχωβά, γιατί, όπως είπε, ‘η ατομική βόμβα τον έβγαλε έξω από τη φυλακή’ για να δαπανήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην υπηρεσία σκαπανέα. (Παράβαλε με Ψαλμό 116:15.) Τίποτα δεν είναι δύσκολο για τον Υπέρτατο Κύριό μας γιατί αυτός είναι, «ο Θεός ο μέγας, ο ισχυρός, Κύριος των δυνάμεων το όνομα αυτού.»—Ιερεμίας 32:17-19.
Παραμένετε Κοντά στην Οργάνωση του Ιεχωβά
4. Πώς περιγράφει το Ησαΐας κεφάλαιο 60 την κατάσταση της οργανώσεως του Θεού γι’ αυτόν τον καιρό;
4 Για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις βίαιες μέρες, χρειαζόμαστε τη στοργική καθοδήγηση της μητρικής οργανώσεως του Ιεχωβά. Όπως είχε προείπει ο Ιεχωβά από το 1938 και μετά έγιναν βελτιώσεις στις θεοκρατικές συνθήκες του λαού του Θεού: «Και θέλω καταστήσει τους αρχηγούς σου ειρήνην και τους επιστάτας σου δικαιοσύνην. Δεν θέλει πλέον ακούεσθαι βία εν τη γη σου, ερήμωσις και καταστροφή εν τοις ορίοις σου· αλλά θέλεις ονομάζει τα τείχη σου Σωτηρίαν και τας πύλας σου Αίνεσιν.» Η ειρήνη και η αγάπη για τη δικαιοσύνη που χαρακτηρίζουν τώρα την οργάνωση του Ιεχωβά παγκόσμια βοήθησαν πολύ ώστε το «ολιγοστόν» δηλαδή οι λίγες χιλιάδες των διαγγελέων της Βασιλείας που υπήρχαν πριν 64 χρόνια, να γίνουν «ισχυρόν έθνος» και να φτάσουν τον «ρυθμό των 2.477.000 που προελαύνουν σε 205 χώρες σε όλη τη γη. Οι εκθέσεις από τον αγρό δείχνουν ότι, καθώς πλησιάζουμε «στο τέλος,» ο Ιεχωβά «επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.»—Ησαΐας 60:17, 18, 22· Ματθαίος 24:14.
5. Όπως αναφέρεται στους Ψαλμούς, τι ήταν εκείνο που κράτησε ισχυρό το λαό του Ιεχωβά σε καιρό βίας;
5 Μεγάλο μέρος από αυτή την επέκταση έχει γίνει παρά τη βία, όπως αυτή που υπέστησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως του Χίτλερ και σε οχλοκρατικές επιθέσεις σε καιρό πολέμου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η βία εξακολουθεί να κλιμακώνεται σε πολλά μέρη της γης. Ίσως καμιά χώρα δεν δοκίμασε τόσο μεγάλη βία στα τελευταία χρόνια όσο ο Λίβανος. Και παρόλ’ αυτά οι αδελφοί μας εκεί είναι ισχυροί. Τι τους κράτησε ισχυρούς; Η απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και η αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν να πηγαίνουν στις συναθροίσεις τους και να συμμετέχουν στις άλλες Χριστιανικές δραστηριότητες.—Ψαλμός 73:28· 149:1.
6. Πώς θα πρέπει να βλέπουμε την τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και γιατί;
6 Αυτό πρέπει να μας εντυπώσει το γεγονός ότι σε καιρούς βίας δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να συναθροιζόμαστε. (Εβραίους 10:24, 25) Αν αυτό είναι τόσο σπουδαίο για να οπλιστούμε με θάρρος απέναντι στη βία του Σατανικού κόσμου, είναι αναγκαίο επίσης για ν’ αντιμετωπίσουμε τις πιο ύπουλες μηχανορραφίες του Διαβόλου. Η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων από μέρους μας σημαίνει ζωή για μας!
