Ερωτήσεις από Αναγνώστες
■ Εφόσον ένας αδελφός που συνεχίζει να παραμένει σε κάποια ένοπλη επαγγελματική απασχόληση δεν θα θεωρούνταν σαν καλό παράδειγμα, μήπως θα ήταν κακό για ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά να αποζητήσει την προστασία των ένοπλων αστυνομικών;
Ο Ιησούς δήλωσε: «Πάντες όσοι πιάσωσι μάχαιραν δια μαχαίρας θέλουσιν απολεσθή.» (Ματθαίος 26:52) Σύμφωνα με την αρχή αυτή, οι ώριμοι Χριστιανοί νουθετούνται να αποφεύγουν τις επαγγελματικές απασχολήσεις που απαιτούν απ’ αυτούς να φέρουν πυροβόλο όπλο (που είναι το σύγχρονο ισοδύναμο της «μάχαιρας»). Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν και να λάβουν την προστασία των ενόπλων αστυνομικών. Γιατί το λέμε αυτό;
Τα εδάφια Ρωμαίους 13:1-4, αναφερόμενα στην ανθρώπινη κυβερνητική «εξουσία,» που λειτουργεί με την άδεια του Θεού στη διάρκεια του τωρινού συστήματος, λένε τα εξής: «Επειδή ο άρχων είναι του Θεού υπηρέτης εις σε προς το καλόν. Εάν όμως πράττης το κακόν, φοβού· διότι δεν φορεί ματαίως την μάχαιραν· επειδή του Θεού υπηρέτης είναι, εκδικητής δια να εκτελή την οργήν κατά του πράττοντος το κακόν.» Ώστε ο Θεός επιδοκιμάζει το να φέρουν όπλα αυτές οι «ανώτερες εξουσίες,» ώστε να μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος ένα μέτρο νόμου και τάξης. Ωστόσο όταν ο Χριστός σαν «Άρχοντας Ειρήνης» φέρει την ‘αφθονία της ατέλειωτης ειρήνης,’ η χρήση κάθε όπλου βίας θα είναι κάτι που θα ανήκει στο παρελθόν. Σε συνέπεια με τις Γραφές, λοιπόν, οι Χριστιανοί σήμερα μπορούν να δέχονται την προστασία από την «εξουσία», αν και οι ίδιοι έχουν ‘σφυρηλατήσει τα μαχαίρια τους σε υνία’ αναμένοντας την επικείμενη Βασιλεία του Θεού.—Ησαΐας 2:4· 9:6, 7.
Θα μπορούσαμε να παραβάλουμε την κατάσταση σήμερα με εκείνη που υπήρχε στους χρόνους του Ιερεμία. Τότε ήταν που ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το στρατό του ‘Ναβουχοδονόσορ βασιλέα της Βαβυλώνας, του δούλου μου’ για να εκτελέσει κρίση πάνω στο αποστατικό βασίλειο του Ιούδα. Μήπως ο Ιερεμίας και ο Βαρούχ εξοπλίστηκαν για να προστατευτούν στην κρίσιμη εκείνη περίσταση; Όχι, γιατί ο Ιεχωβά ο ίδιος έκανε τον Ιερεμία «πόλιν οχυράν και ως στήλην σιδηράν και ως τείχη χάλκινα εναντίον πάσης της γης.» Και παρότι δεν ενώθηκαν με το στρατό του εκτελεστικού «δούλου» του Ιεχωβά, δέχτηκαν την απελευθέρωση από τον «δούλο» εκείνο όταν καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ.—Ιερεμίας 1:17-19· 25:9· 39:11-14.
Παρόμοια σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιδιώκουν ειρήνη, καθώς διακηρύσσουν το άγγελμα της Βασιλείας ανάμεσα σε ένα βίαιο κόσμο. Ωστόσο, στο βαθμό που ο Ιεχωβά επιτρέπει στις κυβερνητικές εξουσίες να φέρουν τη «μάχαιρα» ή το σύγχρονο ισοδύναμό της για τη διατήρηση της τάξης, οι Μάρτυρες μπορούν ορθά να δέχονται την προστασία της «μάχαιρας» αυτής.