Ερωτήσεις από Αναγνώστες

■ Μήπως η υπόσχεση του Ιησού για αιώνια ζωή, όπως αναφέρεται στον Ιωάννη 11:25, 26, εφαρμόζεται μόνο στους χρισμένους, ή άραγε τα λόγια αυτά περιλαμβάνουν επίσης το ‘μεγάλο πλήθος,’ που αποβλέπει για ζωή στην παραδεισένια γη;

Μερικές φορές στο παρελθόν Η Σκοπιά έχει υποδείξει ότι η εφαρμογή του εδαφίου αυτού περιορίζεται σ’ εκείνους τους Χριστιανούς που κερδίζουν την ουράνια ζωή. Προφανώς η άποψη αυτή υπήρχε επειδή ο Ιησούς εκεί μιλούσε σε άτομα που αργότερα τους δόθηκε αυτή η ελπίδα. Αλλά μια προσεχτική εξέταση των εδαφίων αυτών δείχνει ότι ο Ιησούς δεν περιοριζόταν μόνο στα άτομα αυτά. Όπως επιβεβαιώνουν τα άρθρα για μελέτη σ’ αυτό το τεύχος της Σκοπιάς, η άποψή μας για το Ιωάννης 11:25, 26 πρέπει να είναι ευρύτερη, ώστε να περιλαμβάνει και τα άτομα εκείνα των οποίων η ελπίδα είναι να ζήσουν για πάντα στην παραδεισένια γη. Γιατί κάνουμε τη δήλωση αυτή;

Σημειώστε τι λέει η Μάρθα για τον νεκρό Λάζαρο στο Ιωάννης 11:24: «Εξεύρω ότι θέλει αναστηθή εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα.» Ποια ανάσταση είχε εδώ κατά νου η Μάρθα; Ασφαλώς την ανάσταση στην οποίαν απέβλεπαν με πίστη ο Αβραάμ και άλλοι Ιουδαίοι που είχαν κρατήσει ακεραιότητα—μια γήινη ανάσταση! Τι εντύπωση θα είχαν κάνει λοιπόν στη Μάρθα τα μετέπειτα λόγια του Ιησού; Ασφαλώς θα της μετέφεραν στο νου της μια κατάσταση σχετικά με τη γήινη ανάσταση.

Ο Ιησούς κατόπιν καθόρισε ότι ο ίδιος ήταν εκείνος ο οποίος θα ανάσταινε τους νεκρούς. Αλλά δεν είπε ότι μιλούσε μονάχα για «μερικούς» από τους νεκρούς που άσκησαν πίστη σ’ αυτόν. Αυτός είναι «η ανάσταση και η ζωή» για όλους όσους αποκτούν αιώνια ζωή, είτε στον ουρανό είτε στη γη. Όλα όσα συνεχίζει και λέει ο Ιησούς, στα εδάφια 25 και 26, μπορούν να εφαρμοστούν και στις δύο ομάδες, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Οι χρισμένοι Χριστιανοί ‘έρχονται σε ζωή’ με το ότι ανασταίνονται σε αθάνατη ουράνια ζωή. Εκείνοι από τους νεκρούς που θα ζήσουν για πάντα πάνω στη γη ανασταίνονται και κατόπιν προοδευτικά έρχονται σε τελειότητα.—Παράβαλε με Αποκάλυψη 20:4.

Είναι ασφαλώς αληθινό ότι οι χρισμένοι, όπως δηλώνεται στο εδάφιο 26, ‘ποτέ δεν θα πεθάνουν διόλου’ αφού θα αναστηθούν. Κατόπιν ‘θα δουν τον Θεό ακριβώς όπως είναι,’ έτσι ώστε αυτοί ‘δεν θα περπατάνε πια με πίστη.’ (1 Ιωάννου 3:2· 2 Κορινθίους 5:7) Ώστε όταν ο Ιησούς λέει, «πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ,» εισαγάγει έναν παράγοντα που έχει ιδιαίτερη σημασία σχετικά μ’ εκείνους σήμερα των οποίων η ελπίδα είναι να αποκτήσουν αιώνια ζωή πάνω στη γη. Στο ‘μεγάλο πλήθος’ έχει ήδη καταλογιστεί δικαιοσύνη γιατί ‘αυτοί έχουν πλύνει τα φορέματά τους και τα έχουν κάνει λευκά στο αίμα του Αρνιού.’ Ήδη ζουν κατά τη σάρκα με την ελπίδα να επιζήσουν μέσα από τη μεγάλη θλίψη, και η ζωή τους θεωρείται δίκαιη ζωή, σαν κι εκείνη του Αβραάμ τα παλιά τα χρόνια. Αυτοί μαζί με το αναστημένο ανθρώπινο γένος, πρέπει να συνεχίσουν να ασκούν πίστη στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού προκειμένου να φτάσουν σε αιώνια ζωή με ανθρώπινη τελειότητα.—Αποκάλυψις 7:9, 10, 14, 15· 21:3, 4.

Αληθινά αυτή είναι μια τελείως διαφορετική καινούργια άποψη. Από καιρό σε καιρό μέσα από τα χρόνια, οι εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά έχουν εισηγηθεί μια ευρύτερη ερμηνεία του Ιωάννης 11:24-26. Για παράδειγμα, Η Σκοπιά της 1ης Σεπτεμβρίου 1959, σελίδα 401, έλεγε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που συγκεντρώνονται από όλα τα έθνη: «Εκείνοι που αναμένουν να ζήσουν στη γη ελπίζουν επίσης να επιζήσουν από το τέλος του παρόντος κόσμου και να ζήσουν στον νέο κόσμο χωρίς να πεθάνουν ποτέ.» Παρέθετε το Εβραίους 11:1, 6 και το Ιωάννης 11:26 για υποστήριξη. Και Η Σκοπιά της 15 Απριλίου 1976, σελίδα 243 παρόμοια περιλάμβανε το αναστημένο ανθρώπινο γένος μαζί με το ‘μεγάλο πλήθος’ όσων θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα στα ίδια εκείνα λόγια του Ιησού: «Πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;»

Εσείς το πιστεύετε αυτό;