7. (α) Πώς προσπαθεί να υπονομεύσει ο Σατανάς το λαό του Θεού; (β) Με ποιους συγκεκριμένους τρόπους διεγείρει ο Σατανάς το πνεύμα της βίας και της ανηθικότητας; (γ) Πώς μπορούμε να επιδιώξουμε ειρήνη, και με ποιο σκοπό υπόψη;
7 Σ’ αυτούς τους τρομερούς καιρούς, ο Σατανάς προσπαθεί να υπονομεύσει το λαό του Θεού με το να τους κάνει ‘να αγαπούν μόνο τον εαυτό τους, επίσης το χρήμα [και τα φανταχτερά υλικά πράγματα που τους προσφέρει το χρήμα] . . . να αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό.’ Αυτά είναι τα πράγματα που μπορούν να μας απομακρύνουν από την τακτική συναναστροφή με το λαό του Θεού. (2 Τιμόθεον 3:1, 2, 4) Αντί να εμποτιζόμαστε με το πνεύμα της βίας και της ανηθικότητας, που προωθείται από ορισμένα προγράμματα τηλεοράσεως, και μερικά βιντεοπαιχνίδια και τα όμοια, πόσο πιο σπουδαίο είναι για μας να συνεχίσουμε, μέσω της προσωπικής μελέτης, του στοχασμού και των συναθροίσεων να παίρνουμε και να εφαρμόζουμε την ακριβή γνώση που ‘σημαίνει αιώνια ζωή’!—Ιωάννης 17:3· Φιλιππησίους 1:9-11· Κολοσσαείς 1:9-11.
Που Θα Βρούμε Προστασία;
8. (α) Πώς αντιδρούν πολλοί κοσμικοί σ’ αυτούς τους βίαιους καιρούς; (β) Δείξτε με παραδείγματα γιατί είναι άσοφη η πορεία τους.
8 Η βία γεμίζει με φόβο τις καρδιές των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων. Σύμφωνα με μια. πρόσφατη σφυγμομέτρηση, το 45 τα εκατό των Αμερικανών φοβούνται να βγουν μόνοι τους τη νύχτα έστω και σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου μακριά από το σπίτι τους. Πολλοί οπλοφορούν. Αλλά είναι αυτή η πορεία που θα πρέπει ν’ ακολουθήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—να αντιμετωπίσουν την πιθανή βία, με το να προετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν βία και οι ίδιοι; Τα πολλά ατυχήματα που γίνονται εξαιτίας των «όπλων αυτοάμυνας»—νεαρά παιδιά που σκότωσαν νεαρούς—θα πρέπει να μας κάνουν να σταθούμε και να εξετάσουμε την κατάσταση. Είναι πασίγνωστο ότι ένας επαγγελματίας οπλοφόρος, όταν δει ότι ο άλλος έχει όπλο θα πυροβολήσει—με σκοπό να σκοτώσει. Ποια πιθανότητα λοιπόν έχει για να γλυτώσει ο ερασιτέχνης οπλοφόρος!
9. Πού και πώς θα βρει προστασία ο Χριστιανός;
9 Ο Χριστιανός θα βρει προστασία, όχι με την κατοχή πυροβόλων όπλων, αλλά με το να ‘ζητήση ειρήνην και να ακολουθήση αυτήν.’ (1 Πέτρου 3:11) Να εμπιστευθείτε στον Ιεχωβά. Αν βρεθείτε αντιμέτωποι με έναν εγκληματία, κάνετέ του γνωστό ότι είστε ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά. Μην αντισταθείτε σ’ εκείνον που σας απειλεί με βία· δώστε του τα υλικά πράγματα που σας ζητάει. Η ζωή σας είναι πιο πολύτιμη, από αυτά. Όταν σας απομονώσουν και σας απειλήσουν ζητήστε βοήθεια από τον Ιεχωβά. Να θυμάστε: «Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.»—Παροιμίαι 18:10.
10. (α) Σχετικά με την αυτοάμυνα, τι μας δείχνουν οι αφηγήσεις, στον Έσδρα κεφάλαιο 8 και 2 Κορινθίους κεφάλαιο 11; (β) Τι μας λένε οι εκθέσεις από την Αφρική και την Ιρλανδία για την ανοησία του να φέρει κάποιος πυροβόλα όπλα;
10 Ωστόσο, δεν θα υπήρχαν περιπτώσεις, που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα ήταν καλύτερα να έχουν οπλιστεί για την αυτοάμυνά τους, όπως όταν ταξιδεύουν σε επικίνδυνο τομέα επαναστατών; Η απάντηση είναι ένα καθαρό Όχι. (Παράβαλε με Έσδρα 8:21-23, 31· 2 Κορινθίους 11:23-27.) Πάρτε για παράδειγμα τους περιοδεύοντες επίσκοπους μας σε κάποια Αφρικανική χώρα. Στα πρόσφατα χρόνια αυτοί οι αδελφοί έπρεπε συχνά να περάσουν από περιοχές που γινόταν πόλεμος όταν υπηρετούσαν τις εκκλησίες. Μερικές φορές τους πλησίασαν αντάρτες ή δυνάμεις ασφαλείας. Αν τους έβρισκαν οπλισμένους θα έχαναν τη ζωή τους. Με λίγες μόνο εξαιρέσεις, το ότι απέδειξαν ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, και ότι δεν ήταν οπλισμένοι, τους έδωσε τη δυνατότητα να πάνε στον προορισμό τους. Το ίδιο αληθεύει στην σπαρασσόμενη από μάχες Ιρλανδία, που λέγεται πως «ο θάνατος είναι μέρος του τοπίου.» Η ουδετερότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι πασίγνωστη, και σαν φιλειρηνικοί άνθρωποι βρίσκουν προστασία και στις Καθολικές και στις Προτεσταντικές περιοχές.
11. (α) Τι δείχνει καθαρά ότι οι Χριστιανοί δεν θα πρέπει να οπλίζονται με φονικά όπλα; (β) Πού θα πρέπει να εμπιστευόμαστε σύμφωνα με τις Γραφές;
11 Οι Γραφές, καθώς και η σύγχρονη πείρα, δείχνουν ότι δεν συνιστάται για τους Χριστιανούς να φέρουν, ή να έχουν στην κατοχή τους, στο σπίτι τους ή σε άλλα μέρη πυροβόλα όπλα ή άλλα φονικά όπλα για χρήση εναντίον επιτιθεμένων ή εισβολέων. (Ησαΐας 2:4· 1 Πέτρου 3:11) Κάποιος που προετοιμάζεται για βία είναι σαν να πηγαίνει γυρεύοντας. Η κύρια εμπιστοσύνη του Χριστιανού θα πρέπει να είναι στον Ιεχωβά, τον Θεό του.—Ψαλμός 18:48· 140:1, 4· Παροιμίαι 3:5-7.
12. (α) Γιατί μπορούν οι Χριστιανοί να ζητούν αστυνομική προστασία σύμφωνα με τη Γραφή; (β) Θα χρησιμοποιούσε ποτέ ένας Χριστιανός πυροβόλα όπλα σε μια επείγουσα ανάγκη, ή θα έπαιρνε το νόμο στα χέρια του;
12 Σε αρμονία με το Ρωμαίους 13:1, 4 οι κοσμικές ‘ανώτερες εξουσίες’ μπορεί να δημιουργήσουν ορισμένα σώματα ασφαλείας όπως είναι η αστυνομία, που είναι οπλισμένοι επίσημα για να προστατεύουν τους πολίτες και την περιουσία τους. Αφού ο Θεός επέτρεψε να υπάρχουν τέτοιες διευθετήσεις που περιγράφονται σαν ‘υπηρέτης, εκδικητής δια να εκτελεί την οργήν κατά του πράττοντος το κακόν,’ ο Χριστιανός θα ήταν κατάλληλο να ζητήσει και να λάβει προστασία από μια τέτοια διευθέτηση. Αλλά ακόμη κι αν χρειαστεί να προστατέψει τον εαυτό του ή τους αγαπημένους του με οτιδήποτε βρει πρόχειρο, δεν θα πρέπει να κάνει χρήση πυροβόλων όπλων. Ούτε πρέπει να πάρει το νόμο στα χέρια του. Σε πολλές χώρες είναι παράνομο ακόμη και να έχεις στην κατοχή σου πυροβόλα όπλα για αυτοάμυνα.—Ματθαίος 22:21· παράβαλε με Έξοδο 22:2.
13. Γιατί δεν θα χρησιμοποιούσε ένας Χριστιανός την πολεμική τέχνη για την αυτοάμυνά του;
13 Δεν θα μπορούσε, όμως, ένας Χριστιανός να εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες, όπως το Κινέζικο Κουνγκ φου για αυτοάμυνα; Ας σημειωθεί ότι αυτή η πιο θανατηφόρα από τις Ανατολικές τέχνες αναπτύχθηκε πάνω από 1.400 χρόνια πριν, από τους Βουδδιστές μοναχούς Ζεν του μοναστηριού Σαολίν στις πλαγιές του Σονγκσάν, σ’ ένα από τα ιερά βουνά της Κίνας. Από αυτή τη θρησκευτική πηγή προήλθαν επίσης οι πολεμικές τέχνες της Ιαπωνίας—οι Μπουσίντο, που κατά γράμμα σημαίνει «Η Οδός του Πολεμιστή.» Πολλοί έμπειροι στην τέχνη του τζούντο, κέντο και καράτε ακόμη, εμπνέονται από θρησκευτικό στοχασμό. Το καράτε έχει για σκοπό του την αχρήστευση του θύματος, που θα μπορούσε να καταλήξει σε σοβαρό τραυματισμό ή θάνατο. Εκείνοι που εμπιστεύονται στον Ιεχωβά δεν θα καταφύγουν βέβαια για άμυνα στις πολεμικές τέχνες!—Παροιμίαι 3:31.
14, 15. (α) Γιατί θα ήταν κατάλληλο για έναν Χριστιανό να κυνηγάει ή να σκοτώνει ζώα για τροφή; (β) Αλλά τι θα μπορούσε να καταστήσει έναν Χριστιανό ακατάλληλο για ειδικά προνόμια στην εκκλησία και γιατί;
14 Θα ήταν κατάλληλο για τον Χριστιανό να έχει πυροβόλα όπλα για να κυνηγάει ζώα για τροφή; Από τον καιρό του Κατακλυσμού, ο Θεός επέτρεψε να σκοτώνουν ζώα για τροφή, αν και το αίμα πρέπει να χύνεται στο χώμα, όχι να τρώγεται. (Γένεσις 9:3, 4· Δευτερονόμιον 12:23-25) Όταν ο τοπικός νόμος επιτρέπει, μερικοί μάρτυρες έχουν όπλα για να προστατεύονται από άγρια ζώα ή για κυνήγι. (Ματθαίος 22:21) Γι’ αυτούς μπορεί να είναι ένας σημαντικός ή πρακτικός τρόπος για να προμηθεύονται τροφή. Αλλά ποτέ δεν θα πρέπει κάποιος να νομίσει ότι ο Ιεχωβά θα επιδοκιμάσει την αφαίρεση της ζωής των ζώων για σπορ, για ευχαρίστηση—όπως συνέβαινε και με τους παλιούς και με τους σύγχρονους «Νεβρώδ.» Αφού «η ζωή [η ψυχή, ΜΝΚ] της σαρκός είναι εν τω αίματι,» αυτό είναι πολύτιμο στα μάτια του Ιεχωβά.b—Λευιτικόν 17:11, 14.
15 Αν σε μια εκκλησία αρκετοί Μάρτυρες ενοχλούνται όταν κάποιος κυνηγάει ζώα απλώς για σπορ, και όχι για τροφή, ίσως να μην ήταν κατάλληλο να λάβει ειδικά προνόμια υπηρεσίας, αφού η φήμη του σκανδαλίζει τους άλλους.—1 Τιμόθεον 3:2.
16. Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι, αλλά τι μπορεί να συμβεί σ’ εκείνους που παραλείπουν να ακολουθήσουν τη Γραφική συμβουλή στις παραγράφους 9 ως 15;
16 Το ίδιο συμβαίνει κι όταν ένας από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά επιμένει να φέρει ή να κατέχει πυροβόλα όπλα για να προστατευτεί από ανθρώπους ή να μαθαίνει πολεμικές τέχνες. Οι πνευματικοί πρεσβύτεροι θα πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα και να τον συμβουλέψουν και να τον βοηθήσουν να διορθωθεί. (Μιχαίας 4:3) Έτσι οποιοσδήποτε συνεχίζει να φέρει προσωπικά όπλα ή με άλλο τρόπο να καταρτίζεται για να γίνει «πλήκτης» παύει να έχει τα προσόντα για ειδικά προνόμια στην εκκλησία.—1 Τιμόθεον 3:2, 3.
Χρήση Όπλων στην Πολιτική Κοσμική Εργασία
17. Γιατί οι περισσότεροι Μάρτυρες αποφεύγουν τις εργασίες που περιλαμβάνουν τις πολεμικές τέχνες ή την οπλοφορία;
17 Αν η εργασία κάποιου περιλαμβάνει το να φέρει όπλο για χρήση εναντίον άλλων ανθρώπων, ή απαιτείται από αυτόν να εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες, όπως τζούντο και καράτε, τι πρέπει να κάνει; Αποφασίζοντας για τον εαυτό του θα πρέπει να έχει υπόψη του ότι ένας ακόλουθος του Ιησού πρέπει να επιδιώκει την ειρήνη. (Ρωμαίους 12:17, 18) Έχοντας υπόψη τι αναφέρεται στον Ησαΐα 2:4, οι περισσότεροι από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αποφεύγουν τέτοιες εργασίες. Ακόμη κι αν η εργασία είναι για την προστασία του κοινού (ή της περιουσίας) σε αρμονία με το Ρωμαίους 13:4, η πείρα έχει δείξει ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος για ενοχή αίματος, αφαιρώντας ζωή με το όπλο, πράγμα που θα βλάψει τη συνείδηση του ατόμου. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος βλάβης ή θανάτου του ατόμου λόγω αντιποίνων. (Ψαλμός 51:14· παράβαλε με Αριθμούς 35:11, 12, 22-25.) Ασφαλώς είναι καλύτερα ν’ αποφεύγονται τέτοιοι κίνδυνοι εκλέγοντας εργασία που δεν παρουσιάζει τέτοιο κίνδυνο.
18. (α) Πώς θα διέφερε η άποψη ενός ώριμου Χριστιανού από την άποψη του κόσμου; (β) Για να έχει καθαρή συνείδηση, πώς θα μπορούσε να ρυθμίσει τα ζητήματα;
18 Στη διάρκεια αυτών των «εσχάτων ημερών,» απαιτείται από πολλούς εργαζόμενους να οπλοφορούν. Από φρουρούς τραπεζών, φύλακες και αστυφύλακες μπορεί να απαιτηθεί να φέρουν όπλα αν θέλουν να παραμείνουν στην εργασία τους. Αλλά τι θα πούμε για τον Χριστιανό, που είναι υποχρεωμένος να «προνοή περί των εαυτού»; (1 Τιμόθεον 5:8) Η Γραφικά εκπαιδευμένη άποψή του θα ήταν διαφορετική από εκείνη των κοσμικών ατόμων, που νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να φέρουν τέτοια όπλα και να τα χρησιμοποιούν όπως νομίζουν κατάλληλο σε επικίνδυνες περιστάσεις που τυχόν παρουσιαστούν. (Εφεσίους 5:15-17) Ο Χριστιανός θα θέλει να αποφύγει την ενοχή αίματος, έχοντας υπόψη του την άποψη του Ιεχωβά για την ιερότητα του αίματος. (Γένεσις 9:6· Ψαλμός 55:23) Ένας ώριμος Χριστιανός θα πρέπει να προσπαθήσει να βρει άοπλη εργασία.c Μερικοί Μάρτυρες με το να μιλήσουν στον εργοδότη τους πέτυχαν να κάνουν άλλη δουλειά που δεν χρειάζεται να οπλοφορούν.
19. Για ποια προνόμια θα ήταν ακατάλληλος ένας αδελφός ωσότου κάνει προσαρμογές; (2 Κορινθίους 13:11)
19 Καθώς ο κόσμος γίνεται όλο και πιο βίαιος δεν μπορούμε πια να βλέπουμε σαν καλό παράδειγμα έναν αδελφό που παραμένει σε μια ένοπλη εργασία. Θα μπορούσε να του δοθεί διορία έξι μηνών να αλλάξει εργασία. Αν δεν κάνει αλλαγή, δεν θα ήταν σε θέση να έχει ειδικά προνόμια υπηρεσίας και ευθύνης στην εκκλησία.—1 Τιμόθεον 3:2· Τίτον 1:5, 6.
Ας Επιδιώκουμε Όλοι Μας την Ειρήνη
20. (α) Γιατί συνιστάται ο δρόμος της ειρήνης; (β) Παρά τις σκληρές δοκιμασίες, και το θάνατο ακόμη, ποια θα είναι η έκβαση σ’ εκείνους που κρατάνε ακεραιότητα; (γ) Εσείς σε ποιον εμπιστεύεστε;
20 Επιδιώκοντας την ειρήνη οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πολλές φορές βρήκαν προστασία—σωματικά, ηθικά και πνευματικά! Αυτή η Γραφική πορεία πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοστεί. Στις λίγες περιπτώσεις που υπήρξαν θύματα μεταξύ των πιστών Χριστιανών, η αφοβία για το θάνατο τους δίνει το προνόμιο να συμμετάσχουν από νωρίς στην ανάσταση. (Εβραίους 11:36-40· Αποκάλυψις 2:10) Μερικές φορές ο Ιεχωβά επιτρέπει στον Σατανά να επιφέρει στο λαό Του σκληρές δοκιμασίες, όπως στην περίπτωση του Ιώβ, αν και η τελική έκβαση ήταν ευτυχισμένη για εκείνον τον ακέραιο άνθρωπο. (Ιώβ 1:18, 19· 42:12-15) Αλλά οτιδήποτε κι αν συμβεί σ’ αυτούς τους βίαιους καιρούς, ας μη σαλευθούμε ποτέ από την ακεραιότητά μας. Ας εμπιστευόμαστε στον Θεό. «Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι δια πάσης της γης, δια να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς αυτόν.»—2 Χρονικών 16:9.
[Υποσημειώσεις]
a Για την πλήρη αφήγηση, βλέπε το άρθρο «Στο Νέφος του Μανιταριού,» σελίδες 17-19, Ξύπνα! 8 Σεπτεμβρίου 1954 (στην Αγγλική).
c Βλέπε επίσης Σκοπιά 15 Αυγούστου 1973, σελίδα 510.
Πώς θα απαντούσατε;
□ Σε όλες τις περιπτώσεις απειλητικής βίας πού θα πρέπει να θέσει την εμπιστοσύνη του ο Χριστιανός;
□ Ποια ωφέλεια υπάρχει στο να παραμένουμε κοντά στην οργάνωση του Ιεχωβά και ν’ ακούμε τη συμβουλή της;
□ Γιατί είναι άσοφο να κατέχουμε πυροβόλα όπλα ή να μαθαίνουμε πολεμικές τέχνες για αυτοάμυνα;
□ Σχετικά με την ένοπλη εργασία, ποια πορεία συμβουλεύονται οι Χριστιανοί ν’ ακολουθήσουν και γιατί;
[Πλαίσιο στη σελίδα 22]
Η Κλιμάκωση της Βίας—Πού θα Σταματήσει;
«Ένας ολοκληρωτικός πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ενώσεως θα μπορούσε να καταλήξει στο θάνατο . . . του 80 τα εκατό περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού.»—Δη Εξπρές, 29 Μαρτίου 1982, βασισμένο σε μια συνέντευξη με έναν γερουσιαστή της Καλιφόρνιας.
«Είναι τέτοιος ο παραλογισμός τους ώστε υπάρχει φόβος να πιστέψουν οι πολιτικοί ηγέτες, Σοβιετικοί και Αμερικανοί . . . ότι ένας πυρηνικός πόλεμος δεν είναι και τόσο παράλογος. Είναι γεγονός ότι ένας πυρηνικός πόλεμος στον οποίο θα χρησιμοποιούνταν όλα, ή αρκετά μεγάλο μέρος των Σοβιετικών και Αμερικανικών πυρηνικών όπλων θα ερήμωνε ολοσχερώς το Βόρειο ημισφαίριο.»—Δρ Φρανκ Μπάρναμπυ, ερευνητής στα ζητήματα της ειρήνης, 26 Δεκεμβρίου 1982.
«Αν η ετοιμότητα για πόλεμο είναι μια προϋπόθεση για ειρήνη, τότε η ειρήνη ποτέ δεν θα ήταν τόσο εγγυημένη όσο είναι σήμερα. Υπάρχουν σήμερα πάνω στη γη βόμβες ίσες με ένα εκατομμύριο βόμβες της Χιροσίμα, και όμως ξοδεύονται 115 λίρες το χρόνο για καθέναν από τους 4.200.000.000 κατοίκους για εξοπλισμούς.»—Αντρέ Φοντέν, Λε Μοντ, που αναδημοσιεύτηκε στην Γκάρντιαν, 9 Ιανουαρίου 1983.
«Ο Αρχηγός του Ο.Η.Ε. Λέει ότι Αυξάνει η Απειλή του Πυρηνικού Πολέμου—Θα πρέπει να διαλέξουμε αν θέλουμε να έχουμε νέα είδη όπλων ή να υπάρξουν μελλοντικές γενιές πάνω στη γη’, είπε.»—Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, 16 Φεβρουαρίου 1983, αναφέροντας τα λόγια του Γενικού Γραμματέα Ξαβιέ Περέζ ντε Κουεγιάρ.
«Γενεά υπάγει, και γενεά έρχεται· η δε γη διαμένει εις τον αιώνα.» «Διότι έτι μικρόν και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή· οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Εκκλησιαστής 1:4· Ψαλμός 37:10, 11.
[Πλαίσιο στη σελίδα 23]
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Περνούν Βίαιους Καιρούς στην Τρίπολη του Λιβάνου
«Πέρασαν πραγματικά δύσκολες μέρες, αλλά ποτέ δεν έχασαν ούτε μια συνάθροιση. Μας είπαν ότι, ενώ είχαν την περιφερειακή τους συνέλευση, ένας όμιλος από 117 είχαν συγκεντρωθεί στο σπίτι ενός αδελφού, κι όταν μπήκε και η τελευταία αδελφή, εξερράγη μια ρουκέτα ακριβώς έξω από την πόρτα. Σε όλη τη διάρκεια της συναθροίσεως οι ρουκέτες και οι όλμοι έπεφταν ολόγυρά τους σαν βροχή. Μας έδειξαν τις πεσμένες κολόνες του φωτισμού και τα τριγύρω κτίρια διάτρητα από βλήματα αλλά τίποτα δεν χτύπησε το διαμέρισμα που είχαν συγκεντρωθεί!
«Δύο οικογένειες σε μια περίπτωση διερωτούνταν αν θα έπρεπε να προσπαθήσουν να πάνε στη συνάθροιση λόγω του βομβαρδισμού. Αποφάσισαν να πάνε, και γλύτωσαν τη ζωή τους γιατί, ενώ ήταν στη συνάθροιση, το σπίτι της μιας οικογένειας βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε, και το άλλο σπίτι χτυπήθηκε από τόσες πολλές οβίδες ώστε κανένας δεν θα μπορούσε να είχε γλυτώσει.
«Μια οικογένεια Μαρτύρων που ζούσαν σε τομέα αριστερών στον οποίο είχαν εισβάλει δεξιοί επρόκειτο να απαχθούν και να εκτελεστούν. Αλλά ένας συγγενής τους που δεν ήταν στην αλήθεια και που ανήκε στο κόμμα το άκουσε και πήγε σ’ αυτούς προτού φτάσει το εκτελεστικό απόσπασμα. Τους πήρε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος όπου εξήγησαν το ζήτημα της ουδετερότητας των Μαρτύρων, έδωσαν καλή μαρτυρία και τους άφησαν ελεύθερους. Τέτοια περιστατικά συνέβησαν πολλά.»—Από αφήγηση ενός επισκέπτη.
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Να αντιμετωπίσω τη βία με τη βία ή να εμπιστευτώ στον Ιεχωβά